1. Mijn eerste persoonlijke reactie.
Ik heb dit boek gekozen omdat de achterkant van het boek, waar een verslag op staat waar het verhaal over gaat, me interesseerde. Bovendien gaat het over twee vrouwen en een man. De relatie is niet echt duidelijk gemaakt en dit maakte me ook nieuwsgierig om het te gaan lezen. Overigens heeft mijn moeder Renate Dorrestijn aangeraden omdat ze het zo’n goede schrijver vond en het boek haar interesseerde. Verder zei ze tegen mij dat het boek een goede keuze was voor mijn smaak.
2. Samenvatting van de inhoud.
Het verhaal gaat over de zussen Ange en Irthe die samen sinds vijftien jaar een restaurant runnen. Gilles, die met Ange getrouwd is en er een seksuele relatie met Irthe op nahoudt, helpt hen daarbij. Hun restaurant, Het Hemelse Gerecht, ligt twee kilometer buiten de stad aan een rivier en is in de omtrek bekend om zijn bijzondere gerechten. Tussen de zussen bestaat een vrij strikte rolverdeling: Ange is het culinaire brein dat als eerste verantwoordelijk is voor de eindproducten van de keuken. Irthe helpt haar in de keuken, maar heeft het vooral druk met het serveren van het eten. Zij verzorgt ook de contacten met de leveranciers en houdt de boekhouding bij. Het heeft een aantal dagen continue geregend en vooral Gilles maakt zich zorgen. Hij is bang dat het restaurant onder gaat lopen. De volgende dag echter komt hij de zussen melden dat er een verandering in het weer is opgetreden. Ze vieren dit met z’n drieen met een borrel en dat is het moment waarop Gilles de zusters vertelt dat hij hen wil verlaten. Door deze gebeurtenis verandert het leven van Ange en Irthe ingrijpend. Ze willen Gilles absoluut niet kwijt en besluiten hem op te sluiten op zolder en hem daar net zo lang te laten totdat hij van gedachten verandert. Tegen iedereen die er naar vraagt zeggen de zussen dat Gilles onaangekondigd op vakantie is gegaan. In de tijd die volgt gaat het steeds slechter tussen de twee zussen. Op een dag klopt Dixie, Gilles’ dochter uit een vorig huwelijk, aan. Haar moeder heeft haar een week naar haar vader gestuurd, omdat ze met haar nieuwe vriend op vakantie wil en de zussen en Gilles mogen zolang voor haar zorgen. Gilles is echter niet in staat om voor zijn dochter te zorgen, dus moeten de zussen de taak op zich nemen. Ze richten de kelder in als slaapkamer voor Dixie, zo ver mogelijk van de zolder af.
Op een dag barst er hevig onweer los en de bliksem slaat in in ‘het museum’, een soort oude schuur met allerlei verpakkingen van producten die Irthe de afgelopen vijftien jaar verzameld heeft. De postbode, die iedere dag langskomt, heeft allerlei slecht nieuws uit het dorp; er zijn veel mensen die door ernstige darmklachten erg ziek zijn geworden.
Wanneer Irthe Ange op een dag, na gewaarschuwd te zijn door Dixie, bevrijdt uit een schuilplaats, blijft Dixie even alleen thuis. Als Ange en Irthe thuiskomen, is Dixie helemaal overstuur, omdat ze een man op zolder heeft gezien en Henry, de huisarts die vaak bij de zussen over de vloer komt, zal wel even gaan kijken. Ange volgt hem en sluit hem bij Gilles op. Irthe bevindt zich intussen in het plaatselijke café, waar de dorpsbewoners zich heel vijandelijk gedragen tegenover haar. Ze zeggen dat het Hemelse Gerecht de oorzaak van alle ellende, zieken en sterfgevallen is. Ze zijn van plan het restaurant plat te branden. Iemand houdt haar in het café vast, terwijl de anderen met fakkels naar het restaurant gaan. Ange is een beetje overstuur, omdat ze inmiddels twee mannen op zolder hebben opgesloten. Wanneer Dixie de fakkeloptocht ziet naderen, sleept Ange haar mee en stappen ze in een bootje. Irthe vlucht via het wc-raampje het café uit en loopt naar de aanlegsteiger. Ze hoort Dixie en duikt het water in. Als ze zichzelf in het bootje gehesen heeft, varen ze met z’n drieën verder.
3. Bespreking van 3 verhaalaspecten.
- Personages.
De hoofdpersonen zijn Irthe, Gilles en Ange. Ange is het soort type dat alles graag wilt regelen, en is niet sociaal. Ze geeft bijna niks om kinderen en dus ook niet om Dixie, die Ange wel graag mag. De dorpelingen zagen Ange vroeger ook als de ‘leider’ van de twee. Nu is Ange nog steeds de leider van het restaurant. Zonder Ange zou het restaurant dan ook niet kunnen draaien. Maar ook Irthe heeft een grote bijdrage aan het restaurant. Ze zorgt voor de contacten tussen de klanten en ze doet de administratie. Irthe is graag geliefd bij de mensen, maar daarin tegen vind Ange het niet belangrijk wat mensen van haar vinden.
Vergeleken bij de zusters is Gilles een goede, lieve man met een 'monumentale zorgzaamheid', zoals in het boek wordt vermeld. Hij komt in het eerste deel nog voor en helpt in de ontwikkeling van het restaurant en is daarna niet meer dan de gevangene op de zolderkamer.
De verhouding tussen Gilles en de twee vrouwen is heel apart. Gilles heeft een echte relatie met Ange en met Irthe alleen een seksuele relatie. Maar ondertussen weet niemand in het dorp dat Gilles geen vrijgezel meer is.
Hij heeft de perfecte persoonlijkheid en is wie men wil dat hij zal zijn.
Irthe kan wel huilen omdat hij zoveel macht over haar heeft, zonder dat hij dat echt doorheeft. Veel later, in deel lII, verklaard ze waarom ze op een gegeven moment geen eten meer brengt. Dit was om een poging van haar om zijn macht over haar te breken. Als ze namelijk wel eten had gebracht, zou hij in hongerstaking hebben kunnen gaan en toch macht over haar gekregen hebben.
- Ruimte.
Ik weet niet of het een bestaande plaats is, maar ik ga er vanuit dat het wel zo is. Het dorp ligt in Nederland ergens in het midden van Nederland, want het ligt bij een rivier. En in het midden van Nederland heb
je veel (grote) rivieren. Als je het over ruimte hebt dan is er een grote verschil in het boek. Aan de ene kant het dorp, waar mannen werken en de vrouwen het huishouden doen. De dorpsbewoners worden door Renate Dorrestein erg sarcastisch beschreven. Het dorpje is protestant en ze hechten zich erg aan tradities. De mensen hebben simpele Hollandse namen, zoals Wim en Paula. Twee kilometer van het dorpje vandaan staat een restaurant: 'Het Hemels Gerecht'. Het staat langs een rivier, alleen aan de verkeerde kant van de dijk. Het water van de rivier speelt een belangrijke rol in het boek. Hier is de situatie heel anders. De relatie die Irthe en Ange hebben met Gilles is wel modern. Ook de namen van de hoofdpersonen zijn geen standaard namen, in tegenstelling tot de bewoners van het dorp.
- Tijd
Het boek is opgedeeld in 3 delen, al deze delen bevatten ongeveer even veel bladzijden en loopt chronologisch.
Deel I speelt zich af tijdens een weekeinde in maart, en er is de afgelopen tijd veel regen gevallen. Dit deel staat in feite in het teken van water, daar gaat het dan ook meerdere keren om.
Deel II duurt ongeveer 6 dagen. Het begint een bepaalde tijd later, op de eerste dag van de hittegolf. Wanneer er na alle regen een hittegolf ontstaan is, gaat het veel over de brandende zon en de hitte.
Deel III begint op de tweede dag van de hittegolf en duurt tot de dertigste dag. Op die laatste dag barst het onweer los. In deel IIl spelen vuur en water een grote rol. Het vuur door de blikseminslag en de dorpelingen die met fakkels het restaurant willen verbranden. Je kan het water zien als teken omdat door de regen de brand van het museum wordt geblust en ze vluchten ze via de rivier.
4. Verslag van mijn leeservaringen.
Het verhaal spreekt me aan omdat het een bizar verhaal is en het goed is geschreven. Het heeft me andere kanten van de driehoeksrelatie laten zien. Ik ben niet door het verhaal aan het denken gezet omdat er geen dingen in zitten die ik erg indrukwekkend vind. In dit boek lijkt het normaal dat je zus ook een relatie heeft met je echtgenoot. Erg ongebruikelijk, al vind ik het zelf. Zelfs door dit boek ben ik niet veranderd van mening, dat het niet gewoon is. De band tussen deze mensen wordt oppervlakkig beschreven, maar speelt wel een grote rol in Het Hemelse Gerecht. In het begin was de liefdesrelatie nog niet duidelijk genoeg gemaakt. Na een tijd moet je er zelf maar zien achter te komen wat nu eigenlijk die samenhang tussen de twee vrouwen en de man is. Dat mag wel wat duidelijker beschreven worden. Voordat ik dit boek had uitgelezen, heb ik nog nooit een boek gelezen die over een driehoeksrelatie gaat.
Het verhaal bevat zeker genoeg gebeurtenissen om je te laten boeien. Het valt af en toe weer stil, maar dan komt er weer een belevenis die alles dan weer goed maakt. De nadruk ligt dan ook op deze gebeurtenissen, en niet zo op de gedachten van de personen. Toen Gilles werd opgesloten door de twee vrouwen heeft dat wel indruk op me gemaakt. Ik had het totaal niet verwacht. Het was heel origineel beschreven en heel onverwachts. In het echte leven zullen dit soort incidenten niet zo snel gebeuren. Ik heb gelukkig nooit een keer iets meegemaakt wat lijkt op de gebeurtenissen in het verhaal.
Je kan je de hoofdpersonen niet echt goed voorstellen, omdat er weinig gedachten in staan. Ook om deze reden kun je je niet goed inleven in de personen. Van de hoofdpersonen is er niemand op wie ik zou willen lijken. Gilles is té aardig, Ange niet sociaal en Irthe heeft een paar vervelende trekjes van Ange. Ook hebben de zussen rare ideeën. Hoe kom je erop om Gilles op te sluiten? Alleen maar omdat hij op vakantie wil! Dan heb je nog niets aan hem en krijg je alleen maar verschrikkelijke problemen van. De verhaalpersonen beïnvloeden me niet. Ange gedraagt zich zo terughoudend van de mensheid. Je hebt toch mensen nodig om je heen? Ange blijkbaar niet, wat ik heel bijzonder vind.
Je komt niet genoeg van de personages te weten om te begrijpen waarom ze bepaalde handelingen uitvoeren. Je moet zelf veel invullen over het innerlijk van de personages, doordat er te weinig gedachten op papier staan. De hoofdpersonen veranderen vreemd genoeg niet door de gebeurtenissen die plaatsvinden.
De gebeurtenissen zijn vrijwel allemaal chronologisch. Het is wel spannend opgebouwd. Dat komt omdat ze ontzettend in de problemen kunnen komen door wat ze hebben gedaan. De bouw is niet ingewikkeld opgebouwd, wat komt door de chronologische volgorde. Er is maar een verhaallijn en het bevat geen tijdsprongen en terugblikken. Ik vind het einde een afknapper, omdat de zussen niet gestraft zijn. Ik heb er toch een vervelend gevoel over dat ze ontsnapt zijn. Je kunt het vergelijken met een moordenaar die uit de gevangenis ontsnapt is.
Het is niet makkelijk maar ook niet moeilijk te snappen. Je kan het goed begrijpen, maar het is toch een aparte schrijfstijl. De zinnen zijn makkelijk te begrijpen. Het verhaal bevat niet heel veel beschrijvingen, gewoon normaal. Er zitten wel veel gesprekken in het verhaal, wat ik persoonlijk prettig lezen vind.
5. Drie verwerkingsopdrachten:
Beschrijf wat het probleem van de hoofdpersoon is, hoe deze in de loop van het verhaal veranderd en hoe het staat met het probleem aan het eind van het verhaal.
Ange en Irthe zijn twee zussen die een restaurant runnen. Na verloop van tijd zijn ze zo ver ontwikkeld dat ze Gilles aannemen. Gilles zorgt voor de bediening en helpt ook af en toe met koken. Vanaf het punt dat hun restaurant beter begon te draaien heeft hij hun geholpen, en nu besluit Gilles om op vakantie te gaan! Dat pikken de zusters niet, en sluiten hem op, op de zolder van hun restaurant. Achteraf weten ze dat ze zo niet goed bezig zijn en ze gepakt kunnen worden. Als Ange en Irthe op een dag thuiskomen, is Dixie, de dochter van Gilles en zijn ex, helemaal overstuur. Ze heeft een man op zolder gezien en Henry, de huisarts die vaak bij de zussen over de vloer komt, zal wel even gaan kijken. Ange volgt hem en sluit hem bij Gilles op. Nu hebben ze dus twee gijzelaars, en ondertussen beginnen de bewoners van het dorp de zussen te wantrouwen. Na een tijdje besluiten ze het restaurant in de fik te steken, en Irthe en Ange vluchten samen met Dixie in een bootje.
Bedenk vier andere titels voor het verhaal en bespreek uitvoerig waarom die titels ook zo goed zouden passen. Geef bij deze bespreking voorbeelden uit het verhaal.
1. Water, vuur en hitte. Het water staat voor de watersnoodramp in het begin van het boek, als de rivier aan het stijgen is. Vuur geeft het brandende restaurant en de fakkels van de bewoners aan. De hittegolf die na de stijgende rivier kwam, geeft een symbool voor hitte aan.
2. De twee zussen. Het gaat over twee zussen die een probleem hebben, namelijk dat ze een onschuldig persoon hebben opgesloten, waarna er nog een volgt.
3. Zusterliefde. Ze houden van elkaar en zijn onaantastbaar, aangezien ze samen mentaal erg sterk zijn. Bovendien is zusterliefde een vorm van liefde voor dezelfde man.
4. Binnendijks. De eerste betekenis is dat ze achter de dijk wonen. De tweede reden waarom ik deze titel heb gekozen is omdat Gilles ook beroofd van de vrijheid is: hij komt nooit meer weg van Het Hemelse Gerecht, hij sterft er zelfs.
Misschien ben je ontevreden over het slot van het verhaal. Schrijf er een ander slot aan.
(ik schrijf eerst de laatste alinea van het boek, daarna maak ik het slot zelf af)
‘Kom je nog aan boord?’
Irthe knikt stom. Ze weet bijna niet hoe ze zich in het bootje moet hijsen. Haar ledematen zijn krachteloos, haar buik gloeit als vuur. Vuur, dat is het, ze moet iets vertellen over vuur. Maar wat kan ons nog gebeuren, denkt ze traag, wij zijn immers ontsnapt? Wij zijn onaantastbaar, geen kwaad kan ons besmetten, aangezien je samen nu eenmaal altijd sterk bent, daar gaat het om, en ik zal haar leren hoe je met uitgeknipte plaatjes restaurantje kunt spelen, en aap krijgt ook een bordje en mag bestellen wat hij wil, en onnozele klanten zonder enig verstand van wijn lachen we midden in hun gezicht uit, we lachen, denkt Irthe, en ze lacht, ze blaast haar hete koortsadem in het gezicht tegenover haar.
(Nu begint míjn slot)
Ze varen zonder wat tegen elkaar te zeggen weg van het dorpje. Woorden komen er tekort, en Irthe weet bijna zeker dat Ange hetzelfde voelt als haar. Vroeger wisten we ook precies wat we tegen elkaar moesten zeggen als we ons ellendig voelden. Nu was er een moment dat we onze mond moesten houden, en Dixie leek het wel aan te voelen.
Kort nadat ze wegvoeren kwam er geruisloos een bootje met een man achter de twee vrouwen en het kind aan. Hij roeide heel langzaam en zorgde voor zeer weinig golven op het wateroppervlak. Langzamerhand kwam het bootje dichterbij. De man met het wapen voelde de spanning en rilde. Dat hij ooit zoiets zou doen, was nog nooit in hem opgekomen. Hij had er zelfs nog nooit bij nágedacht! Toch was het beter voor het dorp en iedereen, ze moesten eens weten wat er met hem was gebeurd. Opeens draaide het kind zich om, en de man schrok. Ze zei niks tegen de zussen, tot ze onverwachts het water indook, en de man zijn kans zag.
Waarom ik dit einde heb gekozen.
Ik vind Irthe en Ange slechte mensen. Ik zou het beter vinden als ze opgepakt of dood zouden gaan. Dat geeft ook een prettiger gevoel als je het boek uit hebt gelezen en er later eventueel nog aan denkt.
6. Renate Dorrestein
Renate Dorrestein werd in 1954 geboren te Amsterdam. Als journaliste begint ze haar loopbaan bij het weekblad Panorama. Ze schrijft romans, columns en autobiografische verslagen. Haar eerste boek is de verhalenbundel ‘Voorleesboek voor planten’ in 1976, maar bekendheid krijgt ze pas met haar eerste roman ‘De buitenstaanders’ in 1983. Haar romans zijn altijd als feministisch te herkennen en thema’s zoals het idee dat vrouwen pas voor vol worden aangezien als ze getrouwd zijn en een kind hebben, komen regelmatig aan bod. Mannen spelen slechts bijrollen in haar romans. De zelfmoord van haar zusje is ook een belangrijk thema van een van haar boeken. Hierover schrijft ze in de autobiografische roman ‘Het perpetuum mobile van de liefde’ (1988). Nadat Renate Dorrestein de ziekte ME (chronische vermoeidheid) heeft gekregen, is ook ziekte en de sociale afzondering waarin zieke mensen zich vaak bevinden, een hoofdthema van haar boeken.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden