Zakelijke Gegevens: Auteur: Khalid Boudou
Titel: Het Schnitzel paradijs
Genre: Roman Eerste reactie: keuze: Ik vond het een grappige titel (het schnitzelparadijs red.) en dat maakte het voor mij juist interessant om het boek te lezen. Inhoud: toen ik het boek had gelezen, was ik wel even verbaasd. De manier waarop khalid schrijft is erg bijzonder. Van een klein iets, kan hij zo een heel hoofdstuk schrijven om er verder op in te gaan. Verdieping: samenvatting: Nordip Doenia, een jongen die 2 jaar lang bijna niks heeft gedaan dan slapen, gaat zijn leven beteren. Hij gaat werken bij De Blauwe Gier, een hotel-restaurant in het plaatsje Opdeinen. Nordip wordt vrijwillig ‘pannenschrobber’. En omdat hij de hele dag niets anders mag doen dan pannen soppen, wordt hij door de andere medewerkers Sopkop genoemd. Zijn neef Krimo werkt er ook, door hem heeft hij dit baantje gekregen. Ook werken er 2 mooie serveersters, waaronder Agnes ( door Nordip ‘Lieve Agnes ’ genoemd) de rijkeluis dochter. Even was er nog wat spanning, omdat De Blauwe Gier bijna lijkt vast te lopen als de FIOD en bezoek brengt aan het restaurant voor controle. Volgens al Nordip’s collega’s moet je om hoger op te kunnen komen een spel met de baas (meneer Meerman) spelen. Na ongeveer een jaar gewerkt te hebben als pannenschrobber moet Nordip er ook aan geloven. Het blijkt gewoon een spelletje dammen te zijn, en Nordip wint! Hij mag eerste kok worden, dat betekend dat hij de baan van zijn neef Krimo over mag nemen.
Onderzoek van verhaaltechniek: Tijd en tijdvolgorde: Het verhaal begint op het moment dat Nordip besluit iets met zijn leven te doen en solliciteert bij De Blauwe Gier, tot het moment dat hij daar weggaat, op zoek naar een nieuwe uitdaging. De tijd die dit verhaal in beslag neemt is ongeveer 2 jaar. Er is een zeker volgorde in het verhaal. Het chronologische in het verhaal zijn de werkdagen van Nordip etc. Maar er wordt wel gebruik gemaakt van flashbacks. Als Nordip namelijk ergens over wegdroomt in het verhaal, gaat hij altijd terug naar het verleden en beschrijft dat ook erg uitvoerig. Plaats/ruimte: Het verhaal speelt zich voornamelijk af in De Blauwe Gier. Af en toe ook bij Nordip thuis en in zijn straat. Maar ook in Marokko, waar het vooral om draait in zijn flashbacks. Taalgebruik: Het taalgebruik was vrij duidelijk. Af en toe werden er buitenlandse woorden gebruikt zoals: boehali wat staat voor ‘gek’ en iwa wat ‘hé’ betekend. Door middel van de woordenlijst (woorden uit het Riffijns) achterin het boek waren die woorden toch duidelijk. Thematiek: Het thema is de ontwikkeling van een Marokkaanse jongen in Nederland. Ook liefde speelt een rol, want Nordip vind dat hij nog niet klaar is voor de liefde. Motieven: Zoals ik net al genoemd heb is liefde ook een van de motieven. Ook cultuur speelt een rol, want in de keuken van De Blauwe Gier werken jongens van verschillende cultuur (Marokkaans, Nederlands etc.). Over verschillende culturen, omdat Nordip ook vaak terugblikt naar zijn jeugd in Marokko. Vertelsituatie: het verhaal wordt verteld vanuit Nordip, de ik-vorm. Soms worden de gedachten van Nordip cursief tussen de tekst gezet bijvoorbeeld: ‘Ik begrijp Amimoem soms wel, o boy’. Het verhaal begint met een krantenkop over een brand in De Blauwe Gier, de lezen weet dan nog niet waar het verhaal over gaat. Op het eind van het verhaal wordt dat wel duidelijk. Verder is het verhaal chronologisch verteld, op een paar uitzonderingen na wanneer Nordip over het verleden in Marokko verteld. Karakterbeschrijvingen: Nordip Doenia: Een dromerige Marokkaanse jongen van 19 jaar die droomt van een ander leven. Nadat zijn grote jeugdliefde Tsjoepita hem verlaten heeft en hij 2 jaar niks gedaan heeft, gaat hij op zoek naar werk. Daar tussen de pannen en gestresste mensen is Nordip de rust zelf. Als zijn collega’s ergens mee zitten, kunnen ze Nordip altijd opzoeken. Hij staat voor ze klaar en ze kunnen hun hartje luchten. Vader van Nordip: Dit is een droeve man, die een vreemd leven heeft geleid. Altijd was hij op zoek naar een beter bestaan en toen hij zijn gezin naar Nederland haalde was hij ervan overtuigd dat het voor hen de beste stap was. Hij is teleurgesteld in Nordip, maar toch zegt hij vaak: “wat heb ik te verliezen, Nordip, kleine shjodimieter?” Mevrouw Malade: Dit is de eerste Nederlander waar Nordip mee in contact komt. Ze is de buurvrouw in het dorp Opdeinen waar Nordip en zijn gezin zijn gaan wonen. Krimo: De dromerige neef van Nordip die na zijn uithuwelijking naar Nederland is gekomen. Het huwelijk strandde en Krimo werkt nu in de keuken van De Blauwe Gier. Toch heeft hij heimwee naar zijn geboortedorp en daar schrijf hij gedichten over die alleen Nordip mag lezen bijvoorbeeld: na jaren van verveling kwam ik thuis ik peddelde met mijn voeten door het rode zand groette Salam de herder liep beschouwend verder
Wilhelm: Hij is de chef-kok van het restaurant. Het is een klein driftig mannetje dat langzaam aan moet zien dat Nordip steeds meer waard is dan de ‘sopkop’ van de keuken te zijn. Toen Nordip er pas kwam werken, werd hij zwaar vernederd door Wilhelm. Maar als Nordip na 2 jaar vertrekt, heeft hij Wilhelm wel duidelijk gemaakt dat hij meer in zijn mars heeft! Amimoen: Hij schreeuwt en scheld heel vaak, maar ondanks alles heeft hij maar een klein hartje. Hij probeert Nordip duidelijk te maken dat aanpassen aan de Nederlandse cultuur je trots krenkt. Beoordeling: In het begin vond ik het een ingewikkeld boek. De hele tijd gingen er flashbacks terug naar het verleden. Elke keer als Nordip iets simpels gaat uitleggen, doet hij dat heel uitgebreid. In het begin was dat heel moeilijk, omdat je zo niet meer goed kan onthouden waar het verhaal overgaat. Maar verder in het boek ging dat steeds beter en vond ik het wel een grappige schrijfstijl. Het verhaal had op mij wel een positieve werking, want ik vond het een erg aangrijpend, spannend en ontroerend boek! In het begin was het maar ingewikkeld en saai, maar als je eenmaal in het boek zit is het heel moeilijk om het weg te leggen. Ik had niet echt een bepaalde passage welke mij het sterkste aansprak, want heel het boek was mooi en aangrijpend. Geen enkel fragment had dan ook een negatieve werking op mij. Het thema van het verhaal vind ik ook goed. De cultuurverschillen, de liefde enz samen gecombineerd was echt heel mooi. Nordip die eerst als onderdanig wordt gezien, maar dan uiteindelijk toch eerste kok wordt en zijn liefde voor Tsjoepita. Het is heel leuk om te lezen hoe Nordip van alles meemaakt en wat hij denkt. Het taalgebruik is vrij makkelijk. Soms worden er wel wat buitenlandse woorden gebruikt zoals boehali (= gek) of iwa (=hé), maar die worden kun je allemaal terug vinden in de woordenlijst achterin het boek. Mijn eindoordeel over het boek is dus vrij positief, maar het is ook een heel mooi boek! Ik kan het zeker iedereen aanraden. In het begin zal je wel denken dat het niks is, maar als je doorleest merk je vanzelf dat het echt een heel mooi boek is! Het is grappig, spannend, serieus, meeslepend etc. etc. Het is een dik boek, maar omdat het taalgebruik makkelijk is, lees je er zo doorheen. Ik heb er in totaal denk ik anderhalve week over gedaan, dus dat valt best mee voor een boek van 300blz. Het is echt de moeite waard om dit boek te lezen en als ik het een cijfer mocht kregen, kreeg het van mij zeker een 8!