Leeservaring
Titel: Het instituut
Auteur: Vincent Bijlo
Uitgewerkte persoonlijke reactie
Ik vind het boek erg komisch met hele zielige elementen erin. Het is totaal onherkenbaar, ik kon me er totaal geen voorstelling van maken over hoe het er in zo'n internaat aan toe gaat. Ondanks dat de hoofdpersoon verschrikkelijke dingen mee maakt blijft het boek grappig en niet al te zwaar om te lezen.
Onderwerp
Het boek gaat over een jongen (Otto Iking) die op een school zit voor blinde en slechtziende mensen.. Hij is daar erg ongelukkig en voelt zich noch op het instituut noch bij zijn ouders thuis. Toen ik aan dit boek begon had ik geen idee over het onderwerp. Ik wist niet wat ik moest verwachten. Maar het leek me wel een interessant boek. Mijn verwachtingen zijn wel uit gekomen, want ik dacht dat het een grappig boek was met een ernstige kern en dat is ook zo. Het onderwerp ligt niet in mijn ervaringswereld. Omdat ik zelf niet blind of slechtziend ben weet ik niet hoe het is om op zo'n school te zitten. Ik heb nog nooit een boek gelezen of een film gezien die over dit onderwerp gaat. Ik had op de basisschool wel een meisje bij mij in de klas zitten die maar 25% zicht had. Zij had ongeveer dezelfde problemen als de hoofdpersoon.
De gebeurtenissen
Je kan niet echt zeggen wat de belangrijkste gebeurtenis is in dit boek. Er wordt een jaar uit het leven van een blinde jongen verteld, die van alles mee maakt. De meeste gebeurtenissen zijn spannend of ontroerend. Ondanks dat het heel zielig is moest je er toch om lachen. (leedvermaak) De schrijver weet dingen zo te brengen dat het grappig is. De nadruk ligt in dit boek op de personen en hun gevoelens. De gebeurtenis die de meeste indruk op mij maakte gaat over zijn moeder die een alcoholist is en daarom in een afkickcentrum zit. Zijn vader zou voor hem zorgen maar die besluit om een jaar naar Amerika te gaan. Dat vond ik toch wel zo lullig, je laat je kind toch niet in de steek.
Personages
Ik zou niet op de hoofdpersoon willen lijken, omdat ik erg gehecht ben aan het zien. Dat zou ik niet graag verliezen. Ik kan me niet goed verplaatsen in de hoofdpersoon, omdat ik niet weet wat het is om blind te zijn. Ik kan me wel goed in de hoofdpersoon verplaatsen, omdat mensen die kunnen zien net zo gemeen kunnen zijn als mensen die niet kunnen zien. Dus een gedeelte van de gebeurtenissen zouden mij ook kunnen overkomen. De hoofdpersoon ging wel voor me leven, de schrijver vertelt namelijk ook wat hij denkt en hoe hij zich voelt. Zo kon je gemakkelijk een beeld vormen van de hoofdpersoon. De rest van de personages gingen ook voor me leven. Ze worden door de hoofdpersoon namelijk duidelijk beschreven, hoe ze ruiken en wat ze voor hem betekenen. Alle personen lijken op echt e mensen. Je krijgt de meeste informatie over de hoofdpersoon, dat is genoeg om zijn gedrag te begrijpen.
Bouw
Het verhaal komt erg snel op gang, na een paar pagina's zit je helemaal in het verhaal. Het verhaal is spannend, omdat je wilt weten hoe het met de hoofdpersoon afloopt en wat hij nu weer gaat uitspoken. Er is een verhaallijn in het boek. Er bleven een paar onduidelijkheden aan het eind. De ontbrekende informatie was verder niet van belang voor het verhaal. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van de hoofdpersoon ( niet letterlijk, want de hoofdpersoon is blind). Ik vind dat heel passend, omdat het boek ook gaat over een persoon. Het hele boek draait om een en dezelfde persoon.
Taalgebruik
De tekst is soms moeilijk te lezen, doordat de gebeurtenissen soms wat vreemd waren. Je denkt dan dat je ergens overheen hebt gelezen. Maar dat is dan niet het geval. De schrijver gebruikt woorden die je tegenwoordig niet zo vaak meer hoort. Ik vind de stijl die hij gebruikt niet echt eigenaardig; het dagelijks leven van een blinde jongen wordt weergegeven. Er zijn wel meer schrijvers die over het dagelijks leven van iemand schrijven. Er zijn een paar goede dialogen in het boek en er wordt redelijk veel aandacht besteed aan de gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon. De manier van vertellen is alledaags; de hoofdpersoon beschrijft wat hij meemaakt en hoe hij zich daarbij voelt. Het taalgebruik past heel goed bij de hoofdpersoon.
Algemeen
De hoofdpersoon verandert in het verhaal. Aan het begin van het verhaal weet hij van niks en in de loop van het verhaal komt hij er achter wat er gaande is in de wereld. Het merendeel van de gebeurtenissen speelt zich af op het instituut, maar de hoofdpersoon is ook nog twee keer in het verhaal bij zijn ouders thuis. Daar maak hij ook het nodige mee. Het verhaal speelt zich af in de jaren '70. Het verband tussen het boek en de schrijver is dat de schrijver zelf ook blind is. De mening van de auteur komt duidelijk naar voren. Hij laat duidelijk blijken dat het op zo'n instituut niet leuk is.
Verdieping
Ik wist dat het over een blinde jongen ging, en ik had van verschillende mensen gehoord dat het een erg leuk boek was. Ik ben dus op de reacties van andere mensen afgegaan. Het leuk me en triest verhaal en ik dacht dat het een paar grappige momenten zou hebben. Die verwachtingen klopten niet helemaal. Maar ik kom een end in de buurt. De ondertoon van het verhaal is ook triest, maar het verhaal heeft heel veel grappige voorvallen. Door die grappige dingen is het verhaal niet zo zwaar om te lezen, het leest dus makkelijk weg.De volgorde van de gebeurtenissen is chronologisch. Het is niet continu, dat blijkt uit: " Sandwichspread was niet zoet, maar toch telde het als zoet."en dan begint de volgende alinea met " Harm was er weer."dus wordt er een periode in de tijd over geslagen.Er zijn geen vooruit wijzingen. De belangrijkste terugwijzing is dat hij dat de hoofdpersoon de zomervakantie nog een keer meemaakt in zijn gedachten en er dan achter komt hoe het komt dat zijn moeder toen zo raar deed. Die terugwijzing was bevestigend. Ik had allang de conclusie getrokken dat zijn moeder een alcoholist was. Maar dat was nog niet bevestigd. Door die terugwijzing wel. Het allemaal verledentijd, maar het wordt verteld in hoe het toen was. Het verhaal wordt verteld door iemand. Je komt er pas achter dat het verledentijd is op de laatste bladzijde, want daar staat een tekst in het cursief gedrukt over hoe het verder is afgelopen met Otto. Het speelt zich af in de jaren '70. Dit weet ik omdat het op de achterkant van het boek staat. Ik heb het zelf niet duidelijk uit het verhaal kunnen halen. Je krijgt niet te weten hoe Otto eruit ziet. Wel kom je te weten hoe hij over dingen denkt. Otto wordt klaar gestoomd voor de echte wereld. Dit hij echter onzin. Otto heeft geen goede relatie met zijn moeder, omdat zijn moeder Otto de schuld geeft van haar misgelopen carrière. Met zijn vader heeft Otto een betere band, hij heeft ook het idee dat zijn vader van hem houdt. Op het instituut heeft Otto een goede vriend, die Harm heet. Otto heeft ook een vriendin op het instituut. Verder gaat hij niet met veel mensen om op het instituut. De hoofdpersoon bereikt zijn doel, want hij gaat de echt wereld in, naar de ziende school, samen met zijn vriendin Sonja. Ook krijgt Otto nieuwe ouders. Hij wordt geadopteerd door de ouders van zijn vriendin Sonja. De personages in het verhaal zijn karakters, want ze zijn totaal niet oppervlakkig en ze hebben veel emoties. Otto ziet de wereld als een iets onbekends. Hij weet niet hoe het er uit ziet, en de hij wordt klaar gestoomd. Hij verwacht dus dat het moeilijk wordt, ondanks dat hij zich dat niet kan voorstellen. De personages zijn niet echt herkenbaar, omdat ik het mij niet kan voorstellen hoe het is om blind te zijn. Je kan de personages wel duidelijk identificeren. Je komt alleen niet te weten hoe ze er precies uitzien, want het is tenslotte een blinden instituut.
Evaluatie
Ik vind " Het instituut" een mooi, ontroerend en komisch boek, omdat het over een heel zwaar onderwerp gaat en toch niet zwaar geschreven is. De minder leuke dingen worden zo gebracht dat je er om kan lachen en dat maakt het boek zo mooi. Nee, mijn mening is niet veranderd. Ik ben tevreden over de beschrijving en de verdiepingsopdracht. Ik vind dat het lezen van het boek erg mee viel ik had het heel snel uit. Ik vond het boek soms wat chaotisch maar dat werd meteen weer opgehelderd als je een stukje verder las. De verdiepingsopdracht liep vlot, het viel me alleszins mee. Alle vragen waren wel duidelijk naar mijn idee. Ik ben van mening dat ik de benodigde vaardigheden heb voor het maken van deze opdracht. Soms is het wel moeilijk om de juiste woorden te vinden om een argument te onderbouwen. Ik zal bij een volgende opdracht rekening houden met eventuele verbeteringen die de docent aan geeft bij de beoordeling van dit verslag.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
T.
T.
Ik echt heel veel gehad aan jouw verslag dankje, gebruiken jullie ook Laagland??
ik heb het niet gekopieerde maar anders verwoord. :)
Grt thomas
14 jaar geleden
Antwoorden