Verantwoording van de keuze Ik heb dit boek gekozen, omdat het me leuk leek om een keer een boek te lezen over wat er zich allemaal in Nederlands-Indië heeft afgespeeld. Ook had ik dit boek een keer in de catalogus van Boek en Plaat zien staan en toen ik het stukje had gelezen leek het me wel een mooi boek. In de bibliotheek heb ik de kaft nog es bekeken en de tekst op de achterkant gelezen, waarin de inhoud van het boek in het kort beschreven stond. Het leek me wel de moeite waard voor een boekverslag, dus nam ik het mee naar huis en las ik het. Verwachting vooraf Van tevoren dacht ik dat het een spannend boek zou zijn. Als ik de tekst op de kaft lees:’Zesenveertig jaar later ontrafelt de zoon de geheimen en leugens van zijn familie’, denk ik aan iets spannends, naar een zoektocht naar iemands verleden. De titels van andere boeken gaan allemaal over reizen of andere culturen, dus dacht ik dat er in dit boek wel veel over de cultuur in Nederlands-Indië zou staan. Deze verwachtingen kwamen gedeeltelijk wel uit, maar ik vond dat er meer werd verteld over het leven in Nederland na vertrek uit het oude Indië. Maar dat had ik eigenlijk wel kunnen opmaken uit de tekst op de kaft. Het boek was ook iets minder spannend dan ik had gedacht.
Eerste reactie achteraf - Spannend: Het boek had wel spanning, maar iets minder dan ik verwacht had. Dat komt denk ik, omdat ik in veel situaties anders zou reageren dan de hoofdpersoon. De hoofdpersonen waren nogal vaag, erg verschillend. Ondanks dat het directe familie is , broer, zussen en moeder, kent de een de ander nauwelijks of ze haten elkaar. Dat vond ik een beetje vreemd. Toch vond ik het boek zeker niet saai, ik had het vrij snel uit. - Meeslepend: De hoofdpersonen waren vrij anders dan ik, maar toch kon ik me goed inleven. Ik begreep wel waarom ze handelde zoals ze handelden. De personen hadden allemaal veel meegemaakt. - Ontroerend: Het boek heeft me best geraakt, maar ik sta er nogal ver vanaf. Ik denk dat wanneer ik meer zou weten over wat er allemaal gebeurd is in Nederlands-Indië, ik wat meer ontroerd zou zijn. Dat de hoofdpersoon erg met zichzelf in de knoop zat was wel ontroerend. Ook hij had last van trauma’s terwijl hij de oorlog niet zelf heeft meegemaakt. - Grappig: Ik vond dit boek niet grappig. Maar de dingen die besproken worden zijn ook niet om om te lachen. - Realistisch: Ik weet dat er in de geschiedenis in het oude Indië allerlei dingen gebeurd zijn. Het boek is een autobiografie, dus de dingen die zijn beschreven zijn waarschijnlijk in echt gebeurd. Het verhaal is dus realistisch. - Fantasierijk: Omdat het een autobiografie is, zal er niet veel fantasie in het verhaal verwerkt zijn. Ik denk dat de meeste dingen voortkomen uit herinneringen. - Interessant: Ik vond het boek interessant, omdat ik nog niet veel wist over het leven in Nederlands-Indië en over repatrianten in Nederland. Ik had sommige situaties nog niet bekeken zoals ze beschreven waren. Het gedrag van de mensen was op de een of andere manier ook wel interessant. - Origineel: Ik weet niet of er andere boeken zijn die over dit onderwerp gaan, maar het lijkt me van wel. Er zijn meer problemen die behandeld worden. Er gaat iemand dood door kanker, een man werd vroeger door zijn vader geslagen en de rest van zijn gezin heeft in de oorlog in Nederlands-Indië gezeten. En zo zijn er nog wat probleempjes. Maar het feit dat het een autobiografie is maakt het natuurlijk een origineel verhaal in de zin van dat van één persoon is, opgeschreven uit zijn herinneringen. - Goed te begrijpen: Het boek was niet echt moeilijk, maar er zaten af en toe wat vreemde woorden in (Indisch). Soms werden de verhalen uit het verleden voor mij heel een beetje langdradig. Ook reageerden de personen soms nogal vreemd, voor mijn doen. Maar in totaal waren de gebeurtenissen in het boek wel te volgen. Dit werk heeft mij een beetje aan het denken gezet. Ik ben gaan nadenken over wat er zich heeft afgespeeld in Nederlands-Indië, tijdens de tweede wereldoorlog. Veel mensen hebben in kampen gezeten. En later in Nederland hadden ze moeite met het leven hier, door verschillende omstandigheden. Dat lijkt me wel moeilijk. Ik heb in zoverre iets aan het werk gehad, dat ik nu weet wat het betekent om in een kamp te zitten. En ik ben wat meer te weten gekomen over Nederlands-Indië. Ik heb het boek met plezier gelezen. Korte inhoud: Het verhaal gaat over een gezin dat terugkeert uit Nederlands-Indië, een moeder, drie dochters en een nieuwe vriend van de moeder. Het gezin vestigt zich in een repatriantenhuis in de duinen. Al gauw wordt er in Nederland een zoon geboren, de verteller en hoofdpersoon van dit boek. Ze hebben allen oorlog en Japanse kampen achter de rug. De vader van de meisjes is gestorven in de oorlog. De familie heeft het moeilijk gehad in Nederland. Ze werden soms raar behandeld door Nederlanders, omdat ze in een kamp hadden gezeten. Alle gezinsleden hebben hun eigen trauma en herinneringen eraan overgehouden. De hoofdpersoon, na de oorlog geboren, heeft zijn eigen trauma’s, ondanks dat hij de oorlog niet mee heeft gemaakt. Hij wordt er niet echt mee geconfronteerd, want er wordt niet meer over de oorlog gesproken. Omdat zijn vader hem wil hardmaken voor een nieuwe oorlog wordt hij hardhandig aangepakt en krijgt veel klappen. Ook voelt hij een concurrentiestrijd met een van zijn zussen omdat zij het lievelingetje is van ‘zijn’ vader. Ouder geworden heeft hij besloten om niet meer aan zijn vader en zijn verleden te denken. Totdat zijn halfzus doodgaat door kanker. Hij wordt weer geconfronteerd met zijn verleden. Hij komt allerlei dingen (dagboekjes) tegen die hem herinneren aan zijn geschiedenis. Hij gaat op zoek naar zijn verleden, naar wat zijn familie is overkomen in de kampen in Nederlands-Indië. Ook komt hij veel te weten over zijn andere zussen en zijn moeder, en ziet hij in dat zijn familie toch wel belangrijk voor hem is, zelfs als hij er niet goed mee overweg kan. Tevens komt hij meer te weten over zijn vader, en over zijn manier van doen. Daardoor wordt hij wat fanatieker. In plaats van haat heeft hij begrip gekregen voor zijn vader. Maar daardoor gaat hij zijn moeder bekritiseren. Zij heeft veel van gebeurtenissen verzwegen. Nooit heeft hij geweten wat haar ervaringen waren. Ook heeft ze nooit ingegrepen als zijn vader hem sloeg. Op een gegeven moment wil Saskia, de andere halfzus, meer weten over haar geschiedenis. Tot nu toe kwam alles wat slecht was door de oorlog. Maar door het verwerken van haar trauma’s weet ze dat dat niet zo is. Als dan ook nog de oudste zus, Jana, die in Canada woont, sterft aan kanker komen de laatste stukjes boven. Alles wordt hem nu duidelijk, hij snapt wat er gebeurt moet zijn en waarom er zo gereageerd is op deze situaties. Het boek eindigt met het betoog van de moeder, die niet snapt waar haar kinderen zich druk om maken. Ze wil het niet weten, maar ze begrijpt het ook gewoon niet.