Zakelijke gegevens
Het zwanemeer (maar dan anders)
Francine Oomen
Druk in 2003
Boek is geschreven voor het Kinderboekenweekgeschenk.
Motivatie
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik dit boek me ook in groep 8 is voorgelezen en er een meisje was die dat soort van had meegemaakt en dat vond ik toen heel erg en later vond ik dit boek weer en heb ik der een verslag van gemaakt.
Samenvatting
Het gaat over een drieling van twaalf. Sam, Beer en Pip (Zo heten ze niet echt). Sam heet in het echt Samantha-Maria en Beer heet Berenieke Aurora en Pip heet Jean-Philip. En hun vader heet Walter van Zwanenburg. Ja, de Walter van zwanenburg. Hun vader kan maar een ding goed: schrijven. En ze hebben geen moeder meer die is overleden vlak naar de geboorte van de drieling. Dus ze hebben geen moeder. Ze hebben al heel veel au pairs(pasmoeders) gehad (acht in totaal). Ze schrijven de hele tijd briefjes naar elkaar om het niet te vergeten. Maar naar de achtste vonden ze het genoeg en nu hadden ze geen au pairs meer. Nu staan ze er alleen voor en moeten alles zelf doen. In ieder geval met ze drieen, want hun vader had het te druk met schrijven en zat continu in zijn werkkamer. Maar omdat ze ook naar school moeten konden ze niet veel schoon maken. Ze moesten altijd zoveel doen en het was zo groot huis dat er niet veel van kwam. Toen was er een brief gekomen, beter gezegd een gedicht. Op een dag was Sam eerder van school en zag de troep in de kamers, maar ook het zwembad zag er niet uit. Het zag er uit als erwtensoep en de katten van de buren hadden een feestje. Pip was ondertussen ook thuis gekomen en pakte wat drinken. Toen zag Sam dat Pip’s lip was gezwollen en een blauw oog had. Pip werd op school altijd gepest, maar toen Sam en Beer nog op school zaten hielpen ze Pip altijd mee.(Pip had een klas overgedaan). Maar toen zij van school waren gingen ze weer pesten. Het was echt te erg geworden al die zooi. Toen kregen ze weer een brief van die geheime aanbidder. Ze moesten gaan opruimen. Ze hadden alles gedaan het hele huis. Hun vader zou de volgende ochtend het vuil buiten zetten voor dat de vuilniswagen het zou ophalen. Toen was er iets vreselijk gebeurd. s’ Middags ging Sam vanuit school naar haar huis en toen ze de hoek om was zagen ze zwaailichten en hoorden sirenes. Er stond een ambulance, een politiewagen en een vuilniswagen voor het huis. Toen ze er naar toe renden zagen ze haar vader op de brancard liggen met bloed op zijn hoofd, hij is spierwit. Ze vroegen aan een ambulancedokter wat er met hem was. Hij zei dat hij zijn been had gebroken en een zware hersenschuddingen had en hij naar het ziekenhuis moest. Toen ze dat wisten zagen ze een politieagent met een vuilnisvrouw praten. Toen ze klaar waren met praten vroegen ze wat er gebeurd was. De politieagent zei dat de vuilniswagen tegen haar vader aan was gereden, omdat hij hem niet hoorde aankomen omdat hij oordopjes in had. Toen Pip thuis kwam vroeg de vuilnisvrouw aan ze, hoe laat hun moeder thuis kwam, maar omdat hun moeder al heel lang dood is, moesten ze een smoes verzinnen anders zouden ze naar een kindertehuis moeten. Iedereen was weg maar omdat hun ‘moeder’ pas om 6 uur thuis kwam bleef de vuilnisvrouw, omdat Beer zo meteen thuis kwam en dan zou ze ons naar het ziekenhuis brengen. Ze waren eindelijk in het ziekenhuis. Ze moesten nog even wachten tot ze klaar waren met hem. In de wachtkamer was het stil tot er een van de agenten naar buiten kwam die vroeg de namen en de geboortedatums van hun, ze hadden de vuilnisvrouw gevraagd of ze als moeder wilden spelen. Toen kwamen ze er achter dat ze Isabel heette. Ze mochten de kamer binnen. Ze zagen hun vader op bed liggen met installatie aan zijn been. Hun vader had thuis altijd erge last van hoofdpijn en was nogal vergeetachtig. Volgens de dokters komt dat omdat hij een tumor in zijn hoofd heeft ze gingen hem opereren om te kijken of het goedaardig of kwaadaardig was. Tijdens de operatie zijn ze thuis. Pip zat op zijn kamer toen kwam Isabel binnen. Ze zag de muur van Pips kamer, hij was helemaal geschilderd in een bos. De ene kant van licht en dansten 3 kinderen en de andere kant was donker en waren allemaal griezels. Toen was er weer een gedicht gekomen. Ze willen eigenlijk wel eens weten van wie ze kwamen. Pip zat naar buiten te kijken toen zag hij twee zwanen zwemmen in het zwembad. Het was een mooi gezicht. De ene was wit een de ander was zwart, goed en kwaad. Het zwanemeer maar dan anders zei Pip. De tumor bleek een goedaardige tumor te zijn en is verwijderd. Op een dag kon Sam niet slapen. Ze ging naar beneden daar zat Isabel te schrijven. Toen ze even niet keek zag ze een paar woorden staan, het leek op een gedicht. Misschien is zij wel de aanbidder. Sam vroeg het maar ze gaf geen antwoord. Een paar dagen later lagen er twee brieven op de deurmat. Met onder aan de naam Isabel. Dus Isabel was de aanbidder. Voor de thuiskomst van hun vader gaven ze een feest en Isabel was ondertussen een soort moeder geworden van de drieling, dus ze was ook uitgenodigd. Het werd een nieuwe dag voor een nieuw leven en een groot feest.
Info schrijfster
In Laren 27 maart 1960 is Eclaire Francine Marie geboren. Francine Oomen is een schrijfster, een beroemde schrijfster. Ze is voornamelijk beroemd geworden door de boeken Lena Lijstje, Hoe overleef ik en Ezzies dagboek. Ze schreef toen haar kinderen klein waren kinderboeken! Maar hoe groter ze werden/worden hoe volwassenere boeken ze schrijf/schreef. Nu zitten haar kinderen in de puberteit dus schrijft de puberboeken.
geboorte kaart van Francine Oomen.
Francine Oomen is in haar jeugd veel verhuisd, van Laren naar Eindhoven, naar Groningen en weer terug naar Eindhoven. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven. Na haar examen kon ze meteen aan de slag als freelance grafisch ontwerpster. Ze ging samenwonen en kreeg drie kinderen, twee zonen en een dochter. Toen ze een serie boeken voor een drukkerij bedacht had, vond ze al snel een illustrator. Omdat ze zo snel geen schrijver kon vinden, schreef ze de boeken zelf maar. Daarna is ze niet meer opgehouden met schrijven. Francine Oomen heeft lange tijd in Zuid-Limburg gewoond maar ze woont nu op een boerderij in Noord-Holland.
Schrijver, illustrator en ontwerper. Vroeger, toen haar kinderen klein waren, maakte ze veel prenten- en kartonboekjes. Ze tekende ze altijd zelf. Nu zijn haar kinderen alledrie pubers zijn, maakt ze alleen nog maar boeken voor die leeftijd. Ze tekent minder dan vroeger, maar de boeken van Lena Lijstje heeft ze wel geïllustreerd. Ook de vormgeving van haar boeken doet ze meestal zelf. Ook is ze bezig met het bedenken en vormgeven van leuke afgeleide producten, zoals BV stationair (dat zijn dingen van papier, zoals agenda's, kalenders, schriften, etuis, postpapier, kaftpapier e.d.) Zowel voor Hoe overleef ik? als voor Lena Lijstje. Haar carrière in het boekenvak is ooit begonnen omdat ze van allerlei dingen voor Dick Bruna mocht ontwerpen. Nieuwe soorten kartonboekjes, maar ook behang en stoffen en meer van die dingen. Daarna is ze zelf gaan schrijven en gaan tekenen. Haar allereerste zelfgeschreven en zelfontworpen boek heette: Saartje en Tommie op de boerderij (in 1990), en dat was getekend door Dagmar Stam. Daarna zijn en nog een heleboel boeken van Saartje en Tommie gekomen, en ook een video, een tv serie en de cd met liedjes en verhaaltjes. Niet meer te koop helaas.
Gewonnen prijzen
2002. Tip van de Jonge Jury voor Hoe overleef ik de brugklas?
2002. Kinderboekwinkelprijs voor Lena Lijstje
2003. Tip van de Jonge Jury voor Hoe overleef ik mijn eerste zoen?
2003. Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Hoe overleef ik mezelf?
2003. Hotze de Roos-prijs voor Hoe overleef ik mezelf?
2004. Prijs van de Jonge Jury voor Hoe overleef ik mezelf?
2004. Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Hoe overleef ik een gebroken hart?
2004. Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Het geheim van Lena Lijstje
2004. Hotze de Roos-prijs voor Hoe overleef ik een gebroken hart?
5-beoordelingswoorden
schrokkend: ‘wat is dat’ riep ik. Ik zag een politie wagen, ambulance en vuilniswagen voor het huis en ik hoorde alleen maar sirenes. Ik rende erheen. ‘wat is heeft hij’ gilde ik. Er kwam een politie man naar me toe. ‘Hij heeft een hersenschudding en een gebroken been opgelopen’ zei de politieagent. Toen liep die even weg.
Grappig: ‘Hoe laat komt jullie moeder thuis’ vroeg de vuilnisvrouw. Pip drukte tegen Sam aan. ‘Ze komt om 6 uur thuis’ zei Sam.
Zielig: Toen Pip thuis kwam zag Sam dat Pip’s lip dik was en een blauw oog had. ‘Wat is der gebeurd Pip’ zei ik. ‘Ze hebben me weer gepakt’ zei Pip.
Laat me meeleven: Buiten zwommen twee zwanen een zwarte en een witte, goed en kwaad. Hij staarde ernaar. ‘Het zwanenmeer maar dan anders’ zei die.
Vrolijk: De deur ging open. ‘ Welkom thuis!’ riepen ze allemaal. Hij weer goed thuis gekomen en Isabel was net hun soort moeder geworden.
Het zwanemeer (maar dan anders)
Francine Oomen
Druk in 2003
Boek is geschreven voor het Kinderboekenweekgeschenk.
Motivatie
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik dit boek me ook in groep 8 is voorgelezen en er een meisje was die dat soort van had meegemaakt en dat vond ik toen heel erg en later vond ik dit boek weer en heb ik der een verslag van gemaakt.
Samenvatting
Het gaat over een drieling van twaalf. Sam, Beer en Pip (Zo heten ze niet echt). Sam heet in het echt Samantha-Maria en Beer heet Berenieke Aurora en Pip heet Jean-Philip. En hun vader heet Walter van Zwanenburg. Ja, de Walter van zwanenburg. Hun vader kan maar een ding goed: schrijven. En ze hebben geen moeder meer die is overleden vlak naar de geboorte van de drieling. Dus ze hebben geen moeder. Ze hebben al heel veel au pairs(pasmoeders) gehad (acht in totaal). Ze schrijven de hele tijd briefjes naar elkaar om het niet te vergeten. Maar naar de achtste vonden ze het genoeg en nu hadden ze geen au pairs meer. Nu staan ze er alleen voor en moeten alles zelf doen. In ieder geval met ze drieen, want hun vader had het te druk met schrijven en zat continu in zijn werkkamer. Maar omdat ze ook naar school moeten konden ze niet veel schoon maken. Ze moesten altijd zoveel doen en het was zo groot huis dat er niet veel van kwam. Toen was er een brief gekomen, beter gezegd een gedicht. Op een dag was Sam eerder van school en zag de troep in de kamers, maar ook het zwembad zag er niet uit. Het zag er uit als erwtensoep en de katten van de buren hadden een feestje. Pip was ondertussen ook thuis gekomen en pakte wat drinken. Toen zag Sam dat Pip’s lip was gezwollen en een blauw oog had. Pip werd op school altijd gepest, maar toen Sam en Beer nog op school zaten hielpen ze Pip altijd mee.(Pip had een klas overgedaan). Maar toen zij van school waren gingen ze weer pesten. Het was echt te erg geworden al die zooi. Toen kregen ze weer een brief van die geheime aanbidder. Ze moesten gaan opruimen. Ze hadden alles gedaan het hele huis. Hun vader zou de volgende ochtend het vuil buiten zetten voor dat de vuilniswagen het zou ophalen. Toen was er iets vreselijk gebeurd. s’ Middags ging Sam vanuit school naar haar huis en toen ze de hoek om was zagen ze zwaailichten en hoorden sirenes. Er stond een ambulance, een politiewagen en een vuilniswagen voor het huis. Toen ze er naar toe renden zagen ze haar vader op de brancard liggen met bloed op zijn hoofd, hij is spierwit. Ze vroegen aan een ambulancedokter wat er met hem was. Hij zei dat hij zijn been had gebroken en een zware hersenschuddingen had en hij naar het ziekenhuis moest. Toen ze dat wisten zagen ze een politieagent met een vuilnisvrouw praten. Toen ze klaar waren met praten vroegen ze wat er gebeurd was. De politieagent zei dat de vuilniswagen tegen haar vader aan was gereden, omdat hij hem niet hoorde aankomen omdat hij oordopjes in had. Toen Pip thuis kwam vroeg de vuilnisvrouw aan ze, hoe laat hun moeder thuis kwam, maar omdat hun moeder al heel lang dood is, moesten ze een smoes verzinnen anders zouden ze naar een kindertehuis moeten. Iedereen was weg maar omdat hun ‘moeder’ pas om 6 uur thuis kwam bleef de vuilnisvrouw, omdat Beer zo meteen thuis kwam en dan zou ze ons naar het ziekenhuis brengen. Ze waren eindelijk in het ziekenhuis. Ze moesten nog even wachten tot ze klaar waren met hem. In de wachtkamer was het stil tot er een van de agenten naar buiten kwam die vroeg de namen en de geboortedatums van hun, ze hadden de vuilnisvrouw gevraagd of ze als moeder wilden spelen. Toen kwamen ze er achter dat ze Isabel heette. Ze mochten de kamer binnen. Ze zagen hun vader op bed liggen met installatie aan zijn been. Hun vader had thuis altijd erge last van hoofdpijn en was nogal vergeetachtig. Volgens de dokters komt dat omdat hij een tumor in zijn hoofd heeft ze gingen hem opereren om te kijken of het goedaardig of kwaadaardig was. Tijdens de operatie zijn ze thuis. Pip zat op zijn kamer toen kwam Isabel binnen. Ze zag de muur van Pips kamer, hij was helemaal geschilderd in een bos. De ene kant van licht en dansten 3 kinderen en de andere kant was donker en waren allemaal griezels. Toen was er weer een gedicht gekomen. Ze willen eigenlijk wel eens weten van wie ze kwamen. Pip zat naar buiten te kijken toen zag hij twee zwanen zwemmen in het zwembad. Het was een mooi gezicht. De ene was wit een de ander was zwart, goed en kwaad. Het zwanemeer maar dan anders zei Pip. De tumor bleek een goedaardige tumor te zijn en is verwijderd. Op een dag kon Sam niet slapen. Ze ging naar beneden daar zat Isabel te schrijven. Toen ze even niet keek zag ze een paar woorden staan, het leek op een gedicht. Misschien is zij wel de aanbidder. Sam vroeg het maar ze gaf geen antwoord. Een paar dagen later lagen er twee brieven op de deurmat. Met onder aan de naam Isabel. Dus Isabel was de aanbidder. Voor de thuiskomst van hun vader gaven ze een feest en Isabel was ondertussen een soort moeder geworden van de drieling, dus ze was ook uitgenodigd. Het werd een nieuwe dag voor een nieuw leven en een groot feest.
Info schrijfster
In Laren 27 maart 1960 is Eclaire Francine Marie geboren. Francine Oomen is een schrijfster, een beroemde schrijfster. Ze is voornamelijk beroemd geworden door de boeken Lena Lijstje, Hoe overleef ik en Ezzies dagboek. Ze schreef toen haar kinderen klein waren kinderboeken! Maar hoe groter ze werden/worden hoe volwassenere boeken ze schrijf/schreef. Nu zitten haar kinderen in de puberteit dus schrijft de puberboeken.
Francine Oomen is in haar jeugd veel verhuisd, van Laren naar Eindhoven, naar Groningen en weer terug naar Eindhoven. Na de middelbare school ging ze naar de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven. Na haar examen kon ze meteen aan de slag als freelance grafisch ontwerpster. Ze ging samenwonen en kreeg drie kinderen, twee zonen en een dochter. Toen ze een serie boeken voor een drukkerij bedacht had, vond ze al snel een illustrator. Omdat ze zo snel geen schrijver kon vinden, schreef ze de boeken zelf maar. Daarna is ze niet meer opgehouden met schrijven. Francine Oomen heeft lange tijd in Zuid-Limburg gewoond maar ze woont nu op een boerderij in Noord-Holland.
Schrijver, illustrator en ontwerper. Vroeger, toen haar kinderen klein waren, maakte ze veel prenten- en kartonboekjes. Ze tekende ze altijd zelf. Nu zijn haar kinderen alledrie pubers zijn, maakt ze alleen nog maar boeken voor die leeftijd. Ze tekent minder dan vroeger, maar de boeken van Lena Lijstje heeft ze wel geïllustreerd. Ook de vormgeving van haar boeken doet ze meestal zelf. Ook is ze bezig met het bedenken en vormgeven van leuke afgeleide producten, zoals BV stationair (dat zijn dingen van papier, zoals agenda's, kalenders, schriften, etuis, postpapier, kaftpapier e.d.) Zowel voor Hoe overleef ik? als voor Lena Lijstje. Haar carrière in het boekenvak is ooit begonnen omdat ze van allerlei dingen voor Dick Bruna mocht ontwerpen. Nieuwe soorten kartonboekjes, maar ook behang en stoffen en meer van die dingen. Daarna is ze zelf gaan schrijven en gaan tekenen. Haar allereerste zelfgeschreven en zelfontworpen boek heette: Saartje en Tommie op de boerderij (in 1990), en dat was getekend door Dagmar Stam. Daarna zijn en nog een heleboel boeken van Saartje en Tommie gekomen, en ook een video, een tv serie en de cd met liedjes en verhaaltjes. Niet meer te koop helaas.
Gewonnen prijzen
2002. Tip van de Jonge Jury voor Hoe overleef ik de brugklas?
2002. Kinderboekwinkelprijs voor Lena Lijstje
2003. Tip van de Jonge Jury voor Hoe overleef ik mijn eerste zoen?
2003. Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Hoe overleef ik mezelf?
2003. Hotze de Roos-prijs voor Hoe overleef ik mezelf?
2004. Prijs van de Jonge Jury voor Hoe overleef ik mezelf?
2004. Prijs van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Hoe overleef ik een gebroken hart?
2004. Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Het geheim van Lena Lijstje
2004. Hotze de Roos-prijs voor Hoe overleef ik een gebroken hart?
5-beoordelingswoorden
schrokkend: ‘wat is dat’ riep ik. Ik zag een politie wagen, ambulance en vuilniswagen voor het huis en ik hoorde alleen maar sirenes. Ik rende erheen. ‘wat is heeft hij’ gilde ik. Er kwam een politie man naar me toe. ‘Hij heeft een hersenschudding en een gebroken been opgelopen’ zei de politieagent. Toen liep die even weg.
Zielig: Toen Pip thuis kwam zag Sam dat Pip’s lip dik was en een blauw oog had. ‘Wat is der gebeurd Pip’ zei ik. ‘Ze hebben me weer gepakt’ zei Pip.
Laat me meeleven: Buiten zwommen twee zwanen een zwarte en een witte, goed en kwaad. Hij staarde ernaar. ‘Het zwanenmeer maar dan anders’ zei die.
Vrolijk: De deur ging open. ‘ Welkom thuis!’ riepen ze allemaal. Hij weer goed thuis gekomen en Isabel was net hun soort moeder geworden.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden