Auteur: Campert, R – ‘Het leven is vurrukkulluk’
jaar van uitgave: 2009 Groningen Houten.
Aantal pagina’s: 122 blz.
Verwachting:
Ik verwacht een eentonig boek. Doordat de titel me niet aanspreekt, ook is het een oud boek en daarom voorspel ik dat het geen makkelijk boek is om door te lezen. Wel denk ik dat het meisje op de voorkant van het boek er wat mee te maken heeft. Ik voorspel een vrij ook wel ongedwongen meisje dat van de wereld geniet. Je ziet het meisje namelijk met gespreide armen over het gras naar de lucht kijken. Op de achterkant staan nog 2 namen van 2 jongens. Hier zal Panda wel wat mee krijgen. De 2 jongens zullen ruzie om haar gaan maken en zo gaat hun vriendschap stuk.
Mijn verwachting is tot mijn verbazing nog redelijk goed uitgenomen. Het meisje Panda is inderdaad vrij en geniet met volle teugen van het leven. Ook heb ik het geen ontzettend pakkend boek gevonden. Wat niet helemaal klopte was dat er nog veel meer personages meededen. Ook vonden Mees en Boeli, Panda niet allebei leuk. Hun vriendschap is er nog steeds. Dit vind ik erg genoeglijk.
Het boek ‘Het leven is vurrukkulluk’ is niet mijn soort boek wat ik normaal lees. Misschien begin je dan al met een voorgevoel. Maar het boek heeft me helemaal niet aangegrepen. De verhaallijnen sprongen een beetje van de hak op de tak. Hierdoor lees het wat ongemakkelijk. Wel vind ik het erg goed van Remco Campert dat je de verhaallijnen wel kunt onthouden. Je snapt nog wel waar het stukje tekst over gaat. Je kunt alleen het boek niet in een teug uitlezen omdat er zoveel verhaallijnen inzitten moet je goed nadenken waar je nu precies bent. Het boek is niet afschuwelijk boek om te lezen.
Tijd:
1. Het boek ‘Het leven is vurrukkulluk’ is niet chronologisch. Dit komt omdat er af en toe een flashback in het boek voorkomt. Hierdoor is er dus terug in de tijd gegaan. Daarom kan je het verhaal niet meer chronologisch noemen.
2. Ik heb wat voorbeelden opgezocht van flashbacks:
* Hoofdstuk 7 & 8 zijn flashbacks. Het moment dat Mees terugdenkt aan de tijd dat hij nog in kroegen op de piano speelde. Een kleine passage hieruit. ( blz. 50 )
“Om half 6 kwam haar man thuis, maar dan was ik natuurlijk al weg. Meestal ging ik dan naar kennissen om die het voedsel uit de mond te kijken tot ze, na enige aarzeling, een stoel bijschoven.”
Je ziet goed dat het een flashback is omdat er steeds de verleden tijd wordt gebruikt. ‘Meestal ging ik’, dit is een goed stukje tekst waaraan je kunt zien dat het een gedachte is uit het verleden.
* Hoofdstuk 11 heeft ook een flashback. Etta Zoon denkt aan het verleden hoe haar vader haar heeft gewaarschuwd voor Ernst-Jan. Een kleine passage hieruit. ( blz. 68 )
‘Hij had het gezegd, dacht ze, haar vader: trouw niet met die jongen, dat loopt mis. Halve artiest, asociaal, trouweloos en geen stand, dat waren ongeveer zijn argumenten geweest. Hij stond voor haar en liep rood aan van woede, toen ze koppig volhield dat ze met Ernst-Jan wilde trouwen en met niemand anders. Ze voelde op de bres van een hoge belang staan dan geld of stand – ze verdedigde de heilige citadel van de liefde.’
In deze flashback zie je ook de aanloop. Etta droomt weg en dan denkt ze aan de tijd dat haar vader haar had gewaarschuwd voor Ernst-Jan.
4. Tijdversnelling: Tjeerd Overbeek is op zoek naar het huis van Boeli en Mees om naar het feest te gaan. ( blz. 113 staat een versnelling. ) ‘Dit huis moet het zijn, dacht Tjeerd Overbeek, toen hij misschien een half uur door de straten langs het park gelopen had’ Als je een half uur aan het zoeken bent naar een huis en dat in twee zinnen wordt beschreven, wordt de tijd duidelijk versneld.
Tijdvertraging: Wanneer Etta wat vraagt aan Boeli of hij wat wilt drinken ontstaat er een kort gesprek dat lang wordt beschreven. ( blz. 81 staat een vertraging ) wil je iets drinken? Dan haal ik het even.’ Ze stond al op. Ze had lange benen, lange armen, een lange romp. Mijn god, ze was prachtig. Haar navel lag diep in haar bruine buik. Een van die lichamen die alleen maar in de meest ergerlijke clichés beschreven zou kunnen worden. Een lichaam om mee op het strand te liggen aan de Middellandse zee of om bij een auto-ongeluk, ’s nachts, iedereen dronken, de radio op Europe 1 afgestemd, door glasscherven en metaalbrokken vermorzeld te worden. Een lichaam dat , gefotografeerd, niet opwindend zou zijn. Aan de kuiten kleefden een paar grassprietjes. ‘Nee,’ antwoordde Boeli. Eigenlijk is het een heel kort gesprek. Zij vraagt of hij wat wil drinken en hij zegt ‘Nee’ maar het wordt heel lang omschreven, de tijd wordt dus vertraagd.
Ruimte:
5. Het verhaal speelt zich af op een zomerse zondag in 1957. Het spreekt voor zich dat het in de zomer heerlijk weer is met een zonnetje boven de lucht. Het verhaal speelt zich af 1 dag. Je krijgt hier de hele dagindeling te lezen van ’s ochtends naar ’s middags tot en met de avond. Er spelen ook een paar flashbacks in het boek. Deze flashbacks gaan over een hele tijd terug. Het relaas speelt zich af op verschillende plaatsen in Amsterdam. Zo wordt het park omschreven, het huis van Boeli en Mees wordt vertelt. Maar ook het huis van Etta en Ernst-Jan, het huis van de buren van Etta en Ernst-Jan komen er in voor. Tegen het einde van het verhaal vindt ook de drankwinkel van Jens plaats.
6. Omschrijving: Op blz. 15 wordt het wc huis beschreven dat helemaal is ingericht door een oude vrouw, het lijkt heel erg op een huiskamer. Alle meubels, prenten, kaarten en andere meubels worden omschreven. Je merkt dat het decor hier een groot belang is omdat hier veel over wordt geschreven.
Doel: Ik denk dat een deel van het doel is om atmosfeer te scheppen maar ook om te laten zien dat er vreemde dingen kunnen zijn op plaatsen waar je dat niet verwacht. Waarschijnlijk wordt het ook zo uitgebreid omschreven zodat je de toiletjuffrouw een beetje leert kennen. De toiletjuffrouw keert later terug als de oude geliefde van de grijsaard.
Omschrijving: Op blz. 97 t/m 102 staat een omschrijving van het huis van de buren van Etta en Ernst-Jan. Hoe de tuin eruit ziet, wat voor meubels er staan en hoe de kamers eruit zien. Je weet precies wat er allemaal in het huis bevindt. Je gaat dan ook gelijk denken dat het vast wel een reden zal hebben waarom dit allemaal zo uitgebreid wordt omschreven.
Doel: Ik denk dat het doel is om atmosfeer te scheppen maar ook om duidelijk te maken wat Etta zo leuk vindt aan het huis van haar buren. Waarom ze daar zo graag komt en wat het verschil is tussen haar eigen huis en het huis van haar buren. Ze gaat het natuurlijk iedere zondag naartoe omdat de buren dan weg zijn. Ze steelt er niks maar vindt het gewoon een erg mooi huis. Dit probeert de schrijver dus duidelijk te maken. Etta vindt het huis van de buren uitzonderlijk interessant.
7. Algemeen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden