Samenvatting

Rex Hofman en Saskia Ehlvest zijn op weg naar hun vakantiebestemming aan de Middellandse Zee. Op den duur stopt Rex bij een TOTAL- benzinestation aan de Autoroute om te tanken. Ondertussen haalt Saskia wat blikjes drinken op. Rex maakt een foto. Hij denkt terug aan 3 jaar geleden. Toen, tijdens hun eerste vakantie, was de benzine op geweest en had Saskia drie uur lang in de auto moeten blijven. Saskia was vreselijk in paniek geweest en het voorval had haar laten denken aan haar droom waarin ze zat opgesloten in een gouden ei die door de ruimte zweefde. Rex wacht nog steeds op haar. Na een tijdje wordt Rex ongerust omdat zijn vriendin nog steeds niet terug is gekomen en hij gaat haar zoeken in de service-winkel. Niemand heeft helaas een glimp opgevangen van Saskia. Saskia is spoorloos verdwenen...

Raymond Lemorne was altijd al een vreemd figuur geweest. Toen hij 16 jaar oud was sprong hij eens van een flatgebouw af. Gewoon om te voelen of hij de mogelijkheid had om te springen. Eenentwintig jaar later kwam er een dergelijk idee in hem op. Hij was leraar scheikunde, gelukkig getrouwd en hij had twee dochters. Op een dag redde hij per toeval een klein meisje van de verdrinkingsdood. Na deze heldhaftige actie vraagt Raymond zich af of hij ook in staat is om een misdaad te plegen. Hij besluit te beginnen met de voorbereidingen van de, in zijn ogen, perfecte misdaad. Eerst verbouwt hij zijn vakantiehuisje, om het voor hem nog onbekende slachtoffer in op te sluiten. Ook fabriceert hij een pot chloroform en koopt een pistool en een oud matras. Nu begint hij met het echte werk; het repeteren en voorbereiden van de moord zelf. Eerst proeft hij nog iets van het begrip ‘moord'; hij schiet twee kampeerders dood die op zijn grasveldje waren gaan staan.

Lemorne's plan: bij een tankstation langs de Autoroute zal hij, met zijn ene arm in een mitella, aan een buitenlandse vrouw vragen of zij hem wil helpen bij het aankoppelen van zijn aanhangwagentje. Vervolgens maakt hij haar bewusteloos m.b.v. het chloroform. Hij repeteert het een paar keer en na een aantal mislukte pogingen, heeft hij eindelijk geluk. Saskia, het perfecte slachtoffer, spreekt hem aan omdat ze is geïnteresseerd in de sleutelhanger met een R, die hij bij zich draagt. Saskia is verloren.

Acht jaar na de verdwijning van Saskia vraagt Rex tijdens een vakantie in Italië zijn huidige vriendin Lieneke ten huwelijk. De doorslag gaf een badmintonwedstrijd die ze toen hadden gewonnen. De verdwenen Saskia blijft echter een beletsel voor zowel Rex als Lieneke. ‘s Nacht heeft Rex een beangstigende nachtmerrie over het gouden ei. Evenals Saskia destijds had...

Na de vakantie met Lieneke in Italië begint Rex een zoektocht naar Saskia. Op de advertenties die hij in Franse kranten laat plaatsen, komen weinig waardevolle reacties. Op 1 reactie na: Raymond Lemorne komt naar Amsterdam om Rex aan te bieden al zijn vragen te beantwoorden op voorwaarde dat hij ondergaat wat Saskia ook heeft ondergaan. Rex herkent Lemorne als de man met de mitella die hij destijds bij het TOTAL-benzinestation had gezien en stemt toe. Hij weet dat hij daarmee zijn doodvonnis tekent.

Rex en Raymond Lemorne rijden naar het TOTAL- benzinestation. Hier moet Rex koffie met een slaapmiddel drinken. Rex doezelt langzaam in een diepe slaap, terwijl Lemorne vertelt wat er destijds met Saskia is gebeurd. Als Rex wakker wordt, ligt hij op een matras in een doodskist. Lieneke zoekt Rex, maar moet concluderen dat hij spoorloos verdwenen is. Noch van Rex noch van Saskia is ooit nog iets vernomen. 

tijd

1  Hoe is het tijdsverloop in het verhaal?

Het verhaal wordt verteld in de verleden tijd. De hoofdstukken vormen geen chronologisch geheel, het verhaal bestaat ook uit verschillende flashbacks die je na een tijdje een volledig beeld geven van de situatie.

 2  Wanneer speelt het verhaal zich af? 

Het verhaal speelt zich af tussen 1950 en 1983.In hoofdstuk 3 wordt in een flash- back de voorgeschiedenis van de moordenaar Lemorne verteld, dit stuk speelt zich af in 1950. Op 28 juli 1975 wordt Saskia ontvoerd door Lemorne.

Na acht jaar, in de zomer van 1983, vraagt Rex Lieneke ten huwelijk. Daarna zet hij een opsporingsactie op om Saskia te vinden. De totale vertelde tijd is dus ongeveer 34 jaar.     

3 Maakt het tijdsverloop het verhaal spannend of juist saai, verwarrend of onduidelijk?  Het tijdsverloop maakt het verhaal erg spannend, omdat er steeds maar kleine stukjes worden verteld. Aan het eind komen alle puzzelstukjes bij elkaar en heb je een totaal beeld van alles wat er is gebeurd. Het is dus wel verwarrend maar dit is de bedoeling van de schrijver. Af en toe maken de uitgebreid geschreven gebeurtenissen het verhaal wel saai, maar je leest daar snel doorheen.                               

4 O welke redenen geeft het verhaal volgens jou een (on)betrouwbare indruk van deze periode. Geef voorbeelden. Je weet in elk geval dat het niet heel lang geleden gebeurd kan zijn, omdat er sprake is van auto’s, telefoons en snelwegen. Over de precieze tijd kan je niet heel veel zeggen, maar je zou het kunnen opmaken uit de kledingstijl.(bijvoorbeeld het truitje met een laag uitgesneden rug, van Saskia)

Perspectief

1  Bij wie/welke verhaalfiguur ligt het perspectief?    

In de eerste twee hoofdstukken ligt het perspectief bij Rex Hofman. In het derde hoofdstuk ligt het perspectief bij Lemorne en in hoofdstuk vier wordt er weer geschreven uit het perspectief van Rex. In het laatste hoofdstuk ligt het perspectief even bij Lieneke.

2  Welk effect heeft dit op het verhaal? Het is aan het begin heel verwarrend, omdat het zo veel veranderd en je nog niet precies snapt wat de personen met elkaar te maken hebben. Het zorgt ervoor dat je heel erg moet letten op de dingen die beschreven zijn vanuit het perspectief van de andere hoofdpersoon. Hierdoor begin je op een gegeven moment te snappen hoe hun levens elkaar kruisen. Het verhaal wordt dus een stuk ingewikkelder, maar ook veel spannender.

3  Hoe is de verteller bij de handeling betrokken? De verteller zit niet in het verhaal en is dus niet bij de handeling betrokken, maar vertelt alles precies zoals de personages de handelingen zien.

4  Hoe heeft het perspectief invloed op jouw manier van kijken naar de handeling? Je ziet de handeling door de ogen van de schrijver en hierdoor wordt jouw mening bepaald omdat de schrijver de personages beschrijft en jij dit beeld van hen, overneemt.Doordat het verhaal geschreven is vanuit twee verschillende perspectieven heb je wel twee verschillende kanten van de handeling gezien, tenminste, bij de handeling die beide personages meemaken.                                                 

Personages

1  Wie zijn de belangrijkste verhaalfiguren? Beschrijf ze kort qua innerlijk en uiterlijk. 

Rex Hofman – Rex houdt erg veel van spellen, hij ziet veel dingen in zijn leven ook als spelletjes. Het nadeel is wel dat Rex heel slecht tegen zijn verlies kan. Je kunt Rex ook wel een controllfreak noemen.Van zijn uiterlijk is weinig bekend.

Raymond Lemorne – Lemorne is net als Rex ook gek op spelletjes, Hij wordt geobsedeerd door de gedachte dat hij dingen zou kunnen doen die je normaal niet zou doen. Lemorne is erg doelgericht, perfectionistisch, slim en meedogenloos. Je kunt hem ook wel een psygopaat noemen.Lemorne heeft kort grijsblond haar, is goedverzorgd en ziet er aangenaam en tegelijk gebiedend uit.

2  Maken de personages een persoonlijke ontwikkeling door? Zo ja, beschrijf deze ontwikkeling.

De personages blijven beide vastberaden om hun doel te bereiken, er verandert gedurende het hele boek niets aan deze opgave. Ze leren dus niks van de gebeurtenissen. Lemorne leert wel heel veel over hoe hij zijn misdaad moet plannen, maar persoonlijk is er niks bij hem ontwikkeld.

3  Neemt de hoofdfiguur belangrijke beslissingen? Zo ja, welke?    

Rex Hofman-  Hij kiest ervoor om kostte wat het kost achter de waarheid te komen. Zijn laatste beslissing was de belangrijkste. In de auto stappen en hetzelfde ondergaan als Saskia, of verder gaan met zijn leven zonder achter de waarheid te komen.

Raymond Lemorne-  Lemorne maakt ook een belangrijke beslissing. Hij hoeft hier alleen niet lang over na te denken. Lemorne kiest ervoor om tot het einde door te gaan. Om de gehele misdaad uit te werken. Tot in de puntjes..

4  Met welke verhaalfiguur voel je je het meest verwant? Leg uit waarom dit zo is.

Ik voel met het meest verwant met Rex. Het is moeilijk om je met een van de verhaalfiguren verwant te voelen, omdat het beide twee hele aparte figuren zijn. Ze hebben een uniek karakter en dit karakter is nou niet iets waar ik me in zou kunnen herkennen. Toch heb ik voor Rex gekozen, omdat ik nooit in staat zal zijn om een moord te plegen en ik kan me wel indenken dat ik veel(niet alles)voor de waarheid zal overhebben

Je eindwaardering

Ik vond het boek interessant om te lezen, leuk is anders, maar het verhaal zit goed in elkaar en het onderwerp heeft me wel geboeid. Ik vond het een hele uitdaging om het verhaal in één keer te snappen.

Structurele argumenten: Ik vond dat de structuur van het verhaal erg goed in elkaar zat. Het is eens wat anders dan een voorgekauwd verhaal. Je moet echt zelf gaan nadenken, wat soms ook wel eens tot problemen leidt, omdat ik als ik lees niet altijd even goed oplet. Het was af en toe wel lastig om het tijdsverloop te volgen, bijvoorbeeld bij hoofdstuk twee, het duurde bij mij even voordat ik doorhad dat we acht jaar verder waren en niet acht jaar terug in de tijd. Je hebt de hele tijd al een vermoeden, maar voordat je zeker weet in welk tijdvak van het verhaal je zit heb je het hoofdstuk al weer bijna uit en spring je weer verder of terug in de tijd. Dit is soms ingewikkeld maar het geeft toch weer hoe goed het verhaal in elkaar zit. Wat ik ook erg leuk vond waren de motieven die steeds terug kwamen, zoals het getal acht en de droom van het gouden ei. De schrijver heeft het verhaal goed opgebouwd tot de climax, de ontknoping van het hele verhaal, het moment waarop alle puzzelstukjes in elkaar vallen. De spanning van het verhaal pakt je vast en laat je niet zo snel meer los. Het enige moment waar mijn aandacht een beetje verslapte was gedurende de eerdere pogingen van Lemorne, om een vrouw in zijn auto te krijgen. Dit duurt mij allemaal te lang en ik vind het niet belangrijk voor het verhaal. Het einde was ook niet wat ik verwacht had, dat haalde echt mijn waardering voor het boek naar beneden. Saskia en Rex gaan allebei dood, verder niks. Het is zo direct, je kunt er niks mee. Je bent het hele boek aan het wachten op de ontknoping en dan blijkt dat ze beide dood gaan op dezelfde manier. Het is geniaal bedacht natuurlijk, maar het was gewoon niet het einde dat ik had gewenst.

Emotionele argumenten: Het boek sleepte me wel mee, het trok je echt mee in het verhaal doordat alles goed beschreven was en je zo snel mogelijk wilde weten hoe het afliep. Ik werd boos op momenten dat ik vond dat de personages de verkeerde keuzes maakten en zodra jij meer weet dan het personage wil je voorkomen dat ze een bepaalde fout maken. Het boeide me hoe alles in elkaar paste en hoe slim Lemorne alles had aangepakt. En ik voelde de paniek toen Rex Saskia kwijt was. De manier waarop hij verscheurd werd door angst en allerlei gedachtes in zijn hoofd haalde over wat er zou gebeuren raakte mij en liet me nadenken over hoe ik zou omgaan met een dergelijke situatie. Diezelfde paniek, eigenlijk nog erger, die hij voelde toen hij eenmaal in die kist zat benauwde me ook. Het idee opgesloten te zitten, verschrikkelijk!

Intentionele argumenten:

 Ik denk dat de schrijver ons vooral bewust wil maken van het feit dat mensen als Lemorne echt bestaan. Hij heeft ook laten merken dat bij een vreemde in de auto stappen niet echt verstandig is om te doen. Dit betekent niet dat het hele boek om deze boodschap is geschreven, maar voornamelijk om ons te amuseren. Als ik nu in alleen in een benzinestation zou rondlopen zal ik onbewust toch terug denken aan het boek en dan zou de schrijver het idee hebben dat de ‘boodschap’ over is gekomen.

Morele argumenten:

Ik ben in het boek niet bepaald dingen tegengekomen waar ik het niet mee eens was.

Realistische argumenten:

Ik vind het boek wel realistisch. Het is mogelijk dat dit verhaal in werkelijkheid zou gebeuren, maar de kans is klein. Er komen in het boek veel dingen voor die je in het dagelijks leven niet tegen zou komen en soms zeker niet tegen zou willen komen, maar je weet dat dit soort dingen ergens in de wereld wel zouden kunnen gebeuren.

Vernieuwsargumenten:

Ik vind het boek erg origineel, omdat de ideeën die Lemorne heeft ideeën zijn waarover je niet vaak hoort. Deze gedachten prikkelden me en ik probeerde af en toe te denken als Lemorne, een voor mij onmogelijke opgave. Ik heb ook nooit een boek gelezen over dit onderwerp, dus in dat opzicht is dit boek ook vernieuwend.

Stillisiche argumenten:

Ik vond het taalgebruik van de schrijver erg makkelijk, het was simpel geschreven en goed te volgen, vaak in korte zinnen. Het idee van alleen zijn komt vaak terug in de beschrijvingen van Tim Krabbé en ook de vergelijkingen met de ruimte(het gouden ei) zie je vaak terug in sommige zinnen. Ik vind het leuk dat hij dit soort dingen heeft gebruikt, het geeft een extra stukje waardering, omdat er meer in een verhaal zit dat je hebt verwacht.

A         Stellingen over ‘het gouden ei’ – Tim Krabbé

‘De titel het gouden ei is vergezocht.’

Ik ben het oneens met deze stelling, omdat ik vind dat de titel zeker wel veel met het boek te maken heeft. Overal in het boek kom je verwijzingen naar het gouden ei tegen. Allereerst heb je de droom van Saskia, dan wordt er een flashback van Rex beschreven over de dag dat hij Saskia alleen achterlaat in het donker en benzine gaat halen. Saskia beleeft dit net als haar droom en is verschrikkelijk bang. Later lees je over het gevoel dat Rex heeft als hij Saskia kwijt is: ‘Hij voelde zich eenzaam als een achtergelaten ruimtewandelaar.’  Deze zin heeft in de verte ook weer te maken met de droom, door het idee alleen te zijn in de ruimte. Ook de zin, ‘Ze leek van de aardbodem verdwenen’  verwijst hier weer naar. Rex beschrijft ook een gevoel dat hij denkt dat Saskia voelt; ‘de angst en de eenzaamheid van het Gouden Ei, als of daarmee zijn wens eindelijk in vervulling was gegaan: één met haar worden.’  Weer een verwijzing naar het gouden ei. En natuurlijk de ontknoping, het opgesloten zitten in een doodskist, hetzelfde gevoel als opgesloten zitten in het gouden ei, eenzaamheid, angst en het idee er nooit meer uit te kunnen. Het hele boek draait om deze droom en daarom ben ik het oneens met de stelling dat de titel vergezocht zou moeten zijn.

B         We bekijken de film ‘Spoorloos’

Wat vond je beter, de film of het boek? Leg duidelijk uit waarom.

 Ik vond het boek stukken beter dan de film, omdat ik de film ontzettend slecht vind. Slecht geacteerd en veel te langdradig. De dingen die in het boek zijn geschreven zijn gewoon niet gemaakt om in een film voor te komen. Het boek bestaat grotendeels uit gedachten van de personages en er komen maar weinig dialogen voor, ook de flashbacks zijn veel leuker om te lezen dan in de film te zien. Al met al vond ik het boek gewoon beter en veel interessanter om te lezen. De film boeide me gewoon totaal niet.

Vind je dat in het boek en de film sprake is van hetzelfde verhaal of verschilt het boek op zoveel (belangrijke) punten dat er eigenlijk een ander verhaal wordt verteld.

Nee het is precies hetzelfde verhaal en de grote lijnen zijn strikt aangehouden in de film. Er zijn zelfs zinnen letterlijk overgenomen. Dus ja, er is sprake van hetzelfde verhaal.

Opdracht 6

Recensie 1 (negatief):

Tim Krabbé, thans 41 jaar, bracht het als schaker tamelijk ver (over schaken publiceerde hij 'Nieuwe Schaakcuriosa'), hij bracht het als wielrenner tamelijk ver (over wielrennen publiceerde hij de roman 'De Renner') en hij schrijft al sedert 1967 romans en verhalen die soms sterk opvallen. Na een drietal niet zo belangrijke romans kwam hij bijvoorbeeld in 1978 met de verhalenbundel 'De stad in het midden' die terecht de aandacht trok. In datzelfde jaar volgde nog 'De Renner' dat de weerslag is van een in juni 1977 gereden klimkoers in Zuid-Frankrijk waarbij Krabbé als tweede eindigde. Het leek er op of Krabbé als schrijver toen door zou breken, maar het werd weer betrekkelijk stil om hem heen.

Voor dit voorjaar was een bundel met wielerverhalen aangekondigd, een bundeling van een aantal van Krabbé's wielercolumns uit NRC/Handelsblad, aangevuld met een paar verhalen. Voorts verscheen al 'Het gouden ei', een novelle over een misdaad, een gruwelijke moord, gepleegd op een jonge vrouw, waarmee Krabbé teruggrijpt qua thema op zijn eerste roman uit 1967: 'De werkelijke moord op Kitty Duisenberg'. Met 'Het gouden ei' heeft Krabbé nogal hoog gegrepen. De opzet, de 'vondst', is zeer boeiend, maar de uitwerking bevat onhandigheden en weinig terzake doende uitweidingen die maken dat men het boekje, hoe beklemmend en luguber het hier en daar ook is, toch ietwat teleurgesteld uit handen legt. (1) Het eerste thema: het verdwijnen van Saskia, zoals dat in het eerste hoofdstuk verteld wordt, is het meest verrassende, juist door de onverklaarbaarheid van het gebeuren. Twee mensen, Saskia, half de twintig, en haar acht jaar oudere vriend Rex zijn per auto op weg naar hun vakantiebestemming in Zuid-Frankrijk. Ze kennen elkaar al lang, zijn nu moe, hebben ook een beetje gekibbeld, maar het weer goed gemaakt. Het loopt tegen de avond en bij een benzinestation ontspannen ze even. Saskia, die niet graag chauffeert, heeft beloofd dat ze van dit ogenblik af rijden zal. Ze heeft de autosleuteltjes al gepakt. Terwijl ze naar het toilet is maakt Rex voor de grap een foto van het tankstation, met de bedoeling daar later in hun album bij te schrijven: 'Total-tankstation met daarin Saskia, enkele minuten voordat zij voor het eerst op de Autoroute zal chaufferen'. Saskia zou ook nog een paar blikjes drinken meebrengen. Rex denkt nu vertederd aan haar. Aan gemene streken die hij met haar heeft uitgehaald, aan plagerijen waarbij hij haar een beetje beloog of bedroog. En aan Saskia's nachtmerrie als kind, die ze hem verteld had: 'dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten, en ze kon niet doodgaan. Er was maar één hoop. Er vloog nog zo'n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot!'

Hij besloot haar niet meer zo te plagen. Saskia blijft wonderlijk lang weg. Met precisie tekent Krabbé de reacties van Rex. Eerst denkt hij: Ze zal zich wat staan op te tutten om mooi te zijn als ze chauffeert en ze rekt het omdat ze er tegenop ziet. Maar na een kwartiertje raakt hij wat gealarmeerd. Hij gaat eens poolshoogte nemen in het servicegebouw, de winkel daar, kijkt zelfs vluchtig in het damestoilet: geen Saskia voor de spiegel. Terug naar de auto. Na een half uur is Rex' paniek compleet.

"Een prins in een witte RollsRoyce? Een krankzinnige impuls, en zoeff, weg, hem voorbij, een totaal nieuw leven tegemoet? 'Ik ben een beetje wispel', ze had het vaak genoeg gezegd -- ze kòn in een flits beseft hebben dat het met hem niet volmaakt was en nooit zou worden. Maar hem zó achterlaten? Ondenkbaar".

Rex doet alles wat je in zo'n geval doet. Hij klampt mensen aan, sommigen hebben haar gezien, dingen kloppen, andere niet. De politie wil er pas werk van maken als ze de volgende morgen nog niet terecht is. De avond valt, en Rex overweegt nuchter: "Ze was in een auto gesleurd of gelokt en ontvoerd. Ze zag er sexy uit, maar niet rijk. Misschien had de dader zelfs gezien dat ze bij Rex' oude auto hoorde, het moest dus om verkrachting begonnen zijn. Dan werd ze nu verkracht. En daarna? Ze kon vermoord worden. Dan werd haar lijk vroeger of later gevonden. Maar ze zou niet zo stom zijn zich te verzetten. De kans was groot dat ze ergens op een afgelegen plek werd achtergelaten, dan zou ze na verloop van tijd het hotel weten te bereiken. Al met al was dat het meest waarschijnlijk. Het was niet eens gezegd dat de vakantie reddeloos was".

Hij denkt toch ook aan haar nachtmerrie over het Gouden Ei, wil haar lot delen, haar redden.

Saskia blijft spoorloos, de jaren verstrijken. Zoals gezegd: deze opzet van het verhaal boeit door de simpele, realistische verteltrant. De ontreddering van Rex die op onverklaarbare wijze zijn vriendin verliest grijpt ook de lezer.

Het tweede hoofdstuk zorgt dan voor een anticlimax door te veel overbodig bijwerk.(2) We zijn acht jaar verder en in een vakantieoord in Italië. Rex heeft een nieuwe vriendin, Lieneke, met wie hij besluit te trouwen. Saskia's schim staat echter tussen hen in, haar nachtmerries zijn op hem overgeslagen.

Het derde hoofdstuk is weer zeer beklemmend. (3) We maken kennis met Raymond Lemorne, een leraar scheikunde en een gevaarlijke gek. Met groot inlevingsvermogen tekent Krabbé de aanvallen van gekte van deze man. Hij bezit een vervallen buitenhuisje niet ver van het bewuste tankstation en hij is het geweest die na lang oefenen en veel mislukkingen erin geslaagd is Saskia te overmeesteren en te doen verdwijnen. Ik verklap het geheim niet: zijn handelswijze is primitief-geraffineerd en leidt tot een perfecte misdaad. Hij heeft er al meer op zijn geweten.

In het laatste hoofdstuk blijkt Rex nogmaals, na acht jaar, een grote advertentiecampagne op touw te hebben gezet om Saskia op te sporen. Ook dit hoofdstuk bevat te veel bijzaken, maar de gruwelijk-onheilspellende lijn wordt weer opgevat wanneer (op nogal onwaarschijnlijke manier overigens) de moordenaar van Saskia in Amsterdam verschijnt en hem aanspreekt. (4)Raymond Lemorne wil het raadsel van haar verdwijnen alleen ontsluieren als Rex er in toestemt hetzelfde lot te ondergaan als Saskia -- hij weet dat ze dood is en dat het dus ook zijn dood betekenen zal. Hij denkt aan het Gouden Ei en stemt toe. Ze rijden in Lemornes auto naar het benzinestation van weleer.

Dat Rex' dood zó gruwelijk zal blijken is wel voor iedere lezer een schok. 'Het Gouden Ei' zit echter te onbeholpen in elkaar om echt geslaagd te heten.(5) Lezenswaard is het zeker.

We hebben alleen de negatieve beoordelingszinnen/argumenten gemarkeerd.

6a Met ‘Het gouden ei’ heeft Tim Krabbé iets te hoge verwachtingen van zichzelf. Het verhaal op zich is goed, maar de uitwerking van het verhaal is niet zo boeiend geschreven. Er zijn teveel onhandigheden. Daardoor is de lezer toch wat teleurgesteld over het boekje.

1. Het tweede hoofdstuk zorgt voor een negatieve onverwachte teleurstelling.
2. Het derde hoofdstuk is erg benauwd, beklemmend. Maar Tim Krabbé heeft Raymond Lemorne neergezet met een enorm inlevingsvermogen.
3. Ook dit hoofdstuk bevat te veel randzaken. Maar de enge en onverwachte lijn wordt weer opgepakt als Raymond lemorne (de moordenaar van Saskia)  opeens verschijnt en Rex aanspreekt.
4. Dit boek is niet geslaagd, met dank aan de structuur, het zit niet goed in elkaar.

6c. 1. Wij vinden niet dat Tim Krabbé te hoog heeft gegrepen. Het boek is spannend, makkelijk geschreven en interessant.

2. Wij zijn het hiermee eens, je komt opeens in een ander verhaal. Het wordt bijna saai door te veel bijzaken.

3. Het derde hoofdstuk is in het begin erg verwarrend. Uiteindelijk vinden we het erg goed gedaan van de schrijver; uit het perspectief van de moordenaar schrijven.

4. Wij vonden het hoofdstuk niet te veel bijzaken bevatten, omdat je het einde nadert wil je namelijk snel doorlezen, wat kan, om achter de ontknoping te komen.

5. Wij vinden het boek spannend genoeg, om wel geslaagd te heten!

Recensie 2 (positief):

"Het gouden ei" is een bestseller om u tegen te zeggen. Er zijn in de jaren '80 en '90 van de voorbije eeuw weinig Nederlandstalige romans verschenen die het collectieve geheugen van ons taalgebied op een dusdanige manier hebben doordrongen. (1) Het feit dat de roman sinds zijn verschijnen in 1983 op zowat elke verplichte literatuurlijst van elke middelbare school tussen Groningen en Oostende heeft gestaan, is daar natuurlijk niet vreemd aan. (Het feit dat hij ondertussen twee keer is verfilmd, één maal erg indrukwekkend in Nederland onder de titel 'Spoorloos', en één keer in de Verenigde Staten minder overtuigend als 'The vanishing', natuurlijk evenmin). Het heeft nog niets van zijn spankracht verloren en de roman blijft aankomen als een vuistslag (in een lege maag). (2) Het is het begin van de zomervakantie, valavond, ergens op de Route du Soleil. Rex' vriendin Saskia blijft wel erg lang in het benzinestation. Rex zelf blijft bij de auto wachten, en neemt een polaroid van dat station, bij wijze van grap. Maar dan blijkt, we zitten dan op pagina 15 van de 98, dat ze niet terugkomt. Ze is verdwenen. Tijdens de rest van het verhaal schetst Krabbé de gevolgen van deze verdwijning voor Rex, geeft hij een psychologisch dader-profiel, en verhaalt hij de afschuwelijke ontknoping (3)als die twee elkaar ontmoeten. "Het gouden ei" blijft na al die jaren een zeer intense(4), hoewel korte leeservaring. (5)

6a      1.  Stilistisch argument

         2. Emotioneel argument

         3. Moreel argument

         4. Emotioneel argument / Moreel argument

         5. Structureel argument

6b       1. Het verhaal blijft hangen, het was indrukwekkend.

2. Het boek is steeds verassend en schokkend.

3. Het boek heeft een gruwelijk einde.

4. Het is een krachtige en hevige leeservaring..

5. Het boek is dun en je leest er snel doorheen

6c      

1. Wij vinden dat dit niet waar is. We hebben van niet veel mensen in onze omgeving, m.u.v. school, over dit boek gehoord, die dit zo hebben ervaren, laat staan gelezen hebben.
2. Het boek is best wel schokkend, maar het verhaal heeft ons niet op zo’n manier geraakt. Het was schokkend, maar in het hele verhaal werd er ook naar toe gewerkt, het was ook te verwachten.
3. Hier zijn we het helemaal mee eens. Levend begraven is werkelijk afschuwelijk.
4. We zijn het hier grotendeels wel mee eens, omdat het boek toch wel veel ‘intense’ gebeurtenissen heeft.
5.  Hier zijn we het wel mee eens. Het is een erg kort boek (wij lazen ook nog een verkorte versie als we het goed begrepen hebben), maar dit is niet ten koste van de kwaliteit van het boek. Als er nog meer uitstel zou zijn, zou het waarschijnlijk te veel uitwerkingen betreffen en saai en langdradig worden.

 7. Ik ben na het lezen van de recensies niet van mening veranderd en heb daarom niks veranderd in mijn eindwaardering.