Boekgegevens
Titel: Het woeden der gehele wereld
Schrijver: Maarten ’t Hart
Plaats van verschijning: Amsterdam
Jaar van verschijning: 1993
Druk: 1e Beschrijvingsopdracht: Motivatie van de boekkeuze: Ik was vorig jaar in klas 3 klaar met mijn opdrachten uit het boek aan het eind van het jaar en toen mocht je een literatuurboek gaan lezen in de les. Een vriend van mij was dit boek al aan het lezen en ik las de achterkant van dat boek even en het leek mij wel een leuk boek. Omdat het over een tijd gaat waarvan ik niet veel van wist. Ik ging dat boek toen ook halen in de mediatheek en toen ben ik begonnen met lezen en aan het eind van het jaar was ik nog niet heel ver maar het was een leuk boek. Ik ben in de vakantie niet verdergegaan met lezen van dat boek omdat ik thuis al in een andere serie boeken bezig was en het woeden der gehele wereld moest terug naar de mediatheek. Omdat ik er vorig jaar in de derde klas al in begonnen was ben ik hem nu ook gaan lezen omdat het een leuk boek was en hem wel uit wilde lezen. Korte samenvatting van het boek: De hoofdpersoon in het boek is Alexander Goudveyl, hij woont in Maassluis op ‘t Hoofd een buurt in Maassluis. Hij groeit op bij zijn ouders. Zijn ouders zijn heel erg zuinig en ook erg gelovig, dus Alexander word ook zo opgevoed. In tegenstelling tot zijn ouders houdt Alexander erg veel van muziek. Daar draait ook een groot deel van zijn even om. Omdat er beneden bij hen in het pakhuis een piano stat speelt hij er vaak op en leert zichzelf spelen. Op een dag vlak voor kerst wordt er een campagne gehouden om ongelovigen naar de kerk te krijgen. Alexander zou het zingen tijdens de campagne begeleiden met de piano. Tijdens het eerste lied komt de agent Vroombout aangelopen, Vroombout had gedurende één zomer geld aan Alexander betaald als deze zijn geslachtsdeel liet zien. Vroombout staat een eindje achter Alexander als deze zijn tweede lied inzet. Tijdens dat tweede lied komt er een man binnengelopen, Alexander weet niet wie hij ziet hem namelijk niet. Dan hoort hij opeens een knal achter hem en hij denkt dat zijn vader een zak laat knallen iets wat zijn vader elke zaterdag deed als een geintje. Dan bedenkt hij dat zijn vader buiten is. Alexander kijkt even en hij ziet Vroombout op de grond liggen en een man die in de deuropening staat, deze man heeft een sjaal voor zijn mond en een hoed op. Hij richt even zijn pistool op Alexander en loopt dan weg Deze moord wordt niet opgelost door de politie. De moord wordt een obsessie voor Alexander, het blijft hem bezighouden. Hierna draait een bijna het hele boek om de moord op Vroombout. Alexander ontmoet eerst Alice, de moeder van een vriend van hem. Zij wil hem wel pianoles geven. Alexander komt daar een paar keer en hij merkt dat zij iets met de moord te maken heeft. Later ontmoet hij ook de apotheker Minderhout. Minderhout heeft ook iets met de moord te maken weer Alexander. Als Alexander laar is met de middelbare school gaat hij in Leiden farmacie studeren. Daar ontmoet hij Hester Edersheim. De ouders van Hester zijn bevriend met Minderhout en zij waren op de dag van de moord bij de familie Minderhout. Hij komt er ook achter dat al deze mensen in de oorlog probeerden te vluchten met een haringlogger naar Engeland. Deze boot was van Vroombout en werd opgeblazen door de Duitsers. Als hij een baantje als pianostemmer krijgt in Leiden ontmoet hij de moeder van Arend Vroombout. Van haar hoort hij dat Arend Vroombout altijd rond kerst rekeningen stuurde naar de opvarenden van de boot toen zij wilden vluchten. Arend wilde een schadeloosstelling. In een platenzaak vindt hij een plaat van Oberstein. Op de hoes staat een foto van Oberstein en Alexander denkt hem ergens van te kennen. Maar hij komt maar steeds niet te weten waar van. Hij denkt eerst dat Oberstein de moordenaar van Vroombout is, maar dat lijkt hem onwaarschijnlijk. Alexander speelde ook vaak piano bij de Edersheimers, want dan konden ze daar met een trio spelen. Op een avond zijn de dochters van Oberstein daar ook. En Alexander ontmoet op dat moment Joanna. Later trouwt hij met haar en wordt Oberstein dus zijn schoonvader. Na 1974 komt Oberstein zijn schoonzoon en dochter voor het eerst opzoeken. Alexander heeft bij deze gelegenheid ook Hester Edersheim en haar ouders uitgenodigd en ook Minderhout en Alice. Tijdens het eten beschuldigt Alexander Oberstein van de moord op Vroombout. Iedereen is geschokt maar Oberstein wil even met Alexander gaan wandelen om hem alles uit te leggen. Volgens Oberstein wilden alle mensen die aan tafel zaten behalve, Hester en Joanna, Vroombout spreken over het feit dat hij nog steeds rekeningen verstuurde voor een gezonken haringkotter in 1940, waarop de mensen die Vroombout wilden spreken wilde vluchten naar Engeland. Oberstein zag Vroombout het pakhuis van Alexander z’n ouders binnenlopen en wilde hem even spreken maar toen werd Vroombout vermoord door iemand anders. Oberstein wilde het ook graag doen maar had het nooit gedaan. Oberstein’s vrouw was namelijk opgepakt in de tweede wereldoorlog toen ze op straat liep. Zij werd tijdens een razzia opgepakt door Vroombout en het kind van Oberstein en zijn vrouw werd ondergebracht bij een kinderloos echtpaar. Waarschijnlijk is Oberstein Alexander’s echte vader, want Alexander’s ouders wilde ook nog iets vertellen over de oorlog aan Alexander maar deden dit niet. En Alexander werd in het boek ook een paar keer aangezien voor Oberstein. Maar dat wordt niet in het boek vermeld. Ook wordt niet gezegd wie de moordenaar wel is.
Uitgewerkte persoonlijke reactie:
-Onderwerp, het onderwerp is volgens mij muziek en het leven van een klein gezin in die tijd. Ik vind het onderwerp wel interessant, omdat ik geïnteresseerd ben in de manier waarop mensen vroeger leefden. Het onderwerp lag niet in mijn belevingswereld. Ik had er eigenlijk niet zo vaak over nagedacht, maar door dit boek heb ik wel meer inzicht gekregen in hoe het er in die tijd aan toe ging in bepaalde gezinnen. Ik kan me nu heel goed voorstellen hoe het er in de jaren ’50 en ’60 aan toe ging in kleine gezinnen met weinig geld. Ik vind dat de schrijver het onderwerp goed heeft uitgewerkt want ik kon het me heel goed voorstellen hoe de mensen waren en hoe de omgeving eruit zag. En hoe het er aan toe ging.
-Gebeurtenissen, ik vind in het boek de onthulling de belangrijkste gebeurtenis. Op dat moment word alles eindelijk duidelijk en weet je de antwoorden op de vragen die tijdens het lezen in je hoofd ontstaan. De hoofdrol wordt vooral gespeeld door de gedachten van de personen. In het boek staat heel vaak wat de hoofdpersoon zelf denkt en vaak kun je leuk meedenken of zelf filosoferen over hoe het zit. Dat is juist zo leuk aan het boek. Jij weet alles wat de hoofdpersoon weet en je kunt meedenken, als het ware kun je meehelpen de goede oplossing te vinden. De gebeurtenissen lijken op het eerste gezicht niets met elkaar te maken te hebben, maar dit is heel erg leuk want al puzzelend kom je erachter dat alles en iedereen wel met elkaar te maken heeft. De gebeurtenissen zelf op zich zijn niet interessant maar wat er uit voort vloeit is heel interessant. Wat voor invloed de gebeurtenissen hebben op de gedachten en de handelingen van mensen, dat maakt het boek zo boeiend.
-Personages, de hoofdpersoon is voor mij geen heldin. Dat is juist goed vind ik omdat je een beetje een beeld krijgt van het leven van een ‘alledaags’ persoon in die tijd. De persoon verricht geen superdaden en heeft te maken met problemen waarmee veel mensen ook te maken hebben. Alleen hij krijgt ook nog een aantal complexere problemen in zijn leven. Door al deze problemen weet je na een poosje gelezen te hebben hoe de hoofdpersoon er ongeveer op zal reageren. Je leert de persoon op een gegeven moment goed kennen omdat je ook mee kunt lezen met zijn gedachten dus daarom krijg je veel inzicht in zijn gedachtegang en de handelingen die daaruit voort vloeien. Ik vind de persoon uit het boek wel herkenbaar en levensecht juist omdat hij geen superheld is en stoeit met veel problemen die andere mensen ook hebben.
-Opbouw, in het begin lijkt het boek een beetje onlogisch, omdat het verhaal begint met een proloog. Daarna begint het verhaal pas en op het eerste gezicht heeft de proloog helemaal niets te maken met het verhaal. Maar als je verder leest dan ontstaat er een verband tussen op het eerste gezicht onsamenhangende gebeurtenissen. Daar om is het verhaal leuk omdat je de verbanden zelf moet ontdekken of er naar gissen. Het verhaal is daardoor ook heel spannend. Niet echt bloedstollend spannend, maar je wil graag weten hoe de problemen opgelost worden. Daarom blijf je lezen in het boek. Bij het slot wordt er veel verklaard, maar je blijft wel met een paar vragen zitten. Je weet bijvoorbeeld niet of Oberstein de echte vader van Alexander is, er zijn wel hele sterke aanwijzingen voor, maar het wordt niet gezegd. En je weet ook niet wie Vroombout nu vermoordt heeft. Ik vind het slot prettig. Het wordt niet helemaal verklaard maar het gekke is dat je het hele boek met 1 hoofdvraag zit en dat is; Wie is de moordenaar van Vroombout. En aan het eind wordt dit niet gezegd, maar toch heb je een goed gevoel als je het boek uit hebt. Je weet in ieder geval dat de hoofdverdachte het niet is.
-Taalgebruik, het taalgebruik is goed te begrijpen. De verhouding tussen beschrijvingen en dialogen is goed. Want veel komen er niet in voor, vooral de gedachte van de hoofdpersoon spelen een rol. En soms is het taalgebruik ook humoristisch, Maarten ’t Hart gebruikt namelijk vaak bijbelteksten op een humoristische, bijna spottende, manier.
Verdiepingsopdracht:
Ik had toen ik het boek ging lezen hoge verwachtingen van het boek. Ik verwachtte een niet echt spannend, maar
toch een leuk verhaal. Deze verwachtingen zijn gewekt door de achterkant van het boek, en ik had ook op internet verslagen van andere gelezen waarin hun meningen over het boek stonden. Bijna al mijn verwachtingen zijn uitgekomen, alleen de verwachting die ik had van het einde van het boek kwam niet uit. Het boek sloot goed aan bij mijn verwachtingen. De meeste van mijn verwachtingen zijn uitgekomen maar ik had niet zo heel veel verwachtingen omdat ik nog nooit literatuur had gelezen dus mijn verwachtingen nergens op kon baseren. Alleen waren er wel dingen die ik helemaal niet verwacht had. Zoals het einde, ik had verwacht dat in het slot van het boek alles goed opgelost zou zijn, maar dat bleek dus niet zo te zijn want er bleven een aantal zaken open die de lezer zelf in mocht vullen. Want je weet niet wie de moordenaar van Vroombout is en je weet ook niet zeker of Oberstein de vader van Alexander echt is. Er is een verband tussen mijn verwachtingen en mijn eindoordeel over het boek. Want ik verwachtte een leuk boeiend boek, en dat is mijn eindoordeel ook. Het boek was niet echt spannend maar het was zeker fascinerend. Het boek zit vol met open plekken. Het boek begint namelijk met een proloog en als je dan verder leest met het hoofdverhaal dan snap je niet wat de proloog met het verhaal te maken heeft. In de proloog gaat het namelijk over een mislukte vluchtpoging naar Engeland in 1940. En dan gaat hert boek in het volgende deel van het verhaal verder met Alexander en snap je niet wat de link is tussen deze 2 mensen. Ook krijgt de lezer veel informatie en hieruit trekt de hoofdpersoon Alexander zijn conclusies, maar de lezer zal het lang niet altijd eens zijn met die conclusies. Het is dus afhankelijk van de lezer of hij of zij meer weet dan de hoofdpersoon. Want Alexander heeft zo zijn eigen gedachte over wie de dader is van de moord maar de lezer kan op basis van wat hij of zij weet zijn eigen conclusies trekken. En ook eindigt het boek met een paar open plekken. Want je weet dan uiteindelijk nog niet wie de moordenaar van Vroombout is en je weet ook niet zeker of Oberstein de vader van Alexander is. De lezer krijgt hier in de loop van het verhaal ook al verwijzingen naar want als Alexander een café binnenstapt en ze vragen wie zijn vader is zegt een man dat hij helemaal niet op zijn vader lijkt. Deze open plekken worden geen van alle ingevuld. Ik heb zelf de conclusie getrokken toen het boek uit was dat Oberstein de vader van Alexander is want het is allemaal anders wel erg toevallig. En wie de moordenaar op Vroombout is weet ik niet, al heb ik wel met het idee gespeculeerd dat Oberstein misschien liegt tegen Alexander en dat hij wel de moordenaar is. Maar anders zou ik echt niet weten wie de moordenaar is, omdat ik niet genoeg informatie heb. De belangrijkste spanningsboog in het boek is de moord op Vroombout. Hier draait het hele boek en ook bijna heel het leven van de hoofdpersoon om. Als lezer wil je weten wie de moordenaar is en je krijgt langzaam aan hele kleine stukjes waartussen je allemaal een verband moet leggen. Als manipulatietechniek wordt vooral onwetendheid gebruikt de lezer weet evenveel als de hoofdpersoon en wil alles te weten komen om zelf conclusies kunnen trekken die ook werkelijk op iets gebaseerd zijn. Verder worden er geen manipulatietechnieken gebruikt omdat het boek niet spannend is maar vooral boeiend. Het is niet zo dat als je erin bezig bent dat je er niet meer mee op kunt houden, maar vooral als je iets anders gaat doen dat je toch continu over het boek blijft nadenken. Het boek heeft een open einde en hier ben ik tevreden over omdat ik het zelf naar believen mag invullen en het je lekker bezig houdt. Je blijft erover nadenken en het is niet zo dat als je het uit hebt dat je het boek meteen vergeet. Het boek dat ik gelezen heb is fictie proza en literatuur, omdat het verhaal verzonnen is en het niet echt gebeurd is. Ook worden de regels helemaal vol geschreven en zitten er alinea’s in de tekst en is het boek verdeeld in hoofdstukken. Het boek is ook literatuur omdat de schrijver er artistieke erkenning voor heeft gekregen. Evaluatie: Ik vind het een erg leuk boek omdat je zelf je conclusies kan trekken tijdens het verhaal en omdat het boek je lekker bezighoudt en je er over blijft nadenken. Het boek is niet spannend maar wel erg boeiend omdat het verhaal je continu bijblijft. Mijn oordeel is hetzelfde gebleven en ik vind het nog steeds een leuk boek. Ik ben wel tevreden over het uitvoeren van de beschrijving omdat hij redelijk overeen komt met mijn antwoorden in de verdiepingsopdracht. Ik vond de verdiepingsopdracht ook erg goed gelukt omdat ik goed wist wat mijn mening over het boek was en ik wist wat ik moest zeggen. Het lezen van het boek verliep soepel en ik snapte het boek goed en kon het verhaal goed volgen. Ik vond het boek niet moeilijk of lastig alleen vond ik de proloog wel lastig omdat hij op het eerste gezicht in geen enkel opzicht verband houdt met het hoofdverhaal rond de moord op Vroombout. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht ging ook heel goed en ik wist goed wat ik moest zeggen over het boek al moest ik soms wel in het hoofdboek laagland opzoeken wat spanningsbogen, proza en manipulatietechnieken precies zijn. Ik vond de verdieping niet heel moeilijk en verwarrend alleen soms had ik wel een idee wat spanningsbogen, proza en manipulatietechniek waren maar ik wist het niet precies dus dan moest ik het even opzoeken. Ik had het idee dat ik genoeg vaardigheden beschikte voor het maken van deze opdracht al moest ik een paar bovengenoemde dingen wel opzoeken. Ik ga volgende keer tijdens een boekverslag eerst de verdiepingsopdracht nog een keer goed doorlezen
en dan het boek met de verdiepingsopdracht in mijn achterhoofd lezen. Want nu wist ik niet wat die verdiepingsopdracht inhield en ik moest dus tijdens de verdiepingsopdracht veel opzoeken omdat ik tijdens het lezen niet op die dingen die in de opdracht gevraagd worden heb gelet. Als ik dan eerst die opdracht doorlees weet ik waar ik op moet letten tijdens het lezen van het volgende boek.
Schrijver: Maarten ’t Hart
Plaats van verschijning: Amsterdam
Jaar van verschijning: 1993
Druk: 1e Beschrijvingsopdracht: Motivatie van de boekkeuze: Ik was vorig jaar in klas 3 klaar met mijn opdrachten uit het boek aan het eind van het jaar en toen mocht je een literatuurboek gaan lezen in de les. Een vriend van mij was dit boek al aan het lezen en ik las de achterkant van dat boek even en het leek mij wel een leuk boek. Omdat het over een tijd gaat waarvan ik niet veel van wist. Ik ging dat boek toen ook halen in de mediatheek en toen ben ik begonnen met lezen en aan het eind van het jaar was ik nog niet heel ver maar het was een leuk boek. Ik ben in de vakantie niet verdergegaan met lezen van dat boek omdat ik thuis al in een andere serie boeken bezig was en het woeden der gehele wereld moest terug naar de mediatheek. Omdat ik er vorig jaar in de derde klas al in begonnen was ben ik hem nu ook gaan lezen omdat het een leuk boek was en hem wel uit wilde lezen. Korte samenvatting van het boek: De hoofdpersoon in het boek is Alexander Goudveyl, hij woont in Maassluis op ‘t Hoofd een buurt in Maassluis. Hij groeit op bij zijn ouders. Zijn ouders zijn heel erg zuinig en ook erg gelovig, dus Alexander word ook zo opgevoed. In tegenstelling tot zijn ouders houdt Alexander erg veel van muziek. Daar draait ook een groot deel van zijn even om. Omdat er beneden bij hen in het pakhuis een piano stat speelt hij er vaak op en leert zichzelf spelen. Op een dag vlak voor kerst wordt er een campagne gehouden om ongelovigen naar de kerk te krijgen. Alexander zou het zingen tijdens de campagne begeleiden met de piano. Tijdens het eerste lied komt de agent Vroombout aangelopen, Vroombout had gedurende één zomer geld aan Alexander betaald als deze zijn geslachtsdeel liet zien. Vroombout staat een eindje achter Alexander als deze zijn tweede lied inzet. Tijdens dat tweede lied komt er een man binnengelopen, Alexander weet niet wie hij ziet hem namelijk niet. Dan hoort hij opeens een knal achter hem en hij denkt dat zijn vader een zak laat knallen iets wat zijn vader elke zaterdag deed als een geintje. Dan bedenkt hij dat zijn vader buiten is. Alexander kijkt even en hij ziet Vroombout op de grond liggen en een man die in de deuropening staat, deze man heeft een sjaal voor zijn mond en een hoed op. Hij richt even zijn pistool op Alexander en loopt dan weg Deze moord wordt niet opgelost door de politie. De moord wordt een obsessie voor Alexander, het blijft hem bezighouden. Hierna draait een bijna het hele boek om de moord op Vroombout. Alexander ontmoet eerst Alice, de moeder van een vriend van hem. Zij wil hem wel pianoles geven. Alexander komt daar een paar keer en hij merkt dat zij iets met de moord te maken heeft. Later ontmoet hij ook de apotheker Minderhout. Minderhout heeft ook iets met de moord te maken weer Alexander. Als Alexander laar is met de middelbare school gaat hij in Leiden farmacie studeren. Daar ontmoet hij Hester Edersheim. De ouders van Hester zijn bevriend met Minderhout en zij waren op de dag van de moord bij de familie Minderhout. Hij komt er ook achter dat al deze mensen in de oorlog probeerden te vluchten met een haringlogger naar Engeland. Deze boot was van Vroombout en werd opgeblazen door de Duitsers. Als hij een baantje als pianostemmer krijgt in Leiden ontmoet hij de moeder van Arend Vroombout. Van haar hoort hij dat Arend Vroombout altijd rond kerst rekeningen stuurde naar de opvarenden van de boot toen zij wilden vluchten. Arend wilde een schadeloosstelling. In een platenzaak vindt hij een plaat van Oberstein. Op de hoes staat een foto van Oberstein en Alexander denkt hem ergens van te kennen. Maar hij komt maar steeds niet te weten waar van. Hij denkt eerst dat Oberstein de moordenaar van Vroombout is, maar dat lijkt hem onwaarschijnlijk. Alexander speelde ook vaak piano bij de Edersheimers, want dan konden ze daar met een trio spelen. Op een avond zijn de dochters van Oberstein daar ook. En Alexander ontmoet op dat moment Joanna. Later trouwt hij met haar en wordt Oberstein dus zijn schoonvader. Na 1974 komt Oberstein zijn schoonzoon en dochter voor het eerst opzoeken. Alexander heeft bij deze gelegenheid ook Hester Edersheim en haar ouders uitgenodigd en ook Minderhout en Alice. Tijdens het eten beschuldigt Alexander Oberstein van de moord op Vroombout. Iedereen is geschokt maar Oberstein wil even met Alexander gaan wandelen om hem alles uit te leggen. Volgens Oberstein wilden alle mensen die aan tafel zaten behalve, Hester en Joanna, Vroombout spreken over het feit dat hij nog steeds rekeningen verstuurde voor een gezonken haringkotter in 1940, waarop de mensen die Vroombout wilden spreken wilde vluchten naar Engeland. Oberstein zag Vroombout het pakhuis van Alexander z’n ouders binnenlopen en wilde hem even spreken maar toen werd Vroombout vermoord door iemand anders. Oberstein wilde het ook graag doen maar had het nooit gedaan. Oberstein’s vrouw was namelijk opgepakt in de tweede wereldoorlog toen ze op straat liep. Zij werd tijdens een razzia opgepakt door Vroombout en het kind van Oberstein en zijn vrouw werd ondergebracht bij een kinderloos echtpaar. Waarschijnlijk is Oberstein Alexander’s echte vader, want Alexander’s ouders wilde ook nog iets vertellen over de oorlog aan Alexander maar deden dit niet. En Alexander werd in het boek ook een paar keer aangezien voor Oberstein. Maar dat wordt niet in het boek vermeld. Ook wordt niet gezegd wie de moordenaar wel is.
toch een leuk verhaal. Deze verwachtingen zijn gewekt door de achterkant van het boek, en ik had ook op internet verslagen van andere gelezen waarin hun meningen over het boek stonden. Bijna al mijn verwachtingen zijn uitgekomen, alleen de verwachting die ik had van het einde van het boek kwam niet uit. Het boek sloot goed aan bij mijn verwachtingen. De meeste van mijn verwachtingen zijn uitgekomen maar ik had niet zo heel veel verwachtingen omdat ik nog nooit literatuur had gelezen dus mijn verwachtingen nergens op kon baseren. Alleen waren er wel dingen die ik helemaal niet verwacht had. Zoals het einde, ik had verwacht dat in het slot van het boek alles goed opgelost zou zijn, maar dat bleek dus niet zo te zijn want er bleven een aantal zaken open die de lezer zelf in mocht vullen. Want je weet niet wie de moordenaar van Vroombout is en je weet ook niet zeker of Oberstein de vader van Alexander echt is. Er is een verband tussen mijn verwachtingen en mijn eindoordeel over het boek. Want ik verwachtte een leuk boeiend boek, en dat is mijn eindoordeel ook. Het boek was niet echt spannend maar het was zeker fascinerend. Het boek zit vol met open plekken. Het boek begint namelijk met een proloog en als je dan verder leest met het hoofdverhaal dan snap je niet wat de proloog met het verhaal te maken heeft. In de proloog gaat het namelijk over een mislukte vluchtpoging naar Engeland in 1940. En dan gaat hert boek in het volgende deel van het verhaal verder met Alexander en snap je niet wat de link is tussen deze 2 mensen. Ook krijgt de lezer veel informatie en hieruit trekt de hoofdpersoon Alexander zijn conclusies, maar de lezer zal het lang niet altijd eens zijn met die conclusies. Het is dus afhankelijk van de lezer of hij of zij meer weet dan de hoofdpersoon. Want Alexander heeft zo zijn eigen gedachte over wie de dader is van de moord maar de lezer kan op basis van wat hij of zij weet zijn eigen conclusies trekken. En ook eindigt het boek met een paar open plekken. Want je weet dan uiteindelijk nog niet wie de moordenaar van Vroombout is en je weet ook niet zeker of Oberstein de vader van Alexander is. De lezer krijgt hier in de loop van het verhaal ook al verwijzingen naar want als Alexander een café binnenstapt en ze vragen wie zijn vader is zegt een man dat hij helemaal niet op zijn vader lijkt. Deze open plekken worden geen van alle ingevuld. Ik heb zelf de conclusie getrokken toen het boek uit was dat Oberstein de vader van Alexander is want het is allemaal anders wel erg toevallig. En wie de moordenaar op Vroombout is weet ik niet, al heb ik wel met het idee gespeculeerd dat Oberstein misschien liegt tegen Alexander en dat hij wel de moordenaar is. Maar anders zou ik echt niet weten wie de moordenaar is, omdat ik niet genoeg informatie heb. De belangrijkste spanningsboog in het boek is de moord op Vroombout. Hier draait het hele boek en ook bijna heel het leven van de hoofdpersoon om. Als lezer wil je weten wie de moordenaar is en je krijgt langzaam aan hele kleine stukjes waartussen je allemaal een verband moet leggen. Als manipulatietechniek wordt vooral onwetendheid gebruikt de lezer weet evenveel als de hoofdpersoon en wil alles te weten komen om zelf conclusies kunnen trekken die ook werkelijk op iets gebaseerd zijn. Verder worden er geen manipulatietechnieken gebruikt omdat het boek niet spannend is maar vooral boeiend. Het is niet zo dat als je erin bezig bent dat je er niet meer mee op kunt houden, maar vooral als je iets anders gaat doen dat je toch continu over het boek blijft nadenken. Het boek heeft een open einde en hier ben ik tevreden over omdat ik het zelf naar believen mag invullen en het je lekker bezig houdt. Je blijft erover nadenken en het is niet zo dat als je het uit hebt dat je het boek meteen vergeet. Het boek dat ik gelezen heb is fictie proza en literatuur, omdat het verhaal verzonnen is en het niet echt gebeurd is. Ook worden de regels helemaal vol geschreven en zitten er alinea’s in de tekst en is het boek verdeeld in hoofdstukken. Het boek is ook literatuur omdat de schrijver er artistieke erkenning voor heeft gekregen. Evaluatie: Ik vind het een erg leuk boek omdat je zelf je conclusies kan trekken tijdens het verhaal en omdat het boek je lekker bezighoudt en je er over blijft nadenken. Het boek is niet spannend maar wel erg boeiend omdat het verhaal je continu bijblijft. Mijn oordeel is hetzelfde gebleven en ik vind het nog steeds een leuk boek. Ik ben wel tevreden over het uitvoeren van de beschrijving omdat hij redelijk overeen komt met mijn antwoorden in de verdiepingsopdracht. Ik vond de verdiepingsopdracht ook erg goed gelukt omdat ik goed wist wat mijn mening over het boek was en ik wist wat ik moest zeggen. Het lezen van het boek verliep soepel en ik snapte het boek goed en kon het verhaal goed volgen. Ik vond het boek niet moeilijk of lastig alleen vond ik de proloog wel lastig omdat hij op het eerste gezicht in geen enkel opzicht verband houdt met het hoofdverhaal rond de moord op Vroombout. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht ging ook heel goed en ik wist goed wat ik moest zeggen over het boek al moest ik soms wel in het hoofdboek laagland opzoeken wat spanningsbogen, proza en manipulatietechnieken precies zijn. Ik vond de verdieping niet heel moeilijk en verwarrend alleen soms had ik wel een idee wat spanningsbogen, proza en manipulatietechniek waren maar ik wist het niet precies dus dan moest ik het even opzoeken. Ik had het idee dat ik genoeg vaardigheden beschikte voor het maken van deze opdracht al moest ik een paar bovengenoemde dingen wel opzoeken. Ik ga volgende keer tijdens een boekverslag eerst de verdiepingsopdracht nog een keer goed doorlezen
en dan het boek met de verdiepingsopdracht in mijn achterhoofd lezen. Want nu wist ik niet wat die verdiepingsopdracht inhield en ik moest dus tijdens de verdiepingsopdracht veel opzoeken omdat ik tijdens het lezen niet op die dingen die in de opdracht gevraagd worden heb gelet. Als ik dan eerst die opdracht doorlees weet ik waar ik op moet letten tijdens het lezen van het volgende boek.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden