Titel: Het lichaam van Clara

Ondertitel: N.v.t.

Auteur: Jan Siebelink

Aantal pagina’s: 333 pagina’s

Titelverklaring:

Clara had het vroeger moeilijk thuis. Om haar gevoelens in die tijd niet te hoeven voelen beschadigde ze haar lichaam.

Motto/opdracht:

Opgedragen aan Elise, heldin van mijn volgende roman.

Qui parlent de bonheur ont souvent les yeux tristes. Louis Aragon

Genre:

Roman

Thema’s:

Schuldgevoel, Psychische afwijking, Liefdesrelatie, Kindertijd, Heden & verleden, Godsdienst, Eenzaamheid, Dood.

 Samenvatting:

Het verhaal begint in de tegenwoordige tijd. Clara wordt dan dood uit haar huis gehaald. De buren en omstanders praten over wat er gebeurd is. Niemand kende haar echt. De enige waar ze een beetje contact mee had was haar buurvrouw.

Dan gaat het verhaal terug naar het verleden. Naar het verhaal van Clara. Hoe ze ontdekt wie ze eigenlijk is. Ze komt na het laten inslapen van haar hond een man tegen: Oscar Sprenger. Hij vertelt Clara over het boek wat hij had geschreven, zijn nieuwe roman. Als Clara hoort waar het over gaat herkent ze het verhaal. Het is haar eigen verleden. Het is haar verhaal. Oscar belooft haar een exemplaar van zijn boek te sturen. En dat doet hij. Clara krijgt ondertussen last van haar dwangneurose. Ze verbiedt zichzelf het boek te lezen. Pas als ze zeven keer met iedere vinger op de tafel heeft getikt zonder aan het boek te denken mag ze hem lezen. Zo doet ze dat bij alles wat ze graag wil.. Alsof ze zichzelf geen plezier gunt. Terwijl het verhaal tussen Clara en Oscar loopt, komen er flashbacks over haar verleden. Over hoe gemeen en streng haar moeder was. Hoe streng haar vader was. En hoe gemeen haar vader tegen haar moeder was. Hoe ze het uit moest maken met vriendjes, en uit pure frustratie zichzelf snijdt. Ze sneed zichzelf om geen pijn te voelen. Op een gegeven moment overleed haar moeder. Veel rouw had ze niet. Ze mocht namelijk niets van haar moeder. Als ze op de middelbare school komt wil ze haar trui niet uittrekken bij gym. Ze moet daarover met haar leraar praten, maar dat liep er op uit dat ze een relatie kregen. De gymleraar had niets te zeggen. Ze besloot te gaan werken als prostituee. Ze stopte daar zonder enige reden mee. En eindigde de relatie met haar gymleraar. Aan het einde van de flashbacks overleed haar vader.

In het gedeelte waar ze Oscar leerde kennen, wilde ze vaak afspreken. Ze liet alles van hem afhangen. Ze was wanhopig. Maar hij liet bijna niets van zich horen. Aan het einde van het boek wordt ze ziek. Ze hoort haar moeder praten, maar wil haar niet horen. Ze rolt zich op op de bank, zo klein mogelijk en sterft.

 Perspectief:

Alwetend of auctoriaal perspectief: De alwetende verteller, verteld over het verhaal van Clara.

 Taalgebruik:

Er worden veel moeilijke, maar mooie woorden gebruikt. De teksten zijn ook weer niet zo moeilijk dat ze niet te begrijpen zijn als je doorleest. Er wordt veel gebruik gemaakt van stijlfiguren.

 Personages:

Clara is de hoofdpersoon. Ze is in het verhaal een vrouw van in de 60. Ze wordt beschreven als beeldschoon, zelfs voor haar leeftijd.

Plaats:

Het verhaal speelt zich af in Nederland. In de stad Den Haag.

 Tijd:

Er wordt geen tijd genoemd. Maar als ik naar de momenten, de dingen die beschreven worden kijk lijkt het mij redelijk recent. De flashbacks zijn van haar tienerjaren. Dus ongeveer 50 á 45 jaar voor de tijd dat het verhaal zich afspeelt.

 Open/gesloten einde:

Het is een gesloten eind. Clara is dood. Je kan er niet meer heel veel over gaan schrijven, aangezien Oscar niet zo’n grote rol had in het verhaal dat je een vervolg met hem in de hoofdrol zou kunnen schrijven.

Beoordeling:

Ik vind het een ontzettend mooi boek. Normaal zou ik nooit voor een roman gekozen hebben, maar ik ben blij dat ik hem toch ben gaan lezen. Ik kan me heel erg inleven in Clara. Daarom denk ik dat ik het zo mooi vind. Ik herken de gevoelens. Ik vind de schrijfstijl fijn om te lezen. Niet te makkelijk, want dan raak ik snel verveeld, maar ook niet te moeilijk.

Rapportcijfer:

8

Biografie auteur:

Jan Siebelink is op 13 februari 1938 geboren in Velp. In zijn vrije tijd studeerde hij Franse taal- en letterkunde. Witte chrysanten was zijn eerste verhaal. Dat schreef hij op de plaats waar zijn vader was overleden.

Bibliografie:

Tegen de keer, Pijn is genot en Laatste schooldag.