Het spook van dinsdagavond door Johan Ballegeer

Het spook van dinsdagavond, is geschreven door Johan Ballegeer. Hij schreef dit boek in 1997. De firma Houtekiet gaf dit boek uit in Baarn. Dit boek gaat over een 11-jarige jongen, die op een boerderij gaat werken. Hij ontdekt dat het er spookt, als zijn oude buurmeisje Pauline ook op de boerderij gaat werken gaan de twee op onderzoek uit. Dan worden de twee ook nog verliefd op elkaar. En wat is de rol van de schaper? Ik heb dit boek gekozen omdat het genomineerd is door de jonge jury van 1999. Je verwacht dat zo’n boek dan erg goed is, maar dat viel me enorm tegen. Ik vond het saai en snap eigenlijk niet eens waarom ik het heb uitgelezen. Het verhaal speelt zich af in 1911/1912. In die tijd leefden de mensen anders dan nu. De mensen hadden weinig te eten, gingen op hun twaalfde al werken en hadden andere gewoonten. En dat zijn we niet gewend. Het gaat dus saai worden. En dit is niet het enige bezwaar. Dolf en Pauline denken dat er een spook rondhangt en dat hij ‘s nachts koeien steelt. Nou weet best iedereen dat spoken niet bestaan en ga je dus al gauw aan personen denken. Al snel wordt duidelijk dat het om het kamergenootje van Pauline gaat. Ze doet erg raar en is streng tegen Pauline. In het slot staat dat de bazin van de boerderij al een vermoeden had en het eigenlijk zelfs al wist wie de koeien stal. Het verhaal is ook erg voorspelbaar. Dolf is dus een jongen die op een boerderij iets buiten het dorp gaat werken. Omdat zijn familie arm is en zijn moeder vindt dat hij maar eens moet gaan werken. Hij wil zelf zijn eigen geld verdienen en als een dame die hij met mevrouw moet aanspreken hem een baan aanbied neemt hij die baan al snel aan. Pauline Klerks is het buurmeisje van Dolf. Haar familie is heel arm. Haar vader drinkt. Pauline en haar moeder doen er alles aan om geld te besparen. Ze stoken de kachel niet vaak, maar gaan bij buren op visite en eten daar ook een hapje mee. Als Dolf tegen zijn moeder over zijn baan vertelt en zegt dat er nog een meisje nodig is grijpt Pauline haar kans. Op de boerderij krijg je veel te eten en een aardig zakcentje. Ze is vastbesloten daar te werken en luistert niet naar Dolf zijn bezwaren. Ze denkt dat ze een beter leven daar kan leiden en geld kan verdienen. Dan is er nog Dreten. Zijn naam wordt ook wel afgekort tot Dre. Hij is de grote knecht op de boerderij. Samen met Melanie steelt hij de koeien en brengt ze naar een veemarkt in Nederland. Het verhaal speelt zich af in België en om precies te zijn vlak aan de grens met Nederland. Het is een polderlandschap waar mensen leven van de landbouw en veeteelt. Het gebied ligt vlak aan het strand. Dreten en Melanie vervoeren de koeien over het strand, want dan kan niemand ze zien. Dat hebben de twee toch wel slim bedacht. Kinderen stelen af en toe gewassen, omdat ze zelf in armoe leven. Daarom stelen de twee de koeien om er geld mee te verdienen op Nederlandse markten. Ze stelen de koeien op dinsdagavond, want de volgende dag is er een veemarkt. Melanie is de kamergenoot van Pauline en is erg streng op haar. Melanie neemt vaak een fles met drank mee naar bed en drinkt die leeg, omdat Pauline dat heeft gezien moet ze haar mond houden en niks over haar vertellen. Maar daar houdt Pauline zich niet aan, ze is trots als ze iets over Melanie tegen Dolf kan vertellen en bij Dolf is dat net zo. Herman is een schaper, hij verzorgt de koeien. Deze man komt uit Nederland, uit Limburg. Iedereen op de boerderij denkt dat hij en zijn broer die hier werkte de koeien stelen. Er wordt gedacht dat hij de koeien wegtovert. Hij heeft een boek bij die niemand mag bekijken. Het boek is de bijbel. Hij is protestants. Hij verbergt het boek omdat de mensen in het dorp katholiek zijn. Als men ziet dat hij protestants is, denkt hij dat hij wordt verjaagd uit het dorp en is hij weer werkloos. Als hij wordt verdacht van de koeienroof vertelt hij zijn verhaal aan Dolf en schijnt zelfs te weten dat Dreten en Melanie de koeien stelen en hoe ze dat doen. Dolf is de hoofdpersoon. Je leeft toch wel een beetje met die jongen mee. Hoe doet zijn best en werkt hard. Hij lijkt misschien wel een beetje op me. Je denkt dat hij slim is, maar dat is hij niet. Hij zat op school, maar zat er maar een beetje te luieren en leerde niets. In dat opzicht lijkt hij dus absoluut niet op mij. Hij ziet ook niet in dat spoken en tovenarij niet bestaan, dat bemerkt hij later pas als zijn buurmeisje Pauline vertelt dat spoken niet bestaan. Hij wil een beetje stoer doen, wat hem niet echt lukt. Ook heeft hij emoties, hij kan het niet hebben dat zijn zusjes meer te eten kregen dan hij. En hij vindt het ook erg dat zijn onverzorgde en arme buurmeisje met hem meeloopt naar de boerderij. De schrijver vind ik geen best schrijver. Hij kan personen wel goed beschrijven, maar de tijd waarin hij het verhaal laat afspelen is zo saai. Het boek vond ik te voorspelbaar. Misschien dat hij iets wil vertellen over de tijd waarin dit verhaal zich afspeelt. Waarom men koeien stal. Misschien moet de schrijver maar gaan vertellen over dingen uit de jaren ’90. De tijd waarin dit verhaal zich afspeelt vind ik saai, het onderwerp was ook een beetje saai. Ik had al lang door wie de koeien stal en waarom. Soms schreef hij niet het hoe en waarom. Een voorbeeld is het volgende; Waarom was de bazin van de boerderij alleen. Ze had een dochter, die is verdronken, maar waar is haar man dan. Ik vond het jammer dat de schrijver dat niet vertelde. Ik ben nieuwsgierig en wil graag weten wat er met die personen gebeurt. Voor de kinderjury heb ik een vraag: Hoe kan het dat zo’n saai en voorspelbaar boek wordt genomineerd voor het kinderboek van het jaar? Ligt het aan mij, of vinden meer lezers dit een saai boek? Ik zou dat graag willen weten.