Titel: Het stenen bruidsbed
Auteur: Harry Mulisch
1.1 De Samenvatting:
De Amerikaanse oorlogspiloot Norman Corinth, die 13 jaar eerder in WO II Dresden mede gebombardeerd heeft, is door de communistische partij van Oost-Duitsland uitgenodigd tot deelname aan een tandartsencongres in Dresden. Gedurende de aanval schoot een Messer-Schmitt zijn vliegtuig neer, door Russische plastische chirurgen kon zijn gezicht enigszins gered, maar er blijft een reusachtig lidteken over. Hij is niet alleen uiterlijk verminkt, maar hij is ook innerlijk een misvormd mens.
Op het vliegveld wordt hij opgehaald door Hella Viebahn, die als gids optreedt. In Dresden aangekomen bezichtigd Corinth de stad. Bij de rondleiding komen ze op een historische plaats, een heuvel. Vanaf die heuvel ziet hij de vernietigde stad (waarvoor hij zelf ook gezorgd heeft). Als vlug blijkt dat Hella bijzondere belangstelling heeft voor Corinth. ’s Avonds leert Corinth ‘Herr Schneiderhahn’ kennen. Deze beweert dat hij actief was in de concentratiekampen. Hella verteld haar leven aan Corinth en geeft zich deze avond ook aan Corinth. Corinth negeert haar na deze avond en toont interesse in een ander meisje. Hella probeert hem terug te krijgen en in dezelfde nacht rekent Corinth af met Schneiderhahn, die over alles gelogen had, hij was namelijk in de jaren ’40 actief in een buitenlandse spionageorganisatie. Op de terugweg geraakt Corinth licht gewond. Hij vindt een krantenknipsel en steekt zijn auto in brand.
Norman Corinth (protagonist): Hij is een man van 35 die 13 jaar geleden in WO II de stad Dresden mee heeft gebombardeerd. Hij heeft zijn geschiedenis nooit volledig kunnen verwerken en herleeft het als hij terugkeert naar Dresden. Deze keer is het niet de stad die hij verwoest en achterlaat, maar een vrouw (Hella). Hij heeft een hekel aan Schneiderhahn, omdat hij tegen Corinth loog over zijn levensverhaal en Corinth daarin getrapt is.
Hella Viebahn: Een vrouw die optreedt als gids van de stad. Zij heeft zelf in haar leven veel meegemaakt. Ze heeft of had een kind, dat wordt niet duidelijk gemaakt en ze is gescheiden.
Schneiderhahn (antagonist): Een man die over zijn levensverhaal gelogen heeft. Hij beweerde dat hij in de concentratiekampen werkte om zo vertrouwen te winnen bij de andere personages zodat hij ook hun verhaal te weten kwam. In werkelijkheid was hij actief bij een buitenlandse spionageorganisatie.
1.3 Belangrijke Passage:
“Ze maakte het kind nat en nam het over haar schouder en ging ook zo ver mogelijk in het water staan, en toen kwam het vliegtuig. Op misschien tien meter hoogte en het kwam met het gillen van de mensen. Alle kanonnen schoten, maar als u het mij vraagt begreep ze het niet meer. Ze dacht dat iets in haar been beet en het kind ontglipte haar en ze voelde om zich heen door het water, maar ze kon het niet meer vinden…”
Ik vind dit de aangrijpendste passage, omdat hier het afschuwelijke verhaal van een vrouw verteld wordt. Deze gebeurtenis is de schuld van Corinth, die aan dezelfde tafel zat en zich niets liet aanmerken. Ik vind het zeer erg hoe je zo iets kunt aanhoren, als het leed van deze moeder je eigen schuld is! Achteraf spotte Corinth nog met de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog.
II. Ervaringsverslag (persoonlijk oordeel)
Volgens mij is het verhaal zeer ernstig en somber. Over het verhaal verspreid zit er een klein beetje sarcastische humor in, maar over het algemeen is het zeer ernstig. Het is ook voorspelbaar, na de eerste 30 pagina’s kon je met een beetje verstand al afleiden wie het hoofdpersonage werkelijk is. Het is voor mij persoonlijk moeilijk geschreven: niet dat er moeilijke woorden in staan, maar soms zijn de zinnen immens lang. Er is een zin die wordt uitgerekt over twee en een half pagina’s, enkel met komma’s en puntkomma’s. De inhoud van deze zin was moeilijk te volgen.
De dieperliggende gedachte is toch wel van belang, vooral om de titel te kunnen expliceren: de vrouw (Hella) wordt in verband gebracht met de stad (Dresden), Corinth herleeft zijn geschiedenis, maar deze keer verwoest hij niet de stad en laat ze achter, maar de vrouw; daardoor de titel “Het stenen bruidsbed”.
Het verhaal wordt verteld door de auctoriële of alwetende verteller.
Soms raakt met de draad kwijt door onverwachte en onaangekondigde flashbacks.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden