A De eerste reactie achteraf Ik vind dit boek: spannend - erg meeslepend - niet ontroerend - een beetje
grappig - niet
realistisch - een beetje
fantasierijk - een beetje
interessant - een beetje
origineel - erg
goed te begrijpen - een beetje optimistisch - een beetje
goed geschreven - erg · Dit werk heeft mij aan het denken gezet. Nee/ ja, over. Dit werk heeft mij niet aan het denken gezet over iets, maar vond het uiteindelijk wel leuk om het te lezen. · Dit werk spreekt me wel/ niet aan, omdat. Dit werk spreek mij wel aan, omdat ik nog nooit eerder een boek heb gelezen over dit onderwerp. Renate Dorrestein heeft een spannende manier van schrijven en ik zit erover te denken om deze schrijfster te nemen voor mijn thema-lijst. B De analyse 1) Titelbeschrijving De schrijfster van het boek “Het Hemelse Gerecht” is Renate Dorrestein. Het boek is uitgegeven door Pandora Pockets die onderdeel uitmaakt van uitgeverij Contact. De plaats van uitgave is Amsterdam en ik heb de elfde druk uit 1996 gelezen. Het jaar dat de eerste druk werd uitgegeven was 1991.
2) Genreaanduiding Het Hemelse Gerecht is een horrorroman. Het verhaal kent meerdere hoofdpersonen en heeft daardoor meerdere verhaallijnen. Ook is er een geleidelijke loop naar het hoofdprobleem. 3) Titel, ondertitel, motto en opdracht Titel: Het boek heet “Het Hemelse Gerecht” en dat is in het boek het restaurant waar bijna het gehele verhaal zich afspeelt. Het restaurant is opgericht door de twee zusters Ange en Irthe. De titel slaat ook op de gerechten die Ange maakt. De gerechten zijn ‘hemels’. De mensen komen van overal om haar gerechten te proeven. Ondertitel: Die was er in dit geval niet. Motto: In dit geval is er ook geen motto. Opdracht: Renate Dorrestein draagt “Het Hemelse Gerecht” op aan alle trouweloze mannen. 4) Thema Het thema is ‘eten of gegeten worden’. Dit zinnetje komt heel erg veel terug in het boek. Ange en Irthe zijn constant bezig met eten maken en mensen voeden. Maar het kan ook vergeleken worden met ‘staande blijven of over je heen laten walsen’. Zoals bijvoorbeeld vlakbij het einde van het boek keert het dorp zich tegen Ange en daar kan ze niet goed tegen. Daardoor wordt ze dronken en als ze dan bezig gaat met voedsel snijden voor het diner van die avond, snijd ze zichzelf in haar pols. De dokter verklaart dat de kracht in haar arm misschien niet meer terugkomt zoals hij altijd was en ze dus niet meer alles kan doen wat ze wil en daarmee zou haar carriere verpest kunnen worden. 5) Motieven Storm en hittegolf: In het begin van het boek is er een aanhoudende regenval waardoor het schuurtje overstroomt. Nadat het eindelijk opklaart vertelt Gilles dat hij weg wil gaan. Ze willen niet dat hij vertrekt en sluiten hem op op zolder. Daarna volgt er een lange hittegolf. Dit staat voor een drukkende sfeer. Gilles is dan wel opgesloten, maar nu pas komen de echte problemen. Het gaat niet goed met het restaurant nu Ange met haar arm in de mitella zit en het dorp keert zich tegen Ange en Irthe. Er komt een druk te liggen op Ange en Irthe. Het is druk in het restaurant, ze zijn maar met z’n tweeen, want ze willen geen personeel inhuren. Later komt Dixie, de 6-jarige dochter van Gilles, in het verhaal waar ze voor besluiten te zorgen. Dixie ontdekt dat er een man op zolder is. De hittegolf wordt afgesloten met een onweersbui. Dit staat in vergelijking met het einde van het verhaal: hevig en verrassend. Het geeft niet veel goeds aan. Van alles gaat mis: de pasgekochte motor doet het niet, Ange raakt opgesloten in een schuilplaats voor het onweer, de bliksem slaat in in het schuurtje, een ziektegolf en Henri vindt Gilles. Ook staat het onweer voor de spanning die wordt verbroken tussen Irthe en Ange, ze zijn van het probleem af en voelen zich weer samen sterk, net zoals vroeger. Het museum van Irthe: Het museum met alle gebruikte verpakkingen met datum van gebruik erop komt veel voor in het verhaal. Het geeft hun geschiedenis weer. Bijna niemand weet ervan. Met de aanhoudende regenval raakt het schuurtje overstroomd. Veel verpakkingen zijn ingedeukt en gescheurd. Met het onweer op het eind slaat de bliksem in en vliegt het in brand. Irthe kan het niet zoveel meer schelen. Maar als de dorpelingen horen dat er afval in zit, zien ze dat meteen als de oorzaak van de griepepidemie onder de jonge kinderen. Ze zijn boos en steken als wraak het restaurant in brand. Trouw en ontrouw: Het boek is opgedragen aan alle trouweloze mannen. In dit boek heeft Gilles trouw beloofd aan Ange, hij is immers met haar getrouwd. Ook was hij de minnaar van Irthe. Maar nadat hij Ange en Irthe vertelt dat hij hun gaat verlaten proberen ze hem tevergeefs over te halen te blijven. Als dat niet lukt besluiten ze om hem niet te laten gaan, ze sluiten hem op op de zolder van het restaurant. Helaas komt er alleen maar ongeluk van. Het dorp keert zich tegen Ange en Irthe, de kinderen van de dorpelingen worden ziek, het gaat slecht met het restaurant, het museum van Irthe brandt af, de buitenboordmotor doet het niet en uiteindelijk willen de dorpelingen gerechtigheid. Ze steken het restaurant in de fik. Het bracht dus alleen maar ongeluk. Het heeft voor niets goeds gezorgd. Wat er ook mee te maken heeft is de vader van de zussen. Hij bedroog zijn vrouw vroeger ook. Het kan dus gezien worden als een waarschuwing: blijf trouw aan je partner, anders kan het slecht aflopen. 6) personages Hoofdpersonen (round characters): Ange: Ange is een personage dat er niet van houd om afhankelijk te zijn. Ze is achtendertig jaar en heeft rossig, kortgeknipt haar. Ze is klein en heeft brede heupen. Ze heeft Irthe na de dood van hun ouders opgevoed. Ze is erg bazig en in de keuken bepaalt zij de regels. Ange flapt er vaak dingen uit die ze denkt en dat wil nog wel eens een verkeerd effect geven op de dorpelingen. Langzaam aan verandert Ange in een vrouw waaraan iedereen een hekel heeft. Ze heeft veel invloed op Irthe. Later verandert dit en verliest ze de greep op haar zus. Ze vindt dat ze niemand uit het dorp te vriend hoeft te houden, want tenslotte moeten de dorpelingen toch eten en dus toch wel naar het restaurant komen. Ange is getrouwd met Gilles. Irthe: Irthe is een soort van manager van het restaurant. Zij zorgt namelijk voor alle financiële dingen in het restaurant. Ze rookt sigaretten en is zesendertig jaar. Ze heeft lang rood haar en een bol gezicht met blauwe ogen. Ze is hulpvaardig, deskundig, formidabel en een echte vakvrouw. Ze spaart conservenblikken, azijnflessen en nog veel meer met de datum van gebruik erop geschreven als herinnering aan wat ze na jaren hebben opgebouwd. Ze is innemend en charmant. Ze is lang en slank in tegenstelling tot haar zus Ange. Ze heeft een beetje terugwijkende kin. Na het ongelukje van Ange met haar arm neemt Irthe de leiding in de keuken over en vanaf dat moment gaat het slecht met het restaurant. Ook heeft zij net als Ange een vervelende jeugd meegemaakt. Ze beïnvloedt mensen met haar charmes en kan hierdoor de fouten, die Ange maakt, vaak weer goed praten. Zij vindt het, in tegenstelling tot Ange, belangrijk om de mensen in het dorp te vriend te houden. Bijpersonen (flat characters): Gilles: Gilles is de man van Ange en de minnaar van zowel Ange als Irthe. Hij is inmiddels vijf jaar werkzaam in het restaurant. Hij is wat traag maar heel erg zorgzaam. Hij is erg geliefd bij de vrouwen in het dorp en iedereen hoopt dat hij met hun dochter zou willen trouwen omdat hij volgens hun de perfecte man is. Een beetje de casanova van de dorpsstraat. Hij heeft dikke zwarte krullen en helder blauwe ogen. Als het water aan het zakken is, vertelt hij dat hij de twee zusters zal verlaten. Hij heeft niet meer de gevoelens voor hun die hij ooit had. Daarom wordt hij door Ange en Irthe opgesloten op de zolder van het restaurant en krijgt soms wat te eten en te drinken. Hij is veertig jaar en rookt sigaretten. Hij heeft een hartvormige bovenlip en een dochtertje, Dixie, uit een vorig huwelijk die hij van zijn ex niet mag zien en dus alleen alimentatie betaald. Zijn oren wijken iets van zijn hoofd af en heeft een onverzettelijke kin. Dixie: Dixie is zes jaar en het dochtertje van Gilles. Ze heeft gekke knietjes met een deuk erin en een klare blik. Ze heeft helderwit oogwit en wimpers waarmee nog niet wordt gekoketteerd. Ze heeft halflang haar, is blank en mollig. Ze lijkt in veel opzichten op haar vader en heeft ook een hartvormige bovenlip. Ze wordt door haar moeder voor de deur van het restaurant gedumpt, omdat haar moeder op vakantie gaat met haar nieuwe vriend en gaat ervan uit dat Gilles er wel is, maar hij zit opgesloten in de zolderkamer, waar niemand van mag weten, dus zorgt in eerste instantie Irhte voor Dixie, maar later ook Ange. Irthe is helemaal weg van Dixie, terwijl Dixie Ange veel leuker vindt. Maar Ange wil niets van Dixie weten. Dixie is erg nieuwsgierig en wil altijd helpen. Op een keer als Irthe geen flessen water naar de zolderkamer heeft gebracht, gaat Dixie naar zolder. Maar ze schrikt van een ademhaling in het donker en rent naar beneden terwijl ze haar knuffelaap en de fles water laat vallen. Wanneer Dixie een keer alleen in huis is, omdat Irthe Ange moet bevrijden uit een oude hut, ontdenkt ze de man, Gilles dus, en raakt overstuur. Henri: Dokter Henri is een oude man en de huisarts in het dorp. Hij zit elke woensdag in het restaurant. Hij is verliefd op Ange, maar laat dat in het begin niet merken. Ange moet niks van hem weten. Wanneer de griepepidemie is uitgebroken krijgt hij het heel erg druk. Hij is ook degene die naar zolder gaat wanneer Dixie beweerd dat daar een man zit. Uiteindelijk is hij zelf de klos, want Ange sluit hem op zodra hij de zolderkamer binnengaat waar Gilles zit.
7) perspectief Het verhaal wordt door de verteller van buitenaf verteld. Auctoriaal dus. Wel verwisseld hij eens in de zoveel tijd van personage dus de verhalen van de twee zusters wordt als het ware door elkaar verteld, maar wel op zo’n manier dat alles elkaar goed opvolgt en het nog te snappen is. 8) Structuur Het verhaal wordt op een chronologische manier verteld en je wordt langzaamaan naar het punt gevoerd waar het uiteindelijke verhaal echt begint. Er zitten niet echt flashbacks in, maar er wordt wel vaak gezegd “Dat hadden we dertig jaar geleden eens moeten weten, toen jij acht was en ik zes” en dan verteld de verteller een stukje over toen. Ze hebben wel eens kleine tijdsprongetjes door middel van witregels, maar de witregels kunnen in sommige gevallen ook betekenen dat het verhaal van personage wisselt. Het boek heeft een open einde, want aan het eind van het verhaal zitten Ange, Irthe en Dixie in een bootje op de rivier die aan hun huis ligt dat op dat moment door de buurtbewoners in de fik wordt gestoken. Er zou na dit boek bijvoorbeeld een vervolg kunnen komen over hoe het deze drie personen verder zal vergaan met Dixie dan ook als één van de hoofdpersonen. Een beetje apart vind ik wel dat dit boek van 186 pagina’s maar drie hoofdstukken heeft. 9) tijdsduur Het verhaal neemt twee maanden in beslag. Het begint in maart negentienhonderdzoveel en eindigt eind april negentienhonderdzoveel. Dat wordt meerdere malen duidelijk in het boek vermeld. 10) Historische tijd In het verhaal komt dus meerdere keren het woord negentienhonderdzoveel voor, waardoor ik er niet exact achter kon komen in welke tijd het zich afspeelt. Het enige wat ik dus weet is dat het zich tussen 1900 en 2000 afspeelt. 11) Ruimte Het verhaal speelt zich af in het restaurant: Het Hemelse Gerecht. Opgezet door Ange(kokkin) en Irthe(manager, doet de boekhouding). Het hele verhaal speelt zich hier zowat af. Ook speelt het zich bij de begrafenis van een twee weken oud kindje in de Kosterij af. Het speelt zich eventjes af in de oude hut van eendenkooikers. Dat is de plek waar Ange en Dixie schuilen als er een hevige onweersbui is. De plek waar het zich grotendeels afspeelt heeft veel te maken met het onderwerp van het boek, omdat het restaurant en de keuken centraal staan aan wat ze hun hele leven hebben gewild: mensen voeden. Heel vaak komt het zinnetje "want uiteindelijk is de mens maar voor één ding gemaakt: om te eten" in het boek voor. In het verhaal is er ook een lange hittegolf. Dit staat voor een drukkende sfeer. Het gaat niet goed met het restaurant als Ange met haar arm zit en het dorp keert zich steeds meer tegen Ange en Irthe.De hittegolf wordt afgesloten met een onweersbui. Dit kan vergeleken worden met het eind van het verhaal: hevig en verrassend. 12) Stijl De schrijfster heeft een taalgebruik met veel moeilijke woorden, maar dat klinkt logisch aangezien het natuurlijk echte literatuur is. Het verhaal was verder goed te volgen. Dat kwam omdat de schrijver veel terugwees op wat er in het verleden was gebeurt, waardoor de lezer de reacties van de personen in het heden wat beter begrijpt. Wel vond ik de namen wat vervelend, want ik vind Ange en Irthe niet echt alledaagse namen uit Nederland. De namen van de gerechten vond ik wel wat moeilijk, omdat ze allemaal bij hun Franse benaming werden genoemd.
16) Samenvatting 'Het Hemelse Gerecht' is de naam van een restaurant dat wordt gerund door twee zussen. Ange en Irthe. Hun restaurant is in 15 jaar uitgegroeid tot een goedlopend kwaliteitsrestaurant. Vooral Ange komt hiervoor eer toe, omdat zij degene is die de gerechten bereid. Irthe is een soort hulp bij het koken en zij bedient de gasten. Sinds enkele jaren hebben ze hulp van Gilles. Gilles is de man van Ange en de minnaar van beide. In het begin van het verhaal wordt het restaurant bedreigd door het steeds stijgende water uit de rivier, als gevolg van aanhoudende regenval. De enige die zich daar eigenlijk druk om maakt is Gilles. Ange en Irthe hebben het te druk met het werk in het restaurant. De volgende dag staat het water al tot in de tuin. Irthes museum, een oude schuur waar ze hun kookgeschiedenis vastlegt door oude verpakkingen te bewaren en te voorzien van een datum, is ook overstroomt. Die morgen komt de postbode per boot, en hij waarschuwt hen voor het nog steeds stijgende water. Als hij terugvaart, varen Ange en Irthe met hem mee naar het dorp om inkopen te doen. Na enkele dagen verbetert het weer en het waterpeil daalt. Dan vertelt Gilles aan Ange en Irthe dat hij bij hen weggaat omdat hij niets meer voor hen voelt. Om hem op andere gedachten te brengen sluiten Ange en Irthe hem op zolder op. In het dorp denkt men dat hij op vakantie is. Nu is de aanhoudende regenval voorbij, maar het dorp wordt getroffen door een hittegolf. Op de 19e dag van de hittegolf, geven Ange en Irthe hun jaarlijkse tuinfeest. Op het feest bewonderen ze de twee weken oude baby, genaamd Gilles, van het timmermansechtpaar. Ook bestellen ze een nieuwe boot. Nu Gilles opgesloten zit op zolder, lijkt het wel alsof alles anders is. De parkieten gaan dood en Ange verdenkt Irthe ervan dat ze stiekem 's nachts naar zolder, naar Gilles gaat. De postbode komt langs. Hij vertelt hen dat de baby van de timmerman erg ziek is. Maar er is niet alleen slecht nieuws: 'Het Hemelse Gerecht' heeft een Michelin-ster gekregen en het komt in de 'Guide Michelin'. Maar hierdoor ontstaat er jaloezie tussen beiden. 's Middags staat er opeens een meisje voor de deur. Het blijkt een dochtertje van Gilles uit een eerder huwelijk te zijn: Dixie. Dixies moeder heeft haar voor de deur afgezet en is zelf met vakantie gegaan. Irthe ontfermt zich over haar. De volgende morgen ziet Irthe, dat Ange lege verpakkingen weggooit, in plaats van die in haar museum te brengen. Als slager Van de Wetering hun bestelling vlees komt brengen vertelt hij hen dat de baby van de timmerman de afgelopen nacht is gestorven. Maar in plaats van medeleven te tonen, wordt Ange kwaad omdat het vlees dat de slager brengt, bedorven is. Ze hebben een korte maar hevige woordenwisseling waarbij het vlees door de keuken vliegt, maar dan blaast de slager de aftocht. Samen gaan Ange en Irthe naar de begrafenis van de baby. Na afloop wordt Ange het middelpunt van een ruzie en krijgt zij een stortvloed van verwijten naar het hoofd geslingerd door de moeder van de baby. Ook als ze weer thuis zijn blijven de verwijten haar bezighouden. Ange let even niet op waardoor ze in haar hand snijdt. Het moet gehecht worden en ze kan haar ene arm niet meer gebruiken. Irthe is nu de baas in de keuken maar ondanks alle inspanning van Irthe zijn de menu's slechter en voor het eerst komen er halfvolle borden terug naar de keuken. De volgende morgen lijkt het alsof Dixie ook ziek wordt en dus neemt Ange haar mee naar Henri. Maar volgens Henri is Dixie kerngezond. Hij vraagt Ange mee uit eten. Eigenlijk wil Ange niet maar het lukt Henri om af te spreken voor de eerstvolgende maandag. Omdat Irthe hen heeft gebracht met de boot haalt zij de buitenboordmotor op. Irthe voelt vijandigheid voor hen in het dorp. Op de terugweg begeeft de motor het opeens en moet Irthe roeien. Dan wordt het donker, op klaarlichte dag. In een eendenkooikershut wacht Ange samen met Dixie tot het onweer voorbij is. Irthe is op dat moment thuis, en ziet hoe de bliksem inslaat in haar museum. In korte tijd staat het museum volledig in lichterlaaie. Een langskomende man biedt haar aan te helpen. Irthe besluit dat het restaurant die avond niet open gaat. De bakker, de postbode en Henri zijn in het restaurant. Henri vertelt dat er in de schuur alleen maar vuilnis lag. De bakker en de postbode worden boos op Irthe: ze geven Irthe de schuld van de griepepidemie. Op zolder doet Dixie een verschrikkelijke ontdekking: ze vindt een man tussen uitwerpselen en een afschuwelijke stank. Ze kruipt weg in de keuken. Als even later Ange en Henri komen, verklapt Dixie onbewust wat ze heeft gezien en Henri besluit op zolder te gaan kijken. Nu hij het geheim weet wordt hij, door Ange, zelf ook opgesloten. Irthe is intussen in het dorpscafe, waar de mensen uit het dorp op wraak uit zijn om de ellende die hen is aangedaan. Irthe ziet via het wc-raampje te ontsnappen en rent naar de rivier, waar ze Ange en Dixie met de boot ziet aankomen. Zonder er bij na te denken springt ze in het water en zwemt naar hen toe. Vanuit de boot zien ze hoe de dorpsbewoners met fakkels 'Het Hemelse Gerecht' in de brand steken. C De recensie “Het Hemelse Gerecht”, een boek geschreven door Renate Dorrestein. De man van Ange en minnaar van Irthe (Gilles) wil vertrekken, omdat hij erachter is gekomen dat hij niks meer voor ze voelt zoals dat ooit geweest is. Omdat Ange en Irthe het er niet mee eens zijn en niet willen dat hij vertrekt sluiten ze hem op op de zolder van het 3 etages hoge huis/restaurant “Het Hemelse Gerecht” in de hoop dat hij tot inkeer besluit. Op het laatst laten ze hem bijna verhongeren zodat hij niet zelf de kans krijgt om tot een hongerstaking over te gaan. 'Het Hemelse Gerecht' is de naam van een restaurant dat wordt gerund door twee zussen. Ange en Irthe. Hun restaurant is in 15 jaar uitgegroeid tot een goedlopend kwaliteitsrestaurant. Vooral Ange komt hiervoor eer toe, omdat zij degene is die de gerechten bereid. Irthe is een soort hulp bij het koken en zij bedient de gasten. Sinds enkele jaren hebben ze hulp van Gilles. Gilles is de man van Ange en de minnaar van beide. In het begin van het verhaal wordt het restaurant bedreigd door het steeds stijgende water uit de rivier, als gevolg van aanhoudende regenval. De enige die zich daar eigenlijk druk om maakt is Gilles. Ange en Irthe hebben het te druk met het werk in het restaurant. De volgende dag staat het water al tot in de tuin. Irthes museum, een oude schuur waar ze hun kookgeschiedenis vastlegt door oude verpakkingen te bewaren en te voorzien van een datum, is ook overstroomt. Die morgen komt de postbode per boot, en hij waarschuwt hen voor het nog steeds stijgende water. Als hij terugvaart, varen Ange en Irthe met hem mee naar het dorp om inkopen te doen. Na enkele dagen verbetert het weer en het waterpeil daalt. Dan vertelt Gilles aan Ange en Irthe dat hij bij hen weggaat omdat hij niets meer voor hen voelt op de manier waarop hij vroeger iets voor hun voelde. Om hem op andere gedachten te brengen sluiten Ange en Irthe hem op zolder op. In het dorp denkt men dat hij op vakantie is. Nu is de aanhoudende regenval voorbij, maar het dorp wordt getroffen door een hittegolf. Op de 19e dag van de hittegolf, geven Ange en Irthe hun jaarlijkse tuinfeest. Op het feest bewonderen ze de twee weken oude baby, genaamd Gilles, van het timmermansechtpaar. Ook bestellen ze een nieuwe boot. Nu Gilles opgesloten zit op zolder, lijkt het wel alsof alles anders is. De parkieten gaan dood en Ange verdenkt Irthe ervan dat ze stiekem 's nachts naar zolder, naar Gilles gaat. De postbode komt langs. Hij vertelt hen dat de baby van de timmerman erg ziek is. Maar er is niet alleen slecht nieuws: 'Het Hemelse Gerecht' heeft een Michelin-ster gekregen en het komt in de 'Guide Michelin'. Maar hierdoor ontstaat er jaloezie tussen beide zusters. 's Middags staat er opeens een meisje voor de deur. Het blijkt een dochtertje van Gilles uit een eerder huwelijk te zijn: Dixie. Dixie’s moeder heeft haar voor de deur afgezet en is zelf met vakantie gegaan met haar nieuwe vriend. Irthe ontfermt zich over haar. De volgende morgen ziet Irthe, dat Ange lege verpakkingen weggooit, in plaats van die naar haar museum te brengen. Als slager Van de Wetering hun bestelling vlees komt brengen vertelt hij hen dat de baby van de timmerman de afgelopen nacht is gestorven. Maar in plaats van medeleven te tonen, wordt Ange kwaad omdat het vlees dat de slager brengt, bedorven is. Ze hebben een korte maar hevige woordenwisseling waarbij het vlees door de keuken vliegt, maar dan vertrekt de slager omdat Dixie binnenkomt. Samen gaan Ange en Irthe naar de begrafenis van de baby. Na afloop wordt Ange het middelpunt van een ruzie en krijgt zij een stortvloed van verwijten naar het hoofd geslingerd door de moeder van de baby. Ook als ze weer thuis zijn blijven de verwijten haar bezighouden. Ange let even niet op waardoor ze in haar hand snijdt. Het moet gehecht worden en ze kan haar ene arm niet meer gebruiken. Irthe is nu de baas in de keuken maar ondanks alle inspanning van Irthe zijn de menu's slechter en voor het eerst komen er halfvolle borden terug naar de keuken. De volgende morgen lijkt het alsof Dixie ook ziek wordt en dus neemt Ange haar mee naar Henri. Maar volgens Henri is Dixie kerngezond. Hij vraagt Ange mee uit eten. Eigenlijk wil Ange niet maar het lukt Henri om af te spreken voor de eerstvolgende maandag. Omdat Irthe hen heeft gebracht met de boot haalt zij de buitenboordmotor op. Irthe voelt vijandigheid voor hen in het dorp. Op de terugweg begeeft de motor het opeens en moet Irthe roeien. Dan wordt het donker, op klaarlichte dag. In een eendenkooikershut wacht Ange samen met Dixie tot het onweer voorbij is. Irthe is op dat moment thuis, en ziet hoe de bliksem inslaat in haar museum. In korte tijd staat het museum volledig in lichterlaaie. Een langskomende man biedt haar aan te helpen. Irthe besluit dat het restaurant die avond niet open gaat. De bakker, de postbode en Henri zijn in het restaurant. Henri vertelt dat er in de schuur alleen maar vuilnis lag. De bakker en de postbode worden boos op Irthe: ze geven Irthe de schuld van de griepepidemie. Op zolder doet Dixie een verschrikkelijke ontdekking: ze vindt een man tussen uitwerpselen en een afschuwelijke stank. Ze kruipt weg in de keuken. Als even later Ange en Henri komen, verklapt Dixie onbewust wat ze heeft gezien en Henri besluit op zolder te gaan kijken. Nu hij het geheim weet wordt hij, door Ange, zelf ook opgesloten. Irthe is intussen in het dorpscafe, waar de mensen uit het dorp op wraak uit zijn om de ellende die hen is aangedaan. Irthe ziet via het wc-raampje te ontsnappen en rent naar de rivier, waar ze Ange en Dixie met de boot ziet aankomen. Zonder er bij na te denken springt ze in het water en zwemt naar hen toe. Vanuit de boot zien ze hoe de dorpsbewoners met fakkels 'Het Hemelse Gerecht' in de brand steken. Ik vond het een behoorlijk moeilijk verhaal om te begrijpen en moest soms een deel van het verhaal wel drie keer lezen voordat ik snapte wat er stond doordat ze veel moeilijke literaire woorden gebruikte. In de tijd dat er die aanhoudende stortregen was vond ik het best spannend. Ook vind ik het heel gemeen van de zusters dat ze Gilles boven in die zolderkamer zo laten lijden. Er was namelijk in die april de hele maand een hittegolf en dus moest Gilles daar met 45 graden op die zolder zitten en droogde hij zowat uit omdat hij maar zo weinig water kreeg. Het verhaal was absoluut niet afgezaagd, want ik heb eigenlijk nog nooit zo'n verhaal gelezen. Het deel dat me het meest heeft aangesproken is het gedeelte waarin Dixie opeens op de stoep van het hemelse gerecht stond. Achtergelaten door haar moeder, omdat die in de paasvakantie op vakantie wil met haar nieuwe vriend en Dixie daar niet bij wil hebben. En vooral dat ze haar daar achterlaat in veronderstelling dat Gilles er wel is(hij was er ook wel, maar zat opgesloten op de zolder terwijl het hele dorp was verteld dat hij zijn vakantie dagen op had genomen en op vakantie was gegaan). Uiteindelijk belt de moeder van Dixie op om te vertellen dat ze Dixie nog niet op komt halen, omdat de vakantie toch wat "uitloopt". Het thema vind ik ook wel interessant, omdat men niet zo vaak boeken schrijft met als thema: eten of gegeten worden. Het was een keer wat anders en zo zie je maar dat zich in een restaurant ook allemaal nare dingen kunnen voordoen. Mijn favoriete personage was Irthe. Zij was altijd heel erg aardig tegen iedereen en toen Dixie voor de deur stond was zij de eerste die zich over haar ontfermde. Ik kon mijzelf toch ook wel een beetje terugvinden in Irthe en is dat misschien ook wel een reden dat zij mijn favoriete personage werd. Irthe is namelijk ook altijd wel gesteld geweest op kinderen. En als Ange wat krijgt met haar arm neemt zij de leiding over in het restaurant. Dat vind ik al een hele uitdaging voor haar en dan krijgt ze ook nog allemaal commentaar van Ange, omdat het slechter gaat met het restaurant. En dan denk ik: “wees blij dat ze in elk geval helpt”, ze had namelijk net zo goed niet kunnen helpen. Apart wel vond ik de tijdsduur. Het verhaal speelt zich af in twee maanden en toch kan er zoveel gebeuren in twee maanden. Een heel opgebouwd leven gaat uiteindelijk naar de knoppen. En zo zie je maar dat je zoveel mogelijk moet genieten van het leven zolang je het leven lijd dat je blij maakt.