Zakelijke gegevens
Titel: Het onkruid en de bloem
Oorspronkelijke titel: Go ask Alice
Naam oorspronkelijke auteur: wordt in ‘Go ask Alice’ aangegeven met Anonymous
Vertaler: Remco Campert
Omslagontwerp 1e druk: Niet kunnen vinden
Omslagontwerp 6e druk: Uniepers B.V. - Amsterdam
Druk: 6e druk
Oorspronkelijke uitgever en jaar van uitgave 1e druk: Prentice-Hall - New Jersey (USA),1972
Nederlandse uitgever en jaar van uitgave 6e druk: H. J. W. Brecht’s Uitgeversmaatschappij B.V. - Amsterdam. 1979
Geschreven in de vorm van: Een dagboek
Bladzijdes: 182 bladzijdes
Het boek is gebaseerd op het dagboek van een vijftienjarig Amerikaans meisje dat verslaafd raakte aan drugs en daaraan overlijdt. Sommige namen, data, plaatsen en bepaalde feiten werden in het boek op verzoek van de betrokkenen om begrijpelijke redenen weggelaten of veranderd. inhoud: Samenvatting: Aan het begin van het boek verhuist Alice naar een nieuwe stad. (In het boek staat niet vermeld welke) Op een dag gaat ze naar een feestje van een paar nieuwe vrienden. Halverwege de avond komt er cola binnen. Iedereen neemt wat cola, Alice ook. Later blijkt dat er LSD in haar cola zat. Ze vond het een geweldige trip, en ze wil meer. Ze gaat ook hasj en wiet gebruiken en begint te dealen op school. Na een paar weken wil ze er eigenlijk vanaf omdat ze weet hoe gevaarlijk drugs zijn, alleen gaat dat niet zo gemakkelijk. Ze krijgt een nieuwe vriendin: Chris, die ook verslaafd is aan drugs. Samen proberen ze er vanaf te komen. Ze denken dat het op deze plaats niet zal gaan, omdat iedereen op school hun kent als gebruikers en dealers. Daarom besluiten ze te vluchten naar een andere San Fransisco. Ze nemen zo veel mogelijk geld mee. Van dat geld huren ze een klein appartementje, en ze gaan allebei een baan zoeken. Na twee maanden zetten ze hun eigen kledingwinkeltje op, en ze raken helaas weer verslaafd aan de drugs. Nog een maand later krijgen ze toch allebei heimwee, en ze gaan weer terug naar huis, waar ze hun uiterste best doen om van de drugs af te komen. Doordat ze van de drugs af willen komen keren haar vroegere vrienden (de drugsgebruikers) haar de rug toe. Als Alice aan het oppassen is krijgt ze zonder dat ze het weet een overdosis toegediend door Jill, een van die vroegere vrienden, en ze verwond zichzelf ernstig. Ze wordt hierdoor naar het gekkenhuis voor verslaafden gebracht, en mag daar na een paar weken weer uit, dan stopt het dagboek. In het nawoord staat dat 3 weken nadat ze weer terug naar huis ging is gestorven aan een overdosis. Het was niet duidelijk of dat zelfmoord was of dat ze is vermoord door één van haar vroegere vrienden. Alice heeft nooit de hele waarheid aan haar ouders verteld. Ze wisten ook niet dat hun kind drugs gebruikte, tot ze zelf het dagboek vonden. Hoofdpersoon: Alice. Alice is een vijftienjarig meisje met bruin haar en groene ogen. Ze vindt zichzelf te dik, dus gaat ze afvallen. Na een tijdje raakt ze verslaafd aan drugs, en verwaarloost ze haar uiterlijk, haar gezicht gaat er erg grauw uitzien en haar haar kan ook wel een paar douchebeurten extra gebruiken. In het boek kickt ze af, maar raakt toch steeds weer verslaafd. Door een overdosis, toegediend door Jill, een van haar oude drugsvrienden, verpest ze haar uiterlijk helemaal. Ze ziet visioenen over wormen die haar opeten, en ze trekt plukken haar uit haar hoofd, trekt haar nagels eraf, breekt haar vingers en tenen en gaat met haar hoofd tegen de muur staan bonken. Daar wordt ze niet bepaald mooier op… Ze moet daarvoor dan ook 3 weken in het ziekenhuis liggen. Het probleem van de hoofdpersoon: Alice is raakt verslaafd aan drugs. Haar ouders weten dat niet. Ze probeert er samen met Chris vanaf te komen, maar dat lukt niet. Ze vluchten zelfs samen naar een andere plaats, zonder hun ouders. Maar Alice krijgt heimwee en gaat terug. Nadat ze een overdosis krijgt wordt ze naar het gekkenhuis voor verslaafden gestuurd. Daar lukt het haar wel om af te kicken. Het probleem is opgelost, maar in het nawoord staat het vreselijke nieuws: drie weken nadat ze is thuisgekomen sterft ze aan een overdosis. Andere personages: Beth: de eerste vriendin die Alice krijgt nadat ze is verhuisd. Jill: De ‘vriendin’ die het feestje gaf waar Alice voor het eerst drugs krijgt. Richie: De grote liefde van Alice. Hij zorgt ervoor dat ze gaat dealen op school, maar ook op de basisschool. Daardoor ziet Alice dat ze al die jonge leventjes kapotmaakt. Ze stopt er mee, en geeft Richie aan bij de politie. Ted: de vriend van Richie Chris: Het meisje dat samen met Alice wegvlucht naar San Fransisco, om van de drugs af te komen.
Joel: Alice haar nieuwe vriendje. Alice heeft hem leren kennen nadat ze terug was uit San Francisco. op de universiteit van haar vader. Hij steunt haar bij alles.
Mevrouw Larsen: De buurvrouw van Alice. Als Alice bij haar aan het oppassen is, staat er een schaaltje chocolade pinda’s op de tafel. Ze weet niet dat Jill die daar heeft neergezet, en er een overdosis aan drugs op heeft gestrooid. In het huis van mevrouw Larsen gebeurt dus het grote ongeluk waardoor Alice in het gekkenhuis beland.
Haar ouders: Ze spelen bijna geen rol in het boek. Je weet er heel weinig over. Haar vader is directeur van een universiteit.
Plaatsen: Een heel klein stukje is in haar oude woonplaats (in de verenigde staten), waar ze vertelt dat ze gaat verhuizen. Daarna speelt bijna alles zich af in de plaats waar ze na het verhuizen woont. Er spelen stukjes af in de school, in haar huis, bij vrienden of gewoon buiten. Er is ook nog een stuk dat zich afspeelt in San Francisco, nadat ze is weggelopen. Ze woont daar in een klein vies appartement.
Welke tijd?: Het verhaal speelt zich af van september tot juli. Dat weet ik omdat het boek in de vorm van een dagboek is geschreven, en in dagboeken staat boven elk stukje een datum. Ik weet niet precies in welk jaar het gebeurd, omdat er geen jaartallen in staan. Het heeft zich denk ik afgespeeld rond 1970, omdat je dat een beetje kunt zien aan wat ze meemaakt, wie ze tegenkomt en hoe ze met dingen omgaat. In deze tijd gaat het echt heel anders. Op de omslag zie je ook een portret van Alice, en zo zien de meeste mensen er nu niet meer uit.
Het genre: Het genre van het boek is verdovende middelen, dat weet doordat ik op de site van de bibliotheek heb gekeken welke genres er zijn, en omdat het hele boek over drugs gaat vond ik verdovende middelen er het best bij passen.
De bedoeling van de schrijver: De schrijver wil laten zien wat er allemaal kan gebeuren als je in de wereld van drugs terechtkomt. De schrijver wil er voor zorgen dat je geen drugs gaat gebruiken, omdat dat gevaarlijk is.
Mening
1. Het is een erg boeiend verhaal omdat er heel veel gebeurd. Het is ook een erg aangrijpend verhaal omdat er gebeurtenissen in staan die allemaal echt gebeurt zijn, en die je zelf absoluut niet wilt meemaken. Het is erg goed opgeschreven, omdat je je helemaal kan inleven in de hoofdpersoon zonder veel moeite te doen. Er is wel iets wat ik iets minder vind: als er soms (om begrijpelijke reden) een (plaats)naam wordt weggelaten, zetten ze daarvoor in de plaats drie puntjes. Dat leest erg moeilijk. Ze hadden beter een andere naam ervoor in de plaats kunnen zetten.
2. situatie 1: Het feestje bij Jill blz. 32 t/m 36
Alice is naar het feestje van Jill geweest, en ze weet niet wat haar is overkomen! Toen ze er nog niet zo lang waren, kwam Jill binnen met cola. Ze gaat naast haar zitten en ze vertelt wat ze gaan doen. Ze zegt dat ze ‘Ra-ra-ra wie heeft de bal?’ gaan spelen. Alice weet niet wat dat is, maar ze probeert niet op te vallen en doet gewoon mee. Ze drinken allemaal hun cola, en na een paar minuten voelt Alice iets raars. Iedereen kijkt naar haar terwijl ze begint te zweten. Ze denkt dat ze haar willen vergiftigen maar dat is niet zo… Er zat LSD in haar cola, en ze maakt een trip. Ze vindt het echt fantastisch! Ze is wil alleen niet meer nemen, omdat ze allemaal slechte dingen heeft gehoord over drugs. Ze zal het vanaf nu nooit meer doen, belooft ze zichzelf. Ze twijfelt alleen een beetje omdat het zo’n fantastische trip was. Ik heb deze situatie gekozen omdat ik het een bijzondere situatie vind. Dat komt omdat dat de eerste keer in het boek (en in het leven van Alice) dat ze drugs gebruikt. Eigenlijk wil ze ook geen drugs gebruiken, maar ze vond het heel leuk en ze is aan het twijfelen. Dat bewijst dat het voor haar een heel moeilijke situatie en dat is best raar om te begrijpen omdat ik zelf nog nooit drugs heb gebruikt, en omdat ze vertelt dat ze zich erg ziek voelde toen ze ging slapen. Situatie2: Alice rookt voor het eerst hasj blz. 54 t/m 56
Alice heeft inmiddels Chris als vriendin. Chris heeft een vriend die joints rookt: Richie. Alice is eerst bang maar ze overwint haar angsten, en ze rookt mee. Richie doet haar voor hoe ze moet roken. Ze heeft zelfs nog nooit een sigaret gerookt, dus ze vond het erg spannend. Als ze het probeert neemt ze een veel te diepe trek, en ze stikt haast in de rook. Een sigaret roken lukt haar echt niet, dus haalt een vriend van Richie: Ted, even een waterpijp, zodat het wat makkelijker gaat. Zo kon ze het wel, alleen het duurde heel lang voordat het werkte. De anderen waren allang stoned toen Alice zich ineens helemaal geweldig begon te voelen. Terwijl ze stoned was, was alles volmaakt. Als ze klaar zijn met roken gaan ze naar de ijssalon om een ijsje te kopen, en daarna bracht Richie Alice naar huis. Waar ze erg blij is, omdat haar ouders Richie een aardige, nette, hoffelijke jongeman vonden, zodat ze niet klaagden over het feit dat Alice heel laat pas thuiskwam. Ik koos voor deze situatie omdat ik het leuk vond om te lezen dat Alice weer nieuwe vrienden maakt en tegelijk ook kennismaakt met een nieuw soort drug. Ze heeft nog nooit gerookt, ook geen sigaretten, dus het is extra spannend voor haar. Dat maakt het leuk om te lezen. Situatie 3: Alice vlucht samen met Chris naar San Francisco blz. 61 t/m 64
Alice gaat in het holst van de nacht weg om de bus te halen naar San Fransisco, waar ze samen met Chris naar toe wilt gaan omdat ze daar helemaal niemand kennen die drugs gebruikt. Daardoor moet het dus ook niet erg moeilijk zijn om van de drugs af te komen. Denken ze… want als je een stuk verder leest (op bladzijde 72) lees je dat ze weer aan de drugs gaan. Na een tijdje krijgen ze ook heimwee, en ze willen weer terug naar huis. Ik heb deze situatie gekozen omdat ik het heel knap van haar vindt, maar ook best dom, dat ze naar San Fransisco gaat, zonder dat haar familie het weet. En dat ze ook haar hele familie achterlaat om van de drugs af te komen. Het is wel erg triest dat het dan nog steeds niet lukt, maar in de situatie waar het om gaat vond ik het erg sterk van haar dat ze naar San Fransisco durfde.
Auteur:
Levensbeschrijving: De vader van Remco Wouter Campert was de dichter Jan Campert. Zijn moeder was de actrice Joeki Broedelet. Zijn ouders gaan uit elkaar als hij drie is. Daarna woont hij afwisselend bij een van zijn ouders, of zijn grootouders. In 1942 wordt hij opgenomen in een pleeggezin. Als de wijk waarin Remco dan woont, wordt vernield door de Duitsers, verhuizen ze naar Epe. In de oorlog overlijdt zijn vader in concentratiekamp Neuengamme. Na de oorlog gaat hij met zijn moeder naar Amsterdam. Hij doet de opleiding gymnasium aan het Amsterdams Lyceum. Hij maakt zijn school niet af omdat hij nog voordat hij zijn opleiding afheeft, besluit om schrijver te worden. In 1949 trouwt hij met Freddie Rutgers. Ze wonen samen een tijdje in Parijs. Als ze weer terug in Nederland zijn, scheiden ze, en Remco trouwt met Fritzi ten Harmsen van der Beek. Hun huis in Blaricum wordt een ontmoetingsplek voor schrijvers en dichters. In 1957 scheiden ze en gaat Remco terug naar Amsterdam. In 1961 trouwt hij met Lucia van den Berg. Met haar krijgt hij zijn eerste kind: de dochter Emanuela. In 1962 krijgt hij zijn 2e kind: Cleo. In 1964 verhuizen ze naar Antwerpen. Maar in 1966 scheiden ze en gaat Remco weer in Amsterdam wonen. Daar leert hij Debora Wolf kennen, waarmee hij tot 1980 samenleeft.
Wat voor soort boeken?: Remco Campert schreef vooral poëzie, en normale boeken voor volwassenen.
Boeken waarmee hij prijzen won:
• 1953 - Reina Prinsen Geerligsprijs voor Berchtesgaden
• 1955 - Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam voor Gedicht met een moraal
• 1956 - Jan Campertprijs voor Met man en muis en Het huis waarin ik woonde
• 1958 - Anne Frank-prijs voor Vogels vliegen toch
• 1959 - Prozaprijs van de gemeente Amsterdam voor De jongen met het mes
• 1960 - Prijs van de Amsterdamse Kunstraad voor De jongen met het mes
• 1976 - P.C. Hooftprijs voor zijn poëtisch oeuvre
• 1987 - Cestoda-prijs
Naam oorspronkelijke auteur: wordt in ‘Go ask Alice’ aangegeven met Anonymous
Vertaler: Remco Campert
Omslagontwerp 1e druk: Niet kunnen vinden
Omslagontwerp 6e druk: Uniepers B.V. - Amsterdam
Druk: 6e druk
Oorspronkelijke uitgever en jaar van uitgave 1e druk: Prentice-Hall - New Jersey (USA),1972
Nederlandse uitgever en jaar van uitgave 6e druk: H. J. W. Brecht’s Uitgeversmaatschappij B.V. - Amsterdam. 1979
Geschreven in de vorm van: Een dagboek
Het boek is gebaseerd op het dagboek van een vijftienjarig Amerikaans meisje dat verslaafd raakte aan drugs en daaraan overlijdt. Sommige namen, data, plaatsen en bepaalde feiten werden in het boek op verzoek van de betrokkenen om begrijpelijke redenen weggelaten of veranderd. inhoud: Samenvatting: Aan het begin van het boek verhuist Alice naar een nieuwe stad. (In het boek staat niet vermeld welke) Op een dag gaat ze naar een feestje van een paar nieuwe vrienden. Halverwege de avond komt er cola binnen. Iedereen neemt wat cola, Alice ook. Later blijkt dat er LSD in haar cola zat. Ze vond het een geweldige trip, en ze wil meer. Ze gaat ook hasj en wiet gebruiken en begint te dealen op school. Na een paar weken wil ze er eigenlijk vanaf omdat ze weet hoe gevaarlijk drugs zijn, alleen gaat dat niet zo gemakkelijk. Ze krijgt een nieuwe vriendin: Chris, die ook verslaafd is aan drugs. Samen proberen ze er vanaf te komen. Ze denken dat het op deze plaats niet zal gaan, omdat iedereen op school hun kent als gebruikers en dealers. Daarom besluiten ze te vluchten naar een andere San Fransisco. Ze nemen zo veel mogelijk geld mee. Van dat geld huren ze een klein appartementje, en ze gaan allebei een baan zoeken. Na twee maanden zetten ze hun eigen kledingwinkeltje op, en ze raken helaas weer verslaafd aan de drugs. Nog een maand later krijgen ze toch allebei heimwee, en ze gaan weer terug naar huis, waar ze hun uiterste best doen om van de drugs af te komen. Doordat ze van de drugs af willen komen keren haar vroegere vrienden (de drugsgebruikers) haar de rug toe. Als Alice aan het oppassen is krijgt ze zonder dat ze het weet een overdosis toegediend door Jill, een van die vroegere vrienden, en ze verwond zichzelf ernstig. Ze wordt hierdoor naar het gekkenhuis voor verslaafden gebracht, en mag daar na een paar weken weer uit, dan stopt het dagboek. In het nawoord staat dat 3 weken nadat ze weer terug naar huis ging is gestorven aan een overdosis. Het was niet duidelijk of dat zelfmoord was of dat ze is vermoord door één van haar vroegere vrienden. Alice heeft nooit de hele waarheid aan haar ouders verteld. Ze wisten ook niet dat hun kind drugs gebruikte, tot ze zelf het dagboek vonden. Hoofdpersoon: Alice. Alice is een vijftienjarig meisje met bruin haar en groene ogen. Ze vindt zichzelf te dik, dus gaat ze afvallen. Na een tijdje raakt ze verslaafd aan drugs, en verwaarloost ze haar uiterlijk, haar gezicht gaat er erg grauw uitzien en haar haar kan ook wel een paar douchebeurten extra gebruiken. In het boek kickt ze af, maar raakt toch steeds weer verslaafd. Door een overdosis, toegediend door Jill, een van haar oude drugsvrienden, verpest ze haar uiterlijk helemaal. Ze ziet visioenen over wormen die haar opeten, en ze trekt plukken haar uit haar hoofd, trekt haar nagels eraf, breekt haar vingers en tenen en gaat met haar hoofd tegen de muur staan bonken. Daar wordt ze niet bepaald mooier op… Ze moet daarvoor dan ook 3 weken in het ziekenhuis liggen. Het probleem van de hoofdpersoon: Alice is raakt verslaafd aan drugs. Haar ouders weten dat niet. Ze probeert er samen met Chris vanaf te komen, maar dat lukt niet. Ze vluchten zelfs samen naar een andere plaats, zonder hun ouders. Maar Alice krijgt heimwee en gaat terug. Nadat ze een overdosis krijgt wordt ze naar het gekkenhuis voor verslaafden gestuurd. Daar lukt het haar wel om af te kicken. Het probleem is opgelost, maar in het nawoord staat het vreselijke nieuws: drie weken nadat ze is thuisgekomen sterft ze aan een overdosis. Andere personages: Beth: de eerste vriendin die Alice krijgt nadat ze is verhuisd. Jill: De ‘vriendin’ die het feestje gaf waar Alice voor het eerst drugs krijgt. Richie: De grote liefde van Alice. Hij zorgt ervoor dat ze gaat dealen op school, maar ook op de basisschool. Daardoor ziet Alice dat ze al die jonge leventjes kapotmaakt. Ze stopt er mee, en geeft Richie aan bij de politie. Ted: de vriend van Richie Chris: Het meisje dat samen met Alice wegvlucht naar San Fransisco, om van de drugs af te komen.
Alice is naar het feestje van Jill geweest, en ze weet niet wat haar is overkomen! Toen ze er nog niet zo lang waren, kwam Jill binnen met cola. Ze gaat naast haar zitten en ze vertelt wat ze gaan doen. Ze zegt dat ze ‘Ra-ra-ra wie heeft de bal?’ gaan spelen. Alice weet niet wat dat is, maar ze probeert niet op te vallen en doet gewoon mee. Ze drinken allemaal hun cola, en na een paar minuten voelt Alice iets raars. Iedereen kijkt naar haar terwijl ze begint te zweten. Ze denkt dat ze haar willen vergiftigen maar dat is niet zo… Er zat LSD in haar cola, en ze maakt een trip. Ze vindt het echt fantastisch! Ze is wil alleen niet meer nemen, omdat ze allemaal slechte dingen heeft gehoord over drugs. Ze zal het vanaf nu nooit meer doen, belooft ze zichzelf. Ze twijfelt alleen een beetje omdat het zo’n fantastische trip was. Ik heb deze situatie gekozen omdat ik het een bijzondere situatie vind. Dat komt omdat dat de eerste keer in het boek (en in het leven van Alice) dat ze drugs gebruikt. Eigenlijk wil ze ook geen drugs gebruiken, maar ze vond het heel leuk en ze is aan het twijfelen. Dat bewijst dat het voor haar een heel moeilijke situatie en dat is best raar om te begrijpen omdat ik zelf nog nooit drugs heb gebruikt, en omdat ze vertelt dat ze zich erg ziek voelde toen ze ging slapen. Situatie2: Alice rookt voor het eerst hasj blz. 54 t/m 56
Alice heeft inmiddels Chris als vriendin. Chris heeft een vriend die joints rookt: Richie. Alice is eerst bang maar ze overwint haar angsten, en ze rookt mee. Richie doet haar voor hoe ze moet roken. Ze heeft zelfs nog nooit een sigaret gerookt, dus ze vond het erg spannend. Als ze het probeert neemt ze een veel te diepe trek, en ze stikt haast in de rook. Een sigaret roken lukt haar echt niet, dus haalt een vriend van Richie: Ted, even een waterpijp, zodat het wat makkelijker gaat. Zo kon ze het wel, alleen het duurde heel lang voordat het werkte. De anderen waren allang stoned toen Alice zich ineens helemaal geweldig begon te voelen. Terwijl ze stoned was, was alles volmaakt. Als ze klaar zijn met roken gaan ze naar de ijssalon om een ijsje te kopen, en daarna bracht Richie Alice naar huis. Waar ze erg blij is, omdat haar ouders Richie een aardige, nette, hoffelijke jongeman vonden, zodat ze niet klaagden over het feit dat Alice heel laat pas thuiskwam. Ik koos voor deze situatie omdat ik het leuk vond om te lezen dat Alice weer nieuwe vrienden maakt en tegelijk ook kennismaakt met een nieuw soort drug. Ze heeft nog nooit gerookt, ook geen sigaretten, dus het is extra spannend voor haar. Dat maakt het leuk om te lezen. Situatie 3: Alice vlucht samen met Chris naar San Francisco blz. 61 t/m 64
Alice gaat in het holst van de nacht weg om de bus te halen naar San Fransisco, waar ze samen met Chris naar toe wilt gaan omdat ze daar helemaal niemand kennen die drugs gebruikt. Daardoor moet het dus ook niet erg moeilijk zijn om van de drugs af te komen. Denken ze… want als je een stuk verder leest (op bladzijde 72) lees je dat ze weer aan de drugs gaan. Na een tijdje krijgen ze ook heimwee, en ze willen weer terug naar huis. Ik heb deze situatie gekozen omdat ik het heel knap van haar vindt, maar ook best dom, dat ze naar San Fransisco gaat, zonder dat haar familie het weet. En dat ze ook haar hele familie achterlaat om van de drugs af te komen. Het is wel erg triest dat het dan nog steeds niet lukt, maar in de situatie waar het om gaat vond ik het erg sterk van haar dat ze naar San Fransisco durfde.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden