Kid kind door Caja Cazemier

A Zakelijke gegevens 1 KID kind
2 Caja Cazemier
3 Malmberg (boektoppers) B Samenvatting van de inhoud Emma, de hoofdpersoon maakte het na een paar maanden verkering te hebben met Ben uit. Meteen daarna twijfelde ze eraan of ze dat wel had moeten doen. Ze zocht troost bij Amber (Amber is de vriendin van Emma’s halfbroer Remi.) Toen ze daar kwam kreeg ze te horen dat Amber 4 maanden in verwachting was. Emma was blij, maar ze zat er nog steeds mee dat ze het uitgemaakt had met Ben. Emma vertelde het verhaal dat ze het heeft uitgemaakt met Ben aan Amber. Amber troostte haar. Amber en Remi gaven een feest, want: ze woonde 5 jaar samen, de verbouwing was klaar en Amber was in verwachting. Als cadeau speelde Emma met haar saxofoongroep een lied. De rest van de avond praatte ze met Stijn uit de saxofoongroep. Emma kon niet wachten tot de volgende saxofoonles, want dan zag ze Stijn. Na afloop vroeg Stijn of ze mee ging iets drinken. Ze praatten en praatten. Emma kwam veel te laat thuis waardoor haar moeder, Marie boos werd. Haar moeder zei dat ze in de overgang was en dat ze daardoor zichzelf niet was. Emma ging naar de ijsbaan samen met haar vriendin Karlijn. Emma vertelde dat ze net ruzie met haar moeder had. Karlijn zei dat ze dan altijd dacht dat ze geadopteerd was. Het liet Emma niet los wat Karlijn had gezegd, maar ze vergat het toen ze aan het schaatsen was met Stijn. Ze zoenden en zoenden. De volgende dag bladerde ze in haar biologie boek en las over erfelijkheid, nu realiseerde ze zich dat ze maar weinig gemeen had met haar ouders. Ze verzamelde al haar moed en vroeg aan haar moeder of ze geadopteerd was. Haar moeder kon niet langer meer zwijgen en vertelde haar dat ze een KID (kunstmatig inseminatie donor) kind was. Haar vader Sander had al twee kinderen uit een eerder huwelijk Remi en Hanneke. Maar samen wilden Marie en Sander ook een kind. Maar Marie kon niet zwanger raken van Sander, want Sander was gesteriliseerd en Marie was al 35 en dan is de kans klein om kinderen te krijgen. Toen besloten ze dat de KID behandeling het beste was. Dagen gingen voorbij en Emma ontweek Sander zoveel ze kon. Na de saxofoonles vertelde ze alles aan Stijn en barstte in huilen uit. Na een paar dagen belde Stijn haar op en kwam haar halen omdat het zo niet meer kon. Samen keken ze tv en praatten met elkaar. In de voorjaarsvakantie vroeg een vriendin, Lotte of ze meeging naar een concert van BlØf. Van Sander mocht dat niet, omdat ze te jong was om naar Amsterdam te gaan. Ze was zo boos dat ze de trein pakte. Eerst ging ze naar haar geboorte stad en later naar de stad waar haar halfzus Hanneke woonde. Ze belde aan maar er deed niemand open. Ze bleef er tot midden nacht en belde toen toch haar ouders. Haar vader kwam haar ophalen en in de auto praatten ze een hele tijd. Op haar zestiende verjaardag kreeg ze van haar vader een briefje, er stond het telefoonnummer op van het ziekenhuis waar Marie was behandeld. Ze kreeg nog een cadeau van haar vader. Kaartjes voor het concert van Candy Dulfer een saxofonist. Daar was ze heel blij mee. De volgende dag vond Emma het veel te spannend en durfde niet te bellen, maar Karlijn hielp haar. Ze belde het ziekenhuis. Daar zochten ze de dossiers van de donor op, maar ze moest de week erop terug bellen voor de resultaten. Stijn en Karlijn hielpen haar door de week heen. Eindelijk was het vrijdag en Emma belde het ziekenhuis op. De vrouw had slecht nieuws, want de dossiers van de donors worden 10 jaar na de behandeling weggegooid. Maar ze vertelde ook dat haar ouders veel van haar hielden en dat ze dit uit liefde deden en dat ze begrijpt hoe moeilijk het voor Emma is om te horen te krijgen dat ze een KID kind is. Maar Emma was diep teleurgesteld en ze was boos, want nu kwam ze er nooit achter wie haar biologische vader was. De tijd ging voorbij. Toen ze thuis kwam lag er een briefje op de tafel met: de baby is geboren! Vanmiddag om tien over twee. Het is een meisje, Yme. Alles is goed. Kom je ook? Emma ging er meteen naar toe. Aan het eind van het boek ging ze terug in de tijd en dacht aan hoe als vroeger was en wat er sindsdien allemaal veranderd was. C Eigen mening: leeservaring Onderwerp: Het onderwerp van het verhaal spreekt mij aan, want het is geen gebruikelijk onderwerp. Er is niet uitgekomen wat ik van tevoren van het verhaal verwachte, want ik dacht dat de hoofdpersoon haar donor op zou gaan zoeken en dat is niet gebeurd.
Gebeurtenissen: Bepaalde gebeurtenissen hebben indruk op mij gemaakt, bijvoorbeeld dat ze weg loopt van huis en dat ze gewoon een deel van de nacht in de kou voor een dichte deur blijft zitten, omdat je dan wel heel boos moet zijn op je ouders dat je dat er voor over hebt. De gebeurtenis dat Emma het uitmaakt met Ben en met Stijn verkering neemt vind ik voorspelbaar en bekend, omdat het ook in het dagelijks leven ook voorkomt. De gebeurtenis dat ze wegloopt voor haar problemen vind ik voorspelbaar en bekend, omdat het vaker in boeken voorkomt dat als de hoofdpersoon iets ergs te horen krijgt hij/zij er voor wegloopt. De gebeurtenis dat ze te horen krijgt dat ze een KID kind is vind ik origineel en ongewoon, omdat dit bijna nooit in boeken voorkomt. De gebeurtenis dat ze het telefoonnummer krijgt van het ziekenhuis waar haar moeder is behandeld vind ik origineel en ongewoon, omdat dit ongebruikelijk is, want dan zijn de ouders bang dat het kind de donor op gaat zoeken. Personagers: Ik kan me goed verplaatsen in de problemen en gedachtewerelden van de verhaalpersonen, want de problemen en gedachtewerelden worden goed en uitgebreid beschreven. Ik vind de ideeën en het gedrag van de verschillende verhaalpersonen wel zoals het hoort, want ik zou ook Sander negeren zoals Emma doet. Maar soms reageren ze wel verrassend zoals die keer dat Emma wegloopt, want dat had ik niet verwacht. Bouw: Ik vind dat de gebeurtenissen elkaar logisch opvolgen, omdat na een actie een reactie volgt en er zitten geen flashbacks in en het verhaal bevat weinig tijdsprongen. Ik vind dat het verhaal een slot heeft dat goed past bij de beschreven gebeurtenissen, want op het eind denkt ze:”Mijn moeder is gewoon mijn moeder, mijn vader is nog steeds mijn vader. Of moet ik zeggen dat hij weer mijn vader is. Yme is mijn nichtje en Remi, die nu zelf vader is, is mijn halfbroer. En ik? Ik ben mijn vaders dochter, Stijns vriendin – en vooral mijzelf”. Dit vind ik een goed einde, want in het begin van het verhaal denkt ze dat alles is zoals in het citaat beschreven wordt. Halverwege het verhaal denkt ze dat haar vader geen familie meer van haar is en haar halfbroer en Yme ook helemaal geen familie meer zijn. Aan het eind van het verhaal komt ze erachter dat er wel dingen veranderd zijn, maar alles wel weer is als aan het begin van het verhaal. Kortom ik vind het een erg plezierig slot. Taalgebruik: Ik vind het verhaal makkelijk lezen, omdat het taalgebruik makkelijk is en het is van deze tijd. Citaat: Vanuit de keuken riep ik:”Hé ma ik heb mijn eigen leven!” Er zitten veel dialogen in het verhaal en dat vind ik plezierig, omdat je je dan beter in het verhaal kunt verplaatsen en het maakt het verhaal duidelijker.