Titel: Ik ook van jou Auteur: Ronald Giphart Uitgeverij: Uitgeverij Nijgh & Van Ditmar Plaats van uitgave: Amsterdam Jaar van uitgave: 1992 Druk: Tiende druk Eerste druk: 1992 Jaar van gelezen druk: 1999 Motivering van mijn keuze: Ik heb het boek gekozen, omdat een vriendin van mij de film had gezien. Ze zei dat het een geschikte schrijver was en het ongetwijfeld een mooi boek was. Overigens ze heeft het boek voor me uitgekozen, omdat ik zelf niet goed wist welk boek ik moest pakken. Samenvatting: Twee vrienden, Ronald en Edgar Fräser, gaan kanoën in de Dordogne. Ze zijn beiden van plan om schrijver te worden en in veel gesprekken komt dan ook de literatuur ter sprake. Edgar, ook wel Eddy genoemd, studeert Nederlands, Ronald is pas met deze studie gestopt. Het plan om op reis te gaan kwam van Eddy. Hij is in de gesprekken het meest aan het woord. Deze gesprekken gaan over de verhouding tussen leven en schrijven, liefde en literatuur. Dit alles staat in het teken van ongeremde seks, alle facetten van het liefdesspel worden uitvoerig besproken. Zo experimenteren de twee jongens met hun taal, hun gedachten en hun lichaam. Ronald is bezig een roman te schrijven over zijn ex-vriendin. Hij denkt nog vaak terug aan de liefde tussen hem en Reza. Zij zit behoorlijk in de knoop. Ze kan zichzelf niet accepteren zoals ze is en heeft soms zelfmoordneigingen. Ook is ze gruwelijk jaloers. Ze is geobsedeerd door seks, en de relatie eindigt omdat zij overspel pleegt. Ze doet dit naar eigen zeggen omdat Ronald haar ook ontrouw is. Hij heeft haar echter nog nooit bedrogen. Flarden van de roman waarin de relatie tussen Ronald en Reza wordt weergegeven; het boek: ‘ik ook van jou’, worden weergegeven in het echte ‘Ik ook van jou’. Ronalds boek gaat over de verloren liefde; ook al heeft hij het uitgemaakt met Reza: hij kan haar maar niet vergeten. Op een gegeven moment besluiten de jongens om een kano te huren. Ze geven de tocht de naam: 'Dordogne 1990, Grote Queeste naar Literatuur en Seks', want liefde en geluk is samen seks. Als ze op hun tocht op een kiezelstrandje zitten komen ze twee meisjes tegen, de franse Nadine en de duitse Silke. Ze verliezen ze uit het oog, maar besluiten om meteen achter ze aan te gaan. Lang laten de meisjes niets van zich zien en Ronald en Fräser –ervan overtuigd dat ze ze kwijt zijn- besluiten om te rusten aan de voet van een brugpijler. Dan komen Nadine en Silke er plotseling aan en Ronald en Fräser besluiten om met ze mee te varen naar de camping van de meisjes. Dan slaat hun kano plotseling om, en aangezien ze geen zwemvesten dragen moet Ronald Silke en Fräser Nadine redden. De liefdesverhoudingen liggen nu vast. Ze gaan met zijn vieren uit eten en daarna dansen ze op een dorpsfeest. Ze wandelen in het donker terug naar de camping. Op een open plek in het maisveld kust Ronald Silke, zacht en teder. Ronald moet denken aan de seksspelletjes met Reza. Even later beleven ze een heftige vrijpartij in een boom, waarbij ze net niet tot het uiterste gaan omdat ze bang zijn voor ziektes. De volgende dag blijkt dat Nadine en Fräser ook bezig geweest zijn, maar omdat Fraser spijt heeft van zijn overspel, nemen de vier afscheid .Ze laten de kano voor wat hij is en gaan na de lunch naar huis. Ronald rijdt op weg naar huis, en wanneer Fräser ligt te slapen neemt hij een besluit. Hij keert de auto en gaat terug naar Silke.Hij vindt haar in een discotheek. Ze hebben seks op de dansvloer en op dat moment beseft Ronald dat hij zijn nieuwe liefde heeft gevonden, de eerste na Reza. Bron:
www.scholieren.nl (in de bibliotheek had ik niet echt een samenvatting kunnen vinden, vandaar dat ik op het internet heb gezocht) Gerne: Liefdesroman Titel: In de titel wordt antwoord gegeven op het zinnetje: ik hou van je’. En het hele boek gaat over seks en liefde. Ronald, de ik-figuur, is bezig met een boek voer zijn verloren liefde met Reza, de titel moet worden: Het boek ik ook van jou. Dat stond vermeld in het boek uit de bibliotheek( bijlage). Ikzelf had alleen het eerste stukje bedacht. Op de allerlaatste pagina van het boek zegt Silke: ‘Ik hou van je’, waarop Ronald antwoord:’Ik ook van jou’. Ondertitel: Er staat geen ondertitel in. Motto: Er staat een opdracht in: "Marijke,". Hij vertelt het dus als het ware aan Marijke en de lezer luistert over de schouder van Marijke mee. Personages: Ronald: Is de hoofdpersoon en de ik-persoon in het boek. Hij heeft net een relatie met de onmogelijke Reza achter de rug. Hij is een 24-jarige letterkundestudent en wil later schrijver worden. Hij leeft voor de literatuur. Hij is met zijn vriend Fräser opzoek gegaan naar liefde en literatuur, want liefde en literatuur is samen seks. Ronald luistert altijd naar zijn vriend en hij is heel afwachtend. Hij neemt nooit het initiatief. Hij vindt het meestal zo wel goed. Toen hij iets met Reza had paste hij zich helemaal aan haar eisen aan. Hij had een hevige relatie met haar maar het is nu uit en hij probeert door een boek te schrijven dit te verwerken. Reza: Reza is de ex-vriendin van Ronald en tot vlak voor het einde van het boek de belangrijkste persoon in Ronalds leven. Ze is twintig jaar, paranoia, niet monogaam, oversekst, heeft een groot minderwaardigheidscomplex en ziet het regelmatig niet meer zitten. Daarom is het ook uitgegaan met Ronald. Ze zat in dezelfde studentenflat als Ronald en heeft daardoor een relatie een relatie met Ronald gekregen. Reza is een type; ondanks dat je veel over haar weet, ontwikkelt ze zich niet.
Fräser: Fräser is een type, maar toch heel belangrijk. Edgar Fräser wordt meestal Fräser genoemd, maar soms ook wel Eddy. Hij is brutaal en studentikoos en doet precies wat hij zelf wil. Fräser praat veel en graag en gebruikt moeilijke woorden waar mogelijk. Fräser is een goede vriend van Ronald. Nadine: Nadine is een blonde vrouw van Duitse afkomst. Ze wordt verder in het boek niet verder beschreven. Ze krijgt een soort relatie met Fräser. Silke: Silke is een Oeganees / Chinees meisje dat is opgenomen in een Duits pleeggezin. Ze studeert met haar vriendin Nadine medicijnen. Samarinde: Samarinde is de vriendin van Fräser, 'Zijn Grote Verovering'. Zij komt even voor in de roman. Ze speelt een sleutelrol in het leven van Fräser, en daardoor ook een beetje in de roman; vanwege haar wil Fräser terug naar huis om verder overspel tegen te gaan. Samarinde is net zoals Nadine en Silke een type. Ruimte: Het boek speelt zich voornamelijk af in Frankrijk, Dordogne. De flashbacks naar Reza spelen zich echter af in Nederland. O.a. in de steden Soest, Amsterdam en Utrecht. Wanneer speelt het verhaal zich af? Ik denk voor 1992 (jaar van uitgave), maar er niet veel voor. Zo rond 1995 - 1990, omdat hij het verhaal zelf meegemaakt heeft en er daarna over geschreven heeft. Wat is de verteltijd / vertelde tijd? Verteltijd: ongeveer 5 uur. Vertelde tijd: ongeveer 4 a 5 dagen
Chronologisch / niet chronologisch? Niet chronologisch, omdat er flashbacks in voorkomen. Hij vertelt over de reis en tussendoor schrijft hij over zijn relatie met Reza Flashbacks? Ja, flashbacks naar de relatie met Reza Verteller: De verteller is een ik-verteller, namelijk Ronald. Je komt alleen de gevoelens en gedachten van Roland te weten. Ook wel van de andere personages, maar dat vertellen diegene persoonlijk. Thema: Het belangrijkste in het leven van Ronald is "liefderatuur"(zoals hij het zelf beschrijft), want alles waar hij over schrijft of praat gaat over liefde/seks en literatuur. Motieven: Jaloezie (van Reza) Seks
Literatuur
Liefde
Macht / onmacht (de macht van Reza over Ronald) Trouw / ontrouw (van Ronald, Fraser en Reza) Ambitie (van Ronald en Fraser om groot schrijver te worden) Informatie over de auteur: Roland Giphart is ‘een schrijver met een eigen aanpak en geluid, ironisch, verfrissend, kritisch en gevoelig tegelijkertijd.’ Ronald Giphart die in 1965 in Dordrecht is geboren, komt uit wat hij omschrijft als 'een heel links milieu'. Zijn vader was huisvestingsambtenaar en zijn moeder, Wijnie Jabaaij, is kamerlid geweest voor de PvdA. Wanneer hij elf is, gaan zijn ouders uit elkaar. Hij blijft bij zijn vader wonen. In 1987, het jaar dat hij begint met de studie Nederlands, verhuist hij naar Utrecht. Omdat hij schrijver wil worden, stopt hij na drie jaar met zijn studie. Bij uitgeverij Nijgh & Van Ditmar is men zo gecharmeerd van zijn bijdrage in een literair tijdschriftje dat hij het verzoek krijgt een boek te schrijven. Dat wordt “Ik ook van jou” (1992), dat hij vooral heeft geschreven tijdens de stille uren als nachtportier bij Ziekenhuis Overvecht. “Ik ook van jou” is bekroond met het Gouden Ezelsoor als het best verkochte debuut van 1992. Zijn tweede roman was “Giph” (1993), die net als zijn debuut in briefvorm geschreven is. In “Giph” zitten twee thema’s: literatuur en seks (net als in “Ik ook van jou”). Zo kent en bedrijft hoofdpersoon Giph de lichamelijke liefde in vele variaties. Hij weet dat vaak keurig te combineren met zijn liefde voor de literatuur. ”In Het feest der liefde” (1995) zijn in vier afdelingen vijftien verhalen gebundeld die eerder al waren verschenen. Een aantal daarvan speelt tegen het vertrouwde decor van studenten die op zoek zijn naar de Grote Wereld, andere bieden geestige verslagen van reizen naar bestemmingen als Spanje, Amerika en Duitsland en in weer andere nemen de personages een duik in diepte van het feest van liefde en seks. De nadrukkelijkheid waarmee Giphart laat merken dat schrijven heel leuk is, maakt een groot deel uit van de charme van zijn boeken. En ook van de inmiddels hoge populariteit van zijn boeken onder de scholieren. Ook schreef hij samen met Bert Nattar de roman “De beste schrijver van Nederland” (1995). Het is een herziene en uitgebreide versie van een 21-delig feuilleton dat oorspronkelijk deel uitmaakte van het in 1993 gepubliceerde Kwadraats Groot Literair Lees Kijk Knutsel en Doe Vakantieboek. Op een landgoed bij een kasteel in Groningen treft een groot aantal Nederlandse en Vlaamse schrijvers elkaar om in een onderlinge competitie uit te maken wie zich de beste Nederlandstalige schrijver mag noemen en de aan deze eer verbonden gouden appel (ter waarde van ruim vijf miljoen gulden) in ontvangst mag nemen. Sinds 1994 is Giphart fulltime schrijver. In dat jaar heeft hij ook samen met Rob van Erkelens en Joris Moens het tijdschrift Zoetermeer opgericht, waarvan hij redacteur is. Hij is daarmee een van de vaandeldragers geworden van de generatie 'Nix'. De generatie ‘Nix’ is er vanaf eind jaren 80. De generatie bestaat uit een aantal jonge schrijvers, die zichzelf niet als een groep beschouwen, maar die door de buitenstaanders als een groep wordt beschouwd. De boeken van hen gaan over dingen waar jongeren zich mee bezighouden. Ze zijn antikunst. In hun verhalen spelen anti-helden een grote rol in plaats van helden, de schrijvers volgen niet meer het normale literaire patroon. De boeken bevatten geen diepere betekenis. Sommigen vinden de boeken niet- maatschappelijk gearrangeerd en dus ook geen literatuur. (Bron:
http://www.nblc.nl/biblioweb/auteurs/giphart.htm) Gebeurtenissen: Het boek heeft me wel aan het denken gezet. Het is niet gebruikelijk dat een schrijver zo open over seks,liefde en literatuur praat. Ik had nog nooit een boek zoals deze gelezen. Ik vind er zelf niet zo heel veel aan, er gebeurt eigenlijk niets in het verhaal. Er wordt alleen constant over de seks tussen Ronald en Reza , tussen Ronald en andere vrouwen, tussen Reza en andere mannen en tussen Fräser en vrouwen. Ik vind een liefdes roman wel leuk, maar zo overdreven hoeft nou ook weer niet. Personen: Ik vind Ronald wel een sympathiek persoon, omdat hij Reza wilde troosten, wiegen, zachtjes te zoenen en te beloven dat er natuurlijk mensen zouden komen en natuurlijk gezellig zou zijn en dat alle drank en chips natuurlijk opzouden gaan. Dat is een zin uit heb boek. Zo reageerde Ronald in zijn gedachte op de huilende Reza die aan de telefoon was, omdat ze dacht dat haar verjaardag een flop zou worden. Ronald is erge behulpzaam. Hij is ook heel erg trouw, hoewel Reza dat nogal eens betwijfelde. Ze ging per ongeluk met iemand anders naar bed ging, omdat ze dacht dat Ronald niet trouw was aan haar. Waarop hij het uitmaakte. Fräser vind ik aan de ene kant wel sympathiek en aan de andere kant niet. Ik vind hem niet sympathiek, omdat hij aan zijn vriendin beloofd had haar altijd trouw te zijn en niet aan overspel te doen. Wat hij in de reis van 3 dagen dus wel doet. Hoewel hij daar spijt van heeft tegenover Samarinde. En hij praat mij een beetje te veel over seks, net of de wereld er vanaf hangt. Dat vind ik een beetje overdreven. Aan de andere kant vind ik hem wel sympathiek, omdat hij heel erg vriendelijk en vrijgevig is. Opbouw: Ik vond het verhaal heel erg lastig om te lezen. Er kwamen heel veel moeilijke woorden in voor. Ook praatte Ronald en Fräser verschillende talen door elkaar. Bijvoorbeeld Frans en Duits (Frans voor Nadine en Duits voor Silke). Het grotendeel was dan wel vertaald naar het Nederlands(hoewel er dan nog moeilijke woorden instonden). Ik neem bijvoorbeeld het versje dat Silke tegen Roland verteld: Da stieg ein Baum, O reine Ubersteigung! O Orpheus singt! O hoher Baum in Ohr! Und alles schweig. Doch selbs in der Verschweigung
Ging neurer Anfang, Wink und Wandlung vor. Verder vind ik wel dat Ronald sommige stukjes grappig en mooi kan brengen. Bijvoorbeeld dat Ronald en Fräser in de kano zitten en dan staat er onder: De boot slaat niet om. De boot slaat echt niet om. De boot slaat toch om. Dat stukje komt meerdere malen voor in het boek. Dat stukje vond ik wel grappig overkomen. Ik vind ook dat hij de bewegingen en uitdrukkingen van iemand goed kan beschrijven. Bijvoorbeeld de bewegingen van de dansende Silke: Aanhankelijk. Baldadig. Liptuitend. Afwezig. Opstandig. Afwerend. Wijzend. Buigend.