TITEL: Jehanne
AUTEUR: Simone van der Vlugt
UITGAVE: 2001
AANTAL BLZ.: 205
DATUM VERSLAG: 5 mei ’03
SOORT VERHAAL: historische roman
AANTAL HOOFDSTUKKEN: 14
VERHAAL VORM: chronologisch
ONDERWERP: Jehanne D`Arc; hoe zij Frankrijk moest redden van de Engelsen. KORTE INHOUD: 1425. Frankrijk is verwikkeld in de Honderdjarige Oorlog met Engeland. Als op een dag de Engelsen Domremy binnenvallen en een spoor van verkrachting en vernieling achterlaten, maakt de dertienjarige Jehanne de verschrikkingen van de oorlog voor het eerst van dichtbij mee. Een paar dagen later overkomt haar iets wonderlijks: ze hoort een stem die haar vertelt dat zij degene is die Frankrijk van de vijand zal verlossen. Zonder dat haar ouders het weten trekt Jehanne naar het hof van de kroonprins van Frankrijk en belooft hem dat zij hem naar Reims zal brengen waar hij tot koning gekroond zal worden. Bovendien zal zij het leger leiden dat Orléans moet ontzetten. Aanvankelijk stuit Jehanne op veel verzet en ongeloof, maar geleidelijk aan wint ze het vertrouwen van de prins en het volk. Geleid door haar stemmen weet Jehanne haar goddelijke opdracht te volbrengen. Dan zwijgen de opdrachten in haar hoofd, maar Jehanne kan niet geloven dat haar opdracht voltooid is - er moeten nog zoveel steden bevrijd worden van de Engelsen! Ze besluit niet terug te kerennaar Domremy, maar de koning en zij leger te blijven dienen. De gebeurtenissen nemen echter een fatale wending. als Jehanne tijdens een poging om Compiègne te bevrijden gevangen wordt genomen en wordt uitgeleverd aan de Engelsen. HOOFDPERSONEN EN HUN ROL: Jehanne is een vroom en pienter meisje van 13 jaar dat in Domremy woont. Hier draagt ze jurken en rokken en heeft ze lang donker haar. Als ze op een dag in de tuin is hoort ze een stem, van de aartsengel Michaël, die haar vertelt dat zij de maagd is die op een dag Frankrijk zal verlossen van de Engelsen. Tot die tijd aangebroken is bidt ze 3 keer per dag uren lang in de kerk. Op haar 16e jaar vertellen de stemmen haar dat het tijd is om Frankrijk te gaan verlossen. Dan gaat ze voor het eerst op reis, te paard met zwaard en geschikte kleding. Haar lange haar wordt afgeknipt tot een kort mannen kapsel. Als ze toestemming krijgt van de Dauphin om met een leger aan haar taak te beginnen krijgt ze een echt harnas. Na 3 jaar te hebben gevochten in het leger van de Dauphin wordt ze gevangen genomen en uitgeleverd aan de Engelsen. Na vele recht zaken wordt Jehanne levend verbrand op de brandstapel in Rouen (1431). Charles (VII)le Dauphin is de kroonprins van Frankrijk. Hij staat bekend als een krachteloze magere jonge man, wat hij ook is. Hij heeft een flets en een bleek gezicht en uitstekende jukbeenderen en flets blauwe ogen. Het volk heeft het vertrouwen in hem verloren, maar dankzij Jehanne wordt hij tegen het einde van het boek toch gekroond in het voorheen nog bezette Reims. Gilles de Rais is de eerste edelman die Jehanne ontmoet. Naarmate de tijd verstrijkt zal hij haar vriend worden. Gilles is een knappe man met een aantrekkelijk gezicht en donker krullend haar. Hij volgt Jehanne de hele tocht door de oorlog en helpt haar waar hij kan. Jean de Alençon is rond de veertig jaar. Zijn haar is bij zijn slapen grijs, verder is het donker bruin, en hij heeft een ‘doorleefd gezicht van iemand die al veel heeft meegemaakt’. Hij is de neef van de Dauphin en tevens de Hertog van Aleçon. Hij staat Jehanne, net als Gilles de Rais, overal bij waar hij kan. Etienne La Hire is groot, breed en heeft een vierkant, door littekens ‘versiert’ gezicht. Als Jehanne hem voor het eerst tegen komt wordt hij beschreven als: een echte ijzervreter en een vechtjas. Hij is twee keer zo groot als zij en loopt mank. Ook hij zal naarmate de tijd verstrijkt een vriend van Jehanne worden, maar aan het begin is hij nogal sceptisch tegenover Jehanne en haar stemmen. Hij wil zich eerst ook niet laten leiden en bevelen door een vrouw en al helemaal niet door een meisje van 16 jaar oud. La Hire heeft kort zwart haar en donkere ogen en is ook ongeveer 40 jaar oud. PLAATS: verschillende dorpjes en steden in Frankrijk. TIJD: a. Wanneer speelt het verhaal? Het verhaal speelt zich af in de 15e eeuw in de jaren 1425 – 1431. b. Hoelang duurt het verhaal? 6jaar lang
c. hoe is het tijdsverloop? Het is chronologisch vertelt. IS ER SPRAKE VAN EEN OPEN OF GESLOTEN EINDE? Het is een gesloten einde, want aan het eind van het verhaal wordt Jehanne verbrandt op de brandstapel in Rouen. (1431)
B. BIOGRAFIE. Paspoort: Naam: Simone van der Vlugt
Geboortedatum: 15 December 1966
Geboorteplaats: Hoorn
Woonplaats: Alkmaar
Getrouwd: Ja
Kinderen: Friso en Esmee
Opleiding: Havo en HBO, Lerarenopleiding Nederlands en Frans
Lievelingseten: Grieks en Roti
Hoe het begon
Simone wordt vaak gevraagd wanneer ze wist dat ze schrijfster wilde worden. Tja, wanneer weet je zoiets? Je wordt niet op een dag wakker met de gedachte: Nu weet ik wat ik wil worden: schrijfster! Zoiets groeit. Het ontstaat omdat je merkt dat je het kán. Haar hoofd zat altijd vol verhalen. Ze verzon spannende avonturen die ze met haar vriendinnen ging naspelen. Maar daar bleef het niet bij; ze schreef ze daarna ook op.Op school was Simone heel goed in opstellen schrijven en omdat ze zoveel complimentjes kreeg, werden die verhalen steeds langer. Iets wat je goed kan, is leuk om te doen. Op een dag las Simone een boekje dat een meisje van twaalf jaar had geschreven. Het was alsof de bliksem bij haar insloeg! Twaalf jaar! En Simone was dertien! Dus het kón. Je kon als twaalfjarige schrijfster worden. Vanaf dat moment ging ze er voor. Maar dat boek van dat twaalfjarige meisje was iets bijzonders want zij was namelijk ernstig ziek, Simone blaakte, gelukkig, van gezondheid, maar ze had geen bijzonder verhaal te vertellen. Het verhaal dat ze naar een uitgever stuurde kwam dus ook, met een vriendelijke brief, weer terug. Natuurlijk was haar teleurstelling diep maar ach, ze had alweer een ander verhaal in haar hoofd. Het woord ‘opgeven’ kwam in haar woordenboek niet voor. Haar vader, die ook erg van lezen houdt, had haar intussen op het bestaan van historische boeken gewezen. Eén boek raadde hij haar in het bijzonder aan: “Kruistocht in spijkerbroek” van Thea Beckman. Toen ze dat boek gelezen had, was ze verkocht. Práchtig vond ze die verhalen over het verre verleden. Simone was veertien toen ze een boekje schreef over heksenvervolgingen. Ook dat boek werd afgewezen maar haar hele middelbare schoolperiode lang heeft ze van alles opgestuurd naar uitgevers. En… ze ontwikkelde zich. Ze kreeg alle verteltechnische snufjes steeds beter in haar vingers. Als ze een boek las lette ze niet alleen op het verhaal, maar ook op de manier waarop het geschreven was. Hoe de hoofdstukken begonnen, hoe spanning werd opgebouwd. Ze leerde terwijl ze las. Na de mavo en havo heeft Simone Frans en Nederlands gestudeerd aan een lerarenopleiding in Amsterdam. Tijd om boeken te schrijven had ze toen niet meer maar er werden op die opleiding wel vakken gegeven als “Creatief Schrijven” en “Jeugdliteratuur in de basisvorming”. Haar lievelingsvakken, dat zal duidelijk zijn. Een idee voor een jeugdboek begon vorm aan te nemen maar ze wilde eerst afstuderen. Als van der Vlugt eenmaal verdiept is in een verhaal houdt de wereld namelijk op met bestaan en dat kun je, je niet veroorloven als je examens moet doen. Maar zodra ze afgestudeerd was begon ze aan haar boek. Intussen werkte ze als secretaresse op kantoor, omdat ze in het onderwijs niet zo snel werk kon vinden. In de avonduurtjes schreef ze haar boek en na een jaar stuurde ze het op naar drie verschillende uitgeverijen. Twee stuurden het meteen terug, maar de uitgeverij waar ze het liefst bij wilde schrijven, uitgeverij Lemniscaat, nodigde haar uit voor een gesprek. Ze stuurden haar terug met allerlei adviezen om het boek te verbeteren en zeiden bij het afscheid: `Tot over een jaar!’ Zoveel moest ze herschrijven. Drie maanden later zat ze weer bij Lemniscaat met de herschreven versie. Na nog een heleboel schaaf- en schrapwerk werd het boek goedgekeurd. Onder de titel “De amulet’ kwam het in de winkel te liggen… en werd meteen genomineerd door de Kinderjury. Dat was nog nooit gebeurd met een debuut dus was ze ontzettend blij. Het is natuurlijk leuk als er een boek van je wordt uitgegeven, maar het is wel de bedoeling dat mensen het dan ook lezen. Daarover had Simone niet te klagen. Ze begon meteen meer weer te schrijven en ze is niet meer opgehouden. Schrijven is haar lust en haar leven! Van lesgeven is niets meer gekomen, maar ze geeft één à twee dagen in de week lezingen op scholen en staat dus toch nog voor de klas. Maar nu op de leukste manier die je maar kunt bedenken! Dit zijn de titels van de boeken die Simone van der Vlugt tot nu toe heeft geschreven: Historische romans.  De Amulet  Bloedgeld  De Guillotine  Zwarte Sneeuw  Jehanne  Schijndood Boeken voor de basisschool  Noodlanding in het oerwoud  Mijn zusje wordt vermist  Verdwaald onder de grond  Hester de witte heks
Boeken voor de kleuters  Potverdorie Sophie!  Bastiaan komt eraan
C. SAMENVATTING De titel slaat op het meisje Jeanne d'Arc. Zij bevrijdde Frankrijk tijdens de honderdjarige oorlog van de Engelse bezetting en zorgde ervoor dat de Franse kroonprins in Reims tot koning gekroond werd. Dit deed zij door het Franse leger aan te voeren, met behulp van stemmen die God haar toezond. Deze stemmen gaven adviezen aan haar. De schrijfster heeft haar de naam Jehanne gegeven, omdat Jeanne d'Arc deze naam gebruikte voor het ondertekenen van brieven. De hoofdpersoon is het meisje Jehanne. Aan het begin van het boek, in 1425, is ze dertien jaar oud. Ze is vastberaden: ze wil niet trouwen met degene aan wie ze is uitgehuwelijkt en ze vertelt haar ouders niet dat ze weg zal gaan naar het Franse hof. Ze heeft namelijk de Goddelijke opdracht gekregen, de Fransen van de Engelsen te bevrijden. Vooral aan het begin van het verhaal, willen de edelen Jehanne buiten de vergaderingen houden, omdat ze denken dat ze niets van vechten afweet. Maar het lukt haar steeds weer om háár zin door te drijven. Ze heeft dus een groot doorzettingsvermogen. Zo besluit ze ook, dat alle prostituees uit haar kamp moeten worden verwijderd. Later in het verhaal wil ze ook meebeslissen over de oorlogsstrategie. Verder is ze moedig, omdat ze met een relatief zwak leger, zélf aanvalt. In de loop van het verhaal, krijgen steeds meer mensen ontzag voor haar, ze beginnen te geloven dat Jehanne echt door God is gezonden. Dit is heel duidelijk te merken in het volgende stukje, waarin Jehanne door vrome liederen te zingen, wint van de Engelsen: "Opeens dringt een ijl gezang tot hen door. Ragfijn en zuiver, als een engelenkoor, drijven vrome liederen over de stadsmuren. Ze verspreiden zich over de velden, wervelen om de gehelmde hoofden, verwarring veroorzakend onder de Engelsen. De Engelsen kijken verbijsterd toe. Wat daar tegenover hen staat is geen leger, maar een delegatie van God!" Jehanne weet alleen van geen ophouden; wanneer de stemmen zwijgen en haar Goddelijke opdracht volbracht lijkt te zijn, is nog niet heel Frankrijk bevrijd. Ze kan het niet geloven, dat haar opdracht voltooid is, en gaat door met vechten. Hierdoor wordt ze gevangen genomen door de Engelsen. Als ze dan is opgesloten, wordt ze bang. Bang voor de soldaten, die haar lichaam betasten, en bang voor haar toekomst. Aan het einde van het verhaal gelooft ze, net als de Engelsen, dat de stemmen die God haar toezond niet echt zijn en ze bekent schuld. Zo belandt ze op negentienjarige leeftijd op de brandstapel.