Het dolfijnenkind door Patrick Lagrou

Gegevens: 1. De datum dat ik dit leesverslag af had was: 03-11-‘02
2. De Auteur van het boek is: Patrick Lagrou
De Titel van het boek is: Het Dolfijnenkind
De Uitgever van het boek is: Clavis, Hasselt
Het Jaar van uitgeven was: 1992
3. Het Genres van het boek zijn: Avontuur en Detective Inhoud: 4. Het rustige leven van Marijn verandert door een aantal vreemde gebeurtenissen. Het begint met een opmerking van Marijn tijdens de geschiedenisles. De leraar maakt volgens Marijn een fout bij een verhaal over de tocht van Columbus langs de Bahama eilanden. En tijdens een schoolreis naar het dolfinarium springt Marijn zomaar in het water, maar hij niet kan zwemmen. ’s Avonds beseft Marijn’s moeder dat na 10 jaar de tijd gekomen is om alles over haar verleden te vertellen aan Marijn. Onder andere hij geen vader heeft. Ze gaan met het vliegtuig naar de plaats waar alles begonnen is. Marijn’s moeder ging met een bioloog mee naar de Bahama-eilanden om dolfijnen te bestuderen. Ze werden verliefd en nog geen jaar later werd Marijn geboren. De geboorte vond onder water plaats. Marijn’s vader werd gedood op de dag van zijn geboorte. Hij werd begraven onder de vuurtoren. Daarna was het leven niet gemakkelijk geweest voor Marijn’s moeder. Ze moesten terug naar Europa. Marijn’s moeder slaagt er uiteindelijk in om haar verleden te vergeten. Na 10 jaar komen Marijn en zijn moeder terug op de plaats die Marijn als 2-jarige verliet. Hij ontmoet Jason, de vroegere hulp van zijn ouders. Als Jason Marijn duikles geeft ontmoet Marijn de dolfijn Derby. Jason vertelt over een vreemd spooklicht bij de vuurtoren waar Marijn’s vader begraven ligt. Marijn wil dit onderzoeken. Op een nacht ontdekt hij iets vreemds. Op de vuurtoren ziet hij een licht. Hij ontdekt dat er een landingsbaan is tussen de 2 vuurtorens van het eiland. Die gebruikt word door drugssmokkelaars uit Colombia. Marijn wil weten wie de smokkelaars zijn. Een week later weet Marijn niet of er een vliegtuig zal landen, want er is een orkaan op komst. De meeste eilandbewoners en ook Marijn’s moeder, schuilen in de grote grot. Marijn gaat toch naar het vliegveld. Hij wil weten of Braunschweig, de Duitse eigenaar van het Columbus-hotel, bij de drugssmokkel betrokken is. Marijn krijgt gelijk: hij ziet Braunschweig en zijn mannen en volgt hen naar de villa. Dan gaat het mis. Marijn wordt ontdekt. Braunschweig vertelt Marijn dat hij zijn vader heeft laten vermoorden door de Amerikaan John Scarecrow. Scarecrow wil nu ook Marijn vermoorden. Marijn ontsnapt. Omdat de orkaan nu op zijn hoogtepunt is, heeft Marijn maar één kans om dichtbij te schuilen: de vuurtoren waar zijn vader begraven ligt. Marijn ontdekt de verdwenen boeken van zijn vader en een brief van zijn vader, waarin hij Marijn als zijn zoon erkent. Marijn raakt de brief echter alweer kwijt. Hij dacht dat de storm voorbij was, maar het was het ‘oog’ van de storm, waarin het even heel mooi weer is. Daarna barstte de storm opnieuw los. Marijn kon nog net op tijd terugkeren in de vuurtoren. De volgende dag komt Scarecrow op het eiland aan en vertrekt meteen met Braunschweig naar Marijn en zijn moeder. Als Scarecrow de kans krijgt om hen te vermoorden gebeurt er iets vreemds. Scarecrow slaat Braunschweig neer. Scarecrow blijkt de vader van Marijn te zijn. Hij had zich vermomd als Scarecrow. Hij vertelt dat Scarecrow hem had willen vermoorden, maar hij ontsnapte. In plaats daarvan stierf Scarecrow. Marijn’s vader wisselde het duikerspak en besloot hulp te halen zodat Braunschweig gearresteerd kon worden. Toen hij echter hulp kreeg van een Colombiaan’s zeilschip ging het mis. Het schip was een smokkelaarschip. De hele bemanning werd gearresteerd. Marijn’s vader besloot zich te laten opsluiten onder de naam Scarecrow. Uiteindelijk duurde dat toch nog veertien jaar, maar nu begint er voor Marijn en zijn ouders een nieuw leven. 5. De Hoofdpersoon is Marijn, hij is twaalf jaar. In de loop van het verhaal wordt hij dertien jaar. Hij heeft geen behoefte aan vrienden of vriendinnen. Op school is hij een rustige stille jongen. Hij heeft ook een goed geheugen. In de klas komt het vaak voor dat hij de meester op een fout betrapt. Marijn had onthouden dat er iets niet klopte en wil dat rechtzetten. In het verhaal komt deze karaktereigenschap terug. De nieuwsgierigheid om dingen te onderzoeken heeft Marijn van zijn vader. Zo ontdekt hij dat er vreemde dingen gebeuren op het eiland. Hij wil onderzoeken wat er werkelijk aan de hand is. De belangrijkste bijpersonen zijn: Ben Jansen, hij is de vader van Marijn. Hij is bioloog en houdt zich bezig met wetenschappelijk onderzoek. Hij is rijk. Dankzij de erfenis van zijn vader kan hij zijn onderzoek op het Bahama eiland, en de koop van een woning betalen. Ben Jansen sterft op de dag van Marijn’s geboorte, zijn dood is een raadsel dat aan het eind van het boek wordt opgehelderd. Saskia Arens, zij is de moeder van Marijn. Ze is afgestudeerd aan de Universiteit (Nederlandse en Engelse Letterkunde). Ze ontmoette Marijn’s vader toen ze als zijn assistente meeging naar Long Island. Vanaf Marijn’s geboorte heeft ze zelf de opvoeding van haar zoon verzorgd. 6. De Hoofdpersoon woont in België. Maar het grootste deel van het verhaal speelt zich af op het Bahama eiland Long Island. Long Island is een van de 700 koraaleilanden die deel uitmaakt van de Bahama’s. Die 700 eilanden slingeren door de warme Caribische zee. Op het eiland San Salvador zette Columbus voor het eerst voet aan wal in de ‘Nieuwe Wereld’. De Spanjaarden die de eilanden Bajamar noemden, wat ‘ondiepe zee’ betekent, werden gevolgd door Britse kolonisten; de eilanden bleven tot 1973 Britse kolonie. Nu zijn ze een vakantieparadijs voor toeristen uit de hele wereld. De belastingwetten maken het voor buitenlandse ondernemingen aantrekkelijk hier hun kantoren te vestigen. De Bahama’s zijn dan ook een belangrijk financieel centrum geworden. 7. • Het Verhaal speelt zich af in 1992 en het begint om precies te zijn op vrijdag 26 juni 1992. Ik weet dat omdat het op de eerste pagina staat. • De verteltijd, dus hoe lang ik erover gedaan heb om het uit te lezen, was ongeveer 2 à 3 uur. Want het was een makkelijk te lezen boek. En als je eenmaal aan het lezen was kon je niet meer stoppen. Het was ook een leuk boek dus ik ben blij dat ik het gekozen heb. • De vertelde tijd, dus hoe lang het boek er over doet tot het klaar is, was ongeveer twee maanden. Van vrijdag 26 juni 1992 tot en met vrijdag 28 augustus 1992. • Er is in het verhaal geen tijdsvertraging of tijdsversnelling. Want het boek duurt maar twee maanden. Dus dat kan de schrijver niet doen. Want het is niet zo’n dik boek. • Het verhaal wordt verteld in een chronologische volgorde want bij elk nieuw hoofdstuk wordt de datum weergeven (bijvoorbeeld. 5 augustus 1992).Dus het is net een dagboek. • In het verhaal komen wel een aantal flashbacks voor. – Dat Marijn tussen de dolfijnen gaat zwemmen als hij met zijn klas op schoolreis is in het dolfinarium. Terwijl Marijn eigenlijk helemaal niet kan zwemmen. - En als Marijn met zijn moeder op Long Island aankomt herkend hij het nog. Terwijl hij er voor het laatst was geweest toen hij drie jaar oud was. Dus dat is tien jaar geleden. 8. Het begin van het verhaal is een soort ‘inleiding’. Want de schrijver verteld een beetje wie Marijn is, de hoofdpersoon. En het begin van het verhaal is eigenlijk ook een beetje het ‘begin van de eigenlijke gebeurtenissen’. Want het begint er allemaal mee dat Marijn op Long Island een plek herkent. Maar hij weet dan nog niet dat hij daar geboren is. 9. • Het belangrijkste probleem van het verhaal is het mysterie achter de dood van Marijn’s vader, Ben Jansen. • Ik vind dat het boek een goede afloop heeft omdat aan het eind van het boek toch blijkt dat Marijn’s vader toch niet dood is. Maar dat het toch iemand anders bleek te zijn, die was doodgegaan. • Het boek heeft een gesloten einde omdat je toch nog bijna alles te weten wat je wilt weten. Maar ik zelf zou toch wel willen weten hoe het verder gaat met Marijn en zijn ouders. • Het verhaal is aardig realistische dus het zou wel kunnen gebeuren. Maar her gebeurt niet elke dag, want Marijn is onder water geboren. En hij kan zwemmen zonder dat hij op zwemles heeft gezeten. 10. Het verhaal wordt voor het grootste gedeelte verteld vanuit het gezichtspunt van Marijn. Een enkele keer verandert het vertelperspectief. En de schrijver blijft in het algemeen buiten het verhaal. 11. De schrijver gebruikt het gegeven dat dolfijnen dieren zijn met een goed ontwikkeld geheugen. Dit is een overeenkomst met Marijn. De schrijver verbindt dit door een zeer nauwe band aan te geven tussen Marijn en de dolfijnen. Op het moment dat Gipsy gedood werd, werd Marijn plotseling wakker. Thema 12. Het Thema is het belang van vriendschap, de vriendschap tussen Marijn en de dolfijnen. Want Marijn gaat heel veel met dolfijnen zwemmen net zoals zijn vader en moeder. Die gingen toen Marijn’s vader nog leefde elke dag duiken met de dolfijnen om ze te kunnen onderzoeken. En aan het begin van het verhaal springt Marijn, als ze op schoolreisje zijn naar het dolfinarium, zomaar in het water zonder dat hij zwemles heeft gehad. Maar Marijn kan zwemmen omdat hij onderwater is geboren.
Beoordeling 13. Ik vond het boek spannend omdat Marijn steeds op onderzoek uit ging bij de twee vuurtorens, één daarvan is de Spooktoren. (Dat is de toren waar Marijn zijn vader begraven ligt.) Dat deed hij omdat hij had gehoord dat andere mensen van het eiland ’s nachts spooklicht hadden gezien. Maar Marijn kwam er achter dat het kleine sportvliegtuigjes waren die daar stiekem gingen tanken als het donker was. Verder vond ik het boek onvoorspelbaar omdat ik niet had gedacht dat de vader van Marijn niet dood was. Dat het achteraf toch iemand anders was. En dat de vader van Marijn veel geluk had gehad en dat hij ook bijna dood was. Ik werd tijdens het lezen erg meegesleept door het verhaal. Omdat het een soort detective verhaal is. De hoofdpersoon Marijn dus, ontdekte steeds andere dingen. Dus je kwam steeds meer te weten. Het was een soort legpuzzel waarbij je de stukjes moest zoeken en je ze steeds één voor één vond. Ik vind de werkelijkheid van het verhaal realistisch want er gebeuren dingen die in het echt ook zouden kunnen gebeuren. Maar sommige dingen gebeuren weer niet zo snel in het dagelijkse leven. Bijvoorbeeld dat Marijn in één uur duiklessen volgt waar andere mensen drie uur voor nodig hebben. Dat is wel knap dat hij dat kan, maar misschien komt dat omdat hij onder water is geboren. De opbouw van het verhaal is goed. Het is niet saai want de zinnen zijn goed opgebouwd. En de zinlengte is erg afgewisseld. Verder vind ik de stijl van het verhaal makkelijk. En er zitten veel dialogen in het verhaal want bijna het hele verhaal bestaat uit gesprekken. Er zitten bijna geen kromme zinnen in het verhaal want het verhaal is makkelijk opgebouwd. En het Taalgebruik is niet ouderwets omdat het boek nog niet zo oud is. Het boek komt uit het jaar 1992. Ik raad dit boek aan, aan mensen die van dolfijnen houden en die graag detectives lezen.