Het zwanenmeer (maar dan anders)
1. schrijver: Francine Oomen
2. soort boek: /
3. illustraties: Philip hopman
4. uitgever: van Holkema & Warendorf (2003)
5. aantal bladzijden: 95 bladzijden
Samenvatting:
Het gaat over een drieling van twaalf. Sam, Beer en Pip (Zo heten ze niet echt). Sam heet in het echt Samantha-Maria en Beer heet Berenieke Aurora en Pip heet Jean-Philip. En hun vader heet Walter van Zwanenburg. Ja, de Walter van zwanenburg. Hun vader kan maar één ding goed: schrijven. En ze hebben geen moeder meer die is overleden vlak naar de geboorte van de drieling. Dus ze hebben geen moeder. Ze hebben al heel veel au pairs(pasmoeders) gehad (acht in totaal). Ze schrijven de hele tijd briefjes naar elkaar om het niet te vergeten. Maar naar de achtste vonden ze het genoeg en nu hadden ze geen au pairs meer. Nu staan ze er alleen voor en moeten alles zelf doen. In ieder geval met ze drieën, want hun vader had het te druk met schrijven en zat continu in zijn werkkamer. Maar omdat ze ook naar school moeten konden ze niet veel schoon maken. Ze moesten altijd zoveel doen en het was zo groot huis dat er niet veel van kwam. Toen was er een brief gekomen, beter gezegd een gedicht. Op een dag was Sam eerder van school en zag de troep in de kamers, maar ook het zwembad zag er niet uit. Het zag er uit als erwtensoep en de katten van de buren hadden een feestje. Pip was ondertussen ook thuis gekomen en pakte wat drinken. Toen zag Sam dat Pip’s lip was gezwollen en een blauw oog had. Pip werd op school altijd gepest, maar toen Sam en Beer nog op school zaten hielpen ze Pip altijd mee.(Pip had een klas overgedaan). Maar toe zij van school waren gingen ze weer pesten. Het was echt te erg geworden al die zooi. Toen kregen ze weer een brief van die geheime aanbidder. Ze moesten gaan opruimen. Ze hadden alles gedaan het hele huis. Hun vader zou de volgende ochtend het vuil buiten zetten voor dat de vuilniswagen het zou ophalen. Toen was er iets vreselijk gebeurd. s’ Middags ging Sam vanuit school naar haar huis en toen ze de hoek om was zagen ze zwaailichten en hoorden sirenes. Er stond een ambulance, een politiewagen en een vuilniswagen voor het huis. Toen ze er naar toe renden zagen ze haar vader op de brancard liggen met bloed op zijn hoofd, hij is spierwit. Ze vroegen aan een ambulancedokter wat er met hem was. Hij zei dat hij zijn been had gebroken en een zware hersenschuddingen had en hij naar het ziekenhuis moest. Toen ze dat wisten zagen ze een politieagent met een vuilnisvrouw praten. Toen ze klaar waren met praten vroegen ze wat er gebeurd was. De politieagent zei dat de vuilniswagen tegen haar vader aan was gereden, omdat hij hem niet hoorde aankomen omdat hij oordopjes in had. Toen Pip thuis kwam vroeg de vuilnisvrouw aan ze, hoe laat hun moeder thuis kwam, maar omdat hun moeder al heel lang dood is, moesten ze een smoes verzinnen anders zouden ze naar een kindertehuis moeten. Iedereen was weg maar omdat hun ‘moeder’ pas om 6 uur thuis kwam bleef de vuilnisvrouw, omdat Beer zo meteen thuis kwam en dan zou ze ons naar het ziekenhuis brengen. Ze waren eindelijk in het ziekenhuis. Ze moesten nog even wachten tot ze klaar waren met hem. In de wachtkamer was het stil tot er een van de agenten naar buiten kwam die vroeg de namen en de geboortedatums van hun, ze hadden de vuilnisvrouw gevraagd of ze als moeder wilden spelen. Toen kwamen ze er achter dat ze Isabel heette. Ze mochten de kamer binnen. Ze zagen hun vader op bed liggen met installatie aan zijn been. Hun vader had thuis altijd erge last van hoofdpijn en was nogal vergeetachtig. Volgens de dokters komt dat omdat hij een tumor in zijn hoofd heeft ze gingen hem opereren om te kijken of het goedaardig of kwaadaardig was. Tijdens de operatie zijn ze thuis. Pip zat op zijn kamer toen kwam Isabel binnen. Ze zag de muur van Pips kamer, hij was helemaal geschilderd in een bos. De ene kant van licht en dansten 3 kinderen en de andere kant was donker en waren allemaal griezels. Toen was er weer een gedicht gekomen. Ze willen eigenlijk wel eens weten van wie ze kwamen. Pip zat naar buiten te kijken toen zag hij twee zwanen zwemmen in het zwembad. Het was een mooi gezicht. De ene was wit een de ander was zwart, goed en kwaad. Het zwanemeer maar dan anders zei Pip. De tumor bleek een goedaardige tumor te zijn en is verwijderd. Op een dag kon Sam niet slapen. Ze ging naar beneden daar zat Isabel te schrijven. Toen ze even niet keek zag ze een paar woorden staan, het leek op een gedicht. Misschien is zij wel de aanbidder. Sam vroeg het maar ze gaf geen antwoord. Een paar dagen later lagen er twee brieven op de deurmat. Met onder aan de naam Isabel. Dus Isabel was de aanbidder. Voor de thuiskomst van hun vader gaven ze een feest en Isabel was ondertussen een soort moeder geworden van de drieling, dus ze was ook uitgenodigd. Het werd een nieuwe dag voor een nieuw leven en een groot feest.
Eigen menig:
Het is een mooi, leuk, maar wel een beetje droevig verhaal. Ik vond het boek een mooi verhaal, omdat het over een drieling zonder moeder gaat. Ook de schrijver Francine Oomen schrijft heel leuk een mooi. Ik denk wel dat dit meer door meisjes wordt lezen dan door jongens. Ik vond het een heel leuk boek om te lezen.
1. schrijver: Francine Oomen
2. soort boek: /
3. illustraties: Philip hopman
4. uitgever: van Holkema & Warendorf (2003)
5. aantal bladzijden: 95 bladzijden
Samenvatting:
Het gaat over een drieling van twaalf. Sam, Beer en Pip (Zo heten ze niet echt). Sam heet in het echt Samantha-Maria en Beer heet Berenieke Aurora en Pip heet Jean-Philip. En hun vader heet Walter van Zwanenburg. Ja, de Walter van zwanenburg. Hun vader kan maar één ding goed: schrijven. En ze hebben geen moeder meer die is overleden vlak naar de geboorte van de drieling. Dus ze hebben geen moeder. Ze hebben al heel veel au pairs(pasmoeders) gehad (acht in totaal). Ze schrijven de hele tijd briefjes naar elkaar om het niet te vergeten. Maar naar de achtste vonden ze het genoeg en nu hadden ze geen au pairs meer. Nu staan ze er alleen voor en moeten alles zelf doen. In ieder geval met ze drieën, want hun vader had het te druk met schrijven en zat continu in zijn werkkamer. Maar omdat ze ook naar school moeten konden ze niet veel schoon maken. Ze moesten altijd zoveel doen en het was zo groot huis dat er niet veel van kwam. Toen was er een brief gekomen, beter gezegd een gedicht. Op een dag was Sam eerder van school en zag de troep in de kamers, maar ook het zwembad zag er niet uit. Het zag er uit als erwtensoep en de katten van de buren hadden een feestje. Pip was ondertussen ook thuis gekomen en pakte wat drinken. Toen zag Sam dat Pip’s lip was gezwollen en een blauw oog had. Pip werd op school altijd gepest, maar toen Sam en Beer nog op school zaten hielpen ze Pip altijd mee.(Pip had een klas overgedaan). Maar toe zij van school waren gingen ze weer pesten. Het was echt te erg geworden al die zooi. Toen kregen ze weer een brief van die geheime aanbidder. Ze moesten gaan opruimen. Ze hadden alles gedaan het hele huis. Hun vader zou de volgende ochtend het vuil buiten zetten voor dat de vuilniswagen het zou ophalen. Toen was er iets vreselijk gebeurd. s’ Middags ging Sam vanuit school naar haar huis en toen ze de hoek om was zagen ze zwaailichten en hoorden sirenes. Er stond een ambulance, een politiewagen en een vuilniswagen voor het huis. Toen ze er naar toe renden zagen ze haar vader op de brancard liggen met bloed op zijn hoofd, hij is spierwit. Ze vroegen aan een ambulancedokter wat er met hem was. Hij zei dat hij zijn been had gebroken en een zware hersenschuddingen had en hij naar het ziekenhuis moest. Toen ze dat wisten zagen ze een politieagent met een vuilnisvrouw praten. Toen ze klaar waren met praten vroegen ze wat er gebeurd was. De politieagent zei dat de vuilniswagen tegen haar vader aan was gereden, omdat hij hem niet hoorde aankomen omdat hij oordopjes in had. Toen Pip thuis kwam vroeg de vuilnisvrouw aan ze, hoe laat hun moeder thuis kwam, maar omdat hun moeder al heel lang dood is, moesten ze een smoes verzinnen anders zouden ze naar een kindertehuis moeten. Iedereen was weg maar omdat hun ‘moeder’ pas om 6 uur thuis kwam bleef de vuilnisvrouw, omdat Beer zo meteen thuis kwam en dan zou ze ons naar het ziekenhuis brengen. Ze waren eindelijk in het ziekenhuis. Ze moesten nog even wachten tot ze klaar waren met hem. In de wachtkamer was het stil tot er een van de agenten naar buiten kwam die vroeg de namen en de geboortedatums van hun, ze hadden de vuilnisvrouw gevraagd of ze als moeder wilden spelen. Toen kwamen ze er achter dat ze Isabel heette. Ze mochten de kamer binnen. Ze zagen hun vader op bed liggen met installatie aan zijn been. Hun vader had thuis altijd erge last van hoofdpijn en was nogal vergeetachtig. Volgens de dokters komt dat omdat hij een tumor in zijn hoofd heeft ze gingen hem opereren om te kijken of het goedaardig of kwaadaardig was. Tijdens de operatie zijn ze thuis. Pip zat op zijn kamer toen kwam Isabel binnen. Ze zag de muur van Pips kamer, hij was helemaal geschilderd in een bos. De ene kant van licht en dansten 3 kinderen en de andere kant was donker en waren allemaal griezels. Toen was er weer een gedicht gekomen. Ze willen eigenlijk wel eens weten van wie ze kwamen. Pip zat naar buiten te kijken toen zag hij twee zwanen zwemmen in het zwembad. Het was een mooi gezicht. De ene was wit een de ander was zwart, goed en kwaad. Het zwanemeer maar dan anders zei Pip. De tumor bleek een goedaardige tumor te zijn en is verwijderd. Op een dag kon Sam niet slapen. Ze ging naar beneden daar zat Isabel te schrijven. Toen ze even niet keek zag ze een paar woorden staan, het leek op een gedicht. Misschien is zij wel de aanbidder. Sam vroeg het maar ze gaf geen antwoord. Een paar dagen later lagen er twee brieven op de deurmat. Met onder aan de naam Isabel. Dus Isabel was de aanbidder. Voor de thuiskomst van hun vader gaven ze een feest en Isabel was ondertussen een soort moeder geworden van de drieling, dus ze was ook uitgenodigd. Het werd een nieuwe dag voor een nieuw leven en een groot feest.
Eigen menig:
Het is een mooi, leuk, maar wel een beetje droevig verhaal. Ik vond het boek een mooi verhaal, omdat het over een drieling zonder moeder gaat. Ook de schrijver Francine Oomen schrijft heel leuk een mooi. Ik denk wel dat dit meer door meisjes wordt lezen dan door jongens. Ik vond het een heel leuk boek om te lezen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden