Auteur: Renate Dorrestein
Uitgever: De eerste druk van Het Hemelse Gerecht verscheen begin 1991 bij Uitgeverij: Contact
Tekstsoort
Een roman over familie banden en bedrog.
Samenvatting:
literaire lexicon.
Vertelwijze:
Je beleeft het verhaal wisselend door de ogen van Ange en Irthe. Hierdoor ontstaat er extra spanning, want je weet wat zij denken.
Verhaaltechniek
Deel I van de roman speelt zich af gedurende een weekeinde (van vrijdagmiddag tot maandagochtend) aan het einde van de maand maart nadat er anderhalve week lang een extreme regenval is geweest. Deel Ir begint een paar weken later op de negentiende dag van een hittegolf, die zelf meteen na de regenval is begonnen, en bestrijkt zes dagen. Deel III begint enkele dagen daarna op de negenentwintigste dag van de hittegolf en duurt tot de enige wanneer het onweer losbarst
Verhaal figuren:
Ange: Zij is de oudste van de twee zussen en heeft haar jongere zus Inge als het ware opgevoed. Hierdoor wordt zij ook als de leider gezien, niet allen door lrthe en Gilles, maar ook door de dorpelingen. Zij is ook de kok van het restaurant, maar ze is sociaal nogal onhandig en ze is maar zeker van één ding: mensen moeten eten. Ange is altijd zichzelf, behalve als ze de driehoeksrelatie tussen hen of de verdwijning van Gilles en de dokter moet verbergen. Het maakt Ange niets uit hoe andere mensen over haar denken. Ange leeft bij de dag en is de daadkrachtigste van de twee zussen. Ange kan goed nadenken in moeilijke situaties
Irthe: Zij is de jongere zus en ze wil altijd bij andere mensen/ dorpelingen in een goed plaatje blijven. Hierdoor speelt zij bijna altijd een rol. Zij doet de financiële kant van het restaurant en het bedienen. Hierdoor heeft ze veel contact met de klanten en de leveranciers. Als haar zus een goede contact heeft verbruit probeert zij die weer krampachtig weer te herstellen. Irthe wil dat de klanten goed eten krijgen en goed verzorg worden. Maar ook Irthe minacht de klanten en is tamelijk opvliegend, alleen zij laat het niet merken. Doordat Irthe organisatorisch bezig is met het restaurant plant ze goed van te voren.
lrthe handelt in moeilijke situatie op initiatief en dat werkt niet altijd zo goed. Bijvoorbeeld met de overstroming en verbranding van haar museum:
ze weet gewoon niet wat ze moet doen. Ze staat erbij en kijkt ernaar. Na tijdje wordt lrthe erg opstandig tegen haar zuster, maar als ze aan het eind van het boek wordt opgepikt uit het water door zuster is alles vergeten en vergeven
Motieven:
Eten en gegeten worden, de een ze dood is de ander ze brood
De dood, er gaan verschillende mensen dood
Water, de overstroming
Vuur, de brand in het restaurant
Warmte, de hittegolf
Thema:
Het thema is ‘eten of gegeten worden’. Dit zinnetje komt heel erg veel terug in het boek. Ange en Irthe zijn constant bezig met eten maken en mensen voeden. Maar het kan ook vergeleken worden met ‘staande blijven of over je heen laten walsen’. Zoals bijvoorbeeld vlakbij het einde van het boek keert het dorp zich tegen Ange en daar kan ze niet goed tegen.
Titel verklaring:
Het noodlot treedt hier op als een soort hemels gerecht dat de meisjes helpt door hun vader te straffen en hen later door middel van zijn erfenis in staat stelt een restaurant te beginnen. De term 'hemels gerecht', die niet alleen in de titel maar ook diverse malen in de tekst voorkomt, verwijst naar de tragedie Gijsbreght van Aemstel van Vondel.
Om eerlijk te zijn vond ik het boek zeer matig, duidelijk is geworden dat Renate Dorrestein best feministisch is. De boeken van haar zijn vaak van die gekke verhalen. De spanning opbouw is vond ik wat matig en ongeveer op de helft van het boek wordt het saai en langdradig. Er zaten ook niet echt goede hoogtepunten in. Het boek heeft me niet echt geraakt omdat je met geen van de personen echt medelijden krijgt. Ik had het onderwerp anders beschreven, spannender, dat je bijvoorbeeld gesprekken kreeg tussen Gilles toen die op zolder was en Ange of Irthe. Het is wel waar dat er absurde wendingen inzitten zoals bijvoorbeeld als de zoon van Gilles (Dixie) opeens op de stoep staat. Er zitten ook dramatische ontwikkelingen in het boek. Ik vind niet echt dat de personages onschuldig met elkaar omgaan. Ik heb nog geen andere boeken gelezen van Renate Dorrestein dus ik weet niet of dit boek alleen of al haar boeken zo , volgens mij dan, feministisch zijn. De gebeurtenissen in het boek kwamen niet allemaal even geloofwaardig over. Het opsluiten van Gilles en Henri lijkt me niet echt realistisch want er zullen echt wel mensen zijn die zich afvragen waar ze zijn. Dan kunnen ze wel smoesjes verzinnen maar ik geloof nooit dat iedereen daar in trapt. Een herkenbare situatie vond ik wel dat Ange en Irthe niet wilde inzien dat Gilles niks meer voor hun voelde. Ik kan me dat wel voorstellen en zeker als iemand geen duidelijke reden geeft (zoals hij dus deed). Ook de rest van het dorp vind ik best wel onrealistisch geschreven, de inwoners van een dorp zouden niet zo maar iemand opsluiten en haar restaurant platbranden alleen maar omdat er een paar mensen geloven dat het voor alle kwaad in het dorp verantwoordelijk is.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden