Zakelijke gegevens Het boek heet het gouden ei en is geschreven door Tim Krabbé. Het boek is uitgegeven door Wolters Noordhoff (Grote Lijsters) en het is uitgeven in 1994 te Groningen. Dit is de 1e druk van Wolters Noordhoff, de echte eerste druk was in 1984 van uitge- verij Bert Bakker. De titel is Het gouden ei. Toen Rex en Saskia elkaar een tijdje kenden, vertelde Saskia Rex over een droom die ze als kind gehad had. Ze zat opgesloten in een gouden ei en zweefde door het heelal. Ze kon niet sterven voordat ze tegen een ander groot ei aan zou botsen dat ook in het heelal zweefde. Aangezien het heelalonvoorstelbaar groot is was de kans daarop erg klein en was ze gedoemd om opgesloten te blijven. 'Toen ze klein was had ze eens gedroomd dat ze opgesloten zat in een gouden ei dat door het heelal vloog. Alles was zwart, er waren niet eens sterren, ze zou er altijd in moeten zitten, en ze kon niet doodgaan. Er was maar één hoop Er vloog nog zo'n gouden ei door de ruimte, als ze tegen elkaar botsten zouden ze allebei vernietigd zijn, dan was het afgelopen. Maar het heelal was zo groot!' (pag. 13 r.19 t/m 25) Rex plaagde haar met die droom maar lang na Saskia's verdwijning krijgt hij diezelfde droom die hij opvat als een teken van Saskia. Later als hij levend begraven is door Lemorne begrijpt hij die betekenis, opgesloten zitten in een gouden ei lijkt op levend begraven zijn, net als eindeloos wachten op Saskia zonder te weten waar ze is en wat er gebeurd is. Personages De hoofdpersoon in dit verhaal is Rex Hofman. Hij woont in Buiten- veldert en dat ligt in Amsterdam. Hij rookt graag een sigaretje 'Met een nieuwe sigaret in de mond, zijn tenen danspasjes makend in het water, dagdroomde Rex over de drie draken' (pag. 27 r. 8 en 9) In het begin van dit verhaal is hij 33 en aan het einde is hij 41, in het verhaal word op een gegeven moment een sprong gemaakt van ongeveer 8 jaar. Rex Hofman is medewerker van een populair wetenschappelijk tijdschrift. Hij houd erg van zijn vriendin Saskia 'Hém ik hou van je, 'zei Saskia. 'Ik ook van jou'. (pag. 11 r. 1). Zelfs als hij Saskia al een paar jaar kwijt is en hij een andere vriendin heeft (Lieneke genaamd) kan hij Saskia maar niet los laten en wil hij persé weten wat er gebeurd is met haar 'Maar als ik terug mocht naar dat benzinestation dan zou ik dat doen. Dat zeg ik eerlijk, het heeft geen zin dit gesprek te voeren en niet eerlijk te zijn.' (p. 36 r.14 t/m 16). Hij houdt van spelletjes en doet ook graag gedachte- spelletjes 'Je kan daar gedachtespelletjes over doen. Dan krijg ik bijvoorbeeld te horen dat ze ergens leeft, ze is heel gelukkig en zo En dan mag ik kiezen: ze blijft zo doorleven, of ik zal alles te weten komen, in ruil voor haar dood. Dan laat ik haar dood gaan.' (pag. 36 r.25 t/m 27). Omdat hij zo bang is nooit te weten te komen wat er met Saskia is gebeurd valt er een kwellende angst van hem af als hij Raymond Lemorne (de moordenaar die Saskia vermoord heeft) tegenkomt 'Een angst die de laatste jaren kwellender was geworden viel van Rex af: de angst dat de moordenaar zelf dood was, het raadsel voorgoed onoplosbaar (pag. 75 r. 20 t/m 23). In het verhaal heeft hij twee vriendinnen, Lieneke en Saskia maar alleen met Saskia wil hij één worden en die wens, plus het feit dat hij weet wat er met Saskia is gebeurd komt aan het einde van het boek in vervulling. 'Hij lag in een kist levend begraven. Dat dit Saskia was aangedaan! Dat zij hier zo had gelegen, smekend dat hij haar zou komen redden zeker wetend dat hij niet kon komen.' (pag. 81 r. 30 t/m 33). Hij houd erg van reizen en is dus ook vaak met Saskia op vakantie gegaan 'Het einddoel was een huisje in de heuvelds boven de Middellandse Zee bij Hyeres en zoiets hadden ze wel eens in één dag gereden, maar ditmaal waren ze veel op de secundaire wegen gebleven.' (pag. 7 r. 13 t/m 15) Over zijn uiterlijk staat in dit boek helaas niks beschreven. Volgens mij maakt de hoofdpersoon geen ontwikkeling door. Als op het begin van het boek Saskia wordt ontvoerd blijft hij op zoek naar haar. Zelfs als het al een aantal jaren geleden is dat Saskia ontvoerd is en hij zelfs al een andere vriendin heeft blijft hij aan haar denken en zal het liefst terug willen naar dat benzine- station 'Maar als ik terug mocht naar dat benzinestation dan zou ik dat doen. Dat zeg ik eerlijk' (pag. 36 r. 14 t/m 16). Uiteindelijk gaan hij en Saskia allebei dood en blijft het voor iedereen een raadsel wat er gebeurd is. 'Van geen van beiden werd ooit nog iets vernomen – ze leken van de aardbodem verdwenen. (pag. 86 r.11 en 12 dit is de laatste zin van het boek). Een zeer belangrijke bijpersoon is Raymond Lemorne. Raymond Lemorne is op het einde van het verhaal 49 jaar oud. Hij is een keurige Fransman, scheikundeleraar, getrouwd en hij heeft twee dochters. 'Hij was toen leraar scheikunde, getrouwd, en hij had twee dochters van 11 en 13 jaar' (pag. 42 r.15 en 16). Hij is eigenlijk een gek maar er is niemand die dat weet. Hij wordt namelijk geobse- deerd door de gedachte dat hij dingen zou kunnen doen die je normaal niet zou doen. Als hij in 1950 zestien jaar is begint het al, hij zit op het balkon en denkt er over na waarom hij nu niet zal springen en uitein- delijk springt hij ook 'Maar het idee van de sprong was bij hem op- gekomen, hoe kon dat als hij niet minstens de mogelijkheid had? En hoe kon hij te weten komen of het waar was dat hij die mogelijk- heid had – anders dan door te springen?' (pag. 42 r. 7 t/m 10). Dit citaat bewijst dat Lemorne van buiten een hele normale jongen lijkt maar dat er van binnen het één en ander niet helemaal goed zit. 21 jaar later krijgt hij weer zo'n gedachten van dingen doen die eigenlijk niet kunnen, hij bereid de perfecte misdaad voor, namelijk een meisje ont- voeren en vermoorden. Saskia de vriendin van Rex is hier dus uiteind- elijk de dupe van en later vermoord Lemorne Rex ook omdat hij hem de mogelijkheid wilde geven om achter de waarheid te komen 'Ik ben hier gekomen om u dat te vertellen. Maar er is maar een manier waar- op ik dat kan doen. Door u hetzelfde te laten ondergaan.' (pag. 76 r. 15 t/m 17). Hij is dus volkomen gewetenloos, hij schiet bijvoorbeeld zonder enige schuldgevoelens twee kampeerders dood en bereidt zijn perfecte misdaad dan voor. Het enige wat voor hem telt zijn expirimen- ten 'Het is een gedachtenspel, ongelofelijk spannend.' (pag. 44 r. 25). De andere belangrijke bijpersoon is Saskia Ehlvest en ze is 24 jaar oud. Ze is de vriendin van Rex maar ze wordt niet zo uitvoerig be- schreven. Ze heeft rood haar en is erg ijdel. Verder vertelt Rex een keer heel even over haar: 'Ze is zichzelf. Niet makkelijk. Mooi en 'sexy, en stofzuigen vond ze leuk. (pag. 35 r. 30 en 31). Verder houd ze niet van autorijden en ze heet een beetje last van clau- strofobie. De verhouding tussen Rex en Saskia is prima 'Rex omhelsde haar, ze bleven zou een tijdje zo staan. 'En ik ga meteen autorijden, zei Rex. 'Goed?' (pag. 11 r. 21 en 22). Rex en Saskia hebben dan ook al een jaar of vier verkering. Soms heeft Rex een beetje de neiging om haar te plagen maar dat doet hij volgens mij alleen maar om dat hij van haar houd. Een andere kleine bijpersoon is Lieneke. Het gaat vooral om haar relatie met Rex. Rex dacht namelijk weer in staat te zijn tot een langdurige relatie met een vrouw, maar als hij een nachtmerrie krijgt blijkt dat Saskia altijd tussen hen in blijft staan 'Rex lief, word in godsnaam wakker. Wat is er met een gouden ei. Je hebt een nachtmerrie.' (pag. 37 r. 34 en 35) en aan het einde van het verhaal, als Rex ook al door Lemorne is omgebracht krijgt ze een brief van hem en denkt ze ook dat ze Rex nooit van Saskia kan afpakken ook al is ze er niet meer 'Onvolwassen klagerig gezeur,' dacht ze. 'Ik kan hou van hem. Maar ik kan hem toch nooit van Saskia afpakken.' (pag. 85 r. 8 en 9). Met alle personages op Lemorne na kan ik aardig meeleven. Het lijkt mij ook verschrikkelijk als je vriendin ineens spoorloos ver- dwijnt en je niet weet wat er aan de hand is. Dat ik niet met Le- morne kan meeleven is natuurlijk logisch want ik zie 'de kick' van iemand op een perfecte wijze ombrengen niet in. En verder moet je behoorlijk gestoord zijn om gewoon even twee onschul- dige kampeerders om te brengen en later ook nog eens een on- schuldig meisje.
De techniek In dit boek is er een al wetende verteller, dat weet ik omdat het verhaal in de verledentijd is geschreven. 'Rex ging op de open plek voor de kassa staan en hield zijn foto omhoog.' (pag. 18 r. 30 en 31) ''Lemorne glimlachte om de welwillendheid van hun com- mentaar.' (pag. 46 r. 25 en 26). Als het boek vanuit de ik-persoon was geschreven zou het hoofdstuk van Lemorne in de hij/zij vorm geschreven moeten worden en de hoofdstukken van Rex in de ik-persoon (of andersom) maar dat zou dan wel erg lastig worden. Het boek had in mijn ogen ook gewoon in de hij/zij vorm gemogen want er was dan weinig verschil geweest met de alwetende verteller behalve dat het dan niet in de verledentijd zou staan. In de eerste twee hoofdstukken en het vierde hoofdstuk ligt het pers- pectief bij Rex. Maar in het derde hoofdstuk ligt het perspectief bij Lemorne omdat dat hele hoofdstuk aan hem gewijd is en Rex komt er niet eens in voor. Bij het laatste hoofdstuk, dat maar uit 2 bladzijdes bestaat, ligt het perspectief bij Lieneke (de vriendin van Rex nadat Saskia verdwenen is). want dan is Rex al dood en ontvangt Lieneke de brief die Rex vlak voor zijn dood aan Lieneke geschreven heeft. Het verhaal is grotendeels chronologisch verteld alleen het hoofdstuk van Lemorne hoort nog voor het begin van het boek omdat hij toen zijn plan zat uit te broeden en er een stukje voorgeschiedenis werd vertelt want als het boek begint zijn we al één dag voor de ontvoering van Saskia. Er is heel veel spanning in het boek en heel even romantiek maar geen humor. Spanning is er praktisch het hele boek, als Saskia opeens is verdwenen, als Lemorne zijn plan aan het uitbroeden is, als Lemorne Rex meeneemt om hem de waarheid te vertellen etc. Romantiek is er even in het eerste hoofdstuk als Rex en Saskia op reis zijn naar hun vakantiebestemming 'Rex omhelsde haar, ze bleven zo een tijdje staan.' (pag. 11 r. 23). Ik vind dat de schrijver dit goed heeft aange- pakt want het is een heel erg spannend boek en als je er eenmaal aan begonnen bent wil je het in één keer uitlezen. Het is een realistisch verhaal want er komen geen dingen in voor die niet kunnen. Er bestaan een heleboel gekken zoals Lemorne op deze aardbodem die heel normaal lijken maar het eigenlijk niet zijn. Verder hoor je tegenwoordig steeds meer dat er mensen vermist worden en uiteindelijk nooit worden teruggevonden. Ik heb geen bijzondere dingen gevonden wat betreft het taalgebruik, het is allemaal behoorlijk standaard en echt origineel is het ook niet maar toch is dit een zeer goed boek. Het thema Het thema van het boek is volgens mij claustrofobie want dit wordt uitgedrukt in de titel en de droom van Saskia die Rex ook later krijgt (voor uitleg wat die droom precies was zie Algemene gegevens). Die nachtmerrie duidt op angst voor eenzaamheid en nooit echt één met de ander te worden. Als dat toch gebeurt betekent dat de verlossing maar ook de dood, maar de dood is veel beter dan voor altijd te leven in eenzaamheid en onzekerheid en dat denkt Rex als hij het slaapmiddel van Lemorne opdrinkt. Een ander thema is doorgaan tot het eind. Lemorne bijvoorbeeld is totaal gewetenloos. Hij wil weten tot hoever hij kan gaan met zijn misdaden en later blijkt dat dat doorgaan tot het eind is want hij vermoordt in totaal 4 mensen. Rex gaat ook door tot het eind, want als hij het bekertje met het slaapmiddel opdringt weet hij dat Lemorne hem daarna zal vermoorden.