Ruimte:
De topografische plaats van handeling is een restaurant in Amsterdam. De plaats van handeling kunnen we afleiden uit de naam van het metrostation in de buurt waarvan de wandaad van de jongen plaatsvindt. (Slotervaart) De plaats van handeling is een restaurant waarvan de verteller geheim wil houden waar het is. het is een luxe/duur restaurant.

Tijd:
Het is een actueel verhaal, hoewel uit de verhaalgegevens niet direct duidelijk wordt in welke maand en in welk jaar zich alles afspeelt. Maar in de tekst wordt enkele keren gesproken over George Bush als president van Amerika, de oorlog in Irak, de rekening in euro’s. Je kunt dus aannemen dat het verhaal na 2004 speelt. Kortom, het is een actueel verhaal dat speelt in de tijd waarin het boek is uitgegeven. In de flashbacks van Paul gaat hij terug naar een paar verschillende plekken. Deze plekken zijn niet heel belangrijk voor het verhaal. Een paar van deze plekken zijn: Het vakantie huis van Serge in Frankrijk, de middelbare school waar hij heeft gewerkt, een hotel in Duitsland en Paul’s eigen woning.
Een andere belangrijke plek voor het verhaal is het pinhokje waar Michel en Rick de zwerfster hebben gedood. De verschillende flashback’s gaan terug tot en met de geboorte van Michel. Het verhaal is niet chronologisch, Paul heeft verschillende flashback’s. De vertelde tijd is van Michel’s geboorte tot nu, dat is 15 jaar omdat Michel 15 (bijna 16) is als hij met Rick de zwerver dood. De verteltijd is: 300 bladzijdes. Het verhaal begint bij het begin – ab ovo. (Begin diner)

Perspectief:
De verteller is Paul Lohman die in de ik-vorm het verhaal vertelt van een diner met zijn broer Serge Lohman (de gedoodverfde nieuwe minister-president bij de verkiezingen)

Personages:
Claire Lohman:
Claire Lohman is, volgens de verteller, ook slimmer dan hij is. Ze is ook stiekem. Want op de avond van het diner weet zij al dat haar zoon iets gaat uithalen, wat niet door de beugel kan. Ze heeft echter niets aan Paul verteld. Al eerder in haar huwelijk heeft ze informatie achtergehouden bijv. over de vruchtwaterpunctie in het verleden. Ze heeft natuurlijk willen weten of hij een genetische afwijking had. Maar dat kan ook meteen betekenen dat Michel niet de biologische zoon van Paul is.

Babette Lohman
Babette Lohman is veel slimmer dan haar echtgenote Serge, vindt Paul. Ze heeft hem helemaal door. Ze doet heel sarcastisch over zijn manier van doen (bijvoorbeeld over zijn plotselinge hobby van wijnkenner). Maar aan het einde van de roman wil ze liever niet dat Serge zij terugtreden als lijsttrekker bekend maakt. Ze vindt het wel leuk om in de schijnwerpers te staan als de vrouw van ….. Ze is flink van postuur; alles aan haar is groot, maar het is wel in proporties. Tijdens het nagerecht doet Babette heel arrogant tegen de gerant van het restaurant. Ze wil dat hij het terugneemt en maakt een beschamende scène.

Serge Lohman
Serge Lohman is de broer van Paul. Hij is een karikatuur van een politicus. Hij doet alles om het grote publiek te vriend te houden. De volgende keer zou hij de verkiezingen wel eens kunnen winnen en dan kan hij minister-president van Nederland kunnen zijn. Hij doet daarom graag voornaam in het openbaar: het eten in het dure restaurant bijvoorbeeld. Paul moet nog vaak terugdenken aan zijn jeugd toen Serge niet uitblonk door net gedrag. Hij boerde aan tafel omdat hij grote hoeveelheden cola dronk. Nu doet hij alsof hij een echte wijnkenner is. Tijdens dit diner begint hij aan zijn hoofdgerecht (de tournedos), terwijl er verder niemand aan tafel zit. Dat is niet echt volgens de etiquette. Hij ligt goed bij de vrouwen vanwege zijn openlijke charme.. Maar nu hij op de hoogte is van de misdaad van zijn zoon, wil hij zich in het openbaar terugtrekken als lijsttrekker voor de verkiezingen. Zijn vrouw wil dat hij blijft en heeft geprobeerd dat via Claire te bereiken. Maar hij gaat toch op weg om zijn aftreden bekend te maken, totdat hij door Claire het ziekenhuis in wordt geslagen. Je weet als lezer niet zeker of Serge wel oprecht zijn politieke carrière wil opgeven, want hij kan ontzettend goed acteren, hebben we gelezen. Dat zie je in de passage met de fan en de foto in het restaurant.

Paul Lohman
Paul Lohman is een ex-geschiedenis leraar die in het verleden een aantal keren flink uit zijn dak gegaan is als hij een woedeaanval kreeg. Hij is uit het onderwijs gegaan, maar hij heeft zijn gevoelens niet altijd onder controle. Zo heeft hij zijn broer eens een pan macaroni op de kop geslagen en hij heeft de rector van de school van Michel keihard in zijn gezicht geslagen. Hij slikt pillen voor zijn driftaanvallen. Hij doet redelijk cynisch over het restaurant waar ze eten: kleine porties en grote prijzen. Sinds kort weet hij dankzij de televisie-uitzending bij “ Opsporing verzocht" dat zijn zoon wordt gezocht voor een aanval op een junk/zwerfster. Maar hij staat altijd loyaal achter zijn kinderen. Hij weigert Serge over te halen om in de politiek te blijven. Hij maakt zich ook helemaal geen zorgen over zijn kleding en uiterlijk.

Lectuur of Literatuur?
Ik beschouw Het diner als literatuur. De boeken van Koch worden meestal gekenmerkt door een vrij cynische stijl van schrijven. In zijn romans krijgen de hoofdpersonages bijna altijd te maken met morele dilemma’s. Dit boek heeft ook meer diepgang dan lectuur. Het bijzondere taalgebruik van Koch spreekt mij zeer aan en is naar mijn mening ook literair. 

Tijdvertraging:
In dit boek wordt heel nadrukkelijk gebruik gemaakt van tijdvertraging. Het verhaal kan soms heel “langzaam” gaan en dan wordt er heel gedetailleerd verteld hoe alles er aan toe gaat. Bijvoorbeeld hoe de gerant al het eten aan wijst of hoe de man naast Paul op de wc in de pisbak pist met een harde straal…

Spanning:
In dit verhaal is er zowel gebruik gemaakt van een vooruitwijzing als het achterhouden van informatie. Het is een soort mix want in het begin wordt al vooruit gewezen naar het feit dat de kinderen iets hebben gedaan wat echt niet kan, maar dit houden ze dan nog heel lang achter.

Non-fictie:
Dit boek is een non-fictie boek, het zou zo echt kunnen gebeuren.

Canon: Dit boek hoort zeker bij de canon, het is een boek wat zeker aan te raden is.

Einde:
Dit boek heeft een redelijk gesloten einde, ook al vond ik het wel een beetje vaag.
Je komt te weten dat Serge toch niet de president van Nederland wordt en dat hij er lelijk uit te zien komt. Verder eindigen Paul, Claire en Michel ook als een gelukkig gezin, maar er wordt niet duidelijk gezegd hoe de zaak van de moord afloopt.

Thema:
Het thema van het boek is dilemma. Wat moet je doen als je kind iets heel ergs heeft gedaan? Moet je net als Paul en Claire je kind beschermen voor wat hij heeft gedaan? Om zo zijn jeugd te redden. Of kun je beter net als Serge gewoon eerlijk en openkaart spelen omdat je kind er anders later trauma’s aan overhoudt? Deze vragen worden op het eind vaak tot discussie gesteld door Paul en Claire.

Motieven:
Liefde: tot hoever kan je gaan uit liefde voor je eigen kind?
Familie: de familieband staat ook centraal in het boek. De familie Lohman zorgt goed voor elkaar, dat zie je terug als Michel 5 jaar is en Claire in het ziekenhuis ligt. Serge en Babette willen Michel dan meenemen omdat ze denken dat Paul het niet redt in zijn eentje.
Eten: Het hele boek is een diner. Elk deel van het boek begint weer met een stukje over eten.
Moord: er wordt vaak gesproken over de moord die Michel en Rick hebben gepleegd.