Kid kind door Caja Cazemier

Schrijfster: De schrijfster van het boek is Caja Cazemier. Caja Cazemier werd op 5 september 1958 in Spijkenisse geboren, maar ze groeide op in Groningen. Caja ging eerst in de gezinsverzorging werken. Daarna studeerde ze in Groningen Nederlandse taal- en letterkunde. Ze werd lerares, maar nu besteedt ze al haar tijd aan het schrijven van boeken. Ze woont met haar drie zoons en een konijn Pluis in Leeuwarden. Haar vriend woont twee straten verderop. Hoofdpersoon: De hoofdpersoon is Emma van 15. haar gevoelens worden goed uitgedrukt met wat ze zegt en doet.
Bijpersonen: De bijpersonen zijn de moeder van Emma, zij vertelt dat Emma geen echt kind is van haar vader. De ‘vader’ van Emma: hij probeert het goed met Emma te maken omdat hij het nooit heeft vertelt dat hij niet echt de echte vader is. Stijn: het vriendje van Emma, hij troost haar als ze het moet verwerken. Titeluitleg: De titel KID- kind komt, omdat Emma erachter kom dat ze dat is, want KID is een afkorting van: kunstmatige inseminatie met donorsperma. Boekverslag: Emma is 15 en heeft zoals iedere puber problemen met dingen. Ze heeft vaak gedacht dat ze er niet echt helemaal bij hoort, omdat ze niet op haar familie lijkt. Daar zit ze zo mee dat ze vraagt of ze een adoptie kind is. Dat blijkt ongeveer zo te zijn. Ze is een KID kind. Dus niet een kind van haar ‘vader’, van wie ze dacht dat hij haar echte vader was. Ze wordt heel boos op haar vader en verdrietig. Ze wordt ook een beetje jaloers op haar nichtje Yme dat net geboren is. Dat zij wel een echt kind is van haar halfbroer. Door dat alles wil ze het liefst niks meer met haar vader te maken hebben. Ze zoekt troost bij haar vriendje Stijn, die ze heeft leren kennen bij het saxofoon orkest, waar ze zelf ook saxofoon speelt. Op haar verjaardag krijgt ze van haar ‘vader’ het nummer van het ziekenhuis waar haar moeder werd behandeld voor een KID- operatie. Ze wordt erg nieuwsgierig naar haar echte vader. En besluit de volgende dag samen met een vriendin te bellen naar het ziekenhuis. Daar krijgen ze te horen dat er waarschijnlijk niks meer is van het dossier. Als ze dan een week later terugbelt hoort ze inderdaad dat er niks meer is van haar biologische vader. Dat vindt ze erg jammer, later heeft ze er wel vrede mee. Mijn mening: Ik vind het een zielig boek, want Emma komt er niet achter wie haar echte vader is en ze hoort dat ze geen echt kind is van haar vader. Ik vind toch wel een romantisch boek, met haar vriendje Stijn doet ze wel lieve en leuke dingen zoals samen schaatsen en zoenen natuurlijk. Het is ook wel meelevend boek, je denkt wel na wat jij zou doen als je Emma was… Ze loopt ook in het verhaal even weg van huis. Dan denk ik: ‘goh, zou ik dat ook doen of zou ik alleen maar iemand negeren zoals Emma ook doet.’ Het verhaal heeft een logische volgorde en er zitten geen terugblikken in waardoor je verward zou kunnen raken. Er zitten ook niet echte tijdssprongen in. Ik vind dat het slot goed beschreven wordt. In het begin is ze zichzelf zeg maar een beetje kwijt, ze weet niet echt precies wie ze is en hoe ze is. Maar dan op het eind denkt ze: ”Mijn moeder is gewoon mijn moeder, mijn vader is nog steeds mijn vader. Of moet ik zeggen dat hij weer mijn vader is. Yme is mijn nichtje en Remi, die nu zelf vader is, is mijn halfbroer. En ik? Ik ben mijn vaders dochter, Stijns vriendin – en vooral mijzelf”. Dat is wel een mooi eind dat ze echt weet wie ze is en dat ze daar ook trots op is. Het is makkelijk om te lezen want er zitten geen moeilijke woorden in en het taalgebruik is van deze tijd. Er zitten veel dialogen in zodat je je ook wel wat meer in kan leven. Dat is wel leuker. Verwerkingsopdracht: 4 korte stukjes van het dagboek van de hoofdpersoon. Dag dagboek

Vandaag was er een feest bij mijn halfbroer Remi en z’n vriendin Amber omdat ze zwanger is. Het was echt super gezellig vooral toen we gingen optreden! Stijn was een beetje laat gekomen maar hij bleef wel heel lang. Ik keek zo in zijn ogen en die zijn echt zó mooi! Ineens had ik zo’n gevoel dat hij de mooiste jongen was die er bestond. Ik had gewoon vlinders in me buik… best wel vreemd… maar wel leuk. Hoi dagboek
Wat ik nou heb gehoord is echt niet normaal! Ik ben geen echt kind van Sander. Ik heb wel altijd gedacht dat ik niet echt familie was of zoiets. Maar ik had niet verwacht dat het echt zo was! Ze hebben zo lang tegen me gelogen! Altijd ‘mijn dochter’ genoemd en ik ben echt zó boos! Me moeder had het net verteld… en ik heb er weggestuurd. Ik wil niks meer met me zo genaamde ouders te maken hebben! Hallo dagboek
Ik zit nu voor het huis van Hanneke me zus. Ze is niet thuis… ik hoop echt dat ze snel thuiskomt. Ik ben het helemaal zat thuis en ben gewoon weggelopen van huis. Ik wil niet langer tegen Sander aankijken en denken dat het niet me echte vader is. Ik kan het niet langer… en hoe langer ik hier wacht hoe kouder ik het hier buiten krijg. Ik ga denk ik toch maar iemand bellen in een telefooncel hoor… Dag dagboek
Gister op mijn verjaardag het nummer van het ziekenhuis gekregen van Sander. Vandaag heb ik gebeld. Ik was aan het bellen met het ziekenhuis. En ik wist even niet meer wat ik nou precies wou zeggen, maar ik had wel al vertelt dat ik belde voor die KID- behandeling van me moeder. ik mag volgende week terug bellen, maar ze hadden wel al vertelt dat de dossiers van 10 jaar en ouder zijn verwijderd. Die van mijn waarschijnlijk ook… ze zeiden dat ik er vrede mee moet hebben. Dat denk ik nu eigenlijk ook. Het moest een plek krijgen en dat heeft het nu…