1) Het gouden ei
2) Tim krabbé 3) 1e druk: 1984,16e druk (1998) 4) Roman
5) Liefde en dood en claustrofobie. 6) geen motto of citaten A. De korte inhoud van het verhaal. Rex Hofman en Saskia Ehlvest waren op weg naar hun vakantiehuisje aan de Middellandse Zee. Onderweg kibbelden ze wat. Rex stopte bij een TOTAL-benzine-station aan de Autoroute om te tanken. Ze rustten nog wat uit, balden en begroeven twee muntjes onder een paal. Saskia ging wat te drinken halen; daarna zou zij rijden. Rex maakte een foto. Hij vroeg zich af of hij Saskia zo mocht plagen. Drie jaar geleden, tijdens hun eerste vakantie, was de benzine op geweest en had Saskia drie uur lang in de auto moeten blijven. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar helemaal overstuur gemaakt; het herinnerde haar aan haar nachtmerrie van het Gouden Ei. "Toen ze klein was had ze eens gedroomd dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten, en ze kon niet doodgaan. Er was maar één hoop. Er vloog nog zo'n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot!" (Blz.14). Saskia kwam niet terug. Rex ging naar de servicewinkel en vroeg aan iedereen of men zijn vriendin had gezien. Hij belde hun hotel en de politie, maar Saskia was weg en bleef weg en niemand wist waar ze was gebleven. 2. Tijdens een vakantie in Marina di Camerota (Italië) acht jaar later vroeg Rex Lieneke ten huwelijk. De uitslag van een spelletje badminton met twee Fransen gaf daarvoor de doorslag. Maar Saskia "keek vanaf de zijlijn toe" (blz.37). Rex wilde Lieneke eerlijk vertellen hoe hij over Saskia dacht: "Als ze terugkwam zou ik bij jou blijven, maar als ik terug mocht naar dat benzinestation dan zou in dat doen" (blz.42). 's Nachts merkt Lieneke dat Rex een nachtmerrie had over het Gouden Ei. 3. In 1950 was Raymond Lemorne zestien jaar. Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij van een flat sprong. Het idee van de sprong was bij hem opgekomen; hoe kon hij anders dan door te springen te weten komen of hij de mogelijkheid had om te springen? Dus hij sprong en lag zes weken in het ziekenhuis. Eenentwintig jaar later kwam er iets dergelijks in hem op. Hij was toen leraar scheikunde, getrouwd en hij had twee dochters. Op een dag redde hij een kind van de verdrinkingsdood. Maar zou hij nu ook in staat zijn een misdaad te plegen? Het krijgen van deze gedachte verplichtte hem tot het doen van de eerst stap. Hij fabriceerde een pot chloroform en zette de fles op de zolder van zijn afgelegen vakantiehuisje. Om ongestoord verder te kunnen gaan met zijn voorbereidingen voor de misdaad, zei hij tegen zijn gezin dat hij dit huisje wilde opknappen. Hij verzekerde zich ervan dat niemand iets in de gaten kon krijgen als hij zijn slachtoffer, dat volgens hem het beste een buitenlandse vrouw kon zijn, naar zijn huisje zou brengen. Hij kocht een oud matras en een pistool. Hij wilde zijn slachtoffer meelokken in zijn auto, en na heel veel voorbereidingen en mislukte experimenten vond hij de beste manier: bij een tankstation langs de Autoroute zou hij, met zijn ene arm in een mitella, aan een vrouw vragen of zij hem zou willen helpen met het aankoppelen van zijn aanhangwagentje. Dat ging nog een paar keer mis, omdat niemand in de auto durfde te stappen om naar het eind van de parkeerplaats te rijden. Ondertussen schoot Lemorne ook nog eens twee kampeerders dood die op zijn grasveldje waren gaan staan. Maar op een keer lukte het dan toch, min of meer toevallig. Een Nederlands meisje zag hem spelen met zijn sleutelhanger waar een grote R aanhing. Ze vroeg hem naar ook zo'n sleutelhanger en hij zei dat hij er vertegenwoordiger in was en dat hij er een hele lading van in zijn auto had liggen. Ze ging met hem mee; hij bedwelmde en ontvoerde haar. 4. Acht jaar later (maar na de vakantie in Italië) was Rex een opsporingscampagne gestart. Hij had grote advertenties laten zetten waarin hij diegene die toendertijd bij het tankstation of daarna Saskia gezien hadden, opriep hem te schrijven. Onder het raam van zijn flat in Buitenveldert had een zekere Sandra op een auto "Rex, ik vind je lief" geschreven. Lieneke belde; na de droevige terugrit uit Italië hadden ze elkaar maar één keer gezien. Er kwamen verschillende brieven uit Frankrijk, maar er was er niet een die uitsluitsel gaf over Saskia's geheimzinnige verdwijning. Op de ochtend van de vijfde dag kwam er een Franse man op Rex af, die zich voorstelde als Raymond Lemorne. Rex herkende hem als de man met de mitella, die hij acht jaar geleden bij het tankstation had gezien. Lemorne wilde precies vertellen wat er was gebeurd, maar op één manier: door Rex hetzelfde te laten ondergaan. Rex wist dat hij dan dood zou gaan; toch ging hij akkoord. Ze reden naar het benzinestation. Ondertussen at Rex van het lunchpakketje dat Lemorne had samengesteld. Bij het benzinestation moest Rex koffie met een slaapmiddel drinken. Daarna vertelde Lemorne wat er was gebeurd. Toen Rex wakker werd, lag hij op een matras in een doodskist. 5. Lieneke zocht Rex, maar hij was weg en kwam nooit meer terug. Van Saskia en Rex werd nooit meer iets vernomen. B. Beschrijving hoofdpersonen. Rex Hofman: Rex is een rustige man. Hij vindt het erg leuk om spelletjes te spelen. Vooral gedachten- en woordspelletjes vindt hij erg leuk. “ Ook vindt hij het erg leuk om Saskia te plagen, waar hij erg veel van houdt. Sommige dingen van Saskia ergert hij zich geweldig aan, en niet altijd kan hij zich beheersen. Rex is 9 jaar ouder dan Saskia. Later heeft hij daar altijd spijt van, en neemt hij zich voor om niet weer zo’n arrogante opmerking te maken. Hij beseft dat hij een hele leuke vriendin heeft. “Wat hou ik toch van haar,’ dacht hij terwijl ze met haar rieten mand door de deuren in de servicewinkel verdween. Er kwam een glimlach op zijn gezicht die hij vlug in de achteruitkijkspiegel bekeek, alsof het een cadeautje van haar was. Hij kon het naar vier jaar nog altijd niet geloven dat hij haar echt had.” Hij heeft het er dan ook erg moeilijk mee dat Saskia opeens verdwenen is. Zelfs als hij een nieuwe vriendin heeft denkt hij nog bijna elke dag aan Saskia. Op het eind van het boek gaat hij in op het krankzinnige voorstel van Lemorne, alleen maar om te weten te komen wat er met Saskia gebeurd is. “Wat is er met haar gebeurd?’ ‘Ik ben hier gekomen om u dat te vertellen. Maar er is maar een manie waarop ik dat kan doen. Door u hetzelfde te laten ondergaan.’ (…) ‘Dan ga ik dood,’ zei Rex. ‘Ja.’ ‘U bent gek.’ ‘Dat is niet relevant,’ zei Lemorne.” Rex verandert niet zoveel in het verhaal. Hij wordt hoogstens wat serieuzer. Wat uiterlijk betreft weten wij eigenlijk niets. We weten wel dat Rex negen jaar ouder was dan zijn vriendin Saskia. Rex lijkt me een gevoelig persoon en vreselijk gek op Saskia. Terwijl hij nu Lieneke als vriendin heeft, blijft hij geïnteresseerd in wat er met Saskia is gebeurd en wil daar zelfs hetzelfde voor ondergaan. Rex vind ik een karakter, want je ziet ook een stuk verhaallijn door zijn ogen. Saskia Ehlvest: is 24 jaar oud en de vriendin van Rex, maar ze wordt niet zo uitvoerig beschreven. Ze heeft 'roodgespoelde wriemelharen' ze heeft sproeten, ze is 'ijdel', ze houdt niet van autorijden en ze heeft een beetje last van claustrofobie. De verhouding tussen Saskia en Rex is perfect ze zijn zelfs getrouwd. Saskia vind ik een beetje erg dom over komen, omdat ze dus eigenlijk gewoon gladweg bij Raymond in de auto is gaan zitten zonder ook maar ergens bij na te denken. Saskia is een type, want je komt niet veel over haar te weten. Raymond Lemorne: aan het eind van het verhaal is hij 49 jaar. Hij is dan een keurige Fransman, scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee dochters Denise en Gabrielle. Hij wordt geobsedeerd door de gedachte dat hij dingen zou kunnen doen die je normaal niet zou doen: van een flat springen, een misdaad plegen. Hij is volkomen gewetenloos: zonder enige schuldgevoelens schiet hij twee kampeerders dood en bereidt hij zijn perfecte misdaad voor. Het enige wat telt is het experiment. Hij vindt het een 'ongelooflijke spannend gedachtespel' en hij voelt zich 'feestelijk slecht'. Raymond lijkt zo’n goede gozer in de ogen van zijn gezin, maar wij weten wel beter. Ik vind dat erg achterdochtig van hem, gewoon de goede vader uithangen maar ondertussen heel veel verkeerde dingen doen. Raymond is een karakter, want hij speelt een belangrijke rol in het boek en je ziet het soms ook nog door zijn ogen beschreven. Lieneke: Lieneke is de vriendin van Rex. Hij vraagt haar ten huwelijk, maar naar Rex nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt wel dat Saskia altijd tussen hen zal staan. We weten niet veel over Lieneke, maar wel dat ze respecteert dat Rex nog steeds aan Saskia denkt. Lieneke is eigenlijk alleen belangrijk omdat ze een relatie heeft met Rex, verder speelt ze geen grote rol in het verhaal, dus een type.
C. De onderlinge verhouding. Rex-Saskia: de verhouding tussen Saskia en Rex is erg goed. Ze kibbelen wel vaak, maar als Saskia verdwenen is merkt Rex pas hoeveel hij van haar houd. Als hij Lieneke al als vriendin heeft, dan denkt hij nog vaak aan haar en wij heel graag wat er met haar gebeurt. De liefde gaat zelfs zo ver dat hij hetzelfde wil ondergaan als Saskia, dus met gevolg dat hij Lieneke zonder dan ook maar een briefje achter te laten in de steek laten! Rex-Lieneke: Rex en Lieneke hebben wel een goede relatie maar Saskia blijft er toch wel erg tussenin staan. Lieneke heeft wel respect voor de gedachte van Rex voor Saskia. Als het erop neer komt kiest Rex toch voor Saskia. Lieneke blijft dus alleen achter zonder dat ze weet wat er met Rex is gebeurd. Rex-Ray Lemorne: Rex en Ray Lemorne kennen elkaar niet maar hebben toch en haat relatie. Rex wil namelijk weten wat er gebeurd is en Lemorne wil graag Rex ook nog dood hebben om zijn doel echt bereikt te hebben. Ze bereiken allebei hun doel alleen Rex iets minder blij. Saskia-Ray Lemorne: je komt niks te weten over deze relatie. Saskia-Lieneke: Lieneke heeft er begrip voor Saskia ontvoerd is en er nooit meer wat van vernomen is. Maar volgens mij mag Lieneke Saskia toch niet echt want Saskia zal er altijd tussen hun relatie blijven staan. D. De plaats(en). - De ontvoering vindt plaats op een TOTAL-benzinestation in Frankrijk. - Rex en Lieneke zijn op vakantie in Marina di Camerota in Italië aan de Golf van Policastro. - Lemorne woont in Autun en had een huisje aan de rand van het gehucht dat Effours heet. - Rex woont in Amsterdam en probeert van daaruit de ontvoering uit te zoeken. E. De tijd. Het verhaal speelt zich grotendeels in Frankrijk af maar ook in Italië en Nederland. Alles bij elkaar in ongeveer 33 jaar. Er is sprake van een gesloten einde van het verhaal omdat van beide (Saskia en Rex) nooit meer iets werd vernomen en ze van de aardbodem verdwenen leken. Het merendeel wordt in chronische volgorde verteld in: hoofdstuk 3 is er een flashback met de bedoeling om duidelijkheid te geven over Lemorne en de voorbereidingen van de ontvoering. Verder zijn er paar flashbacks over Saskia om een duidelijker beeld te krijgen over de persoon die zij was. Flashbacks die verder voorkomen zijn gedachtesprongen van de hoofdpersonen. F. Het milieu. Het is een ontvoeringsmilieu. G. Vertelperspectief. In dit boek wordt gebruik gemaakt van het hij/zij-perspectief. Je hebt namelijk 3 keuzes: Ik-perspectief. Hij/zij-perspectief. Alleswetende verteller. Het boek werd niet geschreven in de ik-vorm, dat was dus al makkelijk. Het verschil tussen het hij/zij-perspectief en de alleswetende verteller is, dat de alleswetende verteller nauwelijks gedachten en gevoelens kan beschreven en daar was in dit boek, toch wel degelijk sprake van. H. Titel. De titel Het gouden ei is ontleend aan een nachtmerrie die in het boek beschreven wordt. In een flashback in het eerste hoofdstuk wordt een nachtmerrie van een van de personages beschreven. Toen hij met de jerrycan terug kwam had hij Saskia volkomen overstuur aangetroffen. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar bijna gek van angst gemaakt; het was even eenzaam geweest als de nachtmerrie in een gouden ei. Toen ze klein was had ze gedroomd dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten en ze kon niet doodgaan. Er was maar één hoop. Er vloog nog zo¹ n ei door de ruimte, als ze tegen elkaar aan botsen zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot. (Pagina 14). De droom is een duidelijke zinspeling op het lot van Saskia en Rex. Beiden worden begraven in een kleine kist, hun gouden eieren.
H. Realisme. Erg realistisch geschreven is, waardoor je het verhaal helemaal meebeleeft. Alleen volgens mij kan het niet in het echt gebeuren, dat lijkt me te wreed. Of er moet zo’n gek zijn die dit echt gaat uitproberen. I. Hoe staat de schrijver zelf. De schrijver wil laten zien dat het geweten van Lemorne en Lex, dat op een bepaalde manier toch op elkaar lijken. Het geweten van Lemorne is alleen wat uitgeschakeld. Hij kan namelijk niet meer op een menselijke manier denken. Je kunt eigenlijk ook zeggen dat hij geen geweten heeft. J. Gegevens over de schrijver.(door Tim Krabbé zelf) Geboren 13 april 1943 in Amsterdam, waar ik nog woon. Eindexamen 1960 HBS-B aan het Spinoza Lyceum. Leef sinds 1967 van de pen. Ik ben getrouwd geweest met Liz Snoijink, en heb een zoon Esra. Mijn vader en grootvader waren en zijn bekende schilders, evenals mijn broer Jeroen, die ook acteur is. Mijn moeder is filmvertaalster en schrijfster. Ik heb ook wat geacteerd, en een tijdje psychologie gestudeerd aan de GU in Amsterdam, maar van beroep ben ik altijd schrijver geweest. Mijn debuten als schrijver en als journalist vielen samen in 1967. Mijn romans zijn in 12 talen vertaald, en vier ervan zijn verfilmd. 'Spoorloos', naar Het Gouden Ei, waar ik zelf het scenario voor schreef, won het Gouden Kalf 1988 voor de beste Nederlandse film. Hij wordt nog steeds gedraaid in Amerika, en in 1993 werd er daar een remake van gemaakt onder de titel 'The Vanishing.' Niet zo goed als het origineel. In maart 1998 zijn er drie films naar werk van mij in voorproductie; twee naar romans, de derde naar een oorspronkelijk scenario. Naast mijn romans, verhalen en journalistieke werk heb ik vele artikelen en een paar boeken over schaken geschreven. Van 1967-1972 hoorde ik bij de beste twintig schakers van Nederland, maar nooit bij de beste tien. Bibliografie 1967 De werkelijke moord op Kitty Duisenberg, roman. 1970 Flanagan of het einde van een beest, roman. 1972 Fischer, schaakbiografie. 1973 Vijftien goede gedichten, poëzie. 1975 Red desert penitentiary novelle. 1978 De stad in het midden, verhalen. 1978 De renner, roman. 1984 43 Wielerverhalen, verhalen. 1984 Het gouden ei, roman. 1986 De man die de Babson task wilde maken schaakessay. 1991 De matador en andere verhalen. 1994 Vertraging, roman. 1995 De paardentekenaar, verhalen. 1997 De grot, roman. K. Eigen mening. Ik vond dit een heel leuk en spannend boek om te lezen, zeker vanwege de verdwijning van Saskia die tot het eind van het boek onbeantwoord blijft. Een sterk punt van dit boek is dat de schrijver in het derde hoofdstuk de achtergronden van de moordenaar beschrijft. Je krijgt zodoende wat meer achtergrondinformatie. De bouw is moeilijk en vaag, omdat je pas aan het eind van het boek erachter komt hoe het boek in elkaar zit. Tevens vind ik het onder werp leuk, vanwege moorden en mysterieuze verdwijningen. Het taalgebruik is makkelijk en niet moeilijk te volgen. Alleen is het jammer dat de hoofdpersoon Rex Hofman niet zo uitvoerig wordt beschreven als de moordenaar zelf. Het is een prachtig boek met een afschuwelijk, maar prachtig einde.’