Ditte Stein wordt geboren op de da dat Nederland capituleert. Als haar ouders in 1943 bericht krijgen dat ze zich in kam Vught moeten melden, besluiten ze onder te duiken- zonder Ditte. Zij wordt meegegeven aan een huishoudster, in de hoop dat de SD het kleine meisje met rust laten. Maar het ondenkbare blijkt mogelijk: door toedoen van de burgemeester wordt Ditte anderhalve week later al opgehaald en helemaal alleen op transport gezet naar Auschwitz. Daar wordt het driejarige meisje direct na aankomst vergast. 

Lotte, pleegzus van Ditte, overleeft de oorlog en gaat jaren later terug naar het dorp waar ze opgroeide. Daar beleeft ze het verleden opnieuw: de gelukkige jaren voor de oorlog, het onderduiken, maar bovenal het afschuwelijke drama: Ditte die ze nooit meer heeft teruggezien, van wie niets meer terug te vinden is; zelfs geen foto.