Het gouden ei door Tim Krabbé

Beoordeling 5
Foto van een scholier
Boekcover Het gouden ei
Shadow
  • Boekverslag door een scholier
  • 5e klas vwo | 2464 woorden
  • 28 december 2015
  • 9 keer beoordeeld
Cijfer 5
9 keer beoordeeld

Boekcover Het gouden ei
Shadow

Rex pakte het polaroid-toestel uit Saskia’s mand en maakte een foto van het benzinestation. Een grapje voor zometeen, maar hij zag ook de blikken al voor zich die kennissen, Saskia en hijzelf elkaar nog jaren later zouden toewerpen als ze het onderschrift in het album zagen: TOTAL-tankstation met daarin Saskia, enkele minuten voordat zij voor het eerst op de Aut…

Rex pakte het polaroid-toestel uit Saskia’s mand en maakte een foto van het benzinestation. Een grapje voor zometeen, maar hij zag ook de blikken al voor zich die kennissen, …

Rex pakte het polaroid-toestel uit Saskia’s mand en maakte een foto van het benzinestation. Een grapje voor zometeen, maar hij zag ook de blikken al voor zich die kennissen, Saskia en hijzelf elkaar nog jaren later zouden toewerpen als ze het onderschrift in het album zagen: TOTAL-tankstation met daarin Saskia, enkele minuten voordat zij voor het eerst op de Autoroute zal chauffeuren. De foto aan een punt houdend keek hij hoe het TOTAL station en de geparkeerde auto’s, haast of ze even leefden, uit de chemicaliën opdoemden.

Het gouden ei door Tim Krabbé
Shadow

Oefenen voor je mondelingen?

Komen je mondelingen er aan en wil je oefenen? Probeer onze Boekenquiz. We stellen je open vragen over de gelezen boeken.

ADVERTENTIE
Overweeg jij om Politicologie te gaan studeren? Meld je nu aan vóór 1 mei!

Misschien is de studie Politicologie wel wat voor jou! Tijdens deze bachelor ga je aan de slag met grote en kleine vraagstukken en bestudeer je politieke machtsverhoudingen. Wil jij erachter komen of deze studie bij je past? Stel al je vragen aan student Wouter. 

Meer informatie

Samenvatting:

Rex en Saskia zijn op weg naar hun vakantiebestemming in Frankrijk. Onderweg stoppen ze bij een benzinestation om even te rusten. Saskia gaat iets te drinken halen voor hun twee en neemt de autosleutels mee. Terwijl Rex wacht denkt hij aan de vakantie van drie jaar geleden. Op een gegeven moment was de benzine op, Saskia heeft toen drie uur in de auto moeten wachten totdat Rex met brandstof terugkwam. Ze was helemaal overstuur geweest. Als kind had ze een nachtmerrie gehad, waarin ze opgesloten zat in een gouden ei. In die nachtmerrie zweefde ze in een gouden ei door de ruimte zonder sterren en de enige manier om daar uit te komen was door tegen het enige andere gouden ei aan te botsen, maar het heelal is zo groot.... 
Ondertussen wacht Rex al een hele tijd op haar, maar Saskia komt niet terug. Hij rent naar het winkeltje maar niemand weet waar ze is. Saskia is spoorloos verdwenen.

Dan komt er een tijdsprong. Het is inmiddels 8 jaar later, Rex heeft Saskia niet gevonden. Hij is in Italië op vakantie met zijn nieuwe vriendin, Lieneke. Maar nog steeds denkt hij vaak aan Saskia, hij zet nog steeds advertenties in de krant. Dan krijgt hij een nachtmerrie over Saskia en het gouden ei, wanneer hij wakker wordt is hij helemaal in paniek, hij mocht Saskia niet alleen laten!

Nu komt er weer een tijdsprong, maar dit keer ook naar een ander persoon, Raymond Lemorne:

De Franse Raymond Lemorne heeft al zijn hele leven vreemde gedachten. Op een dag was hij van plan om vanaf een flat te springen. En hij sprong ook. Hij was er van overtuigd dat een gedachte onvermijdelijk de daad inhield en dat een daad onvermijdelijk is, als je eraan gedacht hebt. 21 jaar later was hij scheikunde leraar geworden, getrouwd, en hij had twee dochters van 13 en 11 jaar.

Dan komt er weer een absurde gedachte bij hem op. Hij vraagt zich af of hij ook in staat is om de perfecte misdaad te plegen. Vanaf dat moment begint hij met de voorbereidingen voor de perfecte misdaad. Hij doet net alsof hij zijn vakantiehuisje gaat opknappen. In het echt maakt hij alles gereed voor de misdaad. Hij bedenkt een plan om een jonge vrouw vanuit een benzinestation mee te lokken naar zijn auto en haar met een chloroform gedrenkte zakdoek bewusteloos te maken. Naar een paar keer te hebben geoefend ontmoet hij Saskia, het plan loopt anders dan geplant maar hij krijgt Saskia makkelijk mee.

Nu komt er weer een tijdsprong naar het heden. Rex is terug van vakantie en kan nu niet meer stoppen met denken aan Saskia, hij plaatst nog een advertentie in de krant, dit keer met succes. Lemorne neemt contact op met Rex en zegt dat hij weet wat er met Saskia is gebeurd, als enige op de wereld. Hij heeft de autosleuteltjes als bewijs. Hij zegt dat hij hem van zijn onzekerheid kan verlossen. Rex is eerst boos en wil weten wat hij met Saskia heeft gedaan. Dan zegt Lemorne dat hij mee moet gaan met hem voor het antwoord. Dit doet Rex, ze gaan naar het benzinestation waar hij Saskia is verloren. Onderweg verteld Lemorne hem alles  tot de ontvoering, wat hij daarna met Saskia heeft gedaan moet Rex zelf achter komen door een slaappil te nemen. Eerst probeert Rex nog wel te glippen maar hij kan niks bewijzen zegt Lemorne, dus dan neemt hij naar een tijdje toch maar de slaappil. Rex wordt wakker in een kist onder de grond, net als Saskia toen, hij sterft en niemand heeft ooit nog iets van de twee vernomen.

 

Indrukwekkende gedeeltes:

1: bladzijde 42: Rex voert samen met Lieneke een gesprek over Saskia.

‘Je zei dat ik stupide vragen mocht stellen. Hoop je wel eens dat ze terug komt?’

‘Nee. Maar ik stel het me wel eens voor. Dan voel ik altijd een soort teleurstelling. Alsof ik die acht jaar voor niets zou hebben geleefd. Ik zal je iets heel goedkoops zeggen: als ze terugkwam zou ik bij jou blijven. Maar als ik terug kon naar het benzinestation zou ik dàt doen. Dat zeg ik eerlijk, het heeft geen zin dit gesprek te voeren en niet eerlijk zijn.’

‘Ik vind het niet erg.’ Ze keek hem met dappere glimlach aan.

‘Maar weet je wat het ergste is?’ Het niet weten. Met twee blikjes voor de deur en tjoep, weg. Alsof iemand vond dat haar atomen maar niet meer bij elkaar moesten horen. Haar kwijt zijn is iets redelijks, maar dat niet weten niet. Dat is onverdraaglijk. Je kan daar van die gedachtespelletjes over doen. Dan krijg ik bijvoorbeeld te horen dat ze ergens leeft, ze is heel gelukkig en zo. En dan mag ik kiezen: ze blijft zo doorleven, òf ik zal alles te weten komen, in ruil voor haar dood. Dan laat ik haar dood gaan.’

Mening:

Ik vond dit wel een indrukwekkend stukje want hier kan je echt zien hoe erg het hem kwelt dat hij het niet weet. Ik vind het heel zielig. Als ik hem was zou ik denk ik precies hetzelfde doen, maar ik kan het me natuurlijk niet heel goed voorstellen hoe het is als iemand ineens spoorloos verdwenen is want zoiets heb ik natuurlijk nooit meegemaakt. Maar hier kan je je wel goed inleven in Rex vind ik. Ik voelde Rex zijn ‘pijn’ wel. Je ziet hier dus dat Rex dat hele gebeuren met Saskia nog lang niet is vergeten.

 

 

2: bladzijde 94: Rex is hier net als Saskia levend begraven door Lemorne.

Hij lag in een kist, levend begraven.

Dat dit Saskia was aangedaan! Dat zij hier zo had gelegen, smekend dat hij haar zou komen redden, tegelijkertijd zeker wetend dat hij niet kòn komen…

De eenzaamheid hiervan!

Kalm blijven, dacht hij, en een tomeloze paniek plantte zich voort in zijn bloedvaten, sneller dan zijn bloed. Kalm blijven, iets doen om te bedaren. Maar de gedachte dat wat kalm zou zijn hier jammerlijk opgesloten zou zitten maakte hem gek van angst. De wanden klemden hem vast, zonder hoop.

Het boekverslag gaat verder na deze boodschap.

Verder lezen
Gids Leraar worden

Alles wat je moet weten over leraar worden

Hoe lang lag hij hier al? Een maand? ‘Stel je voor dat ik niet kan doodgaan,’ dacht Rex, en hij barstte uit in snikken.

Later merkte hij dat zijn angst met hem aan het vechten was en zich daartoe in zijn lichaam had gestoken.

‘Kalm blijven,’ dacht hij. ‘Ik lig hier een kwartier. Ik heet Rex Hofman.’ Toen hij bedacht hoe belachelijk het was om op deze plaats een naam te hebben begon hij te lachen.

Mening:

Hier ligt Rex dus levend in een kist onder de grond. Hij ligt hier omdat Lemorne hem als enige kon vertellen en laten zien wat er met Saskia was gebeurd, waar hij dus mee instemde. Als eerst denkt hij hoe aan Saskia, hoe haar dit is aangedaan. Hij denkt dus niet direct aan zichzelf waaraan je ziet hoeveel hij van haar hield. Daarna raakt hij in paniek, hij denkt: stel je voor dat ik niet dood kan gaan. Dit deed me denken aan de nachtmerrie van het gouden ei, hier zat Saskia ook voor eeuwig in het gouden ei. Nu weet Rex ook hoe erg dat voor Saskia heeft moeten zijn (om in die kist te hebben gelegen). Hij barst na die gedachte in snikken uit. Dit kan zijn omdat hij die eenzaamheid voor zichzelf vreselijk zou vinden of omdat hij aan Saskia denkt die dit heeft moeten doormaken. Gelukkig kan Rex zichzelf weer onder controle krijgen en kan hij zelfs nog even lachen.

Ik vond het een indrukwekkend stukje omdat je hem in paniek ziet raken en er weer uit ziet komen.

 

3: bladzijde 16: Rex staat al een tijdje te wachten op Saskia bij het benzinestation, ze komt maar niet terug.

Maakte ze het nu niet echt te bont? Zou hij haar gaan wakker schudden uit de Marie Claire waar ze bij de tijdschriftenrekken stond te dromen? Nee – ze was in staat bloemen te plukken achter het benzinestation als ze die daar had zien groeien of een cadeautjes voor hem uit te zoeken. En dan zou het wel weer iets zijn als een fopspeentje of een fluitje aan een touwtje dat vogelgeluiden maakte als je het rondzwaaide of het kleinst vindbare opschrijfboekje met een onbruikbaar potloodje, en hij zou denken: ‘Hoepel toch op met die dingen’, maar tegelijk zou hij zijn cadeau lief en oprecht mooi vinden, en gelukkig zijn dat hij haar mocht hebben.

Hoe lang was ze eigenlijk al weg?

Dertien over half acht. Rex kon een gealarmeerd gevoel niet onderdrukken. Vervelend dat hij de auto niet op slot kon afsluiten, anders zou hij nu echt even gaan kijken. Hij zou nog één volle rondgang van de secondewijzer afwachten. Maar zonder er verder bij na te denken gooide hij zijn tasje met papieren in haar mand, en met de mand onder zijn arm holde hij naar de pompen.

Mening:

Ik vond het een indrukwekkend stukje omdat je hier goed kan zien hoe Saskia is en hoe goed Rex haar kent. En hoe grappig hun relatie is. Ik vond het wel grappig hoe specifiek de cadeautjes door Rex werden opgenoemd. Verder kan je zien hoe Rex eerst zichzelf gerust probeert te stellen maar uiteindelijk toch ongerust raakt (dat zie je aan: Rex kon een gealarmeerd gevoel niet onderdrukken) en gaat kijken. Dit vond ik ook wel indrukwekkend. Eerst denk je dat hij nog langer wacht omdat de auto niet op slot kan doen maar hij kan niet langer wachten.

 

 

Verdiepingsopdracht:

Ik heb gekozen voor verdiepingsopdracht 3: Gebeurtenissen en opbouw

Perspectief:

De wereld wordt voor het grootste gedeelte door Rex gezien. En een klein stuk door Lemorne. Maar het wordt niet in de ik-persoon geschreven.

Doordat je niet de ontvoering uit de ogen van diegene die ontvoert wordt ziet, moet je als lezer zelf verzinnen hoe ze zich zou voelen tegenover Lemorne. En hoe ze zich in de kist onder de grond zou hebben moeten voelen. En ook nog in vele andere situaties. Dit is wel leuk, want je kan het zelf invullen maar soms is het ook frustrerend dat je het niet weet, zoals bij het stuk dat Saskia in de kist lag.

 

Ik heb ervoor gekozen om een pagina te herschrijven vanuit Saskia’s ogen. En dan het stuk van de ontvoering. (normaal wordt dit stuk door Lemorne’s ogen gezien.) In het boek wordt niks in de ik-persoon verteld maar hier heb ik daar wel voor gekozen want dan heb ik het gevoel alsof je ‘dichter bij haar staat’.

Herschreven pagina: (blz.: 75/76)

Ik zag de man die mij net probeerde te helpen met geld wisselen met een sleutel in zijn hand met een sleutelhanger in de vorm van een R. Ik vroeg of ik mocht kijken. Hij snapte eerst niet waar ik het over had dus wees ik naar de sleutelhanger want ik wist niet hoe je dat moest zeggen in het Frans. “Kunt u me zeggen waar ik zo een kan kopen?”, vroeg ik. Hij zei dat hij er vertegenwoordiger in was en dat hij ze in zijn auto had liggen. Ik kon het haast niet geloven, dat zou een heel leuk cadeautje zijn voor Rex. Ik vroeg dus of ik er een van hem mocht kopen. En dat kon! En hij was maar negen franc vijftig. De man wenkte me te volgen dus liep ik hem achterna. Ik liep naar het aanhangwagentje bij de auto maar hij zei: “Neenee”. Hij wees naar de achterbank. Ik zag een doos op de achterbank staan waar een adres op stond. Er lag een mitella tegen de doos wat ik een beetje vreemd vond. De man boog zich naar de achterbank en richtte zich weer op, “Hij is nogal zwaar,” zei hij, naar de doos wijzend. Hij zei dat het makkelijker zou zijn als ik even instapte. Toen maakte hij een gebaar naar de andere deur. Ik wist niet zeker of ik hem wel moest vertrouwen. “Een R”, vroeg hij. “Ja”, zei ik en ik begon om te lopen. Vervolgens ging ik in de auto zitten en draaide ik me naar de doos maar toen zei de man opeens: “Pardon, een moment”. Ik voelde dat hij achter me langs reikte. En ineens drukte hij een prop in mijn gezicht. Ik probeerde alles te doen om weg los te komen maar hij hield me te stevig vast.

Ik zag de man die mij net probeerde te helpen met geld wisselen met een sleutel in zijn hand met een sleutelhanger in de vorm van een R. Ik vroeg of ik mocht kijken. Hij snapte eerst niet waar ik het over had dus wees ik naar de sleutelhanger want ik wist niet hoe je dat moest zeggen in het Frans. “Kunt u me zeggen waar ik zo een kan kopen?”, vroeg ik. Hij zei dat hij er vertegenwoordiger in was en dat hij ze in zijn auto had liggen. Ik kon het haast niet geloven, dat zou een heel leuk cadeautje zijn voor Rex. Ik vroeg dus of ik er een van hem mocht kopen. En dat kon! En hij was maar negen franc vijftig. De man wenkte me te volgen dus liep ik hem achterna. Ik liep naar het aanhangwagentje bij de auto maar hij zei: “Neenee”. Hij wees naar de achterbank. Ik zag een doos op de achterbank staan waar een adres op stond. Er lag een mitella tegen de doos wat ik een beetje vreemd vond. De man boog zich naar de achterbank en richtte zich weer op, “Hij is nogal zwaar,” zei hij, naar de doos wijzend. Hij zei dat het makkelijker zou zijn als ik even instapte. Toen maakte hij een gebaar naar de andere deur. Ik wist niet zeker of ik hem wel moest vertrouwen. “Een R”, vroeg hij. “Ja”, zei ik en ik begon om te lopen. Vervolgens ging ik in de auto zitten en draaide ik me naar de doos maar toen zei de man opeens: “Pardon, een moment”. Ik voelde dat hij achter me langs reikte. En ineens drukte hij een prop in mijn gezicht. Ik probeerde alles te doen om weg los te komen maar hij hield me te stevig vast.

Effect en mening:

Saskia’s gevoelens worden helemaal niet verteld in het boek, alleen aan het begin wordt er verteld over de nachtmerrie van het Gouden Ei, hoe bang ze toen was. Maar dat wordt ook niet door Saskia verteld. Rex verteld alles over Saskia in het verhaal.

De misdaad wordt door de ogen van Lemorne en Rex verteld. Maar niet door Saskia dus als dat zoals hier wel zou gebeuren, zou het verhaal wel heel anders worden. Ik vond het ook wel vreemd dat het door de ontvoering door iedereens ogen werd gezien behalve door diegene die werd ontvoert, wat het wel minder leuk maakte vond ik zelf. Maar dat zal iedereen weer anders vinden.

Door ook een stuk vanuit Saskia’s ogen te schrijven heb je wel meer het idee wat voor een persoon zij is denk ik, ondanks dat ze wel heel goed wordt beschreven door Rex.

Rex wou weten hoe Saskia zich zou hebben gevoelt toen ze in de kist lag onder de grond. Rex stelt zich wel voor dat ze zich waarschijnlijk heel eenzaam had gevoeld en je kan ook zien wat die eenzaamheid met Rex doet (gelukkig krijgt hij het weer onder controle). Maar je weet niet of Saskia zichzelf ook weer gerust kon stellen, en je weet dus ook niet hoe ze zich precies voelde. Dit is hetzelfde bij de ontvoering (dit heb ik dus herschreven). Je wil weten wat Saskia toen dacht.

Waarom dan toch niet het stuk van Saskia in de kist vanuit Saskia’s ogen?:

Het zou minder leuk zijn omdat je het einde dan al eerder weet, wat juist de spanning in het boek bracht. Dus dan zou je het stuk wat door Saskia wordt verteld aan het eind moeten doen.

Maar als ik Tim Krabbé was zou ik misschien dat toch niet doen want nu ga je wel meer erover nadenken en zo kan iedereen zijn eigen inbeelding maken. Het stuk van de ontvoering zou ik echter wel door Saskia’s ogen in het boek zetten want hiermee verklap je niets en het is wel interessant vind ik.

 

 

 

 

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.

Andere verslagen van "Het gouden ei door Tim Krabbé"