De Keuze:
Titel: Het Hemelse Gerecht
Schrijver: Renate Dorrestein
Jaar van uitgave: 1991
Aantal bladzijden: 186
Datum inleveren boekverslag: 06-10-2006
De Samenvatting:
De zussen Ange en Irthe hebben in 15 jaar tijd een restaurant weten op te bouwen, dat heel goed loopt. Sinds een aantal jaren is Gilles in hun leven, een man die officieel de echtgenoot van Ange is. Maar in werkelijkheid blijkt hij de minnaar te zijn van Irthe. Op een dag zegt Gilles dat hij van hen weggaat. De vrouwen zijn heel erg verbaasd. Later als het idee tot hen is doorgedrongen zijn ze niet meer verbaasd, maar zijn ze hartstikke kwaad op hem! Als Gilles bezig is zijn koffers te pakken, bedenken de zussen samen een plan. Ze gijzelen hem, laten hem op zolder wonen, en laten hem leven op water en brood. In het dorp denkt iedereen dat Gilles op vakantie is: ze hebben geen idee dat hij wordt gegijzeld.
Sinds de verdwijning van Gilles gebeuren er allemaal rare dingen; er overlijden baby’s, vers vlees is ineens bedorven en zo zijn er nog meer van dat soort vreemde dingen…
Op een dag staat Dixie ineens voor de deur; zij is het dochtertje van Gilles uit een eerder huwelijk. Haar moeder was op vakantie gegaan en ze had tegen Dixie gezegd dat ze dan maar naar haar vader moest gaan. Ze moest daar maar een tijdje blijven.
Ondertussen krijgen Ange en Irthe allemaal verwijten van dorpsgenoten naar hun hoofd geslingerd: iedereen denkt dat Ange en Irthe die vreemde gebeurtenissen op hun geweten hebben.
Als Dixie toevallig naar zolder gaat om daar haar knuffel te zoeken, schrikt zij zich rot: haar vader ligt dood op zolder. Hij ligt er al even want het stinkt er vreselijk. Als de huisarts Henri arriveert, ruikt hij de stank meteen, en heeft hij ook meteen door wat er aan de hand is. De zussen Ange en Irthe weten samen met dochtertje Dixie te ontsnappen…
Het Thema:
Het thema is ‘eten of gegeten worden’. Dit zinnetje komt heel erg veel terug in het boek. Ange en Irthe zijn in hun restaurant constant bezig om eten te maken voor alle mensen, dus ze maken het de mensen naar hun zin met lekker eten. Maar het kan ook vergeleken worden met ‘met iedereen meegaan en de mensen altijd gelijk geven (eten) of juist je eigen mening geven’ (gegeten worden). In het begin van het boek is iedereen bevriend met Ange maar aan het einde van het boek dan keert het dorp zich tegen haar omdat ze haar verdenken van de vreemde gebeurtenissen. Daar kan ze niet goed tegen: ze word dan dronken en als ze dan bezig is om voedsel te snijden voor het diner, snijdt ze zichzelf met opzet in haar pols. De dokter zegt tegen haar dat door deze wond de kracht in haar arm misschien niet meer terugkomt. Ze kan dan dus niet meer alles doen wat ze zou willen en daarmee is haar carrière verpest.
Het 2de thema van het boek is trouw. Het boek is dan ook opgedragen aan alle mannen die niet trouw aan hun vrouw zijn. Een goed voorbeeld is Gilles die niet trouw is: hij is getrouwd met Ange, maar heeft een verhouding met Irthe.
Welke betekenis heeft de titel:
Het boek heet “Het Hemelse Gerecht”. Dit is de naam van het restaurant waar bijna het hele verhaal zich afspeelt. Het restaurant is opgericht door de twee zusters Ange en Irthe. De titel slaat ook op de gerechten van Ange. De gerechten zijn ‘hemels’. De mensen komen zelfs van buiten de stad om haar gerechten te proeven.
Tot welk genre behoort het boek:
Het genre van deze roman is een: horrorroman.
Vanuit welk perspectief is het verhaal geschreven:
Het verhaal is geschreven vanuit een Alwetendeverteller. Je beleeft het verhaal wisselend door de ogen van Ange en Irthe. Hierdoor ontstaat er extra spanning, want je weet wat zij denken en dat weten zij niet van elkaar.
De personen:
De hoofdpersonen en de bijpersonen:
Het boek heeft 2 hoofdpersonen dat zijn: Ange en Irthe. De 2 belangrijkste bijpersonen zijn: Gilles en Dixie
Het karakter en het uiterlijk van de hoofdpersonen:
ANGE:
Ange is een vrouw van 38 en de zus van Irthe. Ze heeft rommelig kortgeknipt haar. Dit heeft speciaal gedaan zodat ze er geen last van heeft tijdens het koken. Vergeleken met haar vrij stevige lichaam heeft ze een klein hoofd. Ze houdt van Gilles, haar man, en wil hem dan ook nooit laten gaan. Ze is goed in koken en zij is dan ook degene die voor de maaltijden in het restaurant zorgt. Ange is heel precies, pas als alles naar haar zin is, is ze tevreden. Als Ange ergens niet tevreden mee is laat ze dat ook weten. Ze houdt daarbij geen rekening met de gevoelens van anderen. Ze heeft niet gauw medelijden met anderen. Wel heeft ze het gevoel dat ze niet de waardering krijgt die ze wel verdient. Na de dood van haar ouders was zij degene die haar zusje van alles aanleerde.
IRTHE:
Irthe is een vrouw van 36 en de jongere zus van Ange. Ze heeft lang rood haar, een bol gezicht en lang lichaam. Irthe is in alles precies het tegenovergestelde van Ange. Met Irthe kun je lachen. Irthe praat veel met de mensen uit het dorp en de bezoekers van het restaurant. Ze zal nooit rechtstreeks iets kwetsend tegen iemand zeggen. In tegenstelling tot Ange heeft Irthe nooit wat te klagen. Irthe zorgt voor de boekhouding en de netheid in het restaurant.
BELANGRIJKSTE BIJPERSONEN:
(hun uiterlijk en hun karakter)
- GILLES:
Gilles is een man van veertig. Hij heeft zwart haar. Over de persoonlijkheid van Gilles kom je niet veel te weten. Gilles leek een heel sociale man. Hij deed altijd braaf wat de zussen hem opdroegen. Nooit stribbelde hij tegen of zei hij iets gemeens. Hij was een zorgzame man en hield iedereen in het dorp te vriend.
- DIXIE:
Dixie is de dochter van Gilles en zijn ex-vrouw uit een mislukt huwelijk. Dixie is een klein meisje. Net als haar vader heeft ze zwarte haren. Ze is niet gauw bang voor vreemden. Dixie is heel nieuwsgierig en gaat vaak zelfstandig op onderzoek uit om dingen te weten te komen. Irthe probeerde heel aardig over te komen naar Dixie toe. Ze behandelde Dixie alsof het haar eigen kind is. Ange probeerde juist helemaal geen aandacht aan het kind te besteden. Maar toch vond Dixie Ange veel leuker. Steeds weer ging ze met Ange mee, en wilde ze dingen met Ange doen.
NOG MEER BIJPERSONEN:
HENRI:
Is de huisarts in het dorp. Hij bezoekt het restaurant wekelijks en is stiekem een beetje verliefd op de zussen.
KEES VAN DE WETERING:
Kees is de slager van het dorp. Ange en Irthe haalden altijd het vlees dat zij nodig hadden voor de maaltijden bij hem. Hij pleegde zelfmoord nadat Ange boos op hem werd omdat hij bedorven vlees had afgeleverd.
TOM WILLEMSE::
Tom Willemse is timmerman. Hij repareerde wel eens dingen in het restaurant. Zijn baby overleed door het vervuilde water.
PAULA WILLEMSE:
Paula Willemse is de vrouw van Tom. Over Paula word niet veel beschreven in het boek.
BARTELS:
Bartels is de postbode. Hij kwam dagelijks langs het restaurant om even bij te kletsen. Hij kent alles en iedereen in het dorp.
De karakter veranderingen
De karakters van de zussen veranderen niet maar worden sterker. Ze denken alle twee dat ze de beste zijn. Ze zijn alle twee een beetje dwars en eigenwijs en dat word alleen maar erger!
Er is wel een overeenkomst tussen de zussen. Beiden hebben ze het gevoel dat ze ondergewaardeerd worden, dat zij zelf voor het succes van het restaurant hebben gezorgd en de ander in z’n eentje niets kan beginnen.
Ange voelt zich ‘beter’ dan Irthe. In de loop van het verhaal wordt dit gevoel steeds sterker, en gaat ze zich steeds meer ergeren aan de mensen om haar heen. Dit heeft het gevolg dat iedereen ook een hekel aan haar krijgt.
Waar speelt het verhaal zich af:
Het verhaal speelt zich af in een klein dorp. Of het een bestaande plaats is in Nederland weet ik niet, maar ik ga er vanuit dat het wel zo is. Ik denk dat het dorp in het midden van Nederland ligt, want het dorp ligt bij een grote rivier. In het midden van Nederland heb je veel grote rivieren.
Wanneer speelt het verhaal zich af
Het boek speelt zich af in een dorp, heel ouderwets: de mannen werken terwijl de vrouwen thuis blijven om het eten klaar te maken, het huishouden te doen en de kinderen op te voeden. Iedereen in het dorp kent elkaar. Er zijn geen luxe winkels of supermarkten maar er is wel een slager, een bakker en nog wat kleine winkeltjes. Doordat het verhaal in een klein dorp afspeelt, en die dorpjes zij er nu nog steeds, denk ik dat het best van deze tijd kan zijn. In het boek worden ook voorwerpen genoemd als frituurpannen en wafelijzers dus best wel modern!
Hoe lang is de periode die verteld wordt:
Het verhaal begint in de maand maart, de tijd waarin het verhaal de hele tijd bleef stortregenen. Daarna speelt zich een gedeelte af in april, waar er juist sprake is van een hittegolf. De vertelde tijd is dus ongeveer twee maanden.
Wordt alles in chronologische volgorde verteld?
Het verhaal loopt in chronologische volgorde want het gaat van dag op dag op dag in een goede volgorde.
Er komen een paar korte flashbacks voor in het boek. De flashbacks geven je informatie over het verleden van Ange en Irthe, op de manier hoe zij erover denken. Wat wel opviel was dat het altijd flashbacks waren van dertig jaar terug, toen Ange acht jaar oud was en Irthe zes jaar.
Bijvoorbeeld op bladzijde 44 t/m 45 denken de zussen terug aan een spel dat zij vroeger altijd deden toen zij zes en acht jaar oud waren: ‘water-bloed’. Het was door hen zelf verzonnen. Het was de bedoeling dat ze een scherpe grashalm langs hun tong heen en weer haalden, terwijl ze zingen: ‘Water-bloed, water-bloed, water-bloed’. Wie als eerste bloedde mocht een wens doen. Altijd hadden zij dezelfde soort wensen: dat hun vader op een vreselijke manier zou sterven.
Wat is het belangrijkste probleem in het boek:
Er zijn meerdere problemen in het verhaal. Om te beginnen met Gilles. Hij was van plan de zussen te verlaten. Irthe en Ange zijn het hier natuurlijk niet mee eens omdat ze hem niet kwijt willen. Ze besluiten hem op zolder op te sluiten. Ook krijgen de zussen ruzie omdat Irthe af en toe naar zolder sluipt. Ange verdenkt haar zus ervan dat ze dit voor Gilles doet. Ange gooit iets daarna een doos in de vuilnisbak die Irthe eigenlijk bij haar museum had willen plaatsen.
Ange heeft ook een conflict met de slager, en met de vrouw van de timmerman op de begrafenis van hun overleden kindje. Op deze momenten is er sprake van spanning.
Aan het einde van het verhaal is er sprake van het crisis moment, dit is best een spannend stuk. Ange vlucht met Dixie in het bootje en Irthe vlucht nog snel in paniek. Ze wil in het bootje springen, maar valt in het water en verdrinkt bijna. Ze bereikt nog net op tijd de boot. Ze varen weg....
Heeft het boek een goede of slechte afloop:
Het einde van het boek:
De bliksem slaat in het conservenmuseum, het museum brandt helemaal af. De postbode en de bakker komen langs, de postbode heeft allemaal slecht nieuws uit het dorp, de bakker komt met de bestelling voor de avond. Irthe weigert de bestelling, omdat er door de brand helemaal niet aan koken is gedacht. Ange en Dixie zijn nog steeds niet terug, omdat ze voor het onweer hebben geschuild in een oude hut waarvan de deur in het slot viel. Gelukkig kon Dixie door een gat kruipen en Irthe ophalen. Irthe bevrijdt Ange met tegenzin. Ze hebben ruzie en besluiten het restaurant die avond dicht te houden. Alleen Henri mag binnenkomen. Opeens schreeuwt Dixie dat er een man op de zolder zit. Henri wil dat zien. Als hij de zolderkamer binnenstapt, sluit Ange de deur en vergrendelt hem. Irthe is intussen naar het café gaan. In het café zijn de dorpsbewoners heel vijandig tegen haar en ze besluiten: "Het Hemelse gerecht" in brand te steken. Als Ange de dorpsbewoners ziet aankomen vlucht ze met Dixie naar de boot en roeit weg. Dan komt Irthe aanrennen (die ontsnapt is uit het café waar de dorpelingen haar vast hielden) ze springt in het water en klimt de boot in. Met zijn drieën varen ze weg.”
Heeft het boek een open of gesloten einde
Het boek heeft een open einde zoals je hierboven ook kunt lezen. Er kan nog van alles gebeuren met Ange, Irthe en Dixie, ze kunnen er zo nog een vervolg verhaal van maken.
Mijn Mening van Marcella:
Ik vond het een saai boek want er zat niet echt iets ‘meeslepends’ in. Ik kon mijn aandacht er dan ook niet bijhouden. Na 1 bladzijde had ik al geen zin meer om verder te lezen. Er staan ook zinnen in het boek waar ik niks van begreep zoals:
“Deze zoveelste maart is de zoveelste schakel in een lange ketting van schotels en gerechten, deze maart is een onderdeel van een verzameling die een heel mensenleven van eten documenteert”.
Dat vind ik nogal lastig om te lezen en het is nogal moeilijk om te begrijpen. Wat ik wel leuk aan dit boek vond was de manier waarop de man wordt afgekraakt:
“If they can put one man on the moon, why not all of them?”
Ook al is mijn engels niet zo super goed ik begreep het meteen.
De gebeurtenissen in het boek kwamen niet allemaal even geloofwaardig over. Het opsluiten van Gilles en Henri lijkt me niet echt realistisch want er zullen echt wel mensen zijn die zich afvragen waar ze zijn. Dan kunnen ze wel smoesjes verzinnen maar ik geloof nooit dat iedereen daar in trapt. Een herkenbare situatie vond ik wel dat Ange en Irthe niet wilde inzien dat Gilles niks meer voor hun voelde. Ik kan me dat wel voorstellen en zeker als iemand geen duidelijke reden geeft (zoals hij dus deed). Ik heb nog nooit een boek gelezen waar ongeveer dezelfde gebeurtenissen in voorkwamen, dus zo’n soort boek was wel nieuw voor mij. Ik heb van dit boek geleerd dat je niet zomaar iemand kan verlaten zonder een duidelijke reden want dan kunnen er vervelende dingen gebeuren.
De personen in dit verhaal vond ik nogal achterbaks. Ze deden echt dingen waarvan ik dacht: ‘dat zou ik zelf echt nooit doen’. Zoals de dorpsbewoners die Irthe vasthouden in het café en dan het restaurant gaan afbranden. Ze zeggen ook dat Het Hemelse Gerecht de reden is van al deze ellende. Ik vind het niet eerlijk dat de hele groep Irthe zo ‘aanvalt’. Het verhaal werd van verschillende kanten beschreven. Je komt dan te weten hoe iedereen over een bepaald onderwerp denkt en ook lees je de gedachten van de verschillende personen. Het taalgebruik was af en toe lastig want er zaten veel moeilijke zinnen in: dit heb ik hierboven verteld.
Het is geen boek wat je ‘even makkelijk leest’. Je moet er echt bij nadenken, dat vond ik niet leuk want ik lees al niet graag boeken en dan moet je er ook nog eens bij na gaan denken.
Conclusie: ik zou dit boek zelf nooit gelezen hebben en ik zou het dan ook niet aan iemand aanraden.
Mening Inge:
Ik vond: 'Het hemelse gerecht' een redelijk boek. De opbouw was goed, omdat je meteen in het verhaal zat en het taalgebruik was ook niet moeilijk. De gebeurtenissen waren niet echt geweldig en interessant. Het werd heel langdradig verteld. Je leefde zo wel mee met de zussen. Maar zelf zou ik nooit iemand opsluiten omdat ik hem niet kwijt wil of omdat ik er een hekel aan had. Dit komt wel raar over. Meestal had ik niet het gevoel om door te willen lezen. Op zich had er wel wat meer humor in mogen zitten, want dat kwam nauwelijks voor.
Ik zou het boek niet snel aan iemand aanraden, omdat het een boek is waar je bijna niet doorheen komt. Behalve aan mensen die echt van een spannend of humoristisch boek houden, want van die twee onderwerpen is er geen sprake.
Als ik het boek zou moeten beoordelen met een cijfer zou ik het een 6 geven.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden