Zakelijke gegevens Auteur: Remco Campert
Titel: het leven is vurrukkulluk
Uitgever: de Bezige Bij
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave en druk: tweeëntwintigste druk 1992 (eerste druk 1961) Aantal bladzijde: 163
Genre: roman Samenvatting Het verhaal gaat over het leven van Mees en Boelie. Op een dag ontmoeten ze Panda. Samen gaan ze naar een café om wat te drinken. Dan komt er een oude man bij hen zitten. Maar als ze besluiten om verder te gaan blijft de man hen volgen. Daarom slaan ze de man neer en beroven hem. Boelie moet dan weg omdat hij een afspraak heeft met de journalist Ernst-Jan. Als Boelie weg is gaan Mees en Panda met elkaar naar bed. Dan vertelt Mees over zijn verleden als jazzmuzikant. Ondertussen wordt Boelie geïnterviewd en Ernst-Jan vertelt hem dan dat hij denkt dat zijn vrouw Etta vreemdgaat. Boelie stemt er dan mee in om te onderzoeken of deze verdenking waar is. Maar als hij meegaat met Ernst-Jan en even alleen is met Etta begint hij haar te versieren. Ondertussen is de oude man bijgekomen en merkt hij dat zijn geld weg is. Tjeerd Overbeek die alles heeft gezien stelt dan voor om hem te helpen. Ze gaan dan naar Rosa Overbeek. Rosa is de tante van Tjeerd en blijkt een oude klasgenote van de oude man te zijn, die Kees blijkt te heten. Panda en Mees besluiten dan dat ze het geld van de oude man gaan gebruiken om een feest te houden. Op het feest zijn ook Etta en Ernst-Jan die ruzie aan het maken zijn. Daarna gaat Etta met Boelie naar bed. Panda besluit weg te gaan en dan ziet Mees een jongen met een paraplu uit het raam springen en veilig landen. Op dat moment voelt Mees zich voor de eerste keer in zijn leven gelukkig. Personages De belangrijkste personen in het boek zijn Mees, Boelie en Panda

Mees is een bijdehante jongen en hij vindt dat hij recht heeft om de baas te spelen over Boelie. Meisjes spelen een grote rol in zijn leven en hij is ook met veel meisjes naar bed geweest en daar is hij heel trots op. Maar hij heeft nooit geluk gehad in de liefde. Veel van zijn meisjes waren maar voor 1 nacht. Ook heeft hij een keer een relatie met een getrouwde vrouw gehad. Terwijl hij ook heel goed bevriend was met de man van de vrouw. Hij heeft een groot ego. Hij vindt zichzelf geweldig, hij wil bijvoorbeeld zelf de relatie met Panda verbreken, omdat hij het gevoel heeft dat het niet goed gaat met hun relatie en hij bang is dat Panda hem wil verlaten. Hij is bang dat hij dan voor schut staat. Mees vindt vrijheid heel belangrijk, hij kan er niet tegen als hij wordt gestuurd in zijn leven en hij wil zijn eigen keuzes maken in zijn leven. Muziek is ook heel belangrijk in zijn leven. Vroeger is hij pianist geweest in een bar en nu is hij samen met Boelie bezig met het schrijven van een musical. Hij gebruikt zijn talent ook om de harten van meisjes te winnen. Maar hij heeft het gevoel dat hij niets bijzonders in zijn leven heeft beleefd en dat maakt hem diep ongelukkig. Boelie is veel stiller dan Mees. Hij is schrijver en woont samen met Mees. Hij is onzeker en zeker bij meisjes. Hij staat in de schaduw van Mees en is heel gelukkig als Etta aangeeft dat ze hem leuk vindt. Panda is een meisje van vijftien jaar, ze is een beetje oppervlakkig dit komt doordat je niets van haar te weten komt. Ze is heel egoïstisch en komt best oud over. Geld en liefde zijn volgens haar de belangrijkste dingen in het leven, dit vertelt ze aan Mees. Ze wil genieten van het leven. Zo vertelt ze een keer aan Rosa dat ze meer van het harde leven houdt dan van boeken. Omdat het leven volgens haar levendiger is. Maar aan het einde van het boek merkt ze toch wel dat ze niet zo door wil gaan zoals ze bezig is. Ze is het zat om telkens van feest naar feest te gaan en gaat dan ook weg van het feest dat ze zelf betaalt heeft. Ruimte en tijd Het verhaal speelt zich af in een grote stad. Het is niet helemaal duidelijk in welke stad maar ik denk dat het Amsterdam is op verschillende plekken in de stad. Zo zijn de hoofdpersonen in een park, waarschijnlijk het Vondelpark, in een café, in het appartement van Mees en Boelie en andere plekken in de stad. Het hele boek speelt zich af op een zondag, ergens vlak na de tweede wereld oorlog. Dit is bijvoorbeeld duidelijk door de Amerikanen die in de stad zijn. Het in chronologische volgorde verteld met twee flashbacks. De eerste gaat over het verleden van Mees en de tweede over het verleden van Etta Zoon. Perspectief Het grootste deel van het verhaal is er een alwetende verteller, maar als het verleden van Mees wordt beschreven dan verschuift het perspectief naar een personaal perspectief. Zo voel je meer betrokken met Mees. Dit gebeurt niet bij de andere flashback. Door het verleden van Etta in niet in personaal perspectief te schrijven voel je minder betrokken bij haar en wordt ze niet zo’n belangrijk persoon. Het motto Dit staat in het begin van het boek beschreven namelijk met het gedicht “het tuinfeest” van M. Nijhoff: Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, Geenszins om liefde, maar om de sublieme
Moment en het sentiment daartussen Thema en motieven Het thema is het leven, eerst lijkt het leven heerlijk te zijn van Mees, Boelie en Panda, maar later blijkt dat het maar uiterlijke schijn te zijn. De motieven zijn
overspel, jeugdigheid
en liefde. Dit wordt ook duidelijk in het gedicht “het tuinfeest” van M. Nijhoff: Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, Geenszins om liefde, maar om de sublieme
Moment en het sentiment daartussen. Alle personages hebben te maken met overspel. Zo heeft Mees in zijn verleden iets gehad met een getrouwde vrouw. Boelie en Etta doen het met elkaar ondanks dat Etta getrouwd is met Ernst-Jan. Ook is de jeugd heel belangrijk. Campert zorgt ervoor dat de verschillen tussen de jonge mensen( Mees, Boelie en Panda) en de oude mensen ( Kees en Rosa) heel duidelijk naar voren komt. Liefde is het belangrijkste motief. In het hele boek gaat het over liefde, zoals de liefde tussen Mees en Panda, Boelie en Etta, Rosa en Kees, maar ook de liefde van Panda voor geld.
Titelverklaring De titel slaat op de eerste zin van het boek. Deze zin is namelijk: “het leven is vurrukkulluk”zei Panda
De titel is dus een citaat van Panda, maar het is wel heel misleidend. Het suggereert dat het boek gaat over de schoonheid van het leven, maar het is eigenlijk het tegenovergestelde. Waarschijnlijk heeft Panda dit gezegd om haar vreselijke leven te vergeten. Stijl Remco Campert heeft een hele bijzondere manier van schrijven. Hij gebruikt verschillende soorten stijlen bij verschillende personen. Zo is de taal van Tjeerd veel formeler dan bijvoorbeeld de taal van Panda. Beoordeling Het boek is heel bijzonder verteld. Door de alleswetende verteller raak je helemaal niet betrokken bij de personages. Ze gaan niet zo leven voor je. Dit vind ik wel jammer, ik houd er namelijk van als je kan inleven in een verhaal en dat was nu niet goed mogelijk. Ook vind ik het verhaal een beetje ongeloofwaardig. Het lijkt wel een soap, er gebeuren zo veel verschillende dingen op een dag dat het niet bijna niet echt meer kan zijn. Wat ik ook minder mooi vond was het verhaal op zich. Het leek over helemaal niets te gaan en pas toen je er langer over nadacht kwam het echte verhaal pas naar voren. Wel vind ik de stijl van de schrijver heel mooi. Er zitten veel woordspelingen in het boek zoals toen Panda tegen Mees zei dat ze zin had in een ijslollie stond er in het boek: “Ik heb zin nijslollie”, zei Panda toen. Ik vind dit wel mooi verwoord.