Het uur nul door Dirk Bracke

1. De korte inhoud van het boek

Dit boek wordt vertelt over een tijdspanne van 30 november 1993 tot 13 mei 1996.

Het verhaal gaat over een jongen, Ben.Hij zit bij een soort van motorbende, de“ Camino‘s”.Het symboliseert een merk van brommers. Zelf heeft Ben geen brommer, maar hij gebruikt soms die van zijn beste vriend Philip. In het 4e middelbaar wil Ben proeven van het seksuele leven en daarom duikt hij samen met een meisje dat zich verkoopt in een wc van de school.

Een jaar later ontmoet Ben een meisje in het zwembad. Het klikt direct tussen hen en ze worden verliefd op elkaar. Maar Ben zijn leven blijft niet zorgeloos. Philip komt in aanraking met drugs en zijn dealer verkoopt hem op een dag wiet. Maar dat is niet meer straf genoeg voor hem en hij probeert heroïne. Daar raakt hij dan ook verslaafd aan. Ondertussen spendeert Ben zoveel tijd aan Diana, zijn vriendin, dat hij zijn bende verwaarloost. Om hun trouw terug te winnen moet Ben op de spoorweg gaan liggen en een trein over zich laten rijden. Juist op tijd springt hij opzij en rent dan weg, want hij voelt zich verraden door zijn vrienden. Hij heeft niemand om hem te troosten, enkel Diana. Ze gaan samen naar Torhout Werchter. Daar beleven ze samen hun eerste nacht samen. Maar de dag erop loopt Diana haar beste vriend van vroeger tegen het lijf. Ben ziet dat ze samen een hoop plezier beleven, zodat hij wat jaloers op hen wordt.

Een paar maanden later gaat Ben Philip nog een keertje opzoeken, maar hij blijkt niet op zijn appartement te zijn. Ben vraagt aan Philips kamergenoot waar hij is en die zegt dat hij zichzelf een “golden shot” heeft gezet( = een overdosis drugs).Hij had Philip gedumpt in het nabije park zodat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Hals over kop belt Ben naar de ambulance, maar zegt dat hij anoniem wil blijven. Als hij thuiskomt, heeft Ben een ernstige verkoudheid opgelopen. Zijn moeder zegt dat hij langs de dokter moet langsgaan voordat het erger wordt. De dokter stuurt een bloedstaal door naar het labo, omdat Ben ernstige tekens vertoont. Na twee weken vertelt de dokter hem dat hij seropositief is. Een hele schok voor hem, na wat hij allemaal al heeft meegemaakt. Hij wil een tweede onderzoek laten doen om toch zeker te zijn dat de resultaten toch juist zijn. Maar die wijzen ook uit dat hij wel degelijk aan aids lijdt. Ben probeert het zo lang mogelijk te verbergen voor zijn ouders maar het komt uit.

Enkele weken later wordt hij ziek en moet dringend naar het ziekenhuis worden gebracht. Hij gaat zienderogen achteruit en kan nog nauwelijks naar het toilet. Als Diana op bezoek komt dan vertelt ze hem dat ze een andere vriend heeft, die van op Torhout Werchter en Ben vertelt haar dat hij aids heeft. Ze slaagt direct in paniek omdat ze denkt dat ze misschien ook besmet is. Een week later, als ze hem nog eens een bezoekje brengt, zegt ze dat ze ook bloedstalen heeft laten nemen en dat ze niet besmet is. Ook heeft ze het uitgemaakt met haar vriend, omdat ze van niemand anders dan van Ben kon houden.Voor Ben echter ziet het er hopeloos uit.

De laatste dagen zijn echt verschrikkelijk geweest voor hem. Hij kan nog amper zijn arm opheffen. Diana vraagt aan hem hoe hij aids “gekregen” heeft. Hij vertelt haar dat het komt door het onveilig vrijen met dat meisje op zijn school, maar dat is eigenlijk de reden niet. Toen Philip voor de eerste keer een heroïnespuit kreeg en hij daar zo lag, wou Ben ook wel eens proberen en spoot met dezelfde naald het restje in zijn arm. Waarschijnlijk zal Philip ook aids gehad hebben.

Als Ben in zijn ziekenhuisbed ligt wordt het hem allemaal opeens te. Met zijn laatste krachten knoopt hij de lakens van zijn bed samen, strompelt naar het venster, knoopt het ene uiteinde aan het raam vast en het andere aan zichzelf . hij zet zich af aan de rand van het venster en neemt nog vlug afscheid van het leven …

3.het beoordelingsschema

a)gevoelsindruk:
*Realistisch:het verhaal lijkt zo uit de echte wereld gegrepen. Alles wat erin wordt beschreven, is zo levensecht, dat het boek de moeite is om te lezen.
*Spannend: je weet nooit wat je te wachten staat, want het verhaal wendt altijd als je het minst verwacht.
*Choquerend:de tekst zorgt dat je toch wel even nadenkt over het leven, dat wij het nog goed hebben en dat vele mensen met ergere problemen zitten.

b) karakters
*Ben: >intern:Ben is een jongen die zich wat laat leiden door zijn ‘kliek’. Hun wil is voor hem wet. Al vanaf jonge leeftijd( ongeveer veertien jaar) wil hij nieuwe dingen leren kennen. Hij is dus duidelijk niet aan de luie kant. Hij experimenteert met drugs, seks…maar als een liefje krijgt, is hij heel trouw aan haar en kiest haar boven alles, zelfs de bende.
>extern: in het boek worden de personages niet of vaag beschreven. Het enige dat we weten over hem, is dat hij lang, blond, golvend haar op een paardenstaart heeft. Hij beschikt over een goede conditie en hij bezit over een oorring.
>evolutie:Ben ondergaat in dit boek een overduidelijk verandering.in het eerste deel( toen hij Diana nog niet kende) liet hij zich leiden door zijn vrienden van de motorclub. Hij deed alles om ‘erbij te horen’. Hij laat zich zelfs verleiden om een spuit heroïne te zetten. Als hij Diana leert kennen bloeit Ben helemaal open. Hij vermindert zijn verslaving aan sigaretten en ziet in dat zijn vriendenkring uiteen aan het vallen is. Daarom kiest Ben Diana’s zijde en wordt zo een totaal anders persoon. Hij laat zich niet meer doen door anderen en wordt veel socialer. Maar op het moment dat hij te weten komt dat hij aan aids lijdt, klapt zijn perfecte wereld in. Hij trekt zich terug van de maatschappij en komt op het punt dat hij zelfmoord wil plegen.

*Diana: >intern:Diana komt maar in het tweede stuk van het verhaal tevoorschijn. Ze wordt precies als de engel beschouwd, omdat ze Ben van de drugs weghaalt en hem doet minderen met roken. Ze is geen poesje om zonder handschoenen aan te pakken, want Diana is nog maar veertien jaar en vrijt al met een jongen die toch wat ouder is. Een doorzetter is ze wel, want als ze iets wil, dan krijgt ze het meestal ook. Ze is ook wel aan de jaloerse kant.
>extern:Diana wordt in het boek omschreven als een mooi, slank meisje met schouderlang, glanzend kastanjebruin haar.
>evolutie:diana ondergaat in het boek ook een grondige evolutie. In het begin springt ze heel roekeloos over met bijna alles, zoals met Ben. Maar ze zijn wel niet te scheiden van elkaar. Ze helpt hem zijn leven te beteren en zorgt als een moeder voor Ben. Als Diana te weten komt dat Ben aids heeft, dan wentelt ze helemaal om naar een meisje dat niemand meer vertrouwt. Ze heeft ook een andere vriend en dat zorgt ervoor dat Ben en Diana zich beginnen af te zonderen van elkaar.

*Filip: >intern:Filip is te omschrijven als een ‘harde’ jongen die moeite heeft met het tonen van zijn gevoelens. Hij doet alles om toch maar een beetje bij de ouderen te horen. Eigenlijk zou je hem een beetje een meeloper kunnen noemen, en dit zorgt toch wel voor zijn ondergang.
>extern: over Filip wordt in het boek niet echt een beschrijving gegeven, maar ik stel hem me voor als iemand met halflang, zwart haar en lang, slungelachtig.
>evolutie:Bij Filip gaat het van kwaad naar erger. Eerst rookt hij af en toe maar een jointje en drinkt wat bier, maar nadat een drugsdealer hem een shot heroïne aanbiedt, verandert zijn leven drastisch.
Hij gaat met een nieuwe ‘vriend’ op een vervallen appartementje wonen en leeft daar zijn leven, totdat het moment komt dat er ooit wel eens zou moeten komen: hij pleegt zelfmoord.

c)Thema
aids:het hoofdthema van het boek. Niet de ziekte alleen, maar ook de problematiek er rond, de psychische gevolgen ervan,…
vriendschap en liefde: in dit verhaal wordt veel belang gehecht aan de band die vrienden hebben en het vertroebelen ervan.

d)Geloofwaardigheid
Dit verhaal is absoluut geloofwaardig. Er wordt een reëel beeld geschept door alleen maar feiten te geven.De symptomen van de ziekte komen helemaal overeen met de werkelijkheid. Het verhaal zou zo in onze nabije omgeving kunnen gebeuren.

e)Ruimte
*Sfeerschepping:-als alles goed gaat, zingen de vogeltjes en waait de wind door de bomen.
-als de aids optreedt, dan leeft de hele gemeenschap mee en alles gaat er veel depressiever aan toe.
*Concretisering: doordat het boek vol met echte dingen zit, maakt het het geheel heel geloofwaardig.
*Symbolisering:in een bende zitten wordt verbonden met drugs en onveilige seks en stelen.

4.Stijlmiddelen en beeldspraak
*Vergelijking: > Ben en Filip grepen Thomas bij de enkels en de polsen en sleepten hem als een zak aardappelen over de vloer van de straat.

*Antithese: >Els hield Carla in bedwang, maar die verdedigde zich allang niet meer.

*Enumeratie: >” Ik, aids, syfillisch?”

*Repititio: >En ze reden er voorbij, en nog een keer, en nog een keer.

*Personificatie: >De brommer brulde over de straat.

*Tekenende woorden: >idyllisch, laconiek, opdiepen, golden shot,incontinent, dokkeren (zie moeilijke woorden voor verklaring)

2. informatie over de schrijver.

Biografie:
Dirk Bracke volgde een opleiding handel. In 1987 deed hij mee aan de John Flanderswedstrijd. Hij won niet, maar werd wel gevraagd om Vlaamse Filmpjes te schrijven. In deze reeks debuteerde hij in 1988. Nadat hij er een aantal had geschreven, waagde hij zich aan een boek. Zijn eerste werd in 1993 gepubliceerd en sindsdien is er elk jaar wel een boek van hem verschenen. Hij schrijft meestal 's ochtends, 's middags werkt hij als postbediende. Hij woont met zijn vrouw en twee zonen in Stekene. Zijn hobby's zijn volleybal en (rock)muziek.

Profiel:
De boeken van Dirk Bracke zijn hard en realistisch. Ze beschrijven het leven van hedendaagse jongeren en de problemen die ze hebben. Soms wonen zijn hoofdpersonen in andere werelddelen (kindprostituees op de Filippijnen, straatkinderen in Brazilië), soms ook dicht bij huis (seropositieve jongeren in Vlaanderen). Ook schreef hij twee boeken over gehandicapte jongeren (over een autistisch meisje en over een hardhorend meisje), een boek dat zich afspeelt in de prehistorie en een absurd ridderverhaal. Samen met leerlingen van een basisschool schreef hij een sciencefictionverhaal. Zijn boeken lezen vlot en zijn goed gedocumenteerd. De beschrijvingen van seks en geweld zijn onverbloemd. Ondanks de hardheid is het einde van zijn boeken altijd positief.

6. De persoonlijke recensie

Ik moet zeggen dat ik, toen ik het boek uit het rek van de bibliotheek haalde, er niet echt enthousiast over was. Het voorkaft was redelijk verwarrend en druk en de achterflap vertelde weinig over het verhaal zelf. Ik had er duidelijk moeite mee om het boek te lezen, maar ik wou er wel in beginnen omdat het onderwerp mij aansprak en ik dacht bij mezelf: “een boek van Dirk Bracke kan niet slecht zijn.” Ik heb al een paar verhalen van hem gelezen en het resultaat was telkens verbluffend. Maar vanaf dat ik de eerste pagina bijna verslonden had, snakte ik al naar meer. En ik moet zeggen dat Dirk Bracke zeker niet heeft ondergedaan met dit boek. Ik ben niet echt een boekenfanaat en doe toch gemakkelijk 4 dagen om een boek uit te lezen. Maar voor deze had ik maar één avond nodig. Het is in het geheel een vlot leesbaar boek, zowat de tegenpool van de trilogie van ‘Lord Of The Rings’. Die ervaring heb ik nog maar een paar keer gehad bij boeken zoals “Blinker” van Mark de Bel en de “Harry Potter”- verhalen van J.K. Rowling.

Het thema dat Dirk Bracke gekozen heeft is een hedendaags probleem waar toch bijna iedereen wel eens mee geconfronteerd wordt in zijn of haar leven. Toch zie je maar weinig verhalen die over dat onderwerp gaan. Persoonlijk vind ik het goed dat dit thema wordt aangesneden in de jeugdliteratuur omdat, als het verhaal aangrijpend genoeg is, een groot publiek wordt aangegrepen of “gechoqueerd”. Door in het boek bepaalde dingen te integreren gaan jongeren ook meer over het probleem nadenken. Dat is heel goed in “het uur nul” verwerkt. Het zit hem in de kleine dingetjes, maar die toch van groot belang kunnen zijn, zoals de symptomen opnoemen, de manier zeggen om het te voorkomen, enzovoort. Ook de problematiek in het gezin wordt weergegeven, zodat je kunt zien dat dit alles geen lachertje is maar dat het serieus genomen moet worden.

Ik heb ook wel een minpuntje gevonden in het boek, die toch belangrijk genoeg zijn om te vermelden. Eerst en vooral, het verhaal speelt zich af over een periode van 4 jaar, maar dat is vrijwel niet te merken in het boek. Er wordt nauwelijks rekening gehouden met de tijdstippen die overal vermeld worden.Zoals de ruzies tussen ouder/Ben of Diana/Ben enz. Op de ene dag hebben Ben en Diana een conflict waardat er een ruzie van jewelste ontstaat. Dan zit je vol spanning uit te kijken hoe ze het weer bijleggen of hoedat het gaat aflopen, maar als je een volgend hoofdstuk begint is alles waar haarfijn in orde tussen de twee, zonder dat er wordt uitgelegd hoe alles nu is verlopen.De ziekte van Ben is wel realistisch in beeld gebracht, maar het lijkt alsof er maar een paar weken zitten tussen het (ik noem maar iets op) het concert van Torhout Werchter en het moment waarop Ben zelfmoord pleegt. De auteur had er toch gemakkelijk eens een verschil tussen herfst en winter in kunnen maken of met flash backs werken helpt ook altijd.Dit alles leidt een beetje tot verwarring van de lezer. Natuurlijk maakt dit het boek niet slecht, het zijn alleen een paar schoonheidsfoutjes, zou ik zeggen. Doordat het boek een boeiend en origineel genoeg verhaal hebben, zijn dit maar futiliteiten.

De ziekte op zich is fantastisch beschreven bij Ben. Eerst het bezoek bij de dokter, waar alles begon met een verkoudheid, dan de schimmel op zijn tong, de bloedstalen. Dit is toch wel een zeer goed voorbeeld van een evolutie in het verhaal. Misschien niet direct bij de persoon zijn innerlijke karakter, maar het heeft er toch een grote invloed op. Het verhaal op zich is een gigantische climax die eerst zwak naar omhoog helt en dan als een pijl naar boven schiet.

De personages in het boek zijn diep en doordacht uitgespit. Iedere persoon beschikt over een ander karakter. Het uiterlijk van de figuren wordt in het verhaal maar vaag beschreven, zodat de lezer zijn verbeelding de vrije loop moet laten gaan. Er is niks voorgekauwd. Ik denk dat het de bedoeling was van Dirk Bracke om dat te doen.hij heeft dat immers in tal van zijn boeken.

Dirk Bracke is en zal altijd één van de topschrijvers zijn waar men met respect op terugkijkt. Het is alsof hij elk verhaal zelf beleefd heeft en schrijft het dan ook met hart en ziel. Hopelijk zien we nog vele werken van hem die één voor één weer een meesterwerk zijn. Ik heb dan ook geprobeerd om mijn recensie positief te laten klinken. Als dat niet zo opgevat wordt, dan was het toch niet de bedoeling om negatief uit de hoek te komen.

5. de moeilijke woorden

*Idyllisch: >sprookjesachtig, bekoorlijk door landelijke eenvoud en lieflijkheid.
>Het landschap in de films van ‘lord of the Rings’ is zo idyllisch dat je werkelijk denkt dat je naar een echt sprookje kijkt.

*Golden shot: >een overdosis drugs die wordt toegediend door een al dan niet steriele spuit.
>Heroïneverslaafde mensen vrezen soms voor hun leven en wegen daarom alles goed af om te voorkomen dat ze zichzelf een een golden shot toedienen.

*Laconiek: > doodkalm, zonder zich druk te maken.
> De ervaren delinquent kraakte laconiek de kluis van de bijna meest beveiligde bank; hij wist immers dat hij er levend uit zou komen.

*Opdiepen: >met heel veel moeite iets naar boven halen.
>het opdiepen van het wrakstuk van de gezonken boot was bijna onmogelijk omdat het ijzerwerk veel te broos was.

*Incontinent: >de urine of ontlasting niet kunnen ophouden.
>Patiënten die terminaal ziek zijn en geen kracht meer hebben, worden vlug incontinent.

*Parmantig: >gemaakt deftig met heel veel trots.
> de gehate koning liep parmantig door de met politici gevulde kamer.

*Dokkeren: >een ratelend geluid voortbrengen.
>het rijtuig ratelde over de steenweg.

*Banaal: > iets weinig hoogstaand, onnozel, overbodig
> toen ze een diepgaand gesprek aan het voeren waren, zei ze er banaal tussen dat het vanavond geen toneel was.