1. a. Titel + Auteur : “Het Gouden Ei” door Tim Krabbé b. Er staat geen subtitel, motto of citaat enz. in het boek. c. Biografie Geboren 13 april 1943 in Amsterdam, waar hij nog woont. Eindexamen 1960 HBS-B aan het Spinoza Lyceum. Leeft sinds 1967 “van de pen”. Hij is getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heeft een zoon Esra. Zijn vader en grootvader waren en zijn bekende schilders, net als zijn broer Jeroen, die ook acteur is. Zijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Hij heeft ook wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep is hij altijd schrijver geweest. Zijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967. Zijn romans zijn in 12 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar ‘Het Gouden Ei’, waar hijzelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. De film wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een ‘remake’ van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' echter niet zo goed als het origineel. In maart 1998 zijn er drie films naar werk van hem in voorproductie; twee naar romans, de derde naar een oorspronkelijk scenario. Naast zijn romans, verhalen en journalistieke werk heeft hij vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde hij bij de beste twintig schakers van Nederland, maar nooit bij de beste tien. e. Rex Hofman en Saskia Ehlvest gaan op vakantie naar een huisje in Hyères. Wanneer ze nog één uur te rijden hebben naar het eindpunt van de eerste etappe: een hotel in Nuits St. Georges, niet ver van Dijon, gaan ze ondanks het protesteren van Rex toch nog tanken bij een TOTAL-station. Terwijl Rex zich wat ging rekken en strekken, ging Saskia, nadat ze beloofd had dat ze weer na lange tijd ging autorijden, naar de servicewinkel om een blikje Cola en een blikje bier kopen. Als Rex wat ongerust wordt gaat hij haar zoeken, maar het lijkt dat ze van de aardbodem is verdwenen. Het deed hem sterk denken aan haar jeugddroom over het gouden ei. Maar ook een zoektocht leidde tot niets. In 1950 logeerde de 16-jarige Raymond Lemorne bij zijn oom en tante in Dijon. Op een dag was hij van plan om vanaf de balustrade flat van haar oom en tante af te springen. En hij sprong ook. Hij was er van overtuigd dat een gedachte onvermijdelijk de daad in hield en dat een daad onvermijdelijk is, eens als je eraan gedacht hebt. 21 jaar later was hij scheikunde leraar geworden, getrouwd, en hij had twee dochters van 13 en 11 jaar. Hij woonde in Autun en gaf daar les op een gymnasium. Dan heeft hij plotseling de gedachte of hij in staat zou zijn om een misdaad te plegen. Hij kwam op die gedachte op het moment dat hij een kind van de verdrinkingsnood redde. Drie jaar later ging hij zijn vakantiehuisje verbouwen, het huisje was afkomstig uit een tegenvallende erfenis van zijn vrouw. En vanuit deze basis ging hij experimenteren en repeteren om een vrouw in zijn auto te lokken. Hij had een geweldig plan: Hij zou op de autoroute bij een tankstation met een mitella proberen een vrouw naar zijn auto te lokken en daarna zou hij haar bewusteloos maken met een in chloroform gedrenkte zakdoek. Als hij een paar keer heeft geoefend op hoe hij de daad zou begaan, ontmoet hij Saskia. En Raymond krijgt haar probleemloos mee. Acht jaar later komt Saskia weer ter sprake, tijdens een vakantie in Marina di Camerota in Italië van Rex met haar toekomstige vrouw, Lieneke. Die nacht merkt Lieneke dat Rex een nachtmerrie heeft over ´het gouden ei`. Na de vakantie houdt Rex met succes een advertentiecampagne, want Raymond Lemorne komt er op af. Hij doet Rex het voorstel om het mysterie op te lossen, door hem hetzelfde te laten ondergaan, met een dood als gevolg. Rex stemt toe en na het drinken van een slaapmiddel bij het
Total-station, wordt hij wakker opgesloten in een doodskist. Hij is levend begraven! Er werd nooit meer iets van beide vernomen, ze leken van de aardbodem verdwenen. 2. A+B Het boek kan zich in deze tijd afspelen, die kan je herkennen, omdat alle spullen die worden gebruikt er nu ook (nog) zijn, niets meer en niets minder. Het boek duurt ongeveer acht jaar (de flash-back van Lemorne niet meegerekend), maar als je dat wel meerekent dan is het vanaf 1950: "In 1950 was Raymond Lemorne zestien jaar. (…) Het duurde eenentwintig jaar voor er weer iets dergelijks bij Lemorne opkwam". Dan zijn we in het jaar 1971, dan wordt er dit vermeldt: “Drie jaar lang ging er geen dag voorbij waarop hij niet minstens eenmaal terugdacht aan zijn gedachten van het

kanaal.” Dan is het 1974, het jaar dat Saskia dus ontvoerd is door Raymond Lemorne. Het verhaal eindigt in 1982 omdat Rex vertelt over de foto die hij acht jaar geleden ook had geplaatst in alle kranten. “Het was de foto die ook acht jaar geleden in alle kranten had gestaan en die hij nu weer in zijn advertentie had gebruikt.” En in dat jaar dus (1982) werd hij “vermoord”. Dat weet ik door dat Lemorne op die advertentie reageert, en Rex dus ook met hem mee gaat. C. Plaats 1. De ontvoering vindt plaats op een TOTAL-benzinestation in Frankrijk. “Volgend station: FINA, 49 kilometer. FINA was goed genoeg, maar dat TOTAL-station stond daar als een niet te omzeilen ruziestoker. Ze zeiden niets. Op het allerlaatste moment zwenkte Rex het pompterrein op. 2. Rex en Lieneke zijn op vakantie in Marina di Camerota in Italië aan de Golf van Policastro. “Heerlijk. Goddelijk. Ik val hier nog eens in slaap onder water. Ze glimlachte, alsof hij haar een complimentje maakte. Marina di Camerota was van haar. Of eigenlijk familiebezit. (…)met een schitterend uitzicht over de Golf van Policastro.” 3. Lemorne woont in Autun en had een huisje aan de rand van het gehucht dat Effours heet. “Hij woonde in Autun in het departement Saone-et-Loire en gaf daar les aan het Gymnasium. Het huisje, afkomstig uit een tegenvallende erfenis van zijn vrouw, lag zesentwintig kilometer van Autun aan de rand van een gehucht dat Effours heette en direct aan de departementale weg, maar toch verscholen en alleen. 4. Rex woont in Amsterdam en probeert van daaruit de ontvoering uit te zoeken. “Hij woonde in een flatgebouw aan de rand van Buitenveldert, even aan de overkant van een kanaal dat bij zijn geboorte nog de grens van Amsterdam was geweest.” 3. Wie zijn de hoofdpersonen: Rex Hofman is een medewerker van een populair wetenschappelijk jeugdtijdschrift. Hij is negen jaar ouder dan Saskia. Hij houdt van spelletjes en net als Lemorne doet hij graag gedachtenspelletjes. "Dan krijg ik bijvoorbeeld te horen dat ze ergens leeft, ze is heel gelukkig en zo. En dan mag ik kiezen: ze blijft zo doorleven, of ik zal alles te weten komen, in ruil voor haar dood. Dan laat ik haar dood gaan," zegt hij tegen Lieneke.” Hij vindt het vreselijk dat hij niet weet wat er met Saskia is gebeurd, dat hij dit raadsel niet kan oplossen. Als hij Lemorne ziet, valt er een kwellende angst van hem af: de angst dat de moordenaar zelf dood was, het raadsel voorgoed onoplosbaar" Hij heeft verschillende vriendinnen, waaronder Lieneke, maar alleen bij Saskia had hij er werkelijk naar verlangt een met haar één te worden. Deze twee wensen het oplossen van het raadsel en een zijn met Saskia gaan op het eind van het boek op een griezelige manier in vervulling. Over het uiterlijk van Rex wordt niets vermeld. Saskia Ehlvest: Saskia is negen jaar jonger dan Rex. Ze heeft last van claustrofobie en droomde als kind al dat ze gevangen zat in een Gouden Ei. Daar kon ze dan alleen uitkomen door tegen een ander ei te botsen. “Er was toen op de landweg in Italië meer aan de hand geweest. Toen hij met zijn jerrycan terugkwam had hij Saskia volkomen overstuur aangetroffen. Als een vechtend dier had zij zich aan hem vastgeklampt, snikkend dat hij haar nooit meer zo alleen mocht laten. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar bijna gek van angst gemaakt; het was even eenzaam geweest als in haar nachtmerrie van het Gouden Ei.” Ze is een beetje apart, en wil altijd een beetje vreemde dingen doen, zoals bij het tankstation, waar ze muntjes wil verstoppen en dergelijke. Van haar weet ik dat ze ‘roodgespoeld wriemelhaar’ heeft en dat ze ‘ongegeneerd ijdel’ is. “En daar, net toen Rex klaar was met afrekenen, was achter het glas alweer het roodgespoelde wriemelhaar van Saskia.”. en “Wie wil chaufferen moet mooi zijn’, hij hoorde het haar al zeggen. Waarschijnlijk stond zij zich uitgebreid op te tutten in het toilet. Ze was ongegeneerd ijdel. (...) Maar hoe ijdel ze ook was, dat bedierf niets aan de baldadige, tragische schoonheid van haar gezicht.” Zij wordt al vroeg in het verhaal ontvoerd, dus zoveel kom je niet over haar te weten. Raymond Lemorne: Lemorne (zo wordt hij steeds in het boek genoemd) is een Franse scheikundeleraar. Als je voor het eerst over hem leest is hij 16 jaar oud en vraagt hij zich af hoe het is om van het balkon af te vallen. Hij is dus naar beneden gesprongen om dat te weten te komen. Daarna lag hij 6 weken in het ziekenhuis. “Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij sprong. Hij bedacht voors en tegens, met op de achtergrond het duistere gevoel dat het al vast stond dat hij zou springen. Dat vond hij vreemd: hoe kon het vast staan als springen bij hem opgekomen, zo duidelijk gekkenwerk was? En hoe kon hij te weten komen of het waar was dat hij die mogelijkheid had – anders dan door te springen?” Later redt hij een kind van de verdrinkingsdood, maar terwijl hij dat doet vraagt hij zich af of hij ook een misdaad kan plegen. “Maar zou ik nu ook in staat zijn om een misdaad te plegen?’ Hij stelde zich de gruwelijkste daad voor die hij zo gauw kon verzinnen. (…)” Deze man pleegt in het verhaal dus de “moord” op Saskia en later ook op Rex (ook nog twee andere personen met een wapen). Hij is psychisch gestoord. Ook over hem wordt niets over zijn uiterlijk verteld. Lieneke: Lieneke is de vriendin van Rex. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar naar Rex nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt wel dat Saskia altijd tussen hen zal staan. Je komt niet veel over Lieneke te weten, maar wel dat ze respecteert dat Rex nog steeds aan Saskia denkt. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk omdat ze een relatie heeft met Rex, verder speelt ze geen grote rol in het verhaal. Over haar uiterlijk wordt niets verteld, wel dat ze vloeiend Italiaans spreekt. “Iedereen kende haar, zij kende iedereen en ze sprak perfect Italiaans.” 4a. ”Het gouden ei” slaat op een droom die Saskia, de vriendin van Rex, ooit had. “En aan Saskia’s nachtmerrie als kind, die ze hem verteld had: ‘dat ze opgesloten zat in het gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten, en ze kon niet doodgaan. Er was maar een hoop. Er vloog nog zo’n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot!” En in het verhaal krijgt ze ook nog eens zo’n soort dood, levend begraven, haar grootste angst wordt dus werkelijkheid. 4b. Het is een informatieve opening omdat je informatie krijgt dat Rex en Saskia onder weg zijn naar hun vakantiebestemming. Maar er wordt vooral verteld over Saskia’s droom, waar het dus allemaal om draait. 4c. Het boek heeft een gesloten einde omdat je precies weet hoe het boek afloopt. Je weet uiteindelijk op het laatste moment wat er met Saskia is gebeurt en later ook met Rex. “Hij sloeg met zijn vuisten boven en naast zich en schreeuwde maar hoorde niets, alsof het geluid door het zwart werd opgeslokt. Gááhd!. Hij lag in een kist levend begraven. Dat dit Saskia was aangedaan! Dat zij hier zo had gelegen, smekend dat hij haar zou komen redden, tegelijk zeker wetend dat hij niet kon komen… De eenzaamheid hiervan!”(…) Van geen van beiden werd ooit nog iets vernomen- ze leken van de aardbodem verdwenen.” 5. De thema’s zijn liefde en angst, omdat de liefde tussen Rex en Saskia erg belangrijk is voor het verhaal en later het-niet-weten waar Saskia is. Dit Blijft voortdurend spelen bij Rex ook al heeft hij een relatie met Lieneke. Maar ook de soort van claustrofobie van Saskia staat centraal. Claustrofobie is een afwijking, waarbij iemand bang is voor kleine ruimtes (De dromen over het gouden ei). 6. Ik heb (gelukkig) niets uit dit boek echt meegemaakt. Maar het stukje dat me het meest aan greep was dat je uit eindelijk wist wat er was gebeurd met Saskia, en hoe Rex dat meemaakt op het laatst.