Het huis van de Moskee.

1. Boekbeschrijving
A. Abdolah Kader. Het huis van de moskee
B. Eenentwintigste druk 2008, Zutphen
C. 410 pagina’s
D. Niet van toepassing
E. Aan Aga Djan om hem te laten gaan
F. In hoofdstukken, de hoofdstukken zijn ingedeeld met titels van namen, of een voorwerp.
G. Je ziet twee stukjes van twee huizen, en een landschap tussen de huizen door. Het laat het huis zien.

2. Samenvatting
In Senedjan staat het huis van de moskee, Aga Djan is het hoofd van de familie. De hele familie woont daar samen. De hele familie is trouw aan de Islam. Als de imam Alseberi overlijd komt er een nieuwe imam, Galgal. Galgal is heel anders dan de oude imam. Hij heeft zo zijn eigen zegje. De Sjah wordt steeds machtiger in Iran. Galgal is daar tegen, maar als de Sjah Galgal komt halen moet hij vluchten. Hij sluit zich aan bij een groep die tegen de Amerikanen is. Op het moment dat de Sjah een beetje de macht krijgt verloopt het voor het eerst sinds duizenden jaren anders dan normaal in het huis. De hele familie valt een beetje uit elkaar. Aga Djan kan daar niet goed tegen. Veel mensen verlaten het huis. En de moskee loopt achter op de rest van Senedjan en zal zich moeten gaan aanpassen als ze willen dat er nog mensen komen.


3. Verhaalfiguren
Er zijn in het boek heel veel personen die belangrijk zijn voor het boek. Ze worden niet allemaal even duidelijk beschreven. Je merkt wel dat Aga Djan de hoofdpersoon in het boek is. Verder zijn er nog een hoop andere die ook een belangrijke rol hebben. Over de meeste zal ik een stukje schrijven.

Aga Djan is een tapijthandelaar. Ook is hij de man des huizes en de baas van de bazaar. Aga Djan is een lieve man, hij wil altijd iedereen helpen en ziet altijd het goeie in mensen. Hij is wel heel erg op het trouw zijn van de Islam. Maar als mensen dat niet willen, heeft hij daar niet echt problemen mee.

De Grootmoeders Golbanoe en Golebeh. Zij wonen het langst in het huis. Ze weten alles en zijn de enige die bij Alsaberi de imam mogen komen.
Ze zijn heel belangrijk voor het huis. Als ze dan ook weg zijn is het heel raar. Er zijn nu anderen die voor het eten moeten zorgen en moeten schoonmaken.

Moazen (Aga Shodja) is de omroeper van de moskee. Moazen is al vanaf zijn geboorte blind maar is in de omgeving de beste pottenbakker. Hij is de broer van Aga Djan.

Alsaberi is de imam van de moskee. Alleen de zusters mogen hem aanraken en in zijn werkkamer komen.

Shahbal is de zoon van Moazen, maar Aga Djan ziet hem als zijn zoon. Aga Djan bespreekt alles met Shahbal hij vertrouwd hem en ziet hem als zijn opvolger. Alleen Shahbal ziet dat na verloop van tijd zelf niet meer zitten al geeft hij nog zoveel om Aga Djan.

Mohammed Galgal vraagt om de hand van Sediq de dochter van Moazen, als ze getrouwd zijn wordt hij de nieuwe imam van de moskee. Maar Galgal doet het allemaal wat anders dan normaal. En gaat zich verzetten tegen de nieuwe Amerikaanse opkomst. En gaat daar wel een beetje heel erg ver in. Hij sluit zich aan bij een groep tegen de Amerikanen.

Ahmad is de zoon van Aga Djan. Hij was altijd een lieve jongen. Maar naarmate het verhaal maakt hij het steeds moeilijker voor zichzelf.


Zinat is de vrouw van Moazen. Ze kan de mooiste verhalen vertellen, maar sinds haar zoontje is verdronken wordt ze erg stil. Als ze de kans krijgt loopt ze weg uit het huis en gaan ervoor zorgen dat alle vrouwen een hoofddoek moeten dragen.

Nosrat is de broer van Aga Djan. Hij heeft nooit echt bij de familie gehoord, hij was al heel anders. Nosrat kwam altijd bij belangrijke gebeurtenissen langs. Hij wil fotograaf worden. En hij maakt televisie zenders.

4. Ruimte
A. Het grootste gedeelte van het boek speelt zicf af in Senedjan in het huis van de moskee. Maar ook op de bazaar.
Een stuk speelt zich ook af in Afganistan en een paar stukken in dorpjes. Een ander klein stukje speelt zich ook af in Parijs.

B. Ik heb in het boek geen belangen ruimtes kunnen vinden. Er worden wel ruimtes in beschreven, maar niet dat de emotie van een persoon om dat moment bij wordt beschreven.

5. Vertaalwijze
Het verhaal wordt verteld in de alwetende hij-vorm. Je merkt dat de lezer al weet wat er gaat gebeuren, en hij vertelt het.

Een tijdje later, toen de grootmoeders weer aan het bezemen ware, hoorden ze een ongewoon geluid uit de steeg komen. Ze keken in het donker, maar zagen niets. Ze gingen dus verder met vegen. Plots hinnkikte een paard. Wederom keken ze in het donker, maar hun oude ogen zagen niets.
(pagina 158)


6. Tijd
A. Het is een heel recent boek. Het boek gaat over dat in Iran de Amerikaanse cultuur heel erg op komt.
B. Het is chronologish verteld. Het begint met vroeger en dan gewoon in een logisch verhaal wordt het verteld.
C. Ja er komen flash-backs in voor.

Hij was zelf pas zevenentwintig geweest toen hij voor het eerst de schatkamer bezocht.
Toen zijn eigen vader stierf, pakte hij een lantaarn en ging diep inde nacht de grafkelder van de moskee in. Met trillende handen stopte hij de sleutel in het oude slot, opende de deur en ging naar binnen.
Het leek alsof hij droomde wat de kamer had niets weg van een normale ruimte. Er lag een oudgranaatappelkleurig tapijt op de grond. Er stond een stoel en een tafel met daarop een opengeslagen boek. Daarnaast zag hij een ganzenveer in een inktpotje gedoopt. Er stonden tientallen paren schoenen langs de muur waarop een fijn laagje stof zat en aan een paar hing een kaartje dat aanduidde van wie het was. Het waren de schoenen van overleden imams. Tegenover de rij schoenen stonden enkele kapstokken en aan elke kapstok hing het gebedsgewaad en de zwarte tulband van een imam. Bij sommige kapstokken stond ook een wandelstok en een kistje waarin de persoonlijke spullen van de imam en belangrijke papieren uit diens tijd werden bewaard.
(pagina 173)

7. Motieven
De Amerikaanse opkomst, het boek gaat erover dat in het huis van de moskee alles gaat zoals het al honderden jaren gaar. Alleen nu er heel veel Amerikaanse dingen komen veranderd er er hoop. Er komen bioscopen. Mensen krijgen thuis een televisie, vrouwen gaan make-up dragen.
Familie verband, het familie verband is heel erg belangrijk bij hun cultuur. In het begin van het boek zijn ze een hele hechte familie. Maar door dat er in het land heel veel veranderd, veranderd de familie ook. De één kiest ervoor om te blijven leven hoe het was, en de ander gaat in het nieuwe mee.

8. Titel en motto
A. Het gaat over het huis van de moskee. Wat er met alle mensen van het huis gebeurt.

B. 'Noen woal Galam wa ma jastaroen:
Bij de pen en bij wat je ermee schrijft.'

9. Thema
Het thema is het geloof. Kader Abdolah schrijft ook op de achterkant van het boek dat hij aan de westerse wereld wil laten zien hoe het eigenlijk gaat in zo'n land. En met dit boek laat hij dat ook heel duidelijk zien.

10. Stijl
Het zijn best lange zinnen met af en toe een wat moeilijk woord. Maar het was allemaal goed te snappen. Ook staan er soms woorden in het Perzisch, maar die worden achterin het boek in een woordenlijst uitgelegd.

Toen bemoeide Golbanoe, de oudste grootmoeder, zoch ermee: 'Lees de soera over Soleiman waaron hij met de mieren spreekt, de mieren die de hele valei bedekt hadden, zodat Soleiman en zijn leger niet konden passeren. Of neem Al Namal de soera waarin de profeet met de vogel Hodhod spreekt, op het moment dat de vogel een liefdesbrief van koningin Saba voor hem brengt.'
(pagina 11)

'Mobarak ensha Allah*', zeiden de mannen en ze schudden elkaars handen.
* gezegend; geluk gewenst.

11. Eigen mening
A. Het boek heeft mij genoeg leesplezier gegeven. Ik vond het heel bijzonder om te lezen hoe het gaat in zo’n land. Het heeft veel indruk op me gemaakt, omdat ik weet dat het in het echt ook zo is gegaan.
B. Het boek heeft mij veel informatie gegeven. Ik wist helemaal niet zoveel over het land. En in he boek wordt heel duidelijk verteld wat er allemaal is gebeurd. En hoe het in de families gaat. Ik snapte niet altijd precies wat er gebeurde, maar dat heb ik aan mijn vader gevraagd en die heeft het mij uitgelegd. Als je het dan helemaal snapt is het nog leuker om te lezen.
C. Ik vind het een heel goed boek. Het is belangrijk dat er zulke boeken worden geschreven. Heel vaak heb je helemaal niet zo goed door hoe het in een land gaat en als het wordt beschreven in zo’n mooi boek leer je er ook nog is van.

D. Ik vond het gewoon bijna jammer wat er met sommige mensen gebeurden in het boek. Dat ik echt dacht nee dat mag niet. Maar ik zou er niks aan willen veranderen, dan zou het boek veel minder indruk achterlaten.
E. Ik geef het boek een heel hoog eindoordeel. Ik heb het geen simpel boek gevonden, maar het is wel heel erg mooi en indrukwekkend om te lezen.