Gegevens Ik ook van jou
Ronald Giphart
10e druk – Amsterdam – Nijgh & Van Ditmar, 1999
1e druk 1992
181 pagina’s
Roman Samenvatting 1990. Ronald en Edgar Fräser, 2 schrijvers in de bloei van hun leven, trekken ’s zomers op stel en sprong naar de Dordogne in Frankrijk. Fräser noemt deze trip na een tijdje speculeren ‘De Grote Queeste Naar Literatuur en Seks’. Nachtenlang woelen in een tent, saai kanoën over te kalme rivieren en veel, heel veel, praten over liefde, geluk en hetgene wat deze 2 verbindt namelijk seks, volgens Fräser dan, lijkt de praktijkuitvoering te worden van deze Grote Queeste. Beiden met 2 vrouwen in hun hoofd, Fräser zijn “Grote Verovering” Samarinde en Ronald zijn ex Reza, vallen hun ogen tóch op 2 andere vrouwen. Nadine, het lieve blonde meisje en Silke, de mooiste negerin van de hele wereld, wat betreft Ronald dan. Ondanks zijn groeiende affectie voor dit meisje, dat hem zomaar ineens zo teder kuste, blijft hij aan Reza denken. Reza, Reza en nog eens Reza. Alles wat hij doet, ziet of zegt doet hem denken aan Reza. Zij was duidelijk de grote liefde van zijn leven. Een relatie waarin ze zichzelf verloren aan elkaar, uitgediept door heftige gesprekken, lieve aanrakingen en magistrale seks. Keer op keer. Op elke plek. Op elk moment. Een relatie die perfect zou kunnen zijn, en ook wás. In het begin, want later bleek hoe labiel Reza eigenlijk was. Ronald wist wel wat ze een beetje een jaloers karakter had, maar dat vond hij juist wel lief. Toen ze op den duur woedend en hevig jaloers werd op Monique van der Ven, Ronald vind haar gewoon een goede actrice, werd er een ander licht op haar jaloezie geworden. Ze is zelfs meer paranoïde dan jaloers, want zag duizend dingen die er niet waren. Wanneer ze samen naar het café waren gegaan, kon ze ineens boos worden en uit de lucht gegrepen dingen roepen zoals ‘Ik zag je wel kijken naar haar hoor! Met haar grote borsten! Je wilt haar neuken he! Ik ben niet goed genoeg he!’. Hieruit bleek Reza’s gigantische minderwaardigheidscomplex. Ze vindt haar borsten te klein en vindt zichzelf niet goed genoeg. Ronald moet haar continu bevestiging geven. Steeds meer vrouwen vermijden zodat Reza niet boos op hem werd, tot in het uiterste rekening met haar houden, meepraten met dingen die niet gebeurd zijn zodat ze rustig werd, dat was op den duur de tactiek van Ronald. Toen op een gegeven moment bleek dat juist ZIJ degene was die al een paar keer was vreemdgegaan gebeurde het bekende verhaal met de druppel. De emmer liep over en Ronald maakte het uit. Deze vakantie op de Dordogne zou eerder Het Grote Reza Verwerkingsproces genoemd kunnen worden. Toch stijgt de spanning steeds meer tussen Silke en Ronald, en ook tussen Nadine en Fräser trouwens. Ondanks de Duits-Engels-Nederlandse miscommunicaties zijn er veel en lange gesprekken tussen de 4. Nadine en Silke nodigen de literatuurverslaafden uit voor een etentje, waarbij Fräser, met zijn grote mond, iets ontzettends vies besteld onder het mom van ‘Hoe moeilijker de Franse naam, hoe lekkerder’. Na deze maaltijd gaan ze naar het dorp, waar een echt boerendorpfeest aan de gang is. Mensen hossen, vrouwen sjansen, mannen zweten en kinderen draaien rondjes aan elkanders armen. Fräser en Nadine, en na een tijdje wat met zijn tweeën gekletst te hebben ook Ronald en Silke, mengen ze zich in het feestgedruis. Roezig van de alcohol en feeststemming lopen ze terug naar de camping waarbij de 2 stellen elkaar uit het oog verliezen. Silke, ondertussen zwaar gek op Ronald, verleidt hem om de verharde weg te verlaten en het feestje voort te zetten in het graan. Ronald, die Silke ook wel erg leuk begint te vinden, doet dit maar al te graag. Er wordt geflirt, gezoend en seksuele handelingen verricht maar ‘no neujking’, want ze hadden geen condooms. En tropenarts-in-spé Silke weet maar al te goed de gevaren van onveilig vrijen. De volgende dag bleek Fräser zich niet aan deze regel te hebben gehouden. Ondanks de hoogerotische nacht wil hij onmiddellijk vertrekken uit de Dordogne. Waarom? Schuldgevoel. Tegenover wie? Tegenover ‘SAAMAAARINDEEEE!!!!’. Aldus Fräser. Als inzet voor hun vriendschap gaat Ronald op zijn verzoek in, ze vertrekken. Onderwijl belt hij naar het thuisfront, een goede vriend. Die vertelt hem dat er wat gebeurd is met Reza, iets ergs. Ronald’s eerste reactie, gelijk in de auto springen en zo hard, zo hard mogelijk naar Nederland scheuren slaat na een kwartiertje om in iets anders. Hij wil terug. Terug naar Silke. En hij doet het. Fräser slaapt en Ronald scheurt. Terug naar Silke. Wanneer hij haar vindt, dansend in het dorp, deelt zij hem de woorden ‘Ik hou van je’ mee. Waarop Ronald antwoordt: ‘Ik ook van jou’. Personages **Fräser

Een schrijver, verslaafd aan zijn vak. Zoals hij zelf zegt ‘Jong, knap, bedroefd en totaal verliteratuurd’. Ik denk dat Fräser de alter-ego van Ronald Giphart zelf is. Edgar Fräser komt namelijk in meer van zijn boeken voor (o.a. Gala) en is een ontzettende, aanwezige persoon die ontzettend veel praat en blaat. Een persoon die alles, maar dan ook alles, wat hij wil ook daadwerkelijk doet. Soms wordt hij gewoon irritant, omdat hij dan zoveel zeikt. Ik denk dat Ronald stiekem Fräser is, maar niet durft, omdat hij te verlegen is. **Ronald
Een verlegen, nuchtere jongen die het gezeur van Fräser aanhoort, maar het ook wel leuk vindt. Discussiëren en zich profileren in de literatuurwereld doet hij ook graag, maar hij is degene die allang is gestopt waarbij Fräser pas warmloopt. Ronald zit heel erg met Reza in zijn hoofd, hij kan deze turbulente emotionele relatie niet vergeten. Vergeten niet, verwerken misschien wel, daar begint hij pas mee. **Reza
Als eerste indruk een vrolijke, spontane en beetje gekke meid met een gigantisch extravert karakter. De gangmaker op elk feest, het mooiste meisje van de avond, de stoere chick met de grootste mond die alles al gedaan heeft. Reza. Hopeloos verliefd op Ronald en hopeloos bang dat hij haar verlaat slaat ze zó door dat hij het er benauwd van krijgt. Bij elk stofwolkje denkt ze dat hij verliefd is op een ander meisje. En wanneer Ronald een ochtenderectie heeft is ze ervan overtuigd dat zijn maîtresse in haar kledingkast verstopt zit. Geen gemakkelijk persoon dus. **Silke
De iets-meer-dan-een-vakantieliefde van Ronald. Een Chinees/Oegandees meisje uit Duitsland. Geneeskunde-student. Ze wordt tijdens haar vakantie verliefd op Ronald. Haar karakter wordt verder niet echt duidelijk in het boek, het is meer het ‘lieve meisje na Reza’. **Nadine
De niets-meer-dan-een-vakantieliefde van Fräser. Hij kiest uiteindelijk voor Samarine, maar dat hoeft Nadine niet te weten, hij heeft tenslotte weer lekker geneukt. Aldus Fräser. Nadine pinkt nogal wat traantjes weg wanneer hij vertrekt. Schrijfstijl De schrijfstijl van Ronald Giphart is ontzettend apart. Hij lijkt wel te spelen met zijn zinnen en woorden. Zijn zinnen zijn gemakkelijk te lezen en velerlei schrijfstijlen wisselen elkaar af. Dan beslaat 1 zin een hele pagina, puur gedachten, dan staan er weer 3 korte zinnetjes onder elkaar. Als voorbeeld genomen Ronald zijn gedachten over het kanoën en het niet willen omslaan: “We slaan niet om. We slaan niet om. We slaan toch om.” Hier en daar zitten er wat moeilijke woorden tussen, vooral wanneer Fräser op zijn praatstoel zit, typische woordjes die worden gezien als hoogstandjes in de literatuur, maar dat compenseert het weer met Giphart’s losse stijl van schrijven. Perspectief Het verhaal wordt geschreven vanuit de ik-persoon aangezien je alleen Ronald zijn gedachten te weten komt. De gebeurtenissen gebeuren vanuit Ronald. Tijd Het verhaal speelt zich af in 1990. Het boek zelfs heeft vele flashbacks naar de ‘Reza-tijd’. Dat zal een paar maanden voor de Dordogne-reis zijn, dat wordt in het boek niet echt duidelijk. De reis naar Dordogne, dus de gebeurtenissen in het heden, beslaat ongeveer 4 dagen. Zowel het nu-verhaal, in Frankrijk, als het vroeger-verhaal, belevenissen met Reza, wordt chronologisch verteld. Het nu-verhaal begint met dat ze op reis gaan en eindigt met de terugreis (ook al keert Ronald om, terug naar de Dordogne). Ook de flashbacks spelen zich in chronologische volgorde af; startend bij hun eerste ontmoeting, eindigend bij Reza’s poging Ronald terug te winnen door middel van seks. Ruimte Het verhaal zelf, het verhaal in het heden, speelt zich af in de Dordogne, Frankrijk. De flashbacks gebeuren allemaal in Nederland, bij Ronald thuis, bij Reza thuis, in het café of op straat.
Thema De rode draad die door het verhaal loopt is jaloezie en de allesaanrichtende schade ervan. Reza en Ronald hadden een mooie relatie samen, ze hadden veel plezier, waren elkaars maatjes, goede seks, alles erop en eraan. Reza’s jaloezie, die voortkwam uit haar extreme minderwaardigheidscomplex en angst, gooide roet in het eten. Eerst in Ronald zijn eten, maar daarna ook in het hare. Een mooie climax in het verhaal is de keuze die Ronald maakt. Hij weet dat er iets met Reza aan de hand is, hij weet dat hij de verplichting zal moeten/willen vervullen om er voor haar te zijn, maar besluit letterlijk en figuurlijk het roer, of autostuur, om te gooien. Hij kiest voor zichzelf en gaat zijn eigen geluk achterna. Hij gaat naar Silke. Conclusie & Mening Ik vond het een ontzettend leuk boek om te lezen. Ik had de film al eens gezien en vond hem nogal freaky. Ik ben van mening dat Nederlandse filmmakers zich er altijd nogal gemakkelijk vanaf maken door veel seks en shocking drama in een film te stoppen. Tuurlijk, dat intrigeert wel. Maar dat is weer een ander verhaal, terug naar het boek. Giphart’s schrijfstijl, zijn humor, de leuke grapjes, de dubbelzinnigheden, het maakte het allemaal leuk(er). Het verhaal zelf is ook pakkend, er zitten veel herkenbare dingen in. Het geluk van Ronald & Reza, de opbouwende jaloezie van Reza, de machteloosheid van Ronald en de escalatie van dit alles. Dingen die het verhaal voor mij pakkend maken. Daarnaast is het ook leuk om te lezen dat hij Silke ontmoet, iemand die een beetje lief voor hem na zo’n turbulente relatie. Het voortdurende gedebatteer en uitpluizerij van Fräser vond ik ook erg interessant, alhoewel hij soms naar zeuren ging neigen. Een vlot verhaal, grappige anekdotes en een schrijver met een geweldige schrijfstijl. Ik ben fan!