1. De titel van het boek is: Het Gouden Ei.

2. De auteur van het boek is Tim Krabbé.

3. Samenvatting:
Rex en Saskia zijn op reis naar Frankrijk. Onderweg stoppen ze bij een benzinestation. Saskia gaat iets te drinken halen, maar als Rex al een tijd op haar zit te wachten blijkt ze ontvoerd. Als kind had Saskia een nachtmerrie gehad, waarin ze opgesloten zat in een Gouden Ei. Acht jaar later is Rex op vakantie met zijn nieuwe vriendin Lieneke. Hij krijgt dezelfde nachtmerrie over het Gouden Ei. Vanaf dat moment gaat hij opnieuw op zoek naar Saskia. Na een aantal dagen komt de fransman Raymond Lemorne bij hem. Lemorne wil hem vertellen wat er met Saskia is gebeurd, maar alleen als Rex hetzelfde lot ondergaat. Rex stemt toe, terwijl hij weet dat hij dan dood zal gaan. Lemorne laat hem een slaapmiddel innemen. Als Rex wakker wordt, ligt hij in een doodskist. Hij is levend begraven, net als Saskia.

5. De thema’s van het boek zijn liefde en misdaad. Omdat de liefde tussen Rex en Saskia erg belangrijk is voor het verhaal en omdat de verdwijning van Saskia en Rex de spanning in het verhaal extra sterk maakt. Een minder belangrijk thema (maar wat er toch bij hoort) is claustrofobie. Dan ben je bang voor kleine ruimtes (de nachtmerries over het gouden ei).


6. Ik vind het dat het verhaal goed is geschreven, want je wilt verder lezen omdat je wilt weten wat er met Saskia is gebeurd. Als je het boek uit hebt blijf je er nog wel een tijdje over nadenken want je zit nog met een aantal vragen die niet beantwoord worden. Dat was aan de ene kant wel leuk maar aan de andere kant ook niet want het was dan een soort open einde. Het thema leek me erg leuk omdat een misdaad boek meestal erg spannend is. Het boek is wel geloofwaardig, maar ik kan me niet voorstellen dat iemand, zoals Raymond Lemorne, zo wreed kan zijn.

7. Het verhaal speelt zich op verschillende plaatsen af:
Het verhaal begint op de Franse wegen, bij een Total benzinepomp. Dat is een belangrijke plek, omdat Saskia daar ontvoerd wordt. In het tweede hoofdstuk zijn Rex en Lieneke op vakantie in Marina di Camerote. Dit is 8 jaar na de ontvoering van Saskia. In hoofdstuk 3 is het verhaal bij de ontvoerder in frankrijk, in het plaatsje Autun. En hoofdstuk 4 is in Amsterdam, bij het flatje van Rex en eindigt bij hetzelfde Total station. Het laatste hoofdstuk gaat vanuit Lieneke, ook weer in Amsterdam.



8. Wanneer speelt het verhaal zich af:
Het verhaal wordt verteld in de verleden tijd. Het verhaal bestaat uit verschillende flashbacks die je na een tijdje een volledig beeld geven van de situatie. Het speelt zich af tussen 1975 en 1983. In hoofdstuk 3 wordt in een flash- back de jeugd van de moordenaar Lemorne verteld. De tijd die verstrijkt in het boek is ongeveer acht jaar.

9. De hoofdstukken lopen niet chronologisch want de tijden verspringen heel erg. Voorbeeld: in hoofdstuk 1: 1975 en in hoofdstuk 2: 1983. Er komen ook een aantal flashbacks in voor.

10. misdaadroman

11. In de meeste hoofdstukken wordt het verhaal door Rex verteld. Maar in een paar hoofdstukken ook door Raymond Lemorne en Lieneke. Ik denk dat de schrijver dit doet zodat je kan meeleven met alle personen en kan zien hoe zij het beleven. Het verhaal is geschreven in een hij/zij perspectief.

12. Ik denk dat de auteur je duidelijk wilt maken dat je nooit bij vreemde mensen in de auto moet stappen. En altijd moet oppassen, want je weet maar nooit wat voor rare personen er kunnen zijn. Want dit gebeurt ook in het boek.

13. Ik kan me het best inleven in Rex want het verhaal wordt het meest in zijn ogen verteld en daardoor weet je precies hoe hij het allemaal meemaakt.


14. Fragment dat me bijzonder aanspreekt (in de ogen van Lemorne):
Hij draaide zijn grasveld op en zag een half opgezette oranje tent. In het gras lagen twee jongens die verschrikt overeind kwamen. Het bleken twee Duitse lifters te zijn, jongens van een jaar of zeventien. Ze spraken geen Frans, Lemorne moest zijn Duits van stal halen. De jongens waren nogal ontdaan en onzeker over zijn verschijnen. Ze hadden geen kampeerterrein meer kunnen bereiken en gedacht dat ze hier wel een nacht konden blijven. Ze waren er een half uur. Nee, niemand had gezegd dat ze hier mochten kamperen. Ze hadden eerst nog een tijd staan liften. Ze hadden niemand gesproken, ze waren in het dorp afgezet en hier naartoe gelopen. Als ze mochten blijven zouden ze morgenochtend zo vroeg mogelijk weggaan. ‘Jawel, dat zal wel gaan,’ zei Lemorne. Hij ging in zijn auto zitten en dacht na. Door de voorruit keken de jongens hem met nog niet helemaal durvende glimlachen aan. Lemorne pakte het pistool uit het dashboardkastje en stapte uit. Hij koos een van de jongens als eerste, en schoot hem dood. Hij had de ander ook onmiddellijk dood willen schieten, maar de langzame manier waarop de onderlip van die jongen van zijn snorretje vandaan zakte sloeg hem met stomheid, en het duurde een paar seconden voordat hij weer schoot. Hij laadde de lichamen in zijn auto en brak de tent af. Hij vervloekte die jongens dat hij nu al hun haringen weer uit de grond moest trekken.
Ik heb voor dit fragment gekozen omdat dit erg spannend was en laat zien hoe hard en meedogenloos een moordenaar kan zijn. Ik kan zelf niet geloven dat je twee van die onschuldige jongens zoiets kan aan doen.

15. Fragment dat me niet aanspreekt:
Het meisje telde, de mannen waren Frankrijk. Het bleek niets uit te maken dat ze veel meer oefening hadden, iedereen was ongeveer even slecht en de meeste rally’s werden vlug beslist door een belachelijke misser. Maar alsof het zo hoorde liep de stand op naar 6-0 voor Rex en Lieneke. Daarna was het geluk eerlijker verdeeld, en met 15-10 wonnen ze de eerste set. Ze wisselden van speelhelft, en ook in de tweede set kwamen ze voor, nu steeds met een of twee punten. Lieneke bleek over een behoorlijk balgevoel te beschikken, en tot Rex’ vreugde vatte ze de wedstrijd niet op als een lolletje. Als het Vietnamese meisje een klap van haar, die ze uit had gevreesd, in gaf, maakte ze een rudimentaire zwembeweging met haar armen en als Rex en zij een belangrijk punt hadden gescoord richtte ze een blik op hem die hij al had gezien toen zij nog geboren moest worden: zo keken de elftalgenoten van de junioren B je aan als het goed ging: Oké, en nou vasthouden mannen.

Zo gaat de badminton wedstrijd nog ongeveer twee bladzijdes door. Dit fragment spreekt me niet aan omdat het niet belangrijk voor het verhaal en saai geschreven is.

16. De afloop van het verhaal:
Het boek heeft een gesloten einde. De hoofdvraag van het boek is beantwoord. Maar nadat je het boek hebt gelezen zit je nog met heel veel vragen. Daarom is het deels ook een open einde. Want je weet niet hoe het met Raymond Lemorne verder gaat. Zou hij nog een keer iemand levend begraven, heeft hij het geheim kunnen houden aan zijn familie? En wat gebeurt er met Lieneke, zal ze ooit een aanwijzing naar Rex kunnen vinden? Ik vind het wel jammer dat je op die vragen geen antwoord krijgt in het boek. Maar het einde van het boek was wel heel spannend. Ik denk wel het spannendste van het hele boek.

17. De hoofdpersoon is Rex Hofman:
Rex is een rustige, vrij serieuze man. Als het verhaal begint is Rex 33 jaar en als het verhaal eindigt is hij 41 jaar. Hij was de vriend van Saskia en hij heeft haar verdwijning nooit kunnen verwerken. Hij hield van haar, maar kon zich ook aan haar ergeren. Hij heeft het er dan ook erg moeilijk mee dat Saskia opeens verdwenen is. In 1983 is hij medewerker van een wetenschappelijk jeugdtijdschrift. Zelfs als hij een nieuwe vriendin heeft denkt hij nog bijna elke dag aan Saskia. Vlak daarna gaat hij grondig op zoek naar haar. Ik heb veel bewondering voor de keuze’s die Rex heeft gemaakt, maar ik zou zelf andere keuzes hebben gemaakt. Over het uiterlijk van Rex wordt niets verteld.


18. De bijpersonen in het verhaal:

Raymond Lemorne:
Raymond Lemorne is op het eind van het verhaal 49 jaar. Hij komt uit Frankrijk, is scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee dochters. Als je voor het eerst over hem leest is hij 16 jaar oud en vraagt hij zich af hoe het is om van een flat af te vallen. Dit doet hij dan ook en komt voor zes weken in het ziekenhuis te liggen. Later in het boek heeft hij nog zo’n vreemde gedachte namelijk of hij iemand zou kunnen vermoorden. Lemorne pleegt de moorden op Saskia en Rex. Hij doet alles om zijn doel te kunnen bereiken. Over het uiterlijk van Lemorne wordt niets verteld.

Saskia Ehlvest:
Saskia is negen jaar jonger dan Rex. Ze heeft last van claustrofobie en droomde toen ze nog een klein meisje was dat ze gevangen zat in een Gouden Ei. Daar kon ze alleen uitkomen, door tegen een ander ei aan te botsen. Ze heeft roodgespoeld wriemelhaar, is ijdel, behulpzaam en nieuwsgierig.

Lieneke:
Lieneke is de nieuwe vriendin van Rex. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar nadat hij ook de nachtmerrie over het Gouden Ei heeft gekregen, blijkt dat Saskia altijd tussen hen in zal blijven staan. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk voor het verhaal vanwege haar relatie met Rex.

Sandra:
Als Rex aan het werk is staat er recht onder zijn raam een gele stationcar. In het vuil op de motorkap stond geschreven: rex ik vind je lief sandra. Ook stond erop: als ik dit schrijf komen krassen in geluk. Rex werd op slag verliefd op die Sandra. Maar hij wist niet wie ze was. Hij heeft haar nooit ontmoet en het bleek dat de zinnen op de auto niet door één en dezelfde persoon waren geschreven. Sandra was dus een eigenlijk een denkbeeldig persoon.

Denise:
Denise is de dochter van Lemorne. Ze komt niet zo heel veel in het verhaal voor. Ze helpt haar vader met het opknappen van het tuinhuisje. Maar na een paar dagen is het al te zwaar werk voor haar en stopt ze ermee. Omdat haar vader zo vaak in het tuinhuisje is denkt ze dat haar vader een minnares heeft.


19. De belangrijkste gebeurtenissen in het boek:

De belangrijkste gebeurtenis in het boek is de verdwijning van Saskia, omdat het daar om draait. Verder zijn de belangrijke gebeurtenissen:
• De voorbereidingen op de moord van Saskia door Raymond;
• Rex kiest ervoor om hetzelfde lot als Saskia te ondergaan;
• Als het blijkt dat Saskia en Rex allebei levend begraven zijn;

Met deze gebeurtenissen zet de schrijver je wel aan het denken dat dit echt zou kunnen gebeuren. De gebeurtenissen in het boek zijn erg spannend en je kan je er een goed beeld van vormen in je hoofd. Er werd goed beschreven hoe een personage eruitzag en de omgeving waar het verhaal zich op dat moment afspeelde.

20. De auteur:
Tim Krabbé heeft toen hij een jaar of 6 was ook de droom van het gouden ei gehad, en omdat hij een krantenbericht had gevonden over een meisje dat was verdwenen was hij eigenlijk op het idee gekomen voor het gouden ei. Tim Krabbé heeft erg veel fantasie en is een zeer levendig persoon. Je kan merken dat hij psychologie heeft gestudeerd aan het beschrijven van de zieke gedachten van Lemorne. Familie en liefde speelt ook een grote rol in het boek en aangezien hij een zoontje heeft en een vrouw heeft gehad, heeft hij ook gevoeld hoe het is van iemand te houden en deze ook weer kwijt te raken.
Zijn romans zijn in 16 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het Gouden Ei, waar hij zelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Naast zijn romans, verhalen en journalistieke werk heeft hij vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde hij bij de beste twintig schakers van Nederland.


21. Tips aan de auteur:
Aan het begin van de hoofdstukken was het niet duidelijk waar en om wie het verhaal ging. Dit was soms wel lastig omdat ik het verhaal dan niet helemaal begreep. Soms waren de tijdsprongen ook heel onduidelijk maar dit maakte het boek wel weer spannend. Ook zou de schrijver de vragen waar je aan het eind van het verhaal nog meezit moeten beantwoorden.

22. Voorkant van het boek:
Op de voorkant van het boek staat een tankstation. Dit vind ik heel toepasselijk want hier is het verhaal mee begonnen en geëindigd. Op het tankstation is er dus heel veel gebeurd. Ik vind het dus een erg goede voorkant.



23. De opbouw:
De opbouw van het verhaal is best ingewikkeld. Dit komt doordat de hoofdstukken niet in chronologische volgorde staan. En er zijn ook vaak tijdsprongen. Hierdoor moet je in het begin van een hoofdstuk even goed opletten hoe de situatie op dat moment is.
Het verhaal komt vrij snel op gang. Er gebeurt niet meteen iets spannends, maar de hoofdpersonages worden wel meteen goed geïntroduceerd. Je leert ze meteen goed kennen.
Er werd in het boek gewisseld van het perspectief waarin het verteld werd. Dit wisselde per hoofdstuk. Dit vond ik wel goed, want zo wist je hoe iedereen het mee maakte.
Er kwamen veel spannende stukken in het boek voor. Ook het eind vond ik heel origineel want ik had nooit verwacht dat Rex ook nog dood zou gaan.