Het feest der liefde door Ronald Giphart

Primaire gegevens Auteur: Ronald Giphart
Titel: Het feest der liefde
Ondertitel: - verschenen in: 1992
Aantal blz: 263
Leestijd: 3/4 uur
Uitgelezen op: 28 Februari 2003 Verantwoording van de keuze Ik heb dit boek gekozen om te lezen omdat ik op vakantie was en ik eigenlijk ‘s avonds toch niet heel veel andere dingen te doen had. En een vriendinnetje van me dit boek bij zich had en ik me kon herinneren dat het ook op mijn lijst staat. Ook had ik van mijn broer gehoord dat hij het gelezen had en dat hij er niet zo onder de indruk van was, behalve dan dat hij het erg vies vond af en toe. Ik was daardoor ook benieuwd of hij nou overdreef, en of ik het wel leuk zo vinden, om dat ik vaak anders tegen dingen aankijk dan hij. Verwachtingen vooraf Eigenlijk had ik geen idee waar het boek over zou gaan, en of het een doorlopend verhaal zou zijn of dat het uit verschillende delen zou bestaat. De titel liet mijn gedachten wel een beetje spelen, en zeker omdat mijn broer ook had gezegd wat hij van het boek vond, kon ik me wel een beetje indenken wat voor stukken en waarschijnlijk in voor zouden gaan komen, maar ik had verder geen enkel idee van het verdere verhaal verloop. Mijn broer had ook gezegd dat hij het geen leuk boek vond omdat het hem niet interesseerde en omdat hij het vies vond, daarom dacht ik dat het eigenlijk alleen maar mee kon vallen en dat ik het eigenlijk alleen maar leuk zou vinden, omdat mijn broer ik meestal een totaal andere mening hebben over dingen.
Eerste Reactie achteraf Toen ik het boek uit had vroeg me af hoe hij aan al die losse verhalen kwam, eigenlijk ik had ook totaal niet verwacht dat het losse verhalen zouden zijn, meer een chronologisch vertelde roman o.i.d. Sommige verhalen vond ik inderdaad net als mijn broer ook best vies. Vooral van het verhaal ‘de wereld van de dingen die we niet hebben gedaan’ en ‘heblust’ hoefde er van mijn niet zo gedetailleerd in. Verder vond ik wel dat hij in zijn andere verhalen die niet over sex gaan, erg grappig, diepgaand en duidelijk/goed geformuleerd over zijn belevenissen verteld. Ik vond het wel jammer dat hij heel veel dingen op sex terug laat slaan. Van mij had het boek best zonder de verhalen over sex gemogen, dan zouden waarschijnlijk meer mensen het lezen. omdat hij eigenlijk wel een hele goede schrijver is, en hij schrijft wel in een stijl waar ik wel van hou. Wat bijvoorbeeld goed te zien is aan de stukje: ‘de invasie van Amerika’ en ‘Welwelwel T. van Deel goes meer verhalend’. Korte samenvatting van de inhoud: Het boek bestaat eigenlijk uit 4 hoofdstukken en in totaal 15 verhalen die volkomen los van elkaar staan, ze zijn allemaal apart en in verschillende uitgaven verschenen. De verhalen: ‘De invasie van Amerika’ ‘welwelwel T. van Deel goes meer verhalend’ en ‘Nice guys don’t get laid’ spraken mij het meest aan. ik zal ze hier alle 15 per stuk samenvatten: *Hoofstuk 1 - ‘Na het schallen van trompetten’ 1 - ‘Het feest der liefde’ Hier beschrijft hij zijn tijd als nuldejaars student, zijn mede nuldejaarsstudenten, hun leider tijdens de ontgroening en de manier hoe er met hen, als nuldejaartjes, wordt omgegaan. Tijd en Ruimte: Utrecht rond de tijd dat hij ontgroend wordt. 2 - ‘De vinger aan de pols’ In dit verhaal verteld hij over een relatie die hij met een meisje heeft maar waar hij bewust geen sex mee heeft omdat zij een vriendje heeft en hij een vriendinnetje. Tijd en Ruimte: Utrecht, tijdens zijn studenten tijd
3- ‘Vrijnacht’ Hier heeft hij het opnieuw over een ander meisje dat hij ontmoet tijdens de dodenherdenking, waar hij tijdens de 2 minuten stilte keihard over het plein schreeuwt, en zo kennis met haar maakt. Hij vertelt hoe ze een diepzinnig gesprek hebben over de dood, en gevoelens. Tijd en Ruimte: Amsterdam, in Giph’s huis
4- ‘De wereld van dingen die we niet hebben gedaan’ In dit verhaal ontmoet hij opnieuw een meisje die al een vriendje heeft, en toch beweert dat ze sex met hem kan hebben zonder vreemd te gaan. Hij beschrijft hoe ze doormiddel van allerlei computers en apparaten de liefde bedrijven zonder elkaar ook maar aan te raken. Tijd en Ruimte: Utrecht, in het huis van het meisje (Maxime) *Hoofdstuk 2 - ‘De ontdekking van de wereld’ 5 - ‘Domecq Oblige’ Hij vertelt hier hoe hij met zijn vriendin, Arwen, naar Andalusië in Spanje afreist om daar een Sherry brouwerij te bezoeken waarover hij in opdracht een verslag/verhaal moet schrijven. Hij vertelt wat hij daar allemaal meemaakt en wat hij persoonlijk meepikt van het Spanje, en de eigenaars van de Sherry brouwerij, de familie Domecq. Tijd en Ruimte: Andalusië, Spanje. In en om het huis en de brouwerij van de familie Domecq het speelt waarschijnlijk ergens in 1994. 6 - ‘De veiligste plek op aarde’ Hier beschrijft hij hoe hij met een vriend voor het eerst naar de hoeren gaat en dat er dan uiteindelijk niks van terecht komt omdat toevallig de hoeren net die avond staken. Tijd en Ruimte: Amsterdam, in een kroeg en daarna op de wallen
7 - ‘De invasie van Amerika’ In dit verhaal verteld hij per dag hoe hij naar Amerika afreist om voor het blad ‘hard gras’ stukjes te gaan schrijven over het voetbal WK van 1994 dat dan aan de gang is. Hij vertelt uitgebreid over de sfeer, alle verschillende mensen uit alle verschillende landen die hij tegen komt en over alle andere dingen die hij nog meer meemaakt in die 2 weken. Tijd en Ruimte: Het WK voetbal in 1994 in Orlando. 8 - ‘De dag dat ik een verhaal wilde schrijven over het voetbal verleden van mijn vader en mijn vader dat heel flink zelf al had gedaan’ Hier verteld hij over zijn vader, hoe hij van hem verschilt, hoe hij is opgegroeid, zijn visie op voetbal en wat voetbal in zijn leven heeft betekent. ook verteld hoe hij met het plan kwam om een verhaal over zijn vader’s voetbalverleden te schrijven, maar dat zijn vader dat zelf al had gedaan. Tijd en Ruimte: Giph’s ouderlijk huis in Soestdijk. 9 - ‘Ich bin eine hollandische Schirfstellerin’ In dit verhaal geeft hij een verslag van een reisje dat hij met 29 andere schrijvers naar Duitsland maakt in een luxe touringcar, ter promotie van de nederlandse literatuur. Hij vertelt hoe andere schrijvers hem vertellen wat ze van zijn boeken vinden, en hoe de reis verder verloopt. Aan het eind word de bus gekaapt en geeft hij zich vrijwillig over om als enige persoon neergeschoten te worden als waarschuwing en als daad voor de aanwezige pers. Hij zegt in het nawoord dat dit verhaal in het orgineel geschreven is, maar dat hij het einde wel drastisch veranderd heeft.. Tijd en Ruimte: De luxe touringcar waar het gezelschap mee reist. en de tussenstop plaatsen die ze maken in Duitseland (Waldbrunnen, Viernheim, Frankfurt) *Hoofdstuk 3 - ‘Klein vuil’ 10 - ‘Lol’ Hier schrijft hij dat hij in een ziekenhuisbed ligt als gevolg van het verhaal ervoor (dat hij neergeschoten is). Tijd en Ruimte: Na het ongeval van het verhaal hiervoor, in een Ziekenhuis. 11 - ‘Schrijfnijd’ In dit stukje verteld hij hoe hij in een cafeetje zit en net de relatie met zijn vriendin (Arwen) aan het beëindigden is, als er een vage kennis met een vriend naar hun tafel komt om te vertellen dat ze zijn vorige boek niet zo goed vonden. Tijd en Ruimte: In een kroeg in Utrecht
12 - ‘Het protocol van heilig ontzag’ In dit verhaal geeft hij kritiek op andere schrijvers en legt hij uit wat hij verstaat onder het protocol. Tijd en Ruimte: — (geen tijd, geen ruimte) 13 - ‘welwelwel T. van Deel goes meer verhalend’ Hier uit hij zijn onvrede ten opzichte van de schrijver/dichter T. van Deel. Die hem meerdere malen negatief bekritiseerde. Hij neemt hier de eerste bladzijde van T. van Deel’s boek: ‘als ik tekenen kon’ en legt kritisch en met veel ironie uit wat hij ervan vind. Tijd en Ruimte: — (geen tijd, geen ruimte) *Hoofdstuk 4 - ‘Hoogtepunten’ 14 - ‘Nice guys don’t get laid’ In dit stuk is de schrijver een vrouw, die met humor verteld over een reisje dat ze voor haar werk moest maken naar het eiland Schiermonnikoog. Ze vertelt hoe ze met haar vriend ‘kramer’ de 3 dagen op Schiermonnikoog doorbrengt, en hoe ze hem gek maakt doordat ze de baas over hem is, en hij volgens haar te verlegen om er iets aan te doen. Tijd en Ruimte: Schiermonnikoog omstreeks1995
15 - ‘heblust’ Ook in dit verhaal is de ik-persoon een vrouw. Die uitgebreid verteld over haar sexuele escapades en gedachten. En hoe ze op haar 21ste verjaardag alle mannen uitnodigd waar ze ooit de liefde mee heeft bedreven, en waarom ze hen allemaal heeft uitgenodigd.. Terwijl ze dat verhaal ‘verteld’ zit te fantaseren en masturberen tegelijk op haar dakterras. Ze zit daar omdat ze weet dat ze begluurd en betrapt kan worden. Dit verhoogd voor haar de spanning en daar doet ze het juist om. Tijd en Ruimte: Op het dakterras van de hoofdpersoon’s flat. En in de ruimte waar ze haar feestje houd.
Tijd en Ruimte In de meeste verhalen word niet echt duidelijk verteld wanneer ze zich afspelen, dus daar kan ik niet zo veel over schrijven. En omdat alle verhalen zich sowieso elk op een ander plek afspelen heb ik per stukje erbij gezet wat de Tijd en Ruimte zijn. In alle verhalen is geen gebruik gemaakt van flashbacks, vooruitblikken of andere mogelijkheden. Het staat dus allemaal, per verhaal apart gezien, in een chronologische volgorde. Het kan ook nog zijn dat de verhalen in tijdsvolgorde staan, maar dat is niet zeker. De verhalen spelen zich allemaal af tussen 1980 en 1994. Thema en Motieven 1. Na het schallen van trompetten
Motieven: studentenleven, volwassen worden, seks, liefde. Thema: vrouwen versieren. Elk hoofdstuk van 'Na het schallen van trompetten' gaat om 1 doel: het versieren van een vrouw. Ieder hoofdstuk stapt hij er op 1 meisje af en bijna in ieder hoofdstuk gaat hij met datzelfde meisje naar bed. 2. De ontdekking van de wereld
Motieven: zelfontplooiing, kennis opdoen, reizen. Thema: reizen om meer van de wereld te zien. Ook in dit 2e gedeelte komt steeds hetzelfde onderwerp terug: reizen. En dan niet zomaar reizen, maar reizen met een doel: jezelf en de rest van de wereld beter leren kennen. 3. Klein vuil
Motieven: schrijven, schrijvers, schrijvers aanbidden, schrijvers afkraken. Thema: literatuur. plaats geen rol. 4. Hoogtepunten
Motieven: seks, vrouwelijkheid, obsessie. Thema: lust. Personages In ongeveer elk verhaal is Giphart zelf de hoofdpersoon, belangrijke bijpersonen zijn de meisjes waar hij over schrijft in zijn verhalen, zijn vader en alle andere personen die hij nog tegenkomt op bijvoorbeeld zijn reizen. Ik zal Giphart en de twee meisjes uit de laatste twee verhalen wat duidelijker beschrijven, omdat zij de enigen hoofdpersonen zijn waar ook belangrijke karaktertrekken van de onderscheiden zijn. Giphart (Giph) In zijn eerste verhalen is hij een student die nog veel van het leven moet ontdekken, maar toch al voor zichzelf alles al wel op een rijtje heeft. In de verhalen verder in het boek is hij een volwassen man die zijn leven goed voor mekaar heeft. Hij is een grote fan van voetbal, sex en literatuur en dat laat hij duidelijk naar voren komen en terugslaan in/op alles dat hij zegt en doet. Hij is een man met een duidelijk uitgesproken mening en goed gevoel voor humor. Meisje van verhaal 14, ‘Nice guys don’t get laid’ Ze is een brutaal meisje dat voor haar werk naar Schiermonnikoog moet om te onderzoeken of er gevaarlijke gevolgen zijn voor dieren en planten na het boren naar aardgas. Ze weet heel goed wat ze wil en heeft een duidelijke mening die ze makkelijk aan mensen kan opdringen. Ze speelt duidelijk de baas over haar vriend ‘Kramer’. Meisje van verhaal 15 ‘Heblust’ Dit is een meisje van 21 die nogal seksistisch is ingesteld, ze vindt het leven wel mooi en wil er wil er daarom ook met volle teugen van genieten. Ze doet absoluut waar ze zin in heeft en laat zich daarmee door niet veel mensen storen. In het verhaal verteld ze ook uitgebreid over haar eigen gedachten en fantasieën. Bijpersonen
In de verhalen komen vele bijpersonages voor en daarom beschrijf ik alleen de belangrijkste bijpersonen. Justus Te Dussinkloo, de leider van Giph’s studentengroepje tijdens de introductiedag. Hij is een zeer grof persoon en sloopt van alles. Hij is een echte meidenversierder, zo zegt hij zelf, en houdt zeer veel van uitgaan. Hij hoort bij het verhaal ““Het feest der liefde””. In het verhaal ““vrijnacht”” ontmoet Ronald Lisa. Zij is een zeer seksbeluste vrouw en houdt zeer veel van uitgaan. In ‘De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan’ ontmoet Giph Maxime. Zij is net als Lisa een zeer seksbeluste vrouw en heeft een vriend. Haar vriend is veel op reis is voor de nieuwste computersnufjes, genaamd teldildonics, en daardoor heeft ze gebrek aan seks. Daarom nodigt ze Ronald uit en heeft met hem seks door middel van de teldildonics. Later blijkt dat zij het programma zo had ingesteld dat ze haar vriend zag en dus geen seks met Ronald had. Daarmee had ze al vele andere mannen bedrogen. Arwen is de vriendin van Giph in het verhaal ‘Domecq oblige’. Ze reizen samen door Spanje om de sherry van de familie Domecq te proeven.
Titel ondertitel en Motto De titel van het boek is eigenlijk zeer gemakkelijk te verklaren. Het is gewoon de naam van het belangrijkste verhaal in de verzamelbundel.. Het Feest der liefde is een soort definitie van dit boek, je moet het zien als een soort levenswijze. De meeste verhalen in dit boek gaan over seks, liefde, verliefd zijn, etc, etc. Het Feest der Liefde vertelt over alle seksuele ervaringen van Giphart, en meer. Als je dit boek zou moeten visualiseren, dan zou het een groot feest van liefde zijn; een grote orgie. Het heeft nog een andere betekenis. Het geeft aan hoe Giphart tegen liefde aan kijkt. Je zou het zo kunnen zeggen: het feest dat liefde heet. Dit is Gipharts mening van het begrip liefde, en dat komt terug in het hele boek. Liefde is een feest. Een ondertitel en een motto worden niet vermeld. Wel staat er op de bladzijde voordat het werkelijke verhaal begint ‘opgedragen aan mijn moeder’. Dit is waarschijnlijk omdat zijn moeder vlak voor het verschijnen van het verhaal ‘Het feest der liefde’ is overleden. Persoonlijke beoordeling Het onderwerp van de verhalen is zeer interessant, omdat het best intrigerend is om te lezen hoe andere mensen naar het leven kijken. Verschillende aspecten uit de verhalen kan ik wel herkennen, omdat ik zelf nog jong ben. De diepgang in het boek miste ik wel, omdat het allemaal erg oppervlakkig is geschreven en vrijwel allemaal over seks gaat. Er komen ook andere onderwerpen aan bod, maar veel dingen slaan toch terug op seks. De gebeurtenissen in het verhaal zijn minstens even belangrijk als de gedachten. De gebeurtenissen hebben per verhaal een goede volgorde, waardoor de verhalen goed te volgen zijn. De verhalen staan ook in de goede volgorde, hoewel dit niks had uitgemaakt voor de begrijpbaarheid van de verhalen, omdat ze niet in een strak verband met elkaar staan. De gebeurtenissen en gedachten werken beide dezelfde kant op, waardoor het verhaal vaak te voorspellen is; het loopt weer uit op seks. De gedachten van de personen zijn zeer goed weergegeven waardoor je je goed kan inleven in het verhaal. Ook is het verhaal zeer realistisch, omdat de gebeurtenissen en gedachten allemaal in het dagelijkse leven voorkomen en niet zo gemakkelijk verzonnen kunnen zijn. De personen, zowel hoofd- als bijpersonen, zijn allemaal zeer realistisch. Ze hebben allemaal menselijke gevoelens en gedragen zich ook als mensen, maar dan wel allemaal met een grote neiging tot seks. De hoofdpersoon in de eerste verhalen is zeer voorspelbaar, omdat hij altijd naar seks neigt. Hij blijft af en toe toch wel verrassend uit de hoek komen waardoor hij nog zijn gevoelens volgt, maar wel op een speciale manier. De handelingen die de personen verrichten zijn zeer goed beschreven en hier zou ik ook niks aan willen veranderen. Het is wel jammer dat er niet een groot conflict is geweest omdat dit het boek misschien wat boeiender zou maken, omdat de mensen nooit allemaal dezelfde gedachten en gevoelens hebben. De verhalen in ““Het feest der liefde”” zijn zeer gemakkelijk te volgen, omdat de opbouw logisch in elkaar zit. Om het verhaal te begrijpen hoef je je niet in te leven in de personen, omdat het verhaal zeer oppervlakkig geschreven is. Dit is zeer fijn om te lezen, omdat je er dan niet zo bij na hoeft te denken als je aan het lezen bent. De afloop van de verhalen is overal zeer begrijpelijk, omdat het verhaal over mensenlevens gaat en dus meestal op een natuurlijke manier verloopt. Het taalgebruik in ‘Het feest der liefde’ is zeer makkelijk en duidelijk. Hierdoor zijn de gebeurtenissen in het verhaal zeer goed te volgen en te begrijpen. Een voorstelling van het verhaal maken was hierbij ook niet zo ingewikkeld. De dialogen waren allemaal op natuurlijke wijze weergegeven, omdat de personages in het verhaal ook zeer realistisch waren.