Druk: Penta pocket 1999 nr.3
Uitgever: Wolters-Noordhoff
Plaats: Groningen
Jaar: 1999
Jaar van eerste druk: 1987
Aantal pagina's: 67
Indeling: 12 korte hoofdstukken
Motto: het boek heeft geen motto
Samenvatting: Guido Maenhout is de hoofdpersoon van dit boek hij begint een relatie met zijn lerares Frans "Barbera Rozemeyer". Ze hebben geen serieuze gesprekken, maar in plaats daarvan speelt Guido toneelstukken. Hij wil naar de toneelschool. Guido is geschorst omdat hij in het schoolgebouw rookte. Wel als ik goed geinformeerd ben, is hij betrapt in de vensterbank van een lokaal, terwijl hij met zijn hoofd uit het raam hing. Dat klopt, beaamde Buitenoord, ik was degene die hem snapte en zijn eerste reactie was: ik rook niet in het gebouw maar erbuiten. Een collega van Barbera, die een oogje heeft op haar, komt achter de relatie van Guido en Barbera. Mede doordat Barbera eerst heel erg gekant was tegen roken en daarna zich verzet tegen de langdurige schorsing van Guido. Door afwijzing van Barbera gooit deze collega, door middel van wraakneming, in de groep wat hij heeft geconcludeerd. Barbera krijgt brieven en wordt ontslagen. Barbera trok er een uit en vouwde hem open. Een blauwkous die haar lusten botviert op een jongen... kan zeker geen vent van d'r eigen leeftijd krijgen... zo iemand mag nooit meer op onze kinderen losgelaten worden... Geen verheffende lectuur, mmm? Wat ze het meeste had gevreesd gebeurde, Guido haalde zijn examen en ging verhuizen. Thema: Het thema is de onmogelijke liefde tussen een lerares en een leerling. Ook speelt de gedeelde passie voor franse literatuur een grote rol. Titelverklaring: Je kunt de titel op twee manieren opvatten: - Door het roken komt hun geheim uit. Beverman ziet Guido op het balkon van Barbera een sigaret roken omdat ze niet wil dat hij binnen rookt. - Guido is geschorst wegens roken in school. Barbera, die eigenlijk heel erg tegen roken is, stemt in het voordeel van Guido. Voor liefde geeft ze haar principes op. Analyse: Personages: Guido Maenhout: een zelfverzekerde jongen van 18 jaar, brutaler en slimmer dan de rest. Heeft niet veel contact met de rest van de klas. Hij is een geboren toneelspeler. Hij is wel niet helemaal perfect. Voor het erst lachte ook hij. Hierbij openbaarde zich eindelijk de fascinerende, vertederende fout: zijn hoektanden waren onderontwikkeld, waardoor hij een dwaze, ietwat hulpbehoevende aanblik bood. Barbera Rozemeyer: een 36-jarige Frans lerares, die nog niet veel heeft beleefd in de liefde omdat haar eerste huwelijk niks voorstelde. Ze houdt heel veel van Guido, maar weet dat ze hem na het eindexamen zal kwijtraken. Beverman: leraar aardrijkskunde en verliefd op Barbera. Als hij achter de relatie komt doet hij er alles aan om die kapot te maken. Ik weet wat, zei hij. Hij kwam met zijn gezicht zo dicht bij het hare, dat ze opnieuw zijn ranzige geur rook. Wij tweeën, wij gaan morgen samen fietsen. Ik weet niet... stamelde ze. Er is goed weer voorspeld. Rond koffietijd kom ik je halen, niet vergeten. Hij liet haar zadel los. Maar... Hij hoorde haar niet, want hij rinkelde vol bravoure met zijn bel en fietste weg. Perspectief: Ik-perspectief, je ziet alles door de ogen van Barbera
Tijd: De tijd waarin het zich afspeelt is niet helemaal duidelijk maar het zal wel in de jaren 80 geweest zijn. Het boek duurt ongeveer een examenjaar. Het rare alleen is dat het boek achteruit in de tijd gaat. Ruimte: De belangrijkste ruimte is het huis van Barbera. Daar ontmoeten zij elkaar. Verder komen ze samen eigenlijk nergens omdat het een verboden liefde is en ze zich nergens samen kunnen vertonen. Hun liefde zit dus als het ware opgesloten tussen de muren van Barbera's huis. Beoordeling: Ik vond het een mooi boekje. Het is makkelijk geschreven niet te dik. Alleen vond ik die Guido maar een eikel. Hij vindt zichzelf zo perfect en komt dan arrogant over. Ook kan ik niet begrijpen dat een jongen van 18 een vrouw van 36 wil. Van haar kant kan ik het wel begrijpen, ik zou het ook doen als ik met mijn 36 de kans kreeg. Informatie over boek en schrijver: Tessa de Loo is een pseudoniem voor Johanna Martina Duyvené de Wit. Zij is op 15 oktober 1946 geboren in Bussum. In 1983 kreeg zij met haar prozadebuut 'de meisjes van de suikerwerkfabriek' veel succes en ontving zij de Anton Wachterprijs. In 1986 schreef zij 'Meander' waar alleen het lezerspubliek opgetogen over is. Ook over 'Het Rookoffer' (1987), 'Isabelle' (1989) en 'De Tweeling' (1994) zijn de kritieken niet goed, maar het publiek is lovend. Ze krijgt in 1994 voor 'De Tweeling' de publieksprijs voor het Nederlandse boek.