Algemene Gegevens
Het boek dat ik gekozen heb heet kappen en is geschreven door Carry Slee. Het is uitgegeven in 1999 door de uitgeverij Van Holkema & Warendorf. En het is bekroond door de Nederlandse Kinderjury 2000. Inhoud
Indra is al een poosje verliefd op Sander en Sander is ook verliefd op Indra maar dat weten ze niet van elkaar. Als er een klassenfeest is wil Indra daar naartoe omdat dit haar kans is om op Sander af te stappen en zo denkt Sander er ook over. Als ze 's middags naar haar beste vriendin Heike gaat om te kijken wat ze aan gaat doen en te vertellen waarom Heike zonodig naar het klassenfeest moest komen en niet naar haar nieuwe vlam Tobias moet gaan. Opeens moet Heike boodschappen gaan doen en blijft Indra samen met de broer van Heike, Rene achter. Rene komt naast haar zitten en zegt tegen haar dat hij haar al een poosje leuk vindt. Omdat Indra hem helemaal niet leuk vindt zegt ze dat en is Rene boos op haar want hij had gedacht dat zij hem wel leuk zou vinden. Als Heike terugkomt is Indra heel erg boos op haar want zij had dit allemaal geregeld. Als Indra 's avonds op de fiets zit op weg naar het feest wordt ze helemaal draaierig en besluit ze lopend terug te gaan naar huis. Als ze zich 's morgens nog steeds niet goed voelt moet ze van haar moeder naar de dokter en die ziet dat ze de ziekt van Pfeiffer heeft wat betekent dat ze gauw moe en draaierig is. Ze hoeft dan alleen nog maar naar school als ze zich goed voelt maar niemand ziet iets aan haar en daardoor wordt ze niet geloofd als ze zegt dat ze ziek is. Sander gaat steeds minder om met zijn oude vrienden Chris en Maarten en als hij iets met ze gaat doen zijn ze vaak dronken. Ze gaan ook steeds vaker met Emiel om en als Sander een keer mee gaat merkt hij al gauw dat zijn vrienden dronken zijn en dan trapt Emiel een rolstoel om en valt de jongen eruit. Sander wil helpen maar wordt door Emiel weggetrokken. De volgende dag op school weet iedereen het al omdat Rene de broer van Heike alles heeft verteld en gezegd heeft dat Sander het had gedaan en iedereen gelooft Rene behalve Indra. Als Sander schuldig is moet hij van school af en omdat Indra dat niet wil zegt ze dat hij bij haar was; dit zou het einde kunnen zijn van de vriendschap met Heike. Op een andere dag gaan Emiel, Chris en Maarten naar een disco maar Sander wil niet en gaat naar huis. Op de terugweg komt hij langs een viaduct en daar ziet hij de jongens lopen en ziet hij dat ze een jongen in elkaar slaan en dan belt Sander 112. Emiel keek toevallig zijn kant op en zag het en werd boos en gooide zijn telefoon op de grond maar toen hoorde hij de sirenes al... Hij rent dan naar huis maar als hij daar komt staat Emiel al op hem te wachten en gaat hij gauw nar het huis van Indra waar hij een steentje tegen het raam aangooit om haar wakker te maken. Indra doet de deur open en vraagt wat er allemaal is gebeurd en Sander legt alles uit maar als Indra erachter komt dat hij wel betrokken was bij die rolstoelbende stuurt ze hem naar huis. Midden in de nacht hoorde Indra opeens een vreemd geluid en ging ze naar beneden om aan haar moeder te vragen wat er aan de hand was. De moeder van Indra zei dat er een jongen in elkaar was geslagen en Indra liep meteen naar buiten en herkende Sander meteen. Indra ging met Sander mee naar het ziekenhuis en vertelde het hele verhaal aan zijn ouders die een beetje vreemd opkeken toen ze dat allemaal vertelde. Ze mocht even naar binnen omdat Sander steeds om Indra riep. Daarna gaat ze naar Heike omdat ze nog heel wat recht te zetten heeft maar die is gelukkig niet boos meer en Indra is ook niet boos meer op Sander. En dan krijgen ze uiteindelijk toch nog verkering. Mijn Mening
Ik vind dit een heel mooi boek omdat het Spannend en tegelijkertijd zielig is en je wilt steeds maar door blijven lezen om te kijken wat er gebeurd dus tegelijkertijd ook heel boeiend. En het zou jou ook kunnen overkomen echt een verhaal van deze tijd. Het is voor mij ook heel erg aangrijpend en begrijpend omdat ikzelf ook niet werd geloofd toen ik de ziekte van Pfeiffer had. Het boek is goed te begrijpen, niet te moeilijk en ook niet te makkelijk. Carry Slee heeft niet met moeilijke woorden geschreven. Dit boek krijgt van mij een: 8,7