Het Grote Verlangen
Auteur : Marcel Möring
Titel : Het Grote Verlangen, roman
Jaar van uitgave : 1992, Amsterdam Biografie Marcel Möring is geboren in 1957 in Enschede, een industriële stad valkbij de Nederlands-Duitse grens, waar hij naar een Montesorri school ging. In de late jaren 60 verhuisde zijn familie naar Assen. Hij maakt zijn middelbare school af en ging twee jaar lang Nederlandse literatuur studeren, hij kreeg toen het ene baantje na het andere. Omdat hij al op zijn dertiende had besloten later te gaan schrijven, vond hij het zinloos om verder te studeren. Hij schreef verschillende stukken in die jaren, produceerde en regisseerde er daar twee van, en verhuisde met zijn vriendin naar Rotterdam. Möring publiceerde zijn eerste novelle, Mendels Erfenis, in 1990. Zijn tweede novelle, Het Grote Verlangen, werd gepubliceerd in Engeland door Flamingo, in Amerika door HarperCollins, en in meer dan tien andere landen. Meer dan 100.000 kopieën van Het Grote Verlangen zijn alleen al in Nederland verkocht. Möring's derde boek was ook een novelle: Bederf is de weg van alle vlees. Toen kwam een 500-pagina’s bevattende novelle: In Babylon. Dit boek won twee Gouden Uilen, en een Flemische prijs voor het beste Nederlands/Flemische boek van 1998. Samenvatting Het hoofdpersonage Sam van Dijck heeft 1 tweelingzus, Lisa, en 1 broer Raph. Hun ouders stierven in een auto-ongeval toen Sam 12 was. Daarom werden ze alle 3 naar andere pleeggezinnen gebracht en hebben geen contact meer. Behalve één keer als Sam 15 is: dan belt zijn broer hem en zegt hem dat hij alles moet vergeten. Als Sam 18 is mag hij zijn eigen weg gaan en vindt hij via de notaris zijn broer Raph. Ze gaan samen een jaar trekken. Eigenlijk volgt Sam gewoon zijn broer, want hij wil hem beter leren kennen. Ze leven van tijdelijke baantjes. Als ze thuis komen gaan ze op zoek naar Lisa. Ze woont ondertussen samen met haar man Simon op een vervallen industrieterrein. Ze hebben nu alle drie een vaste job: Sam is archivaris bij een oliemaatschappij, Raph is fotograaf en Lisa schilderares. Om de twee weken komen ze nu samen bij Sam thuis en vertelt Lisa verhalen over vroeger, toen hun ouders nog leefden. Sam weet namelijk niks meer van zijn jeugd en luistert altijd zeer aandachtig. Soms denkt hij dat hij zich iets herinnert, maar blijkt dat het een verhaal van Lisa is dat hij gehoord heeft. Als Sam zijn baan verliest krijgt hij van Julius Fleming een baan aangeboden in Noorwegen. Hij moet daar alleen in een caravan wonen en metingen verrichten. Als hij na 3 maanden thuis komt is hij net op tijd voor een familiereünie. Lisa vertelt het verhaal van “De Man Die Alles Vergat”. Het gaat over David en koning Salomo. Als Salomo sterft gaat David op een tocht en preekt hij over de goede Salomo. Maar wanneer hij een verhaal moet vertellen aan een belangrijke gastheer komen er geen woorden uit zijn mond en is hij alles vergeten. De volgende dag besefte hij door een droom dat hij zijn verhalen met meer verlangen moest vertellen. En dan kwamen de woorden wel. Sam herkent zichzelf in het verhaal en weet dat als hij meer naar zijn ouders verlangt, alles vanzelf zal terugkomen. En dan opeens herinnert hij zich wat er eigenlijk gebeurd was de nacht dat zijn ouders verongelukten.
Recensie
De Groene Amsterdammer van 9 augustus 1995
Marcel Möring, Het grote verlangen. Vijftiende, nog altijd niet gecorrigeerde druk. Uitgeverij Meulenhoff, 233 blz.. door Antoine Verbij
Aantrekkelijke titel. Het verlangen was al mijn object van studie toen ik nog in de filosofie en de psychologie zat. Maar van geredeneer over het verlangen heb ik inmiddels mijn bekomst. Veel leerzamer is het om het verlangen in het leven zelf aan het werk te zien. Of, in gesublimeerde en gestileerde vorm, in de literatuur. Wie weet wel in Het grote verlangen. Die titel belooft wat. Maar wat tref ik aan? Jawel, geredeneer. '...de herinnering is een groot verlangen', zegt Lisa al aan het slot van hoofdstuk één. Dat stemt tot nadenken, diep nadenken. Maar ik wil helemaal niet nadenken! Ik wil zien, voelen, meebeleven. ' ''Je weet wat verdween.'' Ze richtte zich op en sperde haar ogen open. ''Pappa en mamma'', zei ze, ''en God en het geheim van de liefde.'' Haar ogen vulden zich. ''Alleen de herinnering is gebleven'', zei ze, ''en de herinnering is niet genoeg, de herinnering is een groot verlangen.'' ' Hoe iemand bij het bedenken van dit soort wijsheden kan volschieten, is mij een raadsel. En dat raadsel blijft. Het hele boek lang slaan de hoofdpersonen aan het janken zodra het over pappa, mamma, God of het geheim van de liefde gaat. Maar ik zie helemaal geen mensen met verdriet, ik zie slechts een schrijver met een vaag soort filosofische pijn. Ik zie een schrijver die zo snel mogelijk naar de Grote Woorden wil: de Herinnering, het Verlangen, de Liefde. Maar ik lees geen romans om wijzer te worden over de ontologie van het verlangen of de epistemologie van de herinnering. Ik wil zien hoe die zaken in het doen en laten van mensen werkzaam zijn. Het doen en laten waar het in het boek om draait is dat van Sam, tweelingbroer van Lisa. Dus met dezelfde pappa en mamma, die ze door een auto-ongeluk verloren toen ze tien waren. Sam herinnert zich er niets van, Lisa alles. Die slaagt erin bij hem een verlangen naar herinnering op te wekken, waar hij zich vervolgens het hele boek lang aan overgeeft. Hij herinnert zich zijn zwerftochten door Nederland toen hij een jaar of twintig was, samen met zijn twee jaar oudere broer Raph. Hij herinnert zich zijn speurwerk naar de in de grond verdwenen boortoren. Hij herinnert zich zijn hele stuurloze bestaan. En vooral: hij herinnert zich - langzaam, heel langzaam - zijn vader en zijn moeder, en de avond van het ongeluk. Die herinnering lijkt iets voor hem verborgen te houden, een spectaculair feit dat alle moeite van de herinneringsarbeid zal belonen. Dat feit doemt uiteindelijk uit de mist van het verleden op: hij was erbij, als jochie, hij zat bij zijn pappa en mamma in de auto toen die tegen de boom vloog. Is dat het nou? Is dat de schat waar Sam het hele boek over moest doen om hem op te graven? Wat moet hij ermee? En wat moet ik, als lezer, ermee? Maakt het mij wijzer over Sam? Snap ik nu waarom hij die martelgang door het geheugen moest maken? Ik niet. Maar als Sams reis me zo weinig over hemzelf vertelt, vertelt die me dan misschien wèl iets over de wereld? De plaatsen die hij aandoet, komen me merkwaardig bekend voor. Bijvoorbeeld de stad waar Sam, Lisa en Raph wonen. Die lijkt verdomd veel op Amsterdam, met zijn grachten en singels, cafés en discotheken, rosse buurten en onbestemde havengebieden waar in pakhuizen kunstenaars wonen en houseparty's worden gegeven. Hoe ben ik tot dit boek gekomen
Ik heb achter in mijn boek gekeken en daar stond een lijst van moderne literatuur boeken. Ik heb daaruit een aantal pakkende titels opgeschreven en ben naar de bibliotheek gegaan. Daar hadden ze echter alleen Het Grote Verlangen en Mendels Erfenis, ik koos toen voor Het Grote Verlangen omdat dat boek mij meer nieuwsgierig maakte dan Mendels Erfenis. Eigen mening Ik vond het een niet te makkelijk boek om te lezen, omdat er steeds flashbacks in zitten en je vaak pas achteraf weet wat wanneer gebeurd. Maar ik vind het wel een leuk boek. Het boeide mij wel, hoewel het een filosofisch boek was en er geen echt liefdesverhaal in zat. Wat ik wel irritant vond was dat Möring soms meerder bladzijden lang alleen maar beschreef hoe een omgeving eruit zag. En er is een soort van open eind dat heel raar eindigt : “Wij gingen naast haar zitten, tegen de stam, die tot op het blanke hout beschadigd was , stukken vast hingen naar beneden, er lag een plasje glas tussen de wortels en rondom de boom was het gras vertrapt en omgewoeld, en terwijl we daar zaten, knieën opgetrokken, armen rond de knieën geslagen, kinnen op de knieën, terwijl we daar zaten zei Lissa: hier is het gebeurd, en ik keek om mij heen en ik dacht : wat is er gebeurd?” Verder vind ik het een goed boek, ik weet alleen niet of ik het anderen aan zal raden, omdat het misschien toch voor sommigen een te saai boek is, te filosofisch.
Titel : Het Grote Verlangen, roman
Jaar van uitgave : 1992, Amsterdam Biografie Marcel Möring is geboren in 1957 in Enschede, een industriële stad valkbij de Nederlands-Duitse grens, waar hij naar een Montesorri school ging. In de late jaren 60 verhuisde zijn familie naar Assen. Hij maakt zijn middelbare school af en ging twee jaar lang Nederlandse literatuur studeren, hij kreeg toen het ene baantje na het andere. Omdat hij al op zijn dertiende had besloten later te gaan schrijven, vond hij het zinloos om verder te studeren. Hij schreef verschillende stukken in die jaren, produceerde en regisseerde er daar twee van, en verhuisde met zijn vriendin naar Rotterdam. Möring publiceerde zijn eerste novelle, Mendels Erfenis, in 1990. Zijn tweede novelle, Het Grote Verlangen, werd gepubliceerd in Engeland door Flamingo, in Amerika door HarperCollins, en in meer dan tien andere landen. Meer dan 100.000 kopieën van Het Grote Verlangen zijn alleen al in Nederland verkocht. Möring's derde boek was ook een novelle: Bederf is de weg van alle vlees. Toen kwam een 500-pagina’s bevattende novelle: In Babylon. Dit boek won twee Gouden Uilen, en een Flemische prijs voor het beste Nederlands/Flemische boek van 1998. Samenvatting Het hoofdpersonage Sam van Dijck heeft 1 tweelingzus, Lisa, en 1 broer Raph. Hun ouders stierven in een auto-ongeval toen Sam 12 was. Daarom werden ze alle 3 naar andere pleeggezinnen gebracht en hebben geen contact meer. Behalve één keer als Sam 15 is: dan belt zijn broer hem en zegt hem dat hij alles moet vergeten. Als Sam 18 is mag hij zijn eigen weg gaan en vindt hij via de notaris zijn broer Raph. Ze gaan samen een jaar trekken. Eigenlijk volgt Sam gewoon zijn broer, want hij wil hem beter leren kennen. Ze leven van tijdelijke baantjes. Als ze thuis komen gaan ze op zoek naar Lisa. Ze woont ondertussen samen met haar man Simon op een vervallen industrieterrein. Ze hebben nu alle drie een vaste job: Sam is archivaris bij een oliemaatschappij, Raph is fotograaf en Lisa schilderares. Om de twee weken komen ze nu samen bij Sam thuis en vertelt Lisa verhalen over vroeger, toen hun ouders nog leefden. Sam weet namelijk niks meer van zijn jeugd en luistert altijd zeer aandachtig. Soms denkt hij dat hij zich iets herinnert, maar blijkt dat het een verhaal van Lisa is dat hij gehoord heeft. Als Sam zijn baan verliest krijgt hij van Julius Fleming een baan aangeboden in Noorwegen. Hij moet daar alleen in een caravan wonen en metingen verrichten. Als hij na 3 maanden thuis komt is hij net op tijd voor een familiereünie. Lisa vertelt het verhaal van “De Man Die Alles Vergat”. Het gaat over David en koning Salomo. Als Salomo sterft gaat David op een tocht en preekt hij over de goede Salomo. Maar wanneer hij een verhaal moet vertellen aan een belangrijke gastheer komen er geen woorden uit zijn mond en is hij alles vergeten. De volgende dag besefte hij door een droom dat hij zijn verhalen met meer verlangen moest vertellen. En dan kwamen de woorden wel. Sam herkent zichzelf in het verhaal en weet dat als hij meer naar zijn ouders verlangt, alles vanzelf zal terugkomen. En dan opeens herinnert hij zich wat er eigenlijk gebeurd was de nacht dat zijn ouders verongelukten.
Marcel Möring, Het grote verlangen. Vijftiende, nog altijd niet gecorrigeerde druk. Uitgeverij Meulenhoff, 233 blz.. door Antoine Verbij
Aantrekkelijke titel. Het verlangen was al mijn object van studie toen ik nog in de filosofie en de psychologie zat. Maar van geredeneer over het verlangen heb ik inmiddels mijn bekomst. Veel leerzamer is het om het verlangen in het leven zelf aan het werk te zien. Of, in gesublimeerde en gestileerde vorm, in de literatuur. Wie weet wel in Het grote verlangen. Die titel belooft wat. Maar wat tref ik aan? Jawel, geredeneer. '...de herinnering is een groot verlangen', zegt Lisa al aan het slot van hoofdstuk één. Dat stemt tot nadenken, diep nadenken. Maar ik wil helemaal niet nadenken! Ik wil zien, voelen, meebeleven. ' ''Je weet wat verdween.'' Ze richtte zich op en sperde haar ogen open. ''Pappa en mamma'', zei ze, ''en God en het geheim van de liefde.'' Haar ogen vulden zich. ''Alleen de herinnering is gebleven'', zei ze, ''en de herinnering is niet genoeg, de herinnering is een groot verlangen.'' ' Hoe iemand bij het bedenken van dit soort wijsheden kan volschieten, is mij een raadsel. En dat raadsel blijft. Het hele boek lang slaan de hoofdpersonen aan het janken zodra het over pappa, mamma, God of het geheim van de liefde gaat. Maar ik zie helemaal geen mensen met verdriet, ik zie slechts een schrijver met een vaag soort filosofische pijn. Ik zie een schrijver die zo snel mogelijk naar de Grote Woorden wil: de Herinnering, het Verlangen, de Liefde. Maar ik lees geen romans om wijzer te worden over de ontologie van het verlangen of de epistemologie van de herinnering. Ik wil zien hoe die zaken in het doen en laten van mensen werkzaam zijn. Het doen en laten waar het in het boek om draait is dat van Sam, tweelingbroer van Lisa. Dus met dezelfde pappa en mamma, die ze door een auto-ongeluk verloren toen ze tien waren. Sam herinnert zich er niets van, Lisa alles. Die slaagt erin bij hem een verlangen naar herinnering op te wekken, waar hij zich vervolgens het hele boek lang aan overgeeft. Hij herinnert zich zijn zwerftochten door Nederland toen hij een jaar of twintig was, samen met zijn twee jaar oudere broer Raph. Hij herinnert zich zijn speurwerk naar de in de grond verdwenen boortoren. Hij herinnert zich zijn hele stuurloze bestaan. En vooral: hij herinnert zich - langzaam, heel langzaam - zijn vader en zijn moeder, en de avond van het ongeluk. Die herinnering lijkt iets voor hem verborgen te houden, een spectaculair feit dat alle moeite van de herinneringsarbeid zal belonen. Dat feit doemt uiteindelijk uit de mist van het verleden op: hij was erbij, als jochie, hij zat bij zijn pappa en mamma in de auto toen die tegen de boom vloog. Is dat het nou? Is dat de schat waar Sam het hele boek over moest doen om hem op te graven? Wat moet hij ermee? En wat moet ik, als lezer, ermee? Maakt het mij wijzer over Sam? Snap ik nu waarom hij die martelgang door het geheugen moest maken? Ik niet. Maar als Sams reis me zo weinig over hemzelf vertelt, vertelt die me dan misschien wèl iets over de wereld? De plaatsen die hij aandoet, komen me merkwaardig bekend voor. Bijvoorbeeld de stad waar Sam, Lisa en Raph wonen. Die lijkt verdomd veel op Amsterdam, met zijn grachten en singels, cafés en discotheken, rosse buurten en onbestemde havengebieden waar in pakhuizen kunstenaars wonen en houseparty's worden gegeven. Hoe ben ik tot dit boek gekomen
Ik heb achter in mijn boek gekeken en daar stond een lijst van moderne literatuur boeken. Ik heb daaruit een aantal pakkende titels opgeschreven en ben naar de bibliotheek gegaan. Daar hadden ze echter alleen Het Grote Verlangen en Mendels Erfenis, ik koos toen voor Het Grote Verlangen omdat dat boek mij meer nieuwsgierig maakte dan Mendels Erfenis. Eigen mening Ik vond het een niet te makkelijk boek om te lezen, omdat er steeds flashbacks in zitten en je vaak pas achteraf weet wat wanneer gebeurd. Maar ik vind het wel een leuk boek. Het boeide mij wel, hoewel het een filosofisch boek was en er geen echt liefdesverhaal in zat. Wat ik wel irritant vond was dat Möring soms meerder bladzijden lang alleen maar beschreef hoe een omgeving eruit zag. En er is een soort van open eind dat heel raar eindigt : “Wij gingen naast haar zitten, tegen de stam, die tot op het blanke hout beschadigd was , stukken vast hingen naar beneden, er lag een plasje glas tussen de wortels en rondom de boom was het gras vertrapt en omgewoeld, en terwijl we daar zaten, knieën opgetrokken, armen rond de knieën geslagen, kinnen op de knieën, terwijl we daar zaten zei Lissa: hier is het gebeurd, en ik keek om mij heen en ik dacht : wat is er gebeurd?” Verder vind ik het een goed boek, ik weet alleen niet of ik het anderen aan zal raden, omdat het misschien toch voor sommigen een te saai boek is, te filosofisch.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden