A. ZAKELIJKE GEGEVENS  Titel: Kappen !  Auteur: Carry Slee (zie foto)  Illustrator: Roelof van der Schans  Uitgever: Van Holkema & Warendorf  Jaar ven uitgave: 1999  Jaar ven eerste druk: 1999  Aantal bladzijden: 144  Aantal bekroningen: Geen
A. INHOUD  De hoofdpersonen
Dit boek draait om twee personen. Dat zijn Indra en Sander. Sander is een jongen van 14 of 15 jaar. Hij kan erg goed liegen, want hij liegt een heel verhaal tegen z'n ouders, de politie, het schoolhoofd en zijn klasgenoten. Later zegt hij wel eerlijk dat hij gelogen heeft. Sander durft op het begin van het verhaal nog niet echt te zeggen wat hij ergens van vind, maar daar komt in de loop van het verhaal toch wel verandering in. Ook is Sander smoorverliefd op Indra. Indra is een meisje van 14 of 15. Zij is iemand die je goed kunt vertrouwen maar als je haar hebt bedrogen dan kan ze je zo laten vallen. Ze durft haar mening te uitten. Ze neemt het, als ze die persoon aardig vind, wel voor iemand op. Ze kan niet zonder haar vriendinnen. En ook zij is
smoorverliefd op Sander.  Plaats en tijd. Plaats: het speelt zich voornamelijk af op school, bij de personen thuis en op straat. Dit weet ik omdat ze het de hele tijd zeggen dat ze bijv. in het park lopen of omdat ze les hebben en ze zeggen van welke leraar ze dat hebben. Dus dan weet je meteen dat ze op school zitten. Tijd: het speelt zich denk ik af in de jaren negentig. Ik denk dit omdat zinloos geweld vooral in deze tijd voorkomt en de auteur schrijft ook altijd in deze tijd.  De gebeurtenissen. Het gaat over Indra en Sander die bij elkaar in de klas zitten en verliefd op elkaar zijn. Eerst hebben ze een klassenfeest en op dat klassenfeest willen Sander aan Indra verkering vragen, maar nu komt Indra niet omdat ze veel te moe is. Ze heeft namelijk de ziekte van Pfeiffer. René, de broer van de beste vriendin van Indra, heeft die dag daarvoor ook al verkering gevraagd aan Indra, maar toen heeft Indra nee gezegd en gezegd dat ze verliefd is op Sander. Nog geen week later komt Sander zijn vrienden tegen in het park. Hij ziet dat zij een rolstoel omgooien waar een jongen in zit. Hij staat er maar een beetje bij en wil er nog iets tegen doen, maar net op het moment dat hij er iets tegen wil doen rennen zijn vrienden weg en sleuren hem mee. De volgende dag als hij in de klas komt is iedereen boos op hem. Dat komt omdat René hem heeft gezien toen hij in het park was. Iedereen beschuldigd hem nou, maar hij blijft steenvast ontkennen dat hij niets heeft gedaan. Na een tijdje gaan de schoolleiding en zijn klasgenoten hem geloven, omdat Indra het voor hem heeft opgenomen. Ze heeft namelijk gezegd dat Sander om dat moment bij haar was en dat hij dus helemaal niet in het park kon zijn geweest. Dit kost Indra wel haar vriendschap met Heike, omdat ze ervoor heeft gezorgd dat haar broer flink voor schut stond toen duidelijk werd dat hij had gelogen. Na een paar weken komt Sander zijn vrienden weer tegen bij een snackbar. Emiel, de zogenaamde leider in het groepje, zegt dat ze mee moeten gaan met hem naar een feest ergens buiten de stad. Onderweg komen ze langs een tunnel net voor die tunnel heeft Sander gezegd dat hij niet meer mee gaat, dus hij loopt weg, maar als hij achter om kijkt ziet hij dat de jongens een ander jongen van zijn fiets aftrappen en hem in elkaar slaan. Sander rent er als een gek naar toen en zegt dat ze moeten stoppen, maar als hij ziet dat ze dat niet doen belt hij de 112. Nu zijn zij zo kwaad dat ze hem achter na lopen. Als hij denkt dat hij veilig bij het huis van Indra aan is gekomen gooit hij een steentje tegen haar raam. Zij komt dan naar beneden en vraagt aan hem wat hij zo laat midden in de nacht komt doen. Hij vertelt haar alles en ook dat hij er wel bij was in het park. En als Indra dit laatste hoort gooit ze hem het huis uit. Sander loopt dan door het gangentje en als hij dan omkijkt ziet hij zijn "vrienden" staan. Met een klap op zijn hoofd slaan ze hem bewusteloos. Als Indra 's ochtends wakker wordt ziet ze dat er een ziekenauto voor het gangetje staat en ze gaat kijken. Als ze ziet dat het Sander is schrikt ze. Ze gaat samen met hem naar het ziekenhuis. Na een dag komt Emiel en die komt hem bedreigen maar als hij merkt dat er de hele tijd een zuster hem heeft afstaan luisteren vlucht hij, maar hij komt niet ver omdat de automatische deuren werden gesloten. En zo eindigt het boek. Emiel krijgt een straf. Sander en Indra krijgen natuurlijk verkering en de ruzie tussen Indra en Heike wordt bij gelegd.  Titelverklaring

Kappen ! houdt denk ik in dat ze moeten stoppen met het plegen van zinloos geweld. Ook wordt het op blz. 125 gebruikt als Sander ziet dat de jongen onder de tunnel in elkaar geslagen wordt. A. MENING  Keuze. Ik heb dit boek gekozen omdat ik de boeken van Carry Slee wel leuk vind. En ik heb de andere drie boeken, Spijt, Pijnstillers en Afblijven, uit deze serie van boven de 12 jaar ook gelezen. Ik dacht dat dit boek weer net zo goed zou zijn als de andere drie voorafgaande boeken, maar dat viel wel tegen ik vond dit boek eerlijk gezegd niet zo mooi als de andere drie.  Het verhaal. Dit kan zeker echt gebeurd zijn, want het gebeurt bijna dagelijks in onze maatschappij dat er mensen zomaar in elkaar geslagen worden. Ik zou dit ook echt nooit zelf mee willen maken, want dat zou waarschijnlijk inhouden dat ik, iemand in mijn familie of mijn vrienden in elkaar geslagen zou worden en misschien er aan zou kunnen dood gaan. En dat zou neem ik aan niet zo'n leuke ervaring zijn. Het belangrijkste stukje vind ik; dat Sander zegt dat ze moeten ophouden met het in elkaar slaan van die jongen op de fiets onder de tunnel, omdat je daarin ziet dat je gewoon moet zeggen wat je ergens van vind en niet zomaar toe kijken naar hoe iemand in elkaar geslagen wordt. Het mooiste vind ik als Sander bij bewustzijn komt, omdat hij het toch nog nog red, want hij had ook dood kunnen zijn. Het stomste vond ik dat er weer zo'n Romeo en Julliet einde was, omdat het ook wel eens slecht af kan lopen, maar het toch weer een "romantisch" einde wordt. Maar dat komt denk ik omdat het een jongerenboek is.  De personen. Ik vond Indra het aardigst, omdat zij het toch maar voor Sander had opgenomen en daarmee wel haar vriendschap met Heike op het spel had gezet. Sander had mijn sympathie, omdat het toch wel heel erg is als je in de klas niet wordt gelooft en dat zelfs je beste vrienden je niet meer geloven. Emiel vond ik echt een "eikel", omdat je toch niet zomaar iemand in elkaar gaat slaan. Ik denk dat ik ook zo had gereageerd als ik Sander was. Alleen denk ik dat ik wel meteen had ingegrepen in het park, maar dat ligt weer geheel aan de situatie. Als ik nu zie dat er aan de over kant iemand in elkaar wordt geslagen door 1 jongen zou ik wel iets zeggen, maar als het een groepje is zou ik er niks van zeggen, maar ik zou dan wel naar het eerste beste huis gaan en de politie opbellen.  Tot slot. Het boek heeft mij geleerd dat je altijd iets moet doen als je ziet dat er iemand in elkaar geslagen wordt en dat je niet moet gaan zitten toe kijken en niks doen of zomaar er voorbij lopen. Ik ben er eigenlijk niet door veranderd. Ik laat me eigenlijk nooit veranderen door een boek, want een boek is toch meestal maar verzonnen. Ik heb er wel over nagedacht. Want het is toch maar heel stom dat er in de maatschappij van tegenwoordig zoveel zinloos geweld voorkomt. Ik had me de personen anders voorgesteld dan op de voorkant, maar dat komt omdat ik er altijd eigen personen bij verzin. De voorkant was opzich best goed getekend, want het gaat volgens mij over dat Indra Sander vind in het gangetje achter haar huis. En dat had ik me ook ongeveer zo voorgesteld.