Rotonde

1948

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Blokken; Knorrende beesten; Bint (boekenbundel)

1949

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Het eiberschild

1949

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Nachtelijk paardengetrappel

1949

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Zwanenpolder

1949

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Vertellingen van generzijds

1950

Constantijn Huygens-prijs (1957)

De Korenharp

1951

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Studiën in volksstructuur

1951

P.C. Hooft-prijs (1953), Constantijn Huygens-prijs (1957)

De doopvont

1952

P.C. Hooft-prijs (1953), Constantijn Huygens-prijs (1957)

Haagse mijmeringen

1954

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Mevrouw en meneer Richebois

1954

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Arenlezing uit De korenharp

1955

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Bloesemtak

1955

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Onderweg naar Beacons

1955

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Geachte confrère

1956

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Halte Noordstad (toneelstuk)

1956

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Tien verhalen

1956

Constantijn Huygens-prijs (1957)

Tien parodieën

1957

Constantijn Huygens-prijs (1957)

De aktentas

1958

 

De zigeuners

1959

 

Centrum van stilte

1960

 

Tijding van ver

1961

 

Paddestoelen (herschreven onder het pseudoniem Ton Ven)

1961

 

Wandelingen door Den Haag en omstreken (onder het pseudoniem Ton Ven)

1962

 

Lente

1964

 

Jade, jaspis en de jitterbug (onder het pseudoniem Ton Ven)

1964

 

De Golbertons

1965

 

 

Setting

Tijd

Het verhaal speelt zich af in het begin van de 20ste eeuw. Het verhaal speelt zich in chronologische volgorde af.

 

Ruimte

Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af in Rotterdam, maar ook voor een kleine periode in Den Haag.

De belangrijkste locaties zijn:

• Het advocatenkantoor van de heer stroomkoning in Rotterdam
• Het kantoor van Arend Barend Dreverhaven in Rotterdam
• Het appartement van Jacob Willem Katadreuffe in Rotterdam
• Het huis van Jacoba Katadreuffe in Rotterdam

 

Verhaallijn

De verhaallijn in dit boek is dat Katadreuffe er alles aan doet om advocaat te worden om. Hij probeert tijdens dit proces ook Arend Barend Dreverhaven te verslaan.

 

Thema

Het thema (hoofdmotief) in dit verhaal is dat als je een doel hebt dat je heel graag wilt bereiken en je je daar helemaal op focust, je het ook zal bereiken.

 

Vertelinstantie

In dit boek is er een auctoriale vertelinstantie. De verteller weet wel bijvoorbeeld wat Katadreuffe denkt, maar hij kan ook in een andere omgeving kijken, bijvoorbeeld bij Dreverhaven op kantoor, terwijl Katadreuffe daar niet in de buurt is.

 

Titelverklaring

Jacob Willem Katadreuffe is in dit boek aan het werken voor een eigen verfijnd karakter. Zijn karakter botst met veel mensen uit zijn leefomgeving. Het boek gaat dus vooral om het zelfde als dat er in de titel weergegeven staat: karakter.

 

 

 

Motto

Het motto van dit boek is:

A sadder and a wiser man

He rose the morrow morn

Als je dit letterlijk naar het Nederlands vertaald krijg je:

Een droeviger en een wijzer mens

Hij stond op de dag van morgen

Katadreuffe is in dit boek veel wijzer geworden door zijn studies, maar ook wijzer door de relatie met zijn vader. Hij is echter wel droevig geweest. Hij heeft zijn vader leren kennen en heeft door hem akelige gebeurtenissen meegemaakt. Hij heeft hierdoor wel bereikt wat hij wilde worden. Hij keek altijd naar de toekomst van wat hij wilde worden.

 

Literatuurgeschiedenis

In het verhaal wordt genoemd dat de grote oorlog voorbij was. Er had dus nog maar één wereldoorlog van de twee wereldoorlogen plaats gevonden. Dit werd in deze tijd vaak vermeld, omdat dit een belangrijk deel van de geschiedenis was wat bijna iedereen toentertijd had meegemaakt. Hieruit blijkt dat het boek zich afspeelt tussen 1918 en 1940. Jacob Willem Katadreuffe zelf is zonder oorlog opgegroeid. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af na zijn 20ste. Met deze informatie kun je verwachten dat het boek zich voor een groot deel tussen 1938 en 1940 afspeelt. Het boek zelf is in 1938 ook uitgebracht. Er werd in deze tijd ook niet veel over verleden of toekomst geschreven. Hieruit kun je opmaken dat het boek inderdaad typerend is voor de tijd dat het is geschreven.

 

Eindoordeel

Esthetische

Ik vond het boek mooi geschreven, omdat de details goed werden benadrukt. Het verhaal vond ik niet verassend, omdat het in het hele boek in dezelfde sfeer blijft. “In een hoek een kolomkachel, groot als voor een stationswachtkamer, nooit gepotlood, rood van roest, wat vage kantoormeubels hier en daar, dossiers, kantoorboeken, een copieerpers, een schrijfmachine, maar vooral het bureau-ministre, eens mooi geweest, en het borstbeeld van de man fel verlicht”.

Morele

In de verhaallijn wordt er op verschillende manieren met elkaar omgegaan. Bijvoorbeeld toen Katadreuffe woest was op zijn vader, bood zijn vader hem een mes aan. Op andere momenten ging het heel anders. Als er wat op kantoor mis ging bleef men heel aardig tegen elkaar. “Over het bureau, naar de jongen toe, schoof hij een groot geopend dolkmes”. “Nog een kop thee, Jan”?

Structurele

Naar mijn mening zit het boek heel logisch in elkaar. De gebeurtenissen gebeuren op chronologische volgorde en sluiten goed bij elkaar aan. “De eerste dagen van zijn faillissement waren voor Katadreuffe allerpijnlijkst, veel meer op grond van zijn karakter dan door uiterlijke aanleiding”.

Literair-historische

Het boek zorgt voor maar weinig vernieuwing. De gebeurtenissen gebeurden in deze perioden in het dagelijks leven. “U moet niet àl te hard werken”.

Emotionele

Het boek raakt mij niet zo zeer. Zelf ben ik niet geïnteresseerd in dit soort boeken, dus kan ik me niet goed meeleven met wat er in het boek gebeurt. “Er volgde een kort, maar veelzeggend gesprek”.

Realistische

Het boek is geloofwaardig. Het lijkt zeer veel op een biografie van een persoon en er zijn geen ongeloofwaardige gebeurtenissen. “Het eerste jaar ging de weg van Katadreuffe naar Leiden over rozen”.

Intentionele

Het boek is geloofwaardig. Het lijkt zeer veel op een biografie van een persoon en er zijn geen ongeloofwaardige gebeurtenissen. “Het eerste jaar ging de weg van Katadreuffe naar Leiden over rozen”.

Intentionele

De boodschap van het boek is dat men een doel kan bereiken als je er volledig voor gaat. “Het straalde met een vurigheid die kuis bleef, maar het straalde niet warm”.

Stilistische

In het boek wordt er niet getutoyeerd. Er wordt alleen aangesproken met u, mevrouw of meneer. In de tijd dat dit boek is beschreven was de formulering niet zeer bijzonder, maar het is wel bijzonder voor tegenwoordig taalgebruik. “Dat weet ik nog niet, meneer”.

 itelverklaringe auteurder uit het spel gewerkt, maar Katadreuffe wilde blijven leren tot hij zijn nieuwe doel zou hebben bereik