Vooraf Mijn zus had dit boek in de zomervakantie gelezen en ze was er erg enthousiast over. Toen ik later in de bibliotheek kwam zag ik het staan en nam ik het maar eens mee. Het boek heeft een erg aparte voorkant, dus als niemand het me aan had geraden had ik het ook wel uitgekozen. Meestal vinden mijn zus en ik dezelfde boeken wel leuk dus had ik hier ook goede verwachtingen bij. Tijdens het lezen In het begin vond ik de schrijfstijl erg grappig, later vond ik het niet zo leuk meer. Als hij iets beschrijft, doet hij dat op een rare manier. Hij kan iets heel simpels heel erg uitgebreid beschrijven.
Achteraf Ik vond het best een leuk boek, wel vrij langdradig omdat hij alles zo uitgebreid beschrijft. Meestal doet hij dat dan wel op een grappige of vindingrijke manier. Oordeel van anderen: Mijn zus heeft het boek ook gelezen en dit is haar mening: ‘Ik vond het zeker de moeite waard om te lezen, sommige stukken gingen wel erg snel, en dan begreep je niet helemaal meer waar het nou om ging. Zijn schrijfstijl vind ik erg bijzonder, hij omschrijft alles op een aparte manier.’ Ik ben het hier wel mee eens, ik vond alleen dat je nog wel wist waar het over ging als het zo in sneltreinvaart werd verteld. Zakelijke gegevens Titel: Het schnitzelparadijs
Auteur: Khalid Boudou
Uitgever: Vassallucci
Jaar van uitgave: 2001
Eerste druk: 2001
Aantal bladzijden: 290
Aantal punten: 2 Titelverklaring Nordip, de hoofdpersoon werkt in een schnitzelrestaurant, zijn ‘paradijs’. Ik snap alleen niet helemaal waarom hij het een paradijs noemt, want zo positief is hij niet over zijn werk. Het zou kunnen zijn omdat hij daar bijna al zijn tijd doorbrengt, en dat zijn afwashoek ZIJN paradijs is. Inhoudsweergave Het boek gaat over Nordip Doenia, een jongeman die 2 jaar lang bijna niks heeft gedaan dan slapen. Nu gaat hij zijn leven beteren en gaat werken/stage lopen in De Blauwe Gier, een hotel-restaurant in het plaatsje Opdeinen. Hij wordt vrijwillig ‘pannenschrobber’. Omdat hij de hele dag niets anders mag doen dan pannen soppen, wordt hij door de andere medewerkers Sopkop genoemd. Zijn collega’s komen bij hem als ze ergens mee zitten of als ze wat kwijt moeten. In de hoek waar Nordip zijn pannen schoonmaakt keert hij gewoon één van de grote pannen op, en klaar is zijn ‘praathoekje’. Zijn neef Krimo werkt er ook, door hem heeft hij dit baantje gekregen. Ook werken er 2 mooie serveersters, waaronder Agnes de rijkeluisdochter. De Blauwe Gier lijkt nog bijna vast te lopen als de FIOD en bezoek brengt aan het restaurant voor controle. Volgens al Nordip’s collega’s moet je om hoger op te kunnen komen een spel met de baas (meneer Meerman) spelen. Na ongeveer een jaar gewerkt te hebben als pannenschrobber moet Nordip er ook aan geloven. Het blijkt gewoon een spelletje dammen te zijn, en Nordip wint! Meerman vindt dat helemaal niet leuk en denkt dat Nordip zich als stageloper dommer voordeed dan hij was. Uit het verhaal blijkt dat het nog nooit gebeurd is dat iemand van Meerman won en Nordip krijgt een andere baan. Hij mag eerste kok worden, de baan van zijn neef Krimo dus overnemen.
Personages Nordip is natuurlijk het belangrijkste personage in het boek. Hij is geboren in Marokko en aan het begin van het boek is hij 19, dan heeft hij dus al 2 jaar niets gedaan. In het boek gaat het ook nog vaak over zijn vorige vriendin Tsjoepita, daar denkt hij nog vaak aan. Hij komt regelmatig te laat op zijn werk, dat is iets wat hij nog niet afgeleerd heeft na zijn ‘slaap-periode’. Verder heeft hij nog een neef Krimo, die ook in het restaurant werkt. Opbouw Het boek bestaat uit 4 hoofdstukken die weer uit een aantal kleinere hoofdstukjes bestaan. Hoofdstuk 1: gaat over hoe hij zijn leven veranderde. Hoofdstuk 2: hier werkt hij al in De Blauwe Gier. Hoofdstuk 3: gaat over zijn verleden, hoe hij in Nederland is gekomen. Hoofdstuk 4: Gaat weer over zijn werk, en hoe hij dus een betere baan kreeg. Ruimte Het verhaal speelt zich vooral af in De Blauwe Gier, maar ook bij Nordip thuis en in zijn straat. Tijd De verteltijd is 290 bladzijden. De vertelde tijd is denk ik ongeveer een jaar. Perspectief Het is geschreven in het ik-perspectief. Thema en motieven Het thema is de ontwikkeling van een Marokkaanse jongen in Nederland. Motieven zijn: - het ‘spel’ dat hij moet gaan spelen. - Af en toe komen er stukjes terug uit zijn tijd met Tsjoepita. Taalgbruik en stijl Het taalgebruik was vrij duidelijk. Af en toe werden er buitenlandse woorden gebruikt maar door middel van de woordenlijst (woorden uit het Riffijns) achterin het boek waren die woorden toch duidelijk. Genre en stroming Dit boek is een roman.
Over Khalid Boudou: Khalid Boudou (1974) is geboren in Tamsamane, Marokko, en woont sinds jaar en dag in Tiel, dat door hem consequent wordt aangeduid als Tiel Aviv. Hij is hoofdredacteur van het Marokkaanse jongerentijdschrift ATARIK.NL, won in 1998 de El Hizjra Literatuur Prijs met het verhaal Stemmendans, en trad reeds op tijdens Crossing Border 2000. Over ‘Het Schnitzelparadijs’: ‘Een verbluffend debuut... steekt boven het Hollandse maaiveld uit en kan ook internationaal de zeis weerstaan’ Pieter Steinz, NRC Handelsblad ‘Een spetter... geestig en overtuigend... laat Grunberg ver achter zich... komt zelfs aardig in de buurt van Berlin Alexanderplatz’ Jeroen de Preter, De Morgen ‘Een pakkend boek, een zeer vlot en vloeiend verteld verhaal’ Rob van Erkelens, De Groene Amsterdammer ‘Zijn naam schijnt als een zon in mijn kamer’ Erdal Balci, Trouw ‘Een weergaloos gevoel voor de Nederlandse taal... prachtig, humoristisch debuut... klasse die Boudou!’ Menno Schenke, Algemeen Dagblad ‘Een o zo mooie roman’ Theo Hakkert, GPD ‘Hilarisch, komisch, turbo-vaart, onvergetelijke personages – en wijs. Meteen verfilmen!’ Abdelkader Benali