Titel Het behouden huis: Het huis waarin de ik figuur behouden blijft ten koste van andere mensen verwijst naar het behouden huis van Nova Zembla. De parallellen van Nova Zembla en het Behouden Huis zijn volgens mij dat beide personen(persoon) het huis willen beschermen. Bij N.Z is dat tegen de koude wind en de ijsberen en bij het B.H zijn dat de eigenaars die het huis willen gaan gebruiken. Volgens mij hoort Het Achterhuis ook bij de overeenkomst, want hier gaat het om, om niet ontdekt te worden, door de aanhangers van Hitler. Dus ze proberen het huis te behouden, maar het loopt hier tenslotte slecht af met bijna alle bewoners. Dus niet het huis dat behouden blijft, maar de persoon. Het huis is ook letterlijk nog lang behouden. Auteur Willem Frederik Hermans
Eerste druk 1951 Uitgeverij De bezige bij , Amsterdam Omslag van het boek De cover van het boek is waarschijnlijk het verblijf waar de ik figuur in huis "leeft." Opbouw Verhaal begint op blz 5 t/m 79 Heeft geen hoofdstukken De hoofdpersoon bevindt zich buiten het huis in de oorlog, vervolgens speelt het boek zich in het huis af waar geen oorlog is. Tenslotte verlaat de hoofdpersoon het huis weer om met de oorlog verder te gaan. Ondertitel Voorburg, september 1950 Korte samenvatting Een Hollandse partizaan schuilt zich in een schijnbaar verlaten huis tijdens de WO II. Samenvatting De ik persoon ontmoet in de WO II een niet al te goed sprekende man die zijn vriend wordt en Yesero heet. De verteller maakt verschrikkelijke dingen mee zoals executies, lopen over het lijk van een soldaat. Hij vertelt aan Yesero dat hij gevangen genomen werd door de Duitsers en hij veroordeeld is tot 3 jaar tuchthuis, hij ontsnapt en is weer gepakt. Op weg naar gevangenis naar Strellwitz weer gevlucht en gepakt bij Zwitseres grens. In Sasken is hij uit de trein gesprongen. en naar het Oosten gelopen. De verteller krijgt een opdracht van zijn sergeant, maar dat vergeet hij. Ondertussen hebben de partisanen een dorpje veroverd. De ik persoon ziet in dat dorpje een mooi huis. Hij veegt zijn voeten af en besluit in het huis gaan wonen. Hij ziet dat er mensen in haast vertrokken zijn en onderzoekt het huis. Hij ziet dat er een kamertje op slot is maar breekt er niet in. Na een tijd installeert een groepje Duitsers in het huis. De ik persoon zegt dat hij de eigenaar van het huis is zodat er met hem niks gebeurt. De Duitse kolonel is een aardige man en zegt tegen zijn soldaten dat ze zuinig moeten zijn met het huis. Hij onderzoekt het huis nauwkeurig, zodat hij het goed leert kennen en de Duitsers dan geen argwaan krijgen dat hij niet de echte eigenaar is. Hij komt tot de ontdekking dat de eigenaar een grote visliefhebber is want de bibliotheek staat vol met boeken over vissen. Wanneer de Duitsers weg zijn wil hij toch weten wat er in dat gesloten kamertje zit, dus pakt hij een ladder en wil van buitenaf een kijkje door het raam nemen. Hij wordt dan aangsproken door de echte eigenaar. Dan voelt de verteller zich bedreigd omdat er iemand het huis van hem wil afpakken. Dus schiet hij hem dood en legt hem in de tuin. De vrouw van de eigenaar wurgt hij in de badkamer. Dan ziet hij dat in het gesloten kamertje een sleutel zit en stapt binnen. Hij ziet een zeer oude man van 96 jaar die doof is, die zijn exotische, dure, vissen voert, waar hij zijn hele leven al mee bezig is en er erg trots op is. De oude man denkt dat hij een Duitser is en zegt dat Duitsland op alle fronten wint. De oude man zegt dat zijn zoon en schoondochter door een granaat getroffen zijn, maar dat is niet zo want die heeft de verteller omgebracht. De verteller sluit de oude man op omdat hij niet wil dat hij door de in het huis aanwezige Duitsers afgetuigd wordt. Hij rust even bij de dode vrouw, maar wordt dan wakker. Hij denkt dat de oude man alarm heeft geslagen maar hij ziet dat er de kolonel voor zijn deur staat en niet de oude man. De kolonel komt met de mededeling dat ze ingesloten zijn door de bolsjewisten en dat de andere soldaten het loodje hebben gelegd. De verteller neemt de kolonel gevangen en sluit de kolonel in de kelder op. De verteller gaat naar de oude man toe. Hij probeert de oude man te overtuigen dat Duitsland niet gewonnen heeft. Maar dat begrijpt de oude man niet. De verteller schrijft op een papiertje in het Duits; Duitsland kapot. Nu komen de Sowjets. Nooit meer Heil Hitler zeggen. Denk eraan, anders maken de Russen je dood en vreten je vissen op. En hij gaat weg met de parizanen naar de plek waar de sergeant hem de opdracht had gegeven. Hij ziet de Spanjaard Yesero. Bij het huis ziet hij de parizanen de overwinning vieren. Ze vragen hem waar zijn krijgsgevange is, maar hij zwijgt. Na lang aandringen geeft hij uiteindelijk de sleutel van de kelder af. De kolonel had nog geprobeerd om zijn eigen keel door te snijden met een scheermes. De parizanen maken een zooitje van het huis en de kolonel wordt gemarteld. Hij ziet dat de parizanen met de vissen lopen. Hij wordt het huis uitgegooid. Hij sluipt 's- nachts weer naar binnen om te kijken wat er met de oude man is gebeurd. De aquaria, planten enz waren vernield, maar geen spoor van de oude man. Eerst denkt hij dat de partizanen de oude man in de badkuip hebben verdronken, maar later ziet hij dat de oude man is opgehangen aan de tak. Op het lichaam van de man zit het papiertje dat hij geschreven heeft. Aan een andere tak ziet hij de kolonel hangen, die op een brute wijze vermoord is. Naast hem hangt het lijk van de vrouw. De verteller gooit een granaat in het huis en vertrekt weer met de partizanen. EEN HOL, TOCHTIG BROK STEEN, INWENDIG VOL AFBRAAK EN VUILIGHEID.
Vertelsituatie De ik persoon is de hoofd persoon en deze vertelt in chronologische volgorde wat hem in enkele maanden overkomt. Tijd Het verhaal speelt zich af in de tweede wereldoorlog ergens in Oost-Europa in de buurt van (Hongarije) in een periode van enkele maanden. Personages De ik-figuur, die genoeg van de oorlog heeft maar er niet uit kan stappen. Yesero, de Spaanse vriend van de hoofdpersoon Een Duitse beleefde officier, De oorspronkelijke eigenaar van het huis met zijn vrouw Een oude man die ook in het huis woont en daar vissen houdt De sergeant en de medepartizanen van de hoofdpersoon. De thematiek De zinloosheid van de oorlog en geweld. Stijl De zinnen zijn kort met veel komma's. Het woordgebruik is modern. Er is weinig dialoog en die is bovendien kort. Het is een oorlogsnovelle Motieven Oorlog, eenzaamheid, hebzucht, zelfbehoud, mededogen Schrijver: Willem Frederik Hermans Geboren 1921 Studie: gymnasium, daarna begon hij sociografie en schakelde over naar fysische geografie Promoveerde in 1955 Beroepen: papierhout controlleur verslaggever lector aan Universiteit Groningen +/- 1973 overleden in 1998. Wordt als een van de grootste Nederlandse schrijvers beschouwd. Hij was gevreesd om zijn scherpe tong resp. pen wat werken van W.F. Hermans: De tranen der acacia's Ik heb altijd gelijk De donkere kamer van Damocles Nooit meer slapen Mandarijnen op zwavelzuur Onder professoren Enz enz De pers ontving het boek weinig positief en schreef er heel sarcastisch over: "Achterdochtige verongelijktheid", "Het ontmoetingsvlak is te klein bevonden door de literaire criticus. Hij staat zijn plaats af aan de psychiater", "consumptie niet verplicht" Mening Het was een leuk boek in die zin dat het vlot te lezen was. Er zat een zekere spanning in het gesloten kamertje en de Duitsers die in het huis zaten. De ik figuur vindt de oorlog maar niks en denkt er ook niet zo aan. Zie reclamevliegtuigjes, over het lijk lopen. De ik figuur vind ik maar een laf figuur omdat hij niet deel neemt aan de oorlog en de eigenaars op een meededogenloze manier vermoord. Maar heeft hij toch sympatie op de oude man en de Duitse soldaten en de kolonel. Hij verzet zich tegen onvermijdelijke gebeurtenissen nml: Dat de eigenaars de ik figuur het uit het huis wilden, maar dat wilde de ik figuur niet, hij wilde het huis behouden. Maar de ik figuur wil juist de partizanen die op het laast in het huis komen en er een zooitje van maken weg hebben, Tevens wil hij de Duitsers en de oude man niet weg hebben. Hoe staat hij tegenover ,,zinloos" geweld? Hij doodt de eigenaars omdat hij zich bedreigd voelde maar liet de kolonel en de Duitsers en de oude man met rust. Het boek heeft een ik perspectief want je kijkt door de ogen van de ik figuur en hij zegt hoe hij zich voelt denkt enz. ( Zie over lijk lopen, dode eigenaars, oude man, kolonel )