Iris door Caja Cazemier

1. Het boek Titel: Iris
Schrijfster: Caja Cazemier
Uitgever: Malmberg
Aantal hoofdstukken: 26
Aantal bladzijden: 158 2. Over de titel Iris is de hoofdpersoon van het boek. Het verhaal gaat over haar gebeurtenissen. Ik vind de titel goed gekozen, omdat Iris de belangrijkste persoon van het boek is. Ik denk niet dat er een betere titel is. Als de titel bijvoorbeeld “Iris loopt weg” was, had ik het boek niet zo snel gelezen, omdat het een beetje kinderachtig klinkt, maar dat is het boek niet. 3. Voorkant van het boek Op de voorkant staat Iris, de hoofdpersoon. Het plaatje en de titel verraden nog niks over de inhoud.
4. Humor Er zit maar weinig humor in het boek. Het gaat vooral over de problemen van Iris. Toch heb ik een stukje gevonden dat ik wel grappig vond. Iris woont net in het leefgroephuis en Saskia, haar vriendin, komt langs. Samen gaan ze naar de kermis, waar ze Iris’ moeder met haar tweeling zien. ‘Daar!’ wees Iris. ‘Leonie met de tweelingwagen.’ Ook nu voelde Iris de boosheid weer opkomen, die speelde altijd boompje wisselen met de pijn. De jaloezie deed trouwens ook vaak mee met het spel. 5. Spanning Eigenlijk vind ik het hele boek spannend, maar één van de spannendste stukjes vind ik het stuk waarin Iris gaat stelen. In het leefgroephuis hebben ze het erover gehad en Stephanie zei: ”Wedden dat Iris zo braaf is dat ze alles keurig afrekent?” Daardoor liet Iris zich opjutten en stal ze drie doosjes oogschaduw. Maar op het moment dat ze weg wou gaan, klopte er een man op haar schouder. Het was iemand van de bedrijfsrecherche. Ze moest mee naar zijn kantoor, waar ze haar tas moest leeghalen. Daar zaten de gestolen doosjes in. Ze zei dat ze al van haar waren, maar dat kon niet, want ze hadden allemaal dezelfde kleur. Iris moest een formulier invullen, zodat de man aangifte kon doen bij de politie. Eerst gaf ze een verkeerde naam op, maar de man had haar door. Omdat het de eerste keer was dat ze iets had gestolen, kwam ze er met een waarschuwing af. De leider van het leefgroephuis werd wel gebeld en daar was hij niet zo blij mee. Een ander spannend stuk vind ik het stuk waarin niet zeker is of Iris over gaat naar 5-Havo. Ze zou gebeld worden als ze was blijven zitten. Toen de telefoon ging schrok ze, maar als blijkt dat ze een herexamen mag maken is ze blij. Ze had nog een kans om over te gaan en deed er alles aan om dat voor elkaar te krijgen. Nadat ze het examen had gemaakt, kreeg ze er een slecht gevoel over. De volgende dag zou ze tussen 9 en 10 uur gebeld worden over de uitslag. Ze werd steeds nerveuzer totdat vlak voor 10 uur de telefoon ging: ze was blijven zitten. 6. Hoofdpersoon De belangrijkste hoofdpersoon van het boek is Iris. Ze is 16 jaar en heeft bruin, een beetje krullend haar. Ze is erg onzeker, maar ze doet zich stoerder voor dan ze is en ze heeft een grote mond. Ze scheldt veel en stoot iedereen van zich af. Ze denkt vaak alleen maar aan zichzelf en ze is jaloers. Haar probleem is dat Gijs, haar stiefvader, bij hen is komen wonen en dat haar moeder geen aandacht meer voor haar heeft sinds de geboorte van de tweeling. Daarom denkt ze dat niemand van haar houdt en loopt ze weg. Uiteindelijk komt ze in het leefgroephuis terecht. 7. Bijfiguren De bijfiguren zijn: • Leonie: de moeder van Iris. Sinds ze een tweeling heeft gekregen, besteedt ze nog maar weinig aandacht aan Iris. • Gijs: Iris’ stiefvader en de vader van de tweeling. Iris vindt hem niet aardig. • Saskia: de beste vriendin van Iris. Ze is 16 jaar oud. Iris heeft, nadat ze is weggelopen, een tijdje bij haar gewoond. • Bart: de vriend van Iris. Hij zit in 5-Atheneum, heeft blonde krullen en is erg behulpzaam Hij wil Iris helpen, maar dat wil zij niet altijd. • Herbert en Erica: de mensen waar Iris een tijdje naar toe gaat als ze van huis wegloopt. Ze bemoeien zich niet zoveel met haar, maar Iris vindt ze wel aardig, al zijn ze een beetje bekakt. •
Reinout en Rianne: de kinderen van Herbert en Erica. Iris vindt Reinout maf. Hij zit de hele dag achter zijn computer. Rianne is 13 jaar en in het begin vind Iris haar een klein kreng, maar later vindt ze haar toch wel aardig. • Ilona: een meisje dat Iris leert kennen is het leefgroephuis. Ze is ongeveer 17 jaar en zit al een paar jaar in het huis. Haar ouders zijn verongelukt en haar tante, waar ze een paar jaar heeft gewoond, kan nu niet meer voor haar zorgen. Iris vindt haar in het begin helemaal niet aardig, maar later worden ze vriendinnen. • Jan, Tosca, Stephanie en Ferry: de andere bewoners van het leefgroephuis. Ze kan het niet zo goed met Tosca en Stephanie vinden. Ferry vindt ze wel leuk, maar hij is wel een bluffer. Over Jan is weinig bekend. • Thijs: een jongen die er pas later bijkomt. Iris krijgt iets met hem, terwijl ze ook nog iets met Bart heeft. • Wubbe, Donald, Joanne en Geertje: de leiders van het leefgroephuis. Iris vindt Donald en Joanne het aardigst. 8. Bespreking van de volgende verhaalaspecten Thema: het verhaal gaat over Iris, die problemen heeft thuis en daarom wegloopt. Opbouw: niet-chronologische volgorde. Tijd: het verhaal speelt zich rond deze tijd af. Er komen flashbacks in voor en ook vooruit- en terugwijzingen. Vertelsituatie: alwetende vertelsituatie. Ruimte: het verhaal speelt zich even af in het tijdelijk pleeggezin waar Iris terechtkomt, maar daarna vooral in het leefgroephuis.
9. Informatie over de schrijfster Caja Cazemier is in 1958 geboren in Spijkenisse en ze is opgegroeid in Groningen. Nu woont ze in Leeuwarden met haar man en drie zonen. Ze begint als lerares Nederlands op een middelbare school. Een paar jaar geeft Caja les; eerst in Spijkenisse, later in Leeuwarden. In haar lessen werkt ze veel met jeugdboeken. Steeds vaker bekruipt haar het gevoel dat ze zelf een boek wil schrijven. Het wordt steeds duidelijker voor haar waarover ze wil schrijven: jongens en meisjes in de puberteit. Het enige wat er nog tussen Caja en een boek staat, is gebrek aan tijd! Alleen ’s avonds en in de schoolvakanties kan ze schrijven. Maar uiteindelijk lukt het. In 1992 rolt haar eerste boek van de pers: “Portret van Sanne”. Haar tweede boek “Iris” wordt in 1995 getipt door de Nederlandse Kinderjury. Dat is net wat Caja nodig heeft om definitief te stoppen met lesgeven. Vanaf dat moment besteedt ze al haar tijd aan schrijven. Zodra haar kinderen naar school zijn, gaat ze achter haar computer zitten. Andere boeken van haar zijn: o Portret van Sanne (1992) o Minkes tegenbeeld (1996) o Te snel (1997) o Weerlicht (1998) o De wereld van Ward (1999) 10. Meest aangegrepen? Het stuk dat me het meest heeft aangegrepen, is het stuk waarin Iris naar haar moeder gaat. Ze had al haar moed bij elkaar geraapt en ging naar binnen. Haar moeder reageerde geschrokken. Eerst zei ze dat ze blij was dat Iris was gekomen, maar later zei ze dat ze haar niet misten en dat het lekker rustig was geworden sinds ze weg was. Toen slikte Iris een paar lelijke woorden in en zei ze dat ze nog even naar haar kamer wilde, maar Leonie zei dat dat nu de logeerkamer was en dat haar spullen in een doos achter het gordijn stonden. Daar was Iris natuurlijk niet blij mee. Ook werd er verteld dat Iris de kleinste kamer had, omdat ze haar oude kamer af moest staan aan de tweeling toen ze werden geboren, omdat die veel groter was. Iris’ kamer was helemaal veranderd: de posters waren van de muur gehaald en de spullen die ze had achtergelaten waren opgeborgen. Alleen de sprei op het bed was nog hetzelfde. Op dat moment besloot Iris dat ze weg wilde. Ze had er spijt van dat ze was gegaan, zei tegen haar moeder dat ze ging en gooide de deur met een knal dicht. Als ze huilend op haar bed valt komt Ilona haar kamer binnen. Met haar arm om haar heen huilde ze uit en daarna vertelde ze haar verhaal. Dit stuk heeft me aangegrepen, omdat ik het heel zielig vond voor Iris. Ze is nog niet weg of haar spullen zijn al opgeruimd. Ook vind ik niet dat haar moeder zo had moeten reageren. Iris was al zo onzeker en dan zegt ze dat ze haar niet missen en dat het zo eigenlijk beter is. Later stuurt ze ook nog een kaartje met haar excuses. Ook staat erin dat ze hoopt dat Iris nog een keer komt, zodat ze de tweeling weer kan zien, omdat ze het jammer zou vinden als ze elkaar niet meer zagen. Dan denkt ze dus weer meer aan de tweeling dan aan Iris. 11. Eigen mening Ik vind het een heel erg mooi boek, omdat het heel spannend en zielig is. Er zit geen één stuk in dat ik saai vond en ik wilde de hele tijd doorlezen. Ik leefde ook heel erg mee met Iris. Het is best een dun boek, dus je hebt het zo uit. Daarom is het ook een leuk boek voor mensen die niet van lezen houden. Het is echt één van de mooiste boeken die ik heb gelezen en zou het ook aan iedereen aanraden.