Op aanraden van mijn moeder heb ik voor dit boekverslag het boek ‘In Zijn arm de lammeren’ gekozen. In de afgelopen dagen heb ik ieder vrij momentje in dit boek gelezen. Ik zat helemaal in het verhaal over Fransje, de 3-jarige hoofdpersoon. Hieronder een aantal vragen over het boek:
- Welke kenmerken van literatuur bevat dit boek? (taalpuntnl. Blz. 115) Licht toe.
- De personages hebben verschillende karaktereigenschappen, zowel goede als slechte. De hoofdpersoon maakt een ontwikkeling in zijn karakter.
Fransje is ondeugend. Hij doet net als ieder mens zonden. Toch krijgt hij hier ook spijt van. Hij leert iedere keer weer hoe erg de Heere het vindt als mensen zondigen.
- De beschreven werkelijkheid is niet geïdealiseerd.
Het leven van Fransje en zijn gezin is zeker niet geïdealiseerd. Fransje heeft pijn en verdriet. Ook bij hem gaat niet alles zomaar vanzelf goed. Dat zie je aan het begin van het boek, als Fransje in de sneeuw speelt en een aantal keer valt en uitglijd krijgt hij het zo koud dat hij het spelen in de sneeuw al snel weer zat is. Maar dat zie je zeker aan het einde waar hij ontzettende buikpijnen moet doorstaan en niet snel daarna overlijdt. Ook in zijn omgeving zijn sterfgevallen. Daarnaast heeft hij veel buren die niet altijd even aardig zijn. Dit alles laat zien dat Fransje niet in een geromantiseerde wereld leeft.
- Naast ontspanning biedt het verhaal ook stof tot nadenken.
Fransje denkt veel na in dit boek, over wat hij meemaakt maar ook over wat hem vertelt wordt uit de Bijbel. Als hij moeder vraagt iets te vertellen uit zijn platenbijbel, voegt moeder daar altijd een toepassing aan toe. Dat is voor Fransje tot nut, maar ook als lezer kan je veel leren uit de eenvoudige woorden. Vaak komen er kinderen van God die mogen getuigen uit hun leven. Dat kan je als lezer zo jaloers maken. Je hebt nadat je dat gelezen hebt zeker stof tot nadenken!
- Het thema van het verhaal is diepgaand, belangrijke levensvraagstukken komen aan de orde.
Fransje, maar ook de personen in zijn nabije omgeving zijn veel bezig met de eeuwigheid. Daarnaast denkt Fransje veel na over hoe mensen doen. Op een keer kwam hij bij een roomse man in huis. De plaat de daar aan de muur hing, waarop Jezus aan het kruis was afgebeeld, maakt veel indruk op Fransje. Fransje denkt niet alleen na over de oppervlakkige onderwerpen van het hier en nu. Je zou kunnen denken dat een verhaal beschreven vanuit een 3-jarige niet diepgaand zou kunnen zijn, maar zo is het zeker niet. Hoewel het in eenvoudige woorden is, is het zeker diepgaand. - Zowel het verloop van het verhaal als de afloop is verrassend.
Als je dit boek leest verplaats je je helemaal in Fransje. Net zoals Fransje niet weet wat er in de toekomst gaat gebeuren weet je dit als lezer ook niet. Ik had aan het begin nooit gedacht dat Fransje zo plotseling zou overlijden.
- Het taalgebruik is origineel, niet clichématig.
Omdat Fransje in Zuid-Beverland woont, is hij met het Zeeuwse dialect grootgebracht. In het boek zijn dan ook alle dialogen in een Zeeuws dialect geschreven. Dat zie je bijna nooit in een boek en is dus erg origineel. De beschrijvingen zijn wel in Algemeen Nederlands.
- Vergelijk het boek met een lectuurboek dat je al eens eerder hebt gelezen.
Noem enkele opvallende verschillen.
De boeken van Thea Zoeteman vind in ontzettend leuke boeken om te lezen, wel zijn dat echte lectuurboeken. Vrij recent heb ik ‘Julia ’s zoektocht’ gelezen. Dat boek wil ik vergelijken met ‘In zijn arm de lammeren’
Het eerste verschil is gelijk al hoe makkelijk je het boek pakt. Beginnen in ‘Julia’s zoektocht’ is niet moeilijk, als ik een vrij momentje heb ven ik zo aan het lezen. Maar bij ‘In Zijn arm de lammeren’ is dat toch anders, ondanks dat het een prachtig boek is. Ik denk dat dat vooral komt omdat het moeilijkere zinnen zijn, en het daardoor moeilijker is om je aandacht erbij te houden. Daarnaast hoef je niet diep na te denken over ‘Julia’s zoektocht’, terwijl je bij ‘In zijn arm de lammeren’ nog lang na kunt denken over de diepere lagen van het boek. Op het moment dat je moe bent of je al genoeg aan je hoofd hebt is dat ook zeker een reden om makkelijker een lectuurboek te pakken.
Een ander verschil is hoeveel je er van kan leren. Het is heel leuk om een lectuurboek te lezen, maar je hebt er eigenlijk niets aan. Je kunt van het boek te lezen niet iets leren voor je eigen leven. De dingen die in zo’n boek gebeuren zijn vaak zo geïdealiseerd, dat ze in het echte leven nooit zo lopen. Om een voorbeeld te noemen uit ‘Julia’s zoektocht’, Julia vindt een dagboek uit de tweede wereldoorlog, en komt er vervolgens ‘toevallig’ achter wie de schrijfster is van dit dagboek. Ten slotte blijkt die vrouw nog een hele leuke achterkleinzoon te hebben die Julia na twee ontmoetingen verkering vraagt. In het boek ‘In Zijn arm de Lammeren’ is dit zo totaal anders. Daar gebeuren geen wonderen. Daar is ook moeite en verdriet. Je kunt heel veel leren van de manier waarop deze mensen leven, en hun diepe respect voor de Heere.
- Welk personage spreekt je het meest aan en waarom?
Deze vraag is niet moeilijk, dat is Fransje natuurlijk. Fransje is de hoofdpersoon van het boek, tijdens het lezen van dit boek voel je jezelf even dat 3-jarige jongetje. Het spreekt me vooral aan dat Fransje zo veel belangstelling heeft tot de Heere en Zijn dienst. Daarnaast is het mooi om te zien hoe graag Fransje groot wil zijn. Bij iedere nieuwe stap is hij zo trots dat hij weer wat groter is geworden, erg mooi om te lezen!
Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden