Titel: Het duister dat ons scheidt
Uitgever: Contact Amsterdam
Jaar van 1e uitgave: 2003
Gelezen druk: 2e druk (paperback) mei 2003
Genre: ? Gebruikt materiaal - Achterkant van het boek - De gruwelijke sprookjes van Dorrestein door Reitze A. de Graaf (www.rnw.nl/taal/dorrestein030527.html) - Biografie Dorrestein (www.boekbesprekingen.nl/cgi-bin/auteur.cgi?auteur=311617&type=biografie)
Het grootste deel van het boek is in het ik-perspectief. Maar het eerste deel (van de drie) is in een wij-perspectief geschreven. Dit is natuurlijk heel byzonder maar het geeft ook een duidelijke sfeer mee; In het dorp in de polder waar loes woont in haar jeugd, doet iedereen hetzelfde, en door dat wij-perpectief wordt duidelijk wat een burgerlijk leven ze leiden. “We waren allemaal geboren in de enige nieuwbouwwijk van een ingedut dorp.””Ook dit zat er bij inbegrepen: gratis vriendjes en vriendinnetjes voor iedereen, wat zouden wij later gezellig gelijk op gaan, de eerst stapjes, eerste woordjes, eerste tandjes door de lip. En samen steppen, steppen! Waar je zo veilig steppen als bij ons? Wij hadden het voor elkaar, wij zaten gebeiteld. Als of heel de wereld precies wist waar wij recht op hadden.” Maar het maakt ook duidelijk dat het pesten van Loes niet door één persoon gedaan of opgejut wordt, het is gewoon een feit dat ze samen Loes het leven zuur zullen maken. Het is een soort valse verbondenheid waar niemand meer uit kan stappen nu het zover gekomen is. Thematiek Het hoofdthema is eenzaamheid, een eenzaamheid kan overgaan, maar zal altijd zijn sporen achterlaten. Het wij perpectief in het boek werkt eerst ten gunste van alle kinderen, ze zijn een hechte groep. Maar als Loes er buiten valt, is het Loes tegen de rest van de wereld. Titelverklaring “Het duister dat ons scheidt.” Deze titel heeft er mee te maken dat er een groot geheim tussen mensen inligt. Het geheim van de moord op de vader van Thomas. Dit duister staat hun onderlinge relatie in de weg. Deze duisternis hangt tussen Loes en haar moeder, Loes en de Luco’s, Loes en haar ‘vrienden’; oftewel, tussen Loes en de rest van de wereld. De titel wordt nooit letterlijk in het boek genoemd. Opbouw
Het boek begint met een flash-forward, naar het moment dat het pesten van Loes op z’n ergst is. Daarna loopt het boek in chronologische volgorde door de jeugd van loes. Helemaal aan het einde zit een flash-back waarin eidelijk duidelijk wordt wat er op die avond gebeurd is. Door de loop van het boek krijg je stukje bij beetje een idee van wat er allemaal gebeurd is, Maar van het einde blijkt het toch allemaal anders te zijn gegaan. Beoordeling Ik vind het in de eerste instantie een zielig boek; alles in Loes’ leven lijkt mis te gaan, en als het dan toch goed gaat wordt dat overschaduwd door haar verleden en haar minderwaardigheidscomplex. Voor het grootste deel is het ook een somber verhaal, wat als Loes in de prut zit zie je geen enkele mogelijkheid dat ze er ooit nog uitkomt. Dit boek zet je wel aan het denken, wat voor mij aangeeft dat het ingewikkeld en nieuwsgierigmakend is. Ik vind het een goed boek omdat je echt met Loes meeleeft, en je de beelden echt voor je kunt zien.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden