Titel: Het Gouden Ei Titelverklaring: In haar jeugd heeft Saskia een droom gehad dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten en ze kon niet eens doodgaan. Er was maar een hoop. Er vloog nog zo'n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen, maar het heelal was zo groot. Opbouw: 98 bladzijden 5 hoofdstukken
Uitgeverij: 16e druk (1998) Bakker, Amsterdam 1e druk 1984 Genre: psychologische roman, omdat het gaat om hoe een jongeman omgaat met en denkt over bepaalde dingen. Eerste reactie: Keuze: Ik hoorde van vrienden van mij, dat dit een heel mooi boek bleek te zijn. Ik was nieuwsgierig en besloot het ook te gaan lezen. Inhoud: Speurtocht van een jongeman naar zijn vriendin die plotseling op een raadselachtige manier verdwijnt, waarbij claustrofobie een grote rol speelt. Saskia had als kind een nachtmerrie over Het Gouden Ei. In die droom zit ze opgesloten in een Gouden Ei dat door de ruimte vliegt. Ze kon niet dood, haar enige hoop was dat er een tweede Gouden Ei in de ruimte zweefde. Als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei dood zijn, maar die kans was heel klein. Later krijgt Rex er ook een nachtmerrie over. De lezer wordt hier voorbereid op het gruwelijke einde van het boek waar - als je de lijn van het verhaal doortrekt - Rex’ wens om met Saskia één te worden en Saskia’s hoop op het verlossende tweede Gouden Ei in vervulling gaan. Verdieping: Samenvatting: Rex Hofman en Saskia Ehlvest waren op weg naar hun vakantiehuisje aan de Middellandse Zee. Onderweg kibbelden ze wat. Rex stopte bij een TOTAL-bezinestation aan de Autoroute om te tanken. Ze rustten wat uit, balden en begroeven twee muntjes onder een paal. Saskia ging wat te drinken halen, daarna zou zij rijden. Rex vroeg zich af of hij Saskia zo mocht plagen. Drie jaar geleden, tijdens hun eerste vakantie, was de bezine op geweest en had Saskia drie uur lang in de auto moeten blijven. De beklemming in het kleine zwarte hok van de auto had haar helemaal overstuur gemaakt, het herinnerde haar aan haar nachtmerrie van het Gouden Ei; 'Toen ze klein was had ze eens gedroomd dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten, en ze kon niet eens dood gaan. Er was maar één hoop. Er vloog nog zo'n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot!'. Maar Saskia kwam niet terug. Rex ging naar de servicewinkel en vroeg aan iedereen of men zijn vriendin had gezien. Hij belde hun hotel en de politie, maar Saskia was weg en bleef weg en niemand wist waar ze was gebleven. Tijdens een vakantie in Marina di Camerota (Italië) acht jaar later vroeg Rex Lieneke ten huwelijk. De uitslag van een spelletje badminton met twee Fransen gaf daarvoor de doorslag. Maar Saskia 'keek vanaf de zijlijn toe'. Rex wilde Lieneke eerlijk vertellen hoe hij over Saskia dacht: 'Als ze terugkwam zou ik bij jou blijven, maar als ik terug mocht naar dat benzinestation dan zou ik dat doen' . 's Nachts merkte Lieneke dat Rex een nachtmerrie had over het Gouden Ei. In 1950 was Raymond Lemorne zestien jaar, het was een rare jongen. Hij vroeg zich af wat er zou gebeuren als hij van een flat sprong. Het idee van de sprong was bij hem opgekomen; hoe kon hij anders dan door te springen te weten komen of hij de mogelijkheid had om te springen? Dus hij sprong en hij lag zes weken in het ziekenhuis. Eenentwintig jaar later kwam er iets dergelijks in hem op. Hij was toen leraar scheikunde, getrouwd en hij had twee dochters. Op een dag redde hij een kind van de verdrinkingsdood. Maar zou hij nu ook in staat zijn een misdaad te plegen? Het krijgen van deze gedachte verplichtte hem tot het doen van de eerste stap. Hij fabriceerde een pot chloroform en zette de fles op de zolder van zijn afgelegen vakantiehuisje. Om ongestoord verder te kunnen gaan met zijn voorbereidingen voor de misdaad, zei hij tegen zijn gezin dat hij dit huisje wilde opknappen. Hij verzekerde zich ervan dat niemand iets in de gaten kon krijgen, als hij zijn slachtoffer, dat volgens hem het beste een buitenlandse vrouw kon zijn, naar zijn huisje zou brengen. Hij kocht een oud matras en een pistool. Hij wilde zijn slachtoffer meelok ken in zijn auto, en na heel veel voorbereidingen en mislukte experimenten vond hij de beste manier: bij een tankstation langs de Autoroute zou hij, met zijn ene arm in een mitella, aan een vrouw vragen of zij hem wilde helpen bij het aankoppelen van zijn aanhangwagentje. Dat ging nog een paar keer mis, omdat niemand in de auto durfde te stappen om naar het eind van de parkeerplaats te rijden. Ondertussen schoot Lemorne ook nog eens twee kampeerders dood, die op zijn grasveld waren gaan staan. Op een dag lukte het dan toch, min of meer toevallig. Een Nederlands meisje zag hem spelen met zijn sleutelhangertje en hij zei dat hij er vertegenwoordiger in was en dat hij er een hele lading van in zijn auto had liggen. Ze ging met hem mee en hij bedwelmde en ontvoerde haar. Acht jaar later (maar na de vakantie in Italië) was Rex een opsporingscampagne gestart. Hij had grote advertenties laten zetten waarin hij degenen die toentertijd bij het tankstation of daarna Saskia gezien hadden, opriep hem te schrijven. Onder het raam van zijn flat in Buiten veldert had een zekere Sandra op een auto 'Rex ik vind je lief' geschreven. Lieneke belde; na de droevige terugrit uit Italië hadden ze elkaar maar één keer gezien. Er kwamen verschillende brieven uit Frankrijk, maar er was er niet en dat uitsluitsel gaf over Saskia's geheimzinnige verdwijning. Op die ochtend van de vijfde dag kwam er een Franse man op Rex af, die zich voorstelde als Raymond Lemorne. Rex herkende hem als de man met de mitella, die hij acht jaar geleden bij het tankstation had gezien. Lemorne wilde precies vertellen wat er was gebeurd, maar op maar één manier: door Rex hetzelfde te laten ondergaan. Rex wist dat hij dan dood zou gaan, maar toch ging hij akkoord. Ze reden naar het benzinestation. Ondertussen at Rex van het lunchpakketje dat Lemorne speciaal voor deze gelegenheid had samengesteld. Bij het benzinestation moest Rex koffie met een slaapmiddel drinken. Daarna vertelde Lemorne wat er was gebeurd. Toen Rex wakker werd, lag hij op een matras in een doodskist. Lieneke zocht Rex, maar hij was weg en kwam nooit meer terug. Van Saskia en Rex werd nooit meer iets vernomen.
Schrijfstijl: Er wordt gebruik gemaakt van een passende taalgebruik, wat makkelijk te begrijpen is. De zinnen in dit boek zijn niet ingewikkeld, eerder kort en duidelijk. Het woordgebruik is normaal en niet moeilijk. Er wordt veel stilgestaan bij de gedachten en gevoelens van Rex. Dialogen komen af en toe voor, de gesprekken die gevoerd worden zijn natuurlijk. Ruimte: Het verhaal speelt zich af in Frankrijk, langs de autoroute in de buurt van Autun, waar Saskia wordt ontvoerd. In Italië, op hun vakantie in Marina di Camerota. En in Amsterdam, in de woning van Rex. Van daaruit probeert Rex de ontvoering uit te zoeken. De ruimtes zijn vaak symbolisch, zoals de kleine ruimtes (de tunnel, de doodskist en het gouden ei) Tijd: Het boek is niet-chronologisch geschreven, De vertelde tijd is ongeveer 33 jaar, van 1950 tot 1983. Maar over de periode tussen 1975 en 1983 wordt vrijwel niets gezegd en als er over Lemorne wordt verteld gaat het verhaal ineens 21 jaar verder. Het boek is geschreven in de verleden tijd. Verhaalfiguren: Rex Hofman: medewerker bij een populair-wetenschappelijk jeugdtijdschrift. Hij is negen jaar ouder dan Saskia en in 1983 is hij 41. Hij houdt van spelletjes en net als Lemorne doet hij graag gedachtenspelletjes. ‘Dan krijg ik bijvoorbeeld te horen dat ze ergens leeft, ze is heel gelukkig en zo. En dan mag ik kiezen: ze blijft zo doorleven, of ik zal alles te weten komen, in ruil voor haar dood Dan laat ik haar dood gaan,’ zegt hij tegen Lieneke. Hij vindt het vreselijk dat hij niet weet wat er met Saskia is gebeurd, dat hij dit raadsel niet kan oplossen. Als hij Lemorne ziet, valt er een kwellende angst van hem af: ‘de angst dat de moordenaar zelf dood was, het raadsel voorgoed onoplosbaar’. Hij heeft verschillende vriendinnen, onder wie Lieneke, maar alleen bij Saskia had hij er werkelijk naar verlangd één te worden. Deze twee wensen – het raadsel oplossen en één zijn met Saskia – gaan op het eind in vervulling. Hij is een round-character, omdat hij in de loop van het verhaal verandert. De gedachten die hij over de verdwijning van Saskia heeft veranderd in de loop der tijd, zoals hij eerst verder gaat met zijn leven en de verdwijning van Saskia een plek geeft in zijn hart. Na mate het verhaal verder gaat kan hij de verdwijning niet goed verwerken en moet hij weten wat er precies met haar is gebeurd. Raymond Lemorne: hij is op het eind van het verhaal 49 jaar. Een is een keurige Fransman, scheikundeleraar, getrouwd en heeft twee dochters Denise en Gabriëlle. In het verhaal komen we steeds meer over zijn gedachten te weten: hij wordt geobsedeerd door de gedachte dat hij dingen zou kunnen doen die je normaal niet zou doen, bijvoorbeeld van een flat springen, een misdaad plegen. Hij is volkomen gewetenloos: zonder enige schuldgevoelens schiet hij twee kampeerders dood en bereidt hij zijn perfecte misdaad voor. Het enige dat telt is het experiment. Hij vindt het een ‘ongelooflijk spannend gedachtenspel’ en hij voelt zich ‘feestelijk slecht’. Over hem kom je het meeste te weten in het verhaal. Hij is een flat-character, want zijn gedachten veranderen niet in de loop van het verhaal.
Saskia Ehlvest: 24 jaar oud en de vriendin van Rex, ze wordt niet zo uitvoerig beschreven. Ze heeft 'roodgespoeld wriemelhaar', sproeten, ze is 'ijdel', ze houdt niet van autorijden en ze heeft een beetje last van claustrofobie. De verhouding tussen Saskia en Rex is perfect ze zijn zelfs getrouwd. Zij is een flat-character, omdat zij in het verhaal niet verandert. Lieneke: Zij is Rex' tweede vriendin Rex dacht eindelijk weer in staat te zijn tot een langdurige relatie met een vrouw, maar na zijn nachtmerrie over het Gouden Ei blijkt dat Saskia altijd tussen hen in zal blijven staan. Vertelwijze: Het boek is geschreven in een meervoudig persoonaal perspectief. De gebeurtenissen worden vanuit drie personen verteld; Rex, Lemorne en Lieneke. Meerdere deel wordt in niet-chronologische volgorde verteld in: hoofdstuk 3 is er een flashback met de bedoeling om duidelijkheid te geven over Lemorne en de voorbereidingen van de ontvoering. Verder zijn er paar flashbacks over Saskia om een duidelijker beeld te krijgen over de persoon die zij was. Thema: Centraal in het verhaal staat de verdwijning van Saskia. Het verhaal gaat dan ook om Rex die er alles voor doet om het mysterie op te lossen. Het thema is het gevoel van claustrofobie, dit wordt uitgedrukt in de titel, de droom van Saskia over het Gouden Ei, die Rex later ook zal krijgen. Motieven: Onwetendheid: Het moment dat ze botsen is het moment dat Rex en Saskia één worden, dat moment betekent verlossing (van onwetendheid). Angst: voor eenzaamheid, om nooit echt één te worden met een ander en voor opsluiting in kleine ruimtes. Claustrofobie: het gouden ei, de doodskist, de tunnel.
Dood: de raadselachtige dood van Saskia. Als de twee eieren tegen elkaar aanbotsen. Liefde: tussen Rex en Saskia. Geestelijk gestoord: Lemorne die zich afvraagt of hij ook een moord kan plegen. Voorspelling: de droom die Saskia heeft over het gouden, waarin zij gevangen zit en die verspeldt het gevangenzitten in een kist. Beoordeling: Ik vond het een heel leuk en spannend boek. Ik vond het vooral spannend wat vooral komt denk ik doordat het verhaal niet-chronologisch verteld is waardoor de spanning wordt opgevoerd. Ook doordat de belangrijkste personages van beiden kanten belicht zijn, waardoor je zowel over de moordenaar als het slachtoffer dingen te weten komt. Vooral het einde was mooi, als Rex een worst met Saskia.