Algemene informatie
Titel Kijk niet om
Auteur Marijn Backer
Jaar van uitgave 2006
Druk eerste druk
Uitgever Leopold
Lukas de Winter en Sanne Bos in kenden elkaar van jongs af aan. Ze waren voor elkaar geboren. Ze hebben in één kinderwagen gelegen en er bestaat zelfs een trouwfoto van hun twee toen ze een jaar of vier vijf waren. Maar Sanne kreeg kanker, uitgezaaide moedervlekken. Een maand voordat ze stierf gaf ze Lukas haar erfenis, een pakje met vier enveloppen bijeengebonden door een veter uit een van haar schoenen.
Pas een half jaar na Sanne’s dood staat Lukas zichzelf toe het pakje open te maken. In de eerste envelop vindt hij een brief die begint met ‘Hoi erfgenaam, Vanaf nu heet je Lukas Sanne de Winter.’ Die brief had Sanne geschreven kort ze te horen kreeg dat ze niet meer kon genezen, Sanne vraagt Lucas om haar weer levend te maken. Volgens Sanne moet het kunnen. De Griekse god Asklepios kon het en Jezus ook. Haar huisarts had gezegd dat de wonderen nog niet uit de hemel waren. Helemaal zeker over alle wonderverhalen is Sanne niet. Pas als het Lukas niet lukt, weet ze dat leven worden als je dood bent niet lukt.
Korte samenvatting
Lukas de Winter is een jongen van ca 16 jaar. Hij speelt gitaar, zingt, en staat altijd klaar om mensen te helpen. Hij staat open voor ervaringen en durft darom veel.
Zijn vriendin Sanne overlijdt aan kanker. Sanne heeft een erfenis voor Lucas achtergelaten, maar hij durft het pakje van Sanne pas na een half jaar open te maken. In die brieven staan opdrachten die Lukas moet uitvoeren, een paar van haar zelfbedachte verhalen en haar spaargeld (700 euro).
Opdracht 1: zijn naam veranderen in Lukas Sanne de Winter. Opdracht 2: Simon, de favoriete teddy beer van Sanne, uit haar kamer weghalen. Opdracht 3: Sanne weer levend maken. Het lijkt Lukas onmogelijk om die opdrachten uit te voeren. Toch probeert hij het. Zijn naam veranderen lukt. Maar als hij bij Sanne thuis is, om haar knuffel mee te nemen, kan hij het niet. Haar kamer was nog precies hetzelfde als voor haar dood en de ouders van Sanne zijn zo aardig als hij daar komt dat het hem niet lukt om Simon mee te nemen, hij liet Simon staan.
Lukas had geen idee hoe hij Sanne levend kon maken. Elke dag dacht hij eraan. Ondertussen was er ook een meisje, Rozan, die hem leuk vond. Lukas dacht dat het verraad aan Sanne zou zijn als hij met Rozan ging, dus zei hij elke keer nee. Op een gegeven moment krijgen ze toch iets samen. Dat duurt alleen niet lang, omdat Rozan alles over Sanne doorverteld aan haar ouders, terwijl Lukas niet eens over Sanne mocht praten.
Dan verteld zijn geschiedenis leraar een verhaal, over Orpheus, die zijn geliefde terug haalde uit de onderwereld. Als Lukas op vakantie is naar Texel, denkt hij daar veel over na. Op vakantie ontmoet hij Mira en Mark. Hij verteld zijn verhaal ook aan hun. Als hij weer thuis is, blijft hij contact houden met Mark.
Als Lucas in zijn gedachte over Sanne vertelt is hij vaak snel emotioneel en gevoelig. Waarneer hij een lichte hersenbloeding krijgt slaat zijn karakter flink . Hij wordt erg koppig en houd geen rekening meer met zijn omgeving. Hij krijgt daardoor ruzie met zijn moeder en hij loopt weg van huis. Hij laat zijn moeder en zusje achter en gaat bij de ouders en het zusje van Sanne lags waar hij een nacht logeert. Later besluit om samen met Mark Lukas’ vader op te zoeken die in het buitenland woont. Dat doen ze met Sanne’s erfenis (spaargeld), die bij de laatste opdracht zat.
Samen met Mark komt Lukas erachter dat hij de laatste opdracht toch kan volbrengen. Hij kan Sanne levend maken door over haar te praten.
Ik zit in de nachttrein. We staan stil. Tegenover me zit Mark, een vriend van me. Hij slaapt. Zijn hoofd hangt tegen het raam. We hebben veel gepraat, ook over jou, Sanne, over je erfenis en de onmogelijke opdracht die je me gaf. Volgens Mark is het me gelukt. Ik weet het niet. Jij zit niet naast hem op de bank. Je vraagt niet: wat heb je gedaan met mijn erfenis? Toch wil ik het jou ook vertellen.
De auteur
Marijn Backer werd geboren op 6 Juni 1956. eerst woonde hij in Zeeland. Maar toen zijn ouders gingen scheiden, besloot Marijn bij z’n vader te gaan wonen. Die hield van verhuizen. Zo komt het dat hij ook in Leeuwarden, Blaricum, Bilthoven, Breda, Utrecht en in de buurt van Amersfoort heeft gewoond. Hij heeft 5 echte broers en zussen, die hij vroeger graag verhalen vertelde. Ook heeft Marijn nog stief familie, en een hondje. Marijn Backer heeft veel beroepen gehad, naast schrijven. Zo was hij zeepierenspitter, palingvisser, yogi, verpleegkundige en leraar. Leraar is hij nu nog steeds, in Bilthoven.
Boeken van Marijn Backer:
1992 - Lieve engerd de groetjes (zilveren griffel)
1995 - Thuis niet thuis (longlist gouden uil)
1996 - Ik hou waar ik van hou
1998 - Dossier Wauter Both
2003 - Schrijf me
2006 – Kijk niet om (eervolle vermelding 2007)
Titel Kijk niet om
Auteur Marijn Backer
Jaar van uitgave 2006
Druk eerste druk
Uitgever Leopold
Lukas de Winter en Sanne Bos in kenden elkaar van jongs af aan. Ze waren voor elkaar geboren. Ze hebben in één kinderwagen gelegen en er bestaat zelfs een trouwfoto van hun twee toen ze een jaar of vier vijf waren. Maar Sanne kreeg kanker, uitgezaaide moedervlekken. Een maand voordat ze stierf gaf ze Lukas haar erfenis, een pakje met vier enveloppen bijeengebonden door een veter uit een van haar schoenen.
Pas een half jaar na Sanne’s dood staat Lukas zichzelf toe het pakje open te maken. In de eerste envelop vindt hij een brief die begint met ‘Hoi erfgenaam, Vanaf nu heet je Lukas Sanne de Winter.’ Die brief had Sanne geschreven kort ze te horen kreeg dat ze niet meer kon genezen, Sanne vraagt Lucas om haar weer levend te maken. Volgens Sanne moet het kunnen. De Griekse god Asklepios kon het en Jezus ook. Haar huisarts had gezegd dat de wonderen nog niet uit de hemel waren. Helemaal zeker over alle wonderverhalen is Sanne niet. Pas als het Lukas niet lukt, weet ze dat leven worden als je dood bent niet lukt.
Lukas de Winter is een jongen van ca 16 jaar. Hij speelt gitaar, zingt, en staat altijd klaar om mensen te helpen. Hij staat open voor ervaringen en durft darom veel.
Zijn vriendin Sanne overlijdt aan kanker. Sanne heeft een erfenis voor Lucas achtergelaten, maar hij durft het pakje van Sanne pas na een half jaar open te maken. In die brieven staan opdrachten die Lukas moet uitvoeren, een paar van haar zelfbedachte verhalen en haar spaargeld (700 euro).
Opdracht 1: zijn naam veranderen in Lukas Sanne de Winter. Opdracht 2: Simon, de favoriete teddy beer van Sanne, uit haar kamer weghalen. Opdracht 3: Sanne weer levend maken. Het lijkt Lukas onmogelijk om die opdrachten uit te voeren. Toch probeert hij het. Zijn naam veranderen lukt. Maar als hij bij Sanne thuis is, om haar knuffel mee te nemen, kan hij het niet. Haar kamer was nog precies hetzelfde als voor haar dood en de ouders van Sanne zijn zo aardig als hij daar komt dat het hem niet lukt om Simon mee te nemen, hij liet Simon staan.
Lukas had geen idee hoe hij Sanne levend kon maken. Elke dag dacht hij eraan. Ondertussen was er ook een meisje, Rozan, die hem leuk vond. Lukas dacht dat het verraad aan Sanne zou zijn als hij met Rozan ging, dus zei hij elke keer nee. Op een gegeven moment krijgen ze toch iets samen. Dat duurt alleen niet lang, omdat Rozan alles over Sanne doorverteld aan haar ouders, terwijl Lukas niet eens over Sanne mocht praten.
Dan verteld zijn geschiedenis leraar een verhaal, over Orpheus, die zijn geliefde terug haalde uit de onderwereld. Als Lukas op vakantie is naar Texel, denkt hij daar veel over na. Op vakantie ontmoet hij Mira en Mark. Hij verteld zijn verhaal ook aan hun. Als hij weer thuis is, blijft hij contact houden met Mark.
Als Lucas in zijn gedachte over Sanne vertelt is hij vaak snel emotioneel en gevoelig. Waarneer hij een lichte hersenbloeding krijgt slaat zijn karakter flink . Hij wordt erg koppig en houd geen rekening meer met zijn omgeving. Hij krijgt daardoor ruzie met zijn moeder en hij loopt weg van huis. Hij laat zijn moeder en zusje achter en gaat bij de ouders en het zusje van Sanne lags waar hij een nacht logeert. Later besluit om samen met Mark Lukas’ vader op te zoeken die in het buitenland woont. Dat doen ze met Sanne’s erfenis (spaargeld), die bij de laatste opdracht zat.
Samen met Mark komt Lukas erachter dat hij de laatste opdracht toch kan volbrengen. Hij kan Sanne levend maken door over haar te praten.
Ik zit in de nachttrein. We staan stil. Tegenover me zit Mark, een vriend van me. Hij slaapt. Zijn hoofd hangt tegen het raam. We hebben veel gepraat, ook over jou, Sanne, over je erfenis en de onmogelijke opdracht die je me gaf. Volgens Mark is het me gelukt. Ik weet het niet. Jij zit niet naast hem op de bank. Je vraagt niet: wat heb je gedaan met mijn erfenis? Toch wil ik het jou ook vertellen.
De auteur
Marijn Backer werd geboren op 6 Juni 1956. eerst woonde hij in Zeeland. Maar toen zijn ouders gingen scheiden, besloot Marijn bij z’n vader te gaan wonen. Die hield van verhuizen. Zo komt het dat hij ook in Leeuwarden, Blaricum, Bilthoven, Breda, Utrecht en in de buurt van Amersfoort heeft gewoond. Hij heeft 5 echte broers en zussen, die hij vroeger graag verhalen vertelde. Ook heeft Marijn nog stief familie, en een hondje. Marijn Backer heeft veel beroepen gehad, naast schrijven. Zo was hij zeepierenspitter, palingvisser, yogi, verpleegkundige en leraar. Leraar is hij nu nog steeds, in Bilthoven.
1992 - Lieve engerd de groetjes (zilveren griffel)
1995 - Thuis niet thuis (longlist gouden uil)
1996 - Ik hou waar ik van hou
1998 - Dossier Wauter Both
2003 - Schrijf me
2006 – Kijk niet om (eervolle vermelding 2007)
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden