4. illustrator: Roulof van der Schans
5. titelverklaring: Ik denk dat het boek zo is genoemd omdat Sander genoeg had van z’n vrienden(Maarten, Chris en Emiel) tenminste om de dingen die ze deden. Hij wist dat wat de jongens deden niet kon. Hij wou dat ze zouden stoppen met onnodig mensen in elkaar slaan. Vandaar de titel kappen! 6. uitgeverij: Van Holkema & Warendorf. 7. jaar van eerste druk: 1999. 8. samenvatting. Sander is een jongen van ongeveer 13 jaar. Hij is al sinds de basisschool bevriend met Maarten en Chris, ze zijn met z’n drieën naar dezelfde middelbare school gegaan. Na de eerste klas zijn Maarten en Chris naar een andere school gegaan. Daar hebben zij Emiel leren kennen. Maarten en Chris komen nog steeds wel eens bij Sander langs, maar dan zijn ze wel dronken. Maarten en Chris hebben het ook steeds vaak over Emiel. En ze zeggen tegen Sander dat hij eens mee moet gaan naar het winkelcentrum om Emiel te ontmoeten. Sander heeft niet zo veel zin om mee te gaan. Hij moet nog huiswerk maken en die avond kan dat niet want dan hebben ze een klassenavond, maar hij gaat toch mee naar het winkelcentrum. Als hij Emiel ontmoet, lijkt het hem wel een aardige jongen. Ze gaan met z’n vieren poolen. Dan roept Chris opeens dat ze weg moeten, en ze rennen de poolzaal uit. Wat Sander niet door had was dat ze een portemonnee hadden gestolen, van een jongen die daar ook aan het poolen was. Sander denkt er niet bij na en gaat naar huis, anders komt hij nog te laat op de klassenavond, dat is iets dat hij zeker niet wil, omdat hij helemaal verliefd is op Indra en anders kan hij niet me haar dansen. Indra is voor het klassenfeest nog naar Heike gegaan, om te kijken wat ze aan gingen trekken, als Heike even weg is, vertelt rené dat hij verliefd is op Indra. Indra vindt dat niet leuk en zegt dat ze verliefd is op Sander. Als Indra naar het klassenfeest fietst, voelt ze zich niet lekker en gaat weer terug naar huis. Als ze de volgende dag naar de dokter gaat, blijkt dat ze de ziekte van Pfeiffer heeft. Iedereen in de klas zegt dat ze zich aanstelt, behalve Sander hij belooft haar dat als Indra niet op school is dat hij dan het huiswerk doorgeeft. Als Sander met Maarten, Chris en Emiel in de stad zijn, schopt een meisje verongeluk een voetbal tegen Emiel aan. Emiel begint te schelden op dat meisje. Haar broer( die in een rolstoel zit) zei er wat van, en voordat Sander het door had stonden Maarten, Chris en Emiel er op los te rammen. Sander wil naar de politie gaan maar Emiel bedreigt hem met een mes. Het blijkt dan rené, gezien heeft dat Sander erbij was. Omdat Indra verliefd is op Sander, zegt ze dat Sander bij haar was. Heike gelooft haar niet en Indra en Heike krijgen ruzie. Sander heeft gezegd dat hij niks meer te maken wil hebben met Chris, Emiel en Maarten. Als Maarten en Chris op een avond bij hem voor de deur staan, denkt hij dat het weer goed komt. Ze vragen of hij mee gaat om een film te huren. Als ze onderweg zijn komen ze Emiel tegen, hij vraagt of ze mee gaan naar de discotheek. Maarten en Chris willen wel maar Sander heeft geen zin. Alleen de disco is richting dezelfde weg waar Sander woont dus hij rijdt nog een stukje mee. Als er een fietser langs wil, gaan Emiel en Maarten niet aan de kant. De jongen vraagt of hij er langs mag en Emiel wordt agressief en slaat zo die jongen in elkaar. Sander twijfelt niet en belt de politie. En daarna rent hij weg, weg van de politie en van Emiel en zijn vrienden. Als hij bij zijn huis aankomt staat Emiel daar met een paar andere jongens Ze roepen: “vuile verrader” Sander weet niet hoe snel hij weg moet komen. Hij rent naar het huis van Indra, eenmaal binnen vertelt hij heel snel dat hij wel betrokken was bij die rolstoelbende enz. Indra is boos en schopt Sander het huis uit. Als ze de volgende ochtend uit het raam kijkt ziet ze Sander daar liggen. Als hij in het ziekenhuis ligt komt Emiel langs en zegt tegen de dokter dat hij zijn broer is. Emiel zegt dat Sander moet zeggen dat Maarten en Chris hem in elkaar hebben geslagen. Als hij dat niet doet zou er wat met Indra gebeuren. De dokter hoort alles en Emiel wordt opgepakt door de politie. 9. de hoofdpersoon: Sander, Sander is een jongen die in de 2de klas zit. Hij is al heel lang verliefd op Indra. Hij gaat ook nog met 2 jongens om van de basisschool(Maarten en Chris. Sander vindt dat dat zij er verandert zijn sinds ze met Emiel omgaan. Hij vindt dat Emiel niet deugt. Zeker weet hij dat als Emiel, Maarten en Chris een jongen in een rolstoel in elkaar rammen. Hij probeert Maarten en Chris te waarschuwen maar ze luisteren niet. Naar de politie durft hij niet omdat Emiel had gezegd dat als hij dat zou doen dat hij dan problemen zou krijgen. 10. Wat wil de hoofdpersoon bereiken: Sander wil dat Maarten, Chris en Emiel stoppen met het in elkaar slaan van mensen. 11.hoeveel bladzijden heeft het boek: 144
12. verhaalsduur: Het verhaal duurt ongeveer 4 weken. 13. is het een ik-verteller, hij/zei verteller of een alwetende verteller: Het is een hij/zei verteller. 14.Waar speelt het zich af: Het verhaal speelt zich af in de omgeving van school en gewoon buiten. 15. Zou het echt gebeurd kunnen zijn: Ik vind van wel, want je hoort de laatste tijd zo vaak dat er weer eens iemand in elkaar is geslagen. 16. Soort verhaal: Het is een school verhaal. 17. Wat wil de schrijver met dit boek bereiken: Ik denk dat ze wil laten zien hoe het is om bevriend te zijn met mensen die je eindelijk niet je vrienden zijn, want vrienden luisteren naar elkaar en laten je niet vallen voor iemand anders die ze nog maar een weekje kennen. 18. Eigen Mening: Ik heb dit boek gekozen omdat ik de meeste boeken van Carry slee goed vindt. Ze schrijft boeken die mij iets doen en die mij aan het denken zet. Ik heb nu al 4 boeken van haar gelezen en ik vind ze allemaal super. Ook vind ik het niet altijd leuk om een boek te gaan lezen. Maar met deze boeken had ik gewoon weer zin om verder te lezen omdat het zo spannend was. 19. de Auteur: Carry slee is in 1949 in Amsterdam geboren. Na de midelbare school volgde zij een opleiding aan de Academie voor Expressie door woord en gebaar. Na het behalen van haar diploma wekte ze als dramadocent. Als kind schreef ze al dagelijks een verhaal in een speciaal schrift. Dus het schrijven zat er al vroeg in. Haar dochters vertelden verzonnen verhaaltjes over Keetje Karnemelk. Ze vonden deze verhaaltjes zo leuk dat ze besloot om ze op te schrijven ze naar de bobo te sturen. Ze werden gepubliceerd en zo begon het schrijven. 20. Het meest opvallende gedeelte van het boek: Het in elkaar slaan van die jongen in die rolstoel, want ze kwamen daar steeds op terug.