Hoe overleef ik met/zonder jou? door Francine Oomen

Titel: Hoe overleef ik met/zonder jou
Auteur: Francine Oomen
Uitgeverij: Van Holkema & Warendorf
Jaar van uitgave: 2004

Omslag:
De omslag van het boek is roze en er staat een plaatje van Rosa en Neuz die een graffiti-tekening aan het maken zijn. Dat komt omdat Rosa en Neuz in het verhaal vaak graffiti-tekeningen gaan spuiten.

Keuzeverantwoording:
Ik denk dat ik het boek wel zou kiezen om de omslag, want het is een vrolijke en gezellige omslag en dat spreekt me altijd wel aan.

Genre:
Het boek gaat over Rosa, die heeft problemen met haar moeder. Het gaat over verliefdheid, vriendschap, ruzie en school. En natuurlijk over alles wat er omheen hoort.


Titelverklaring:
De titel is goed gekozen omdat zij en Neuz een soort van ruzie krijgen en ook nog gaat Rosa verhuizen naar Amsterdam en dan weet Rosa niet wat ze zonder hem moet. Maar ook omdat zij alles doet wat haar moeder hoort te doen, en daar wordt ze diep ongelukkig van.

Andere titel:
Als ik zelf een titel zou moeten verzinnen zou ik denk ik voor hoe overleef ik dit. Omdat dat niet echt duidelijk is, maar er zijn heel veel dingen aan de hand in het leven van Rosa dus vat ik ze gewoon samen met “dit”.

Samenvatting:
De hoofdpersoon is natuurlijk Rosa. Zij is vijftien jaar. Ze heeft blonde haren (soms paars) en is een beetje dik. Ze heeft verkering met Neuz. Hij heet eigenlijk Vincent maar zijn vrienden noemen hem Neuz vanwege zijn grote neus. Ze wil dat ze populair is en dat iedereen haar stoer en aardig vind, en daarom gedraagt ze zich niet als zichzelf.
Het gaat helemaal niet goed met Rosa’s moeder omdat haar vriend is doodgegaan door een auto-ongeluk in Spanje. Ze is nu heel depressief en is aan de alcohol. Rosa moet daarom in haar eentje al het huishoudelijke werk doen. Daar wordt Rosa diepongelukkig van. Helemaal aan het einde van het boek probeert de buurman van Rosa, die eerst altijd heel aardig was, hen hielp met het opruimen van hun huis, hielp bij het eten, Rosa te zoenen. Dat vond ze vreselijk. De volgende avond probeert hij haar moeder te verkrachten. Gelukkig sloeg Rosa hem neer met een krukje, want ze schrok zich dood. Pas toen zag Rosa’s moeder in dat het zo allemaal niet meer door kon gaan. Ze gaan verhuizen naar Amsterdam waar haar moeder werk heeft. Rosa kan weer gewoon haar zin gaan en hoeft niet meer constant op Abeltje te passen (Abeltje is het kleine broertje van Rosa waar Rosa altijd op moest passen omdat haar moeder de hele dag in bed lag).

Favoriete personage:
Ik zou het liefste een van de nieuwe vriendinnen van Rosa willen zijn. Want zij hebben geen problemen zoals Rosa. Rosa is ontzettend ongelukkig en dat wil ik natuurlijk niet zijn. Ook zou ik Esther wel willen zijn omdat zij helpt de problemen van Rosa op te lossen.

Ruimte:
Het boek speelt zich af bij Rosa thuis, bij Rosa op school, overal, als het maar in de buurt van Rosa is. Het is in deze tijd want het boek is vorig jaar geschreven, en het is gewoon een serie van nu.

Samenvatting:
Nadat Alexander is overleden door een auto-ongeluk is Rosa's moeder zwaar depressief: ze is alcoholist, ligt de hele dag op bed voor zich uit te staren en Rosa moet alles in het huishouden doen. De enige reden van hoe ze dit vol kan houden is Neuz, die nog steeds haar vriendje is. Neuz is lief, behulpzaam, mooi en het beste wat Rosa ooit is overkomen.


Uiteindelijk wordt buurman John opgepakt door de politie. Rosa’s moeder heeft spijt dat ze Rosa niet geloofde dat John haar wou zoenen en dat Rosa alles moest doen in het huishouden. Nu is ze niet meer depressief en dus kan ze weer voor Rosa en Abeltje zorgen. Ze krijgt werk. Het gaat nu een stuk beter met hun hele gezin. Daar is Rosa natuurlijk wel blij om.

Belangrijkste gebeurtenis:
De belangrijkste gebeurtenis is natuurlijk als Rosa’s moeder eindelijk doorkrijgt dat het zo niet door kan gaan. Ze gaan verhuizen (dat is wat minder, vooral voor Rosa) en haar moeder gaat werken. Rosa’s leven is weer een beetje normaal. Het gene dat het meeste indruk maakte op mij was dat Rosa het hele huishoudelijke werk op zich nam. Haar moeder kon niet meer door de depressiefheid en door de alcohol. Het is wel heel erg zielig voor Rosa maar ik was diep onder de indruk.


Eigen mening:
Ik heb dit boek gekozen omdat het het boek is dat het meeste indruk op mij maakt van Francine Oomen’s hele serie. Vooral omdat Rosa dus het hele huishouden op zich neemt. Het boek viel me helemaal niet mee, want er gebeuren echt ongelooflijk zielige dingen. Het was wel een heel erg leuk boek om te lezen omdat het spannend, zielig, grappig, leerzaam en raar was. Ik kon niet meer stoppen met lezen totdat ik het boek uit had! De omslag is keileuk want er staan achterop allemaal plaatjes met dingen; bijvoorbeeld een potlood en dan staat erbij potlood. Maar het is gewoon een heel gezellig kaft. De flaptekst snap ik niet zo goed. Die is een beetje ingewikkeld dus die vind ik niet zo goed. Er staan niet zo veel illustraties in het boek maar degene die er in staan vind ik echt illustraties die passen bij de boeken van Francine Oomen.
Het verhaal zit supergoed in elkaar want uiteindelijk loopt het goed af en dat vind ik altijd heel belangrijk omdat ik anders altijd in shock ben, als het verhaal niet goed afloopt. Want dan denk ik altijd: hè, hoe kan dat nou? Dat hoort toch niet. Een boek hoort altijd goed af te lopen.
Ik snap Rosa wel helemaal. Ik zou ook niet weten wat ik zou moeten doen als ik zo’n moeder had. Ik zou me echt geen raad weten.
Het verhaal kan natuurlijk wel echt gebeuren, maar ik denk niet dat al het ongeluk dat Rosa heeft snel voorkomt in het echte leven. Maar er zijn natuurlijk wel mensen die het zelfde overkomt als Rosa. Maar dat vind ik nooit belangrijk aan een verhaal. Als het maar een beetje spannend is en leuk om te lezen.
Ja het boek verdient zeker een prijs. Het is, zoals ik al heb gezegd, een superleuk boek om te lezen en bovendien kun je er ook nog van leren ook! Het cijfer dat ik het boek zou geven is makkelijk: een 10-. Waarom die min? Omdat het een dun boek is, en dat je het daarom snel uit hebt!

Verwerkingsopdracht:
Schrijf een dag uit het dagboek van de hoofdpersoon:
Lief dagboek 23-10-2003

Er is vandaag iets VRESELIJKS gebeurd. Ik zal je vertellen wat er aan de hand was. Vanochtend leek alles nog zo normaal. De ochtend liep zoals die altijd loopt. Appie wilde weer eens alles zelf doen. Ik ging gewoon naar school en mama lag in bed. Toen was ik eindelijk na een heel saaie dag vrij van school. Ik ging Appie ophalen van de peuterspeelzaal en ik reed naar huis. Toen ik thuis was kwam ik de buurman tegen en die ging even mee naar binnen. Hij vond dat het een rotzooi was in ons huis dus hij hielp mee schoonmaken. 's Avonds had ik eten gemaakt voor Appie en mij. Het was dus een heel normale dag. Totdat 's avonds de bel ging. Appie lag vandaag bij mama in bed en ik deed de deur open. Het was de buurman en blurp (de hond). Hij vroeg of ik mee ging naar het park om de hond uit te laten. Ik ging even zeggen dat ik weg was en ik ging met de buurman mee. We liepen richting het park en ik had het heel erg koud. De buurman vroeg of hij mij vast moest houden om mij op te warmen, maar ik wilde dat niet. Toen we in het park waren pakte hij mijn hand vast en liepen we dus hand in hand. Ik vond het helemaal niet fijn en ik wilde het helemaal niet, maar ik vond het zo raar staan om mijn hand terug te trekken dus deed ik dat niet. Toen we een stukje verder waren gelopen stopte hij ineens. Ik dacht 'oh nee, wat gaat er nu gebeuren'. Hij begon te praten en zij dat ik een heel speciaal meisje was en toen zoende hij mij ineens. Ik duwde hem weg en rende heel hard weg. Blurp had mij ingehaald en sprong tegen mij aan, zodat ik niet verder kon rennen. De buurman kwam aan lopen en zei dat ik het aan niemand mocht vertellen. Ik vond het zo erg. En ik ben gelijk naar huis gegaan. Onder weg zat ik te denken wat ik nou het beste kon doen of ik het wel aan iemand zou vertellen of niet. Ik wist het niet, maar toen ik thuis was heb ik gelijk een mailtje gestuurd naar Esther en Jonas. Ik heb hun het hele verhaal verteld. Ik heb mijzelf voorgenomen om het morgenochtend aan mama te vertellen. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Straks gebeurt het vaker. Daar ben ik bang voor en daarom vertel ik het toch maar aan mama en aan Esther en Jonas misschien kunnen zij mij helpen.
=XXX= Rosa