A Het huis met het blauwe dak.
Geschreven door Tineke Hendriks.
Eerste druk verschenen in 1992, tweede druk in 1998.
Uitgeverij Sjaloom, Amsterdam.
187 bladzijden.
B Jinta van Kesteren is op eenjarige leeftijd geadopteerd door Ruud en Ilona van Kesteren. Ze is het onwettige kind van Kim Mi Sook en Choe Tae Soo. Maar Jinta werd door Mi Sook’s familie niet geaccepteerd, en Mi Sook bracht haar naar het kindertehuis; het huis met het blauwe dak. In het huis met het blauwe dak zou naar adoptiefouders gezocht worden voor Jinta, waar ze het goed zou hebben. Maar dat zou ver weg zijn, in de westerse wereld en Mi Sook zou waarschijnlijk haar kleine Kim Yung Ja nooit meer zien, nooit meer…
Jinta is nu vijftien jaar, en verliefd op Richard, de vriend van haar broer Thijs. Eerst denkt ze dat Richard haar ook leuk vind, maar door een gesprek tussen Richard en Thijs af te luisteren komt ze erachter dat Richard haar helemaal niet leuk vind. Hij valt op meisjes met blond haar en blauwe ogen. En Jinta is dat niet, zij heeft geen blond haar, geen blauwe ogen. Dus het zo onmogelijk zijn dat Richard iets in haar zou zien. Ze gaat steeds meer make-up gebruiken om minder Aziatisch te gebruiken, maar alle tips die in het make-up magazine stonden wat ze gekocht heeft lijken niet te helpen. Jinta is ten einde raad, en wil geen spleetogen hebben, alhoewel nooit iemand spleetoog tegen haar gezegd heeft, maakt het haar verdrietig. In het magazine staat, dat een oogoperatie maar een kleine ingreep zal zijn, en bovendien, als ze er echt mee zat zou de verzekering het vergoeden. Sindsdien is ze zich steeds er steeds meer bewust van, dat zij anders is dan de anderen.
Jinta gaat op gesprek bij een doktor, die wel benieuwd is waarom Jinta zo graag ‘ronde’ ogen wil hebben. De dokter vraagt steeds meer over haar afkomst, en Jinta realiseert zich dat ze daar eigenlijk helemaal niets van weet. Ze weet niets van haar moeder, niets van haar vader en niets van zichzelf. Omdat Jinta toch wel benieuwd is naar haar afkomst, vraagt ze haar moeder om de adoptiepapieren. Maar voor Jinta’s moeder is het een moeilijk onderwerp, omdat ze bang is om Jinta kwijt te raken. In de adoptiepapieren staat haar Koreaanse naam; Kim Yung Ja. En de naam van haar moeder; Kim Mi Sook, en ze was negentien jaar toen ze haar kreeg. En bovendien, ongetrouwd. De vragen die Jinta over haar biologische moeder heeft, maker haar onzeker, en geven haar het gevoel dat ze er met niemand over kan praten. Tijdens een gesprek met haar vader, geeft hij aan dat hij haar graag wil helpen. Ze zou graag haar biologische moeder eens terugzien, maar ze is bang dat haar moeder het er moeilijk mee heeft.
Een paar maanden later ziet Jinta een documentaire op televisie over twee Koreaanse meisjes die teruggaan naar hun roots en hun werkelijk ouders proberen te vinden. Jinta stelt zich voor hoe het zou zijn als zij dat zou doen, ze hakt de knoop door en belt naar het adoptiebureau waar ze destijds geadopteerd is. Het adoptiebureau is bereid haar te helpen, en Jinta kan een brief aan het bureau schrijven die het bureau dan weer doorstuurt naar haar moeder. Een hele poos later krijgt Jinta een briefje terug. Maar ze vindt het een kort briefje, en onpersoonlijk. Ze wist niet wat ze er van had moeten verwachten, maar dit had ze niet verwacht.
Een tijd later moet Jinta’s vader voor zijn werk naar Japan. Als haar vader klaar is voor zijn werk in Japan, is het plan zo dat ze door zouden reizen naar Korea. Maar door omstandigheden kan Jinta’s vader helaas niet mee naar Korea, en zo gebeurt het dat Jinta en haar moeder samen op weg naar Korea gaan.
Mi Sook is getrouwd en heeft een zoon, maar het gezin van Mi Sook weet daar niets vanaf, daarom is het lastig om een ontmoeting tussen Jinta en Mi Sook te regelen. Als Jinta bij het huis met het blauwe dak arriveert, hebben ze medewerkers nog niets voor haar kunnen regelen. Zodra ze iets van Mi Sook gehoord zouden hebben, zouden ze haar terugbellen om een afspraak te maken. Omdat ze toch in de buurt zijn, besluiten Jinta en haar moeder om naar een traditionele Koreaanse markt te gaan. Jinta lijkt net een van hen, maar ze spreekt hun taal niet. Op een gegeven moment voelt ze zich opgelaten, opgelaten omdat ze eigenlijk niet thuis hoort in Korea, ze is zo anders. Weer terug in het hotel krijgen ze een telefoontje van meneer Kim, de directeur van het huis met het blauwe dak. Er is een afspraak geregeld tussen Jinta en Mi Sook.
De ontmoeting is een teleurstelling voor beide, ze zijn zo verschillend. In verschillende landen en culturen opgegroeid, verschillende normen en waarden. Het enige wat ze gemeen hebben is hun handen. Jinta laat nog een fotoboek met een levensloopje van zichzelf achter, zodat Mi Sook altijd nog terug kan komen om de foto’s te bekijken. Als Jinta weer terug is in Nederland is ze blij dat ze weet wie haar biologische moeder is, maar ze weet ook dat ze in Nederland thuis hoort, en niet in Korea. Ze weet wie haar ouders zijn, degenen die haar hebben opgevoed, en niet de vrouw die haar gebaart heeft, en een volkomen vreemde voor haar is.
C Het is een heel interessant boek, ook omdat adoptie niet zomaar iets is en er best veel dingen bij komen kijken als je op zoek gaat naar je biologische ouders. Het is een heel realistisch boek, en je kan je makkelijk in de schoenen van Jinta verplaatsen. Soms was het ontroerend, vooral in de stukjes vanuit Mi Sook geschreven toen Jinta net geboren was, en haar familie het kindje niet accepteerde.
D Tineke Hendriks is in 1949 in Den Haag geboren. Ze is rond haar veertiende begonnen met schrijven. Eerst schreef ze in dagboeken en in brieven en later schreef ze artikelen voor haar werk. Tineke Hendriks is getrouwd en heeft twee dochters. Tineke Hendriks heeft bijna tien jaar als maatschappelijk werkster gewerkt, onder andere bij een bemiddelingsbureau voor adoptiekinderen. Door haar ervaringen daar, heeft ze ‘Het huis met het blauwe dak’ geschreven. Dat verscheen in 1992 bij uitgeverij Sjaloom. De andere boeken die Tineke Hendriks geschreven heeft, zijn Blijf zitten waar je zit (1994), Aangespoeld (1996) en Knap stom! (1998).
Het huis met het blauwe dak door Tineke Hendriks
6.1- Boekverslag door een scholier
- 2e klas havo/vwo | 1077 woorden
- 21 januari 2005
6.1
14
keer beoordeeld
ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!
Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter.
Meer informatie
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
H.
H.
Ik vind het een goed uittreksel dat je geschreven hebt. ik heb er echt wat aan!
18 jaar geleden
Antwoorden