Biografie van de auteur. Ferdinand Bordewijk werd op 10 oktober 1884 geboren in Amsterdam. 10 Jaar later verhuisde hij met zijn familie naar Den Haag. Hij volgde daar het gymnasium en later studeerde hij rechten in Leiden. In 1912 promoveerde Bordewijk tot doctor in de rechtswetenschappen. Een jaar later ging hij werken op een advocatenkantoor in Rotterdam. Vanaf 1918 ging hij lesgeven aan de Handelshogeschool. Het eerste boek dat Bordewijk schreef is een bundel, namelijk Fantastische vertellingen. In 1928 was in het weekblad De vrijheid al in afleveringen een voorstudie van Karakter te lezen genaamd Katadreuffe en Dreverhaven. Andere boeken van hem zijn Blokken (1931), Rood Paleis (1936), Noorderlicht (1948), De doopvont (1952) en De Golbertons (1965). Ferdinand Bordewijk overleed in 1965 te Den Haag. Pseudoniemen zijn Emile Mandeau en Ton Ven. In 1953 kreeg hij de P.C. Hooftprijs en de C. Huygensprijs in 1957. Korte inhoud. Jacob Willem Katadreuffe wordt enkele jaren na de eeuwwisseling geboren in Rotterdam, door middel van een keizersnee. Hij draagt de naam van zijn moeder, Jacoba Katadreuffe. Zij is een achttienjarige dienstbode. Zijn vader Arend Barend Dreverhaven, een bikkelharde man, waarbij Jacoba werkte toen ze door hem werd overweldigd. De bevalling heeft haar gezondheid ernstig verzwakt. Joba wil niets meer met Dreverhaven te maken hebben en weigert financiële steun en geeft geen gehoor aan 6 huwelijksaanzoeken. Joba verdient niet veel geld met haar handwerk, maar ze komen niets te kort. Ze neemt de machinebankwerker Jan Maan in huis om wat extra te verdienen. Hij wordt een goede vriend van Katadreuffe (Jacob Willem). Katadreuffe mag na de lagere school geen vak leren, hij moet zichzelf maar redden, dat had zij ook gedaan. Hij koopt enige boeken waaronder een incompleet, oud Duits lexicon. Om hogerop te komen koop hij met geleend geld een sigarenzaakje in Den Haag. Dit loopt niet goed en de bank vraagt zijn faillissement aan. Katadreuffe gaat naar zijn curator Mr. De Gankelaar. Als hij voor het advocatenkantoor van Mr. Stroomkoning staat beseft hij dat hier zijn toekomst ligt. Op het kantoor ziet Katadreuffe voor het eerst zijn vader en is van hem onder de indruk. Katadreuffe maakt daarentegen indruk op De Gankelaar die hem een baan als typist aanbied. Bij gebrek aan baten wordt het faillissement opgeheven. Katadreuffe gaat op een kamertje wonen bij Graanoost. Hij is de conciërge en woont op het bovengedeelte van het kantoor. Katadreuffe leert en werkt hard, en heeft de organisatie van het kantoor snel door. Door verhalen die Katadreuffe op kantoor hoort is hij trots op zijn vader maar ook afgunstig. Daardoor ontstaat het verlangen om zijn vader voorbij te streven. Daarom gaat hij leren voor zijn staatsexamen om uiteindelijk advocaat te worden. Dreverhaven leent geld uit aan zijn zoon tegen woekerrente, zijn meedogenloos gedrag neemt toe. Voor de tweede maal wordt Katadreuffe's faillissement aangevraagd. Zijn vader is hier verantwoordelijk voor en Katadreuffe is woedend op hem. Een tijdje later gaat Katadreuffe naar zijn vader om tweeduizend gulden te lenen, die hij nodig heeft om privé-lessen te nemen. Bij deze gelegenheid zegt hij zijn vader te willen trotseren, dit getuigt van ras en karakter vindt Dreverhaven. Als ontspanning gaat Katadreuffe wel eens met Jan Maan mee naar Russische films, maar hij is niet gecharmeerd van het communisme zoals zijn vriend. Als Katadreuffe een boodschap moet brengen aan zijn baas Stroomkoning in een chic restaurant voelt hij zich voor het eerst opgenomen in een hoger gezelschap. En ziet denkbeeldig zijn naam op een bordje blinken op de voorgevel van het advocatenkantoor. Katadreuffe volgt de ontslagen Rentenstein op en wordt onaangenaam verrast door een ontmoeting met jufvrouw Te George op het strand. Hij ziet haar daar met haar vriend en is daar jaloers over. Daarnaast eist Dreverhaven zijn tegoed op en dient een verzoek tot faillissement in, dat van de hand wordt gewezen. Dit gebeurt allemaal vlak voor zijn staatsexamen. Toch slaagt hij en krijgt van het advocatenkantoor een nieuw compleet Duits lexicon. Dit ontroerde hem. Als hij later afscheid neemt van jufvrouw Te George beseft hij dat zijn ambitie een relatie met haar uitsluit. Dit ziet hij als het machtigste moment uit zijn leven. Zij neemt ontslag en hij gaat rechten studeren in Leiden zonder colleges te volgen. Hij verhuist en de gezondheid van zijn moeder gaat snel achteruit net als de gezondheid van Dreverhaven. Hij lijdt onder de onder de crisistijd van eind jaren twintig en uit frustratie gooit hij al huurders op straat. Katadreuffe ziet Stroomkoning steeds meer als zijn grote voorbeeld. Na afloop van het feest vanwege Stroomkonings veertigjarig jubileum gaat Katadreuffe met een klein gezelschap naar het Haagse nachtleven wat hem tegenvalt. De dag voor het doctoraal examen ontmoet Katadreuffe Te George in een park. Ze is getrouwd en heeft een kind, hij zegt haar nooit met een andere vrouw te zullen trouwen. Zijn moeder noemt hem een ezel wanneer ze hoort dat zij nog niet verloofd was toen hij op kantoor kwam werken. Wederom slaagt Katadreuffe maar hij geeft geen feest vanwege de herinnering aan Te George. Na zijn beëdiging ziet Katadreuffe zijn naambordje als een zon aan de gevel. Voor de laatste afrekening gaat Katadreuffe langs bij zijn vader, als deze hem een hand wil geven weigert Katadreuffe dit. Dreverhaven zegt dan raadselachtig 'Of meegewerkt'. In eerste instantie doet hij dit af als 'toneel' maar later bij zijn moeder thuis malen deze twee woorden door zijn hoofd. Hij ziet dat Joba het geld dat hij maandelijks aan haar gaf voor hem op de bank heeft gezet raakt hij ontroerd. Hij vindt dat hij als mens heeft gefaald door zijn blindheid voor zijn carrière, ten opzichte van Maan, Te George, zijn moeder en vader, maar ook te opzichte van zichzelf. Titelverklaring. De titel Karakter benadrukt de overeenkomsten in het karakter van Joba, Dreverhaven en Katadreuffe. Er is spraken van onderlinge aantrekking maar ook van afstoting. De ondertitel, roman van vader en zoon, geeft aan dat het boek vooral draait om deze relatie tussen beide. Vader staat voorop omdat de zoon de vader uiteindelijk overtreft. Dat zie je ook aan de titel van het laatste hoofdstuk dat Dreverhaven & Katadreuffe, in tegenstelling tot voorgaande hoofdstukken waarin Katadreuffe in zijn vader de meerdere moet erkennen. Genre. Roman
Motieven.  Doel, als Katadreuffe zich een doel stelde, zette hij er alles op om dit doel ook te bereiken. Hij vindt zijn carrière belangrijker dan een relatie.  Trots, Katadreuffe en zijn moeder zijn beide erg trots en botsen daarom wel eens met elkaar. Daarnaast nemen ze absoluut geen geschenken van wie dan ook aan.  Vader-zoon, de twee hebben beide een vreemd karakter en botsen dan ook met elkaar. Tot zijn eenentwintigste had Katadreuffe zijn vader nog nooit ontmoet.  Geld, voor Katadreuffe en Dreverhaven speelt geld weldegelijk een belangrijke rol. Maar voor Jan Maan stelt geld niets voor. Opbouw. Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld. Het boek is verdeeld in 28 ongenummerde hoofdstukken. Personages. JW Katadreuffe Round character. Hij stelt zichzelf een doel en realiseert deze ook op eigen kracht. Hij is te trots, net als zijn moeder, en ook nooit een geschenk aannemen. Hij blijft altijd eerlijk, ook als zijn hele toekomst daarvan afhangt. Verder is hij leergierig en vindt hij zijn carrière belangrijker dan een vrouw. Jacoba Round character. Moeder van Katadreuffe, zij verdient haar geld door zelfgemaakte handwerk te verkopen. Zij is erg trots en wil niets met vader van haar kind te maken hebben en wijst daarom zes maal een huwelijksaanzoek af. Na de bevalling is haar gezondheid erg snel achteruit gegaan. Dreverhaven Round character. Deurwaarder, bikkelharde man die geen genade kent. Hij is erg gierig en maakt misbruik van zijn macht. Hij is de vader van Katadreuffe maar ze ontmoeten elkaar pas voor het eerst wanneer Katadreuffe eenentwintig is. Jan Maan Round character. Communist, hij is de enige vriend van Katadreuffe. Hij huurt een kamer in het huis van Jacoba. Hij is een machinebankwerker en geeft niets om geld. Perspectief. Bordewijk heeft gebruik gemaakt van de auctoriële verteller. Ruimte. Het speelt zich voornamelijk af in Rotterdam. Heel even heeft Katadreuffe een zaakje in Den Haag en studeert hij in Leiden (hij blijft dan in Rotterdam wonen). De vertelde tijd is ongeveer 28 jaar. Maar het grootste deel gaat over de zeven jaar waarin Katadreuffe zich opwerkt tot advocaat. Het verhaal speelt zich ruim voor de Tweede Wereldoorlog af, dat leest heel raar.