Titel: Ik ook van jou Auteur: Ronald Giphart Jaar en plaats van uitgave: eerste druk 1992, Amsterdam. Aantal bladzijde: 182 Ondertitel Er is geen ondertitel, de titel “Ik ook van jou” bestaat uit één deel. Opdracht Hij geeft een opdracht mee voor Marijke. In het begin staat: Marijke, Het lijkt of hij op het punt staat haar het hele verhaal te vertellen. Hoe is het boek ingedeeld? Het boek is ingedeeld in hoofdstukken, maar ze hebben geen naam. Ze beginnen gewoon op een nieuwe bladzijde met een extra grote hoofdletter. Ook is er geen inhoud. Beschrijf de illustraties: Op de voorkant is een vreemd hoofd afgebeeld. Alsof ze is vervormd door een spiegel. Ik denk dat het Reza is, niet gezien van haar mooie kant, zoals ze in het begin van het boek was, maar van haar minder mooie kant, waar je later pas achter komt.
Samenvatting Het boek begint met het vertrek van Ronald en Fraser, die worden uitgezwaaid door Saraminde, het vriendinnetje van Fraser. Ze gaan op een impulsieve vakantie naar de Dordogne, Fraser had geconcludeerd dat ze frisse lucht nodig hadden en hij had een writersblock. Onderweg kan Ronald eigenlijk alleen maar aan Reza denken, zijn ex-vriendin. Reza is niet helemaal normaal, ze is paranoïde, extreem onzeker, ontzettend neurotisch, oversekst en ze ging vreemd. Hoe langer hun relatie duurde, hoe raarder Reza werd. Ronald schrijft een boek over haar maar het schiet niet echt op. Ze maken een tussenstop in een hotel, waar ze alleen maar over literatuur en liefde praten, want als je dat bij elkaar doet krijg je seks, hadden ze ontdekt. De volgende dag rijden ze verder naar het noorden en besluiten ze met kano’s verder te gaan. Als ze ’s avonds aan het praten zijn dopen ze hun vakantie om in “Dordogne 1990, de grote queeste naar literatuur en seks”. Dan zien ze twee hele mooie meisjes voorbij varen, Silke en Nadine. Ze besluiten hen achter na te varen, maar raken de dames kwijt. Als ze dan even later aan het uitrusten zijn komen ze Silke en Nadine weer tegen, die hun uitnodigen naar hun camping te gaan. Die avond is er een plaatselijk dorpsfeest, waar ze met z’n vieren heen gaan. Ze dansen en eten uitbundig, Ronald ziet Silke wel zitten, en Fraser heeft een oogje op Nadine. Die nacht wandelen ze met z'n allen terug naar de tenten, maar onderweg raken ze elkaar kwijt. Ronald en Silke gaan vozen in een boom, maar ze neuken niet, want ze hebben geen condooms. De volgende ochtend vertelt Fraser dat hij met Nadine naar bed is geweest, en dat hij zich heel schuldig voelt tegenover Saraminde, die hem voor zijn vertrek vertelde dat ze niet vreemd zou gaan. Hij wil zo snel mogelijk naar huis, naar Saraminde, en dus nemen Ronald en Fraser afscheidt. Ronald vindt het heel erg vervelend dat hij nu niet langer bij Silke kan zijn, maar hij gaat met Fraser mee, omdat het zijn beste vriend is. Maar als Ronald terugrijdt, met een slapende Fraser naast hem beseft hij wat hij aan het doen is. Hij wil nou eens voorgoed over Reza heen zijn en besluit terug te gaan naar Silke, zijn tweede echte liefde na Reza, die nog steeds in dat dorp is met Nadine. Hij maakt Fraser wakker en vertelt hem dat hij het begrijpt dat hij naar Saraminde wilt, maar dat hij dit echt moet doen. Als ze zijn aangekomen ’s avonds, vindt Ronald Silke in een discotheek, die prettig verrast is met zijn bezoek. Nadine is helaas alweer met een andere jongen aan het zoenen. Verhaalfiguren Ronald is de hoofdpersoon, hij is 24 jaar oud en is net gestopt met zijn studie letterkunde. Hij leeft voor literatuur en wil later schrijver worden, net zoals zijn vriend Fräser. Hij is momenteel bezig met een boek over hem en Reza. Ronald is passief, hij neemt nooit initiatief en volgt liever dan dat hij moet leiden. Hij is erg vergevend, dat blijkt uit zijn relatie met Reza. Ronald is nog verliefd op zijn ex, hij moet gedurende het hele boek aan haar denken. Hoewel Reza helemaal niet in het echt in het boek voorkomt, leer je haar heel goed kennen door Ronalds gedachtes en flashbacks. Reza is een tenger meisje met donker haar en kleine borsten. In het begint van het verhaal wordt ze beschreven als een lief en spontaan meisje. Ze houdt heel erg veel van Ronald en is in sommige opzichten een beetje kinderlijk maar toch volwassen. Ze houdt van experimenteren en is erg creatief qua sex. Fräser is de beste vriend van Ronald. Hij is dik maar noemt zichzelf gespierd. Zijn leven gaat om 2 dingen, literatuur en liefde. En als je die bij elkaar doet krijg je sex. Fräser heeft een vriendin, Samarine, maar bedriegt haar met Nadine, het blonde franse meisje. dat hij tegen komt tijdens zijn kanotocht met Ronald. Fräser is een jongen met een sterke eigen wil, maar is ook bereid dingen op te geven voor Ronald tijdens hun reis. Het figuur wat mij het meest verbaasde gedurende het verhaal was Reza. In het begin wordt zij beschreven als een leuk spontaan meisje, dat 20 jaar was en verliefd op haar vriend Ronald. Als het verhaal vordert blijkt zij helemaal niet zo leuk te zijn, ze is ziekelijk jaloers en erg labiel. Ze is vreselijk onzeker en neurotisch. Haar buien zijn wisselvallig en je weet nooit wat je aan haar hebt. Ruimte Op welke plaatsen speelt het verhaal zich af? Het verhaal dat in het heden speelt is in de Dordogne. Het verhaal dat de flashbacks vertellen speelt zich af in Utrecht op diverse plekken. Zoals het studentenhuis waar Reza en Ronald wonen, de café’s waar ze uitgaan, en bij vrienden. Ronald en Fräser zijn in de Dordogne in Frankrijk op vakantie. Ze kanoën van camping naar camping. Belangenruimte Een belangrijke ruimte vind ik de kamer van Ronald. Die ruimte komt vaak voor in de flashbacks. De kamer is rommelig en klein en chaotisch. De ruimte is een beetje een weerspiegeling van Reza. Zij is ook chaotisch, je weet niet wat je aan haar hebt. De kamer ligt vaak vol zooi als Reza en Ronald ruzie hebben. Maar als ze sex hebben kunnen ze dat wel op de stoel, vloer, tafel of bank doen. Dan is het kennelijk dus wel opgeruimd. Ook spelen de belangrijkste scènes zich af in die kamer. Over het algemeen heeft in dit boek de ruimte veel te maken met de sfeer. In de stad in het vaak druk en vuil, net zoals de relatie van Ronald en Reza. Maar in de Dordogne is het schoon, rustig en vrij, net zoals de liefde tussen Silke en Ronald. Vertelwijze Dit verhaal is geschreven in de ik-vorm. Eigenlijk zijn het 2 verhalen door elkaar, het verleden en het heden. Ronald is de hoofdpersoon en hij vertelt het verhaal. Hij vertelt ook over andere personages en je leest veel van zijn gedachtes en gevoelens. De flashbacks zijn in feite zijn gedachtes.
Tijd Dit boek bestaat eigenlijk uit 2 verhalen die door elkaar lopen. Het verhaal over Ronald en Reza is het verleden dat wordt verteld in flashbacks en het verhaal van het heden in de vakantie van Ronald en Fräser in Frankrijk. De vertelde tijd is ongeveer 4 dagen, het begint als ze op vakantie gaan en eindigt als ze op het feest zijn. De verhalen spelen zich beide af rond 1990, de vakantie speelt zich af inde zomer. Het verhaal is eigenlijk chronologisch, hoewel er vele flashbacks in voorkomen. Het “flashback” verhaal van Reza en Ronald begint met dat ze elkaar ontmoeten en eindigt als ze uit elkaar gaan. Het verhaal van de Dordogne is ook chronologisch. In het verhaal komen zoals ik al schreef veel flashbacks voor, eigenlijk is de helft van het boek een flashback. Het echte verhaal gaat over Ronald die met een vriend op vaknatie gaat en 2 meisjes tegen komen, de flashbacks komen ongeveer om de 2 bladzijdes en duren ook 2 bladzijdes. Die flashbacks zijn wel erg belangrijk omdat Ronald zich nog heel erg met Reza bezighoudt en zo helpt de schrijver je met het begrijpen wat er nou aan de hand is en hoe het vroeger was gegaan tussen hun. Een voorbeeld van een flashback is een grote ruzie tussen Ronald en Reza omdat Reza weer eens denkt dat Ronald is vreemdgegaan. Het maakt duidelijk dat Reza helemaal niet zo’n lief, spontaan vrolijk meisje is maar iemand met een ziekelijk jaloerse persoonlijkheid. Dat is ook een van de motieven in het boek. Motieven Jaloersheid, omdat de relatie van Ronald en Reza daar onder andere stuk door loopt. De jaloersheid van Reza beïnvloed Ronald’s leven in hun relatie. Hij moet er altijd rekening mee houden. Trouw en ontrouw is ook belangrijk, al hun ruzies gingen over of Ronald wel trouw was aan Reza, en terwijl het dat wel was ging Reza vaak vreemd met Rocco. Het laat goed zien wat voor een vreemd mens Reza eigenlijk is. Ook is Fräser bekneld in een dilemma of hij voor Nadine moet gaan of voor zijn vriendin thuis, Samarinde. Liefde omdat het verhaal gebaseerd is op liefde, de liefde tussen Reza en Ronald. De liefde tussen Ronald en Silke, de liefde tussen Fräser en Nadine en de liefde van Fräser voor Samarinde. Liefde is de rode draad die dwars door het verhaal loopt. Als laatste motief heb ik literatuur. Elk gesprek tussen Fräser en Ronald gaat over literatuur. En volgens hen is literatuur plus liefde, seks! En seks is natuurlijk altijd een belangrijk motief in de boeken van Giphart. Titel en Motto Verklaar de titel van het boek. Ronald schrijft een boek over de relatie tussen hem en Reza, en dat heet “Ik ook van jou”. Het is een soort dagboek waar hij alle details van hun beschrijft. Ook is dit het laatste wat er gezegd wordt in het boek. Als Ronald op de dansvloer beseft dat hij echt verliefd is op Silke zegt hij: “Ik ook van jou”. Heeft het boek een motto? “Ik ook van jou “ heeft geen motto. Het boek heeft wel een opdracht, voorin het boek staat: Marijke,
Thema Een man die met zijn beste vriend op reis gaat, en ontdekt wat liefde nog meer kan zijn. Stijl Hoe is de zinsbouw? De zinsbouw is normaal, geen hele lange zinnen of moeilijke grammatica. Wel zijn er veel conversaties in het boek. “Jij houdt gewoon niet meer van me, dat is het.” “Ik hou nog heel erg veel van je, maar niet van dat gezeik heel de tijd.” “Jij vindt het gewoon leuk om met me naar bed te gaan, maar voor de rest ben ik stront.” “Alsjeblieft Reza,…” “Ik sloeg mijn armen om haar heen (die ze eerst woest van zich afsloeg, maar na enig aandringen toeliet) en toen fluisterde ik, honderd- en honderdduizend maal: Reza he Reza, Reza ach Reza, Reza toe Reza, Reza kom Reza. “ Hoe is de woordkeuze van de schrijver? De schrijfstijl is jeugdig, het gaat vooral over seks en daar worden geen tuttige woorden voor gebruikt. Hij schrijft zoals jongeren het er over zouden hebben. Ik vind het wel verfrissend, en er grappig om te lezen hoeveel woorden Ronald Giphart heeft bedacht voor het woord neuken. “Ze trok haar slipje uit, ging wijdbeens op een traptrede staan en wilde Gods wateren over Gods akkers hebben.” “Als ik in m’n kamer ben, ’s nachts, als ik in m’n bed lig, in zelfgekozen eenzaamheid met piemie in de palm van mij hand, denk ik verdomme aan haar.”
Eigen mening Toen ik het boek aan het lezen was vond ik het leuk, het zijn eigenlijk twee verhalen door elkaar heen, de relatie van Reza en Ronald verteld door het verhaal van de vakantie van Ronald en Fraser. Ik vind het verhaal van Reza en Ronald veel leuker, er gebeurt veel meer en is verrassend. Het hele vakantieverhaal er omheen vind ik redelijk saai en standaard. De dialogen vind ik ook leuk, die zijn er vooral tussen Reza en Ronald. Die zijn ook het grappigst want ze maken vaak ruzie. Verder heeft boek geen fantastische informatieve waarde, het enige wat ik heb geleerd zijn nog dertig andere synoniemen voor het woord seks. Ik vind de manier van schijven wel het vermelden waard. Ronald Giphart heeft twee verhalen die toch best wel los van elkaar staan in een boek gestopt, zonder dat het onoverzichtelijk wordt. Ook vind ik de schrijfstijl leuk, veel spreektaal en hij neemt geen blad voor de mond. Het enige wat ik jammer vind is dat ik niet begrijp wat het ene verhaal met het andere te maken heeft, en wat Reza zichzelf nou heeft aangedaan op het eind. Ik vond Reza een veel interessanter persoon dat Fraser of Silke, dus ik had graag wat meer over haar gelezen. Maar over het algemeen vond ik het een leuk boek, geen 10, maar wel een 7. Het verhaal is duidelijk en vermakelijk. Eigenlijk gebeurt er helemaal niks spannends waardoor je heel graag wilt verder lezen, dus soms moest ik mezelf echt dwingen verder te lezen. Maar dankzij de leuke dialogen en interessante personages was het boek het lezen waard.